Επιτέλους να ακουμπάει κάπου το βλέμμα και η ψυχή

Προφανώς και κανείς δεν περίμενε το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, για να διαπιστώσει πως αν η ΑΕΚ είχε στα χαφ, έναν Κατσουράνη ή έναν Ασουνσάο ή και τους δυο μαζί (λέω εγώ τώρα τυχαίο παράδειγμα), θα ήταν πολύ αλλιώς η φετινή ομάδα. Εννοώ σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας. Εννοείται πως μπορούμε να κάνουμε κουβέντα και για τα στόπερ (που όμως υπάρχει ο αντίλογος διότι έναν παίκτη σαν τον Μήτογλου πρέπει να τον στηρίξεις και στα δύσκολα του γιατί αλλιώς δεν θα σου βγει), αλλά και για το δεξί μπακ.

Αλλά όλο το παιχνίδι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, έχει ως επίκεντρό του, τα χαφ. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία η ΑΕΚ απλώς την είδε ακόμα πιο ξεκάθαρα στο κυριακάτικο ματς. Έγιναν το καλοκαίρι σωστές και καλές κινήσεις, έχει μπει η ομάδα σ’ έναν καλό δρόμο και γίνεται δουλειά, αλλά για να έχει αποτέλεσμα όλο αυτό, θα πρέπει και τον Γενάρη και το καλοκαίρι, να γίνει σοβαρή ποιοτική αναβάθμιση στις θέσεις των χαφ. Όπως έγινε στην μεσεοπιθετική γραμμή. Και χωρίς συναισθηματισμούς που μπορούν ενδεχομένως να «θολώσουν» εικόνα και αποφάσεις. Πάμε παρακάτω.

Λιβάι και Τσούμπερ

Στο ντέρμπι ήταν κακός ο Λιβάι. Έγινε ξαφνικά κακός παίκτης ο Λιβάι, είναι η ερώτηση. Όχι, είναι απάντηση. Είναι αυτό που ήταν πάντα. Ποδοσφαιριστής με τρομερά ποδοσφαιρικά και αθλητικά προσόντα, αλλά με σχεδόν μηδενική τακτική προσαρμογή. Δουλεύεται και διορθώνεται αυτό, είναι η ερώτηση. Θα δείξει, είναι η απάντηση. Πρέπει να παίζει μονίμως βασικός, είναι επίσης η ερώτηση. Όχι φυσικά, είναι η απάντηση.

Επίσης κακός στο ντέρμπι ήταν και ο Τσούμπερ. Που επίσης ήταν κακός και με τον Απόλλωνα. Επειδή τις τελευταίες μέρες έχουν ακουστεί μια σειρά από ακραίες μπούρδες και παπάτζες για τον Ελβετό, ας έχουμε όλοι στο μυαλό μας κάτι πολύ καθαρό. Δεν διαχειρίζονται όλοι οι παίκτες με τον ίδιο τρόπο τα προβλήματα τραυματισμών τους. Ούτε επηρεάζονται αγωνιστικά όλοι με τον ίδιο τρόπο. Η ιστορία έδειξε πως ο Τσούμπερ ούτε έπρεπε να κάνει την ένεση για να παίξει με τον Απόλλωνα, ίσως ούτε έπρεπε να παίξει βασικός στο ντέρμπι. Αυτή είναι η πραγματικότητα και καμία άλλη.

Ένα άλλο «φρούτο», μια άλλη κατηγορία

Για να ξέρουμε και τι λέμε, είναι εντελώς άδικο να συγκρίνουμε πάνω σ’ αυτό το πεδίο, είτε τον Τσούμπερ, είτε τον οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή, με τον Αραούχο. Ο Αραούχο είναι άλλο “φρούτο”, μια κατηγορία μόνος του. Ο Τσίνο είχε θλάση δέκα μέρες πριν το ντέρμπι και πήγαινε για να μείνει εκτός για δυο – τρεις εβδομάδες. Του είπαν πέντε μέρες πριν τον Ολυμπιακό πως έχει 30% πιθανότητες να προλάβει και ακριβώς επειδή είναι ο Αραούχο, τις έκανε αμέσως 100%. Και το «κλείδωσε» μέσα του πως θα παίξει 90 λεπτά. Δεν είναι όμως όλοι έτσι, ούτε μπορούν να το κάνουν όλοι αυτό. Για την ακρίβεια, μπορεί να μην είναι και κανείς άλλος έτσι.

Ο Αραούχο είναι μια κατηγορία μόνος του. Είναι ένα άλλο λέβελ, που λέμε και στο Λιβάδι στην Αίγινα. Και ευτυχώς που είναι έτσι. Έγραφα τις προάλλες εδώ στο σάιτ, πως ο Τσίνο φέτος είναι στην καλύτερα του. Για χίλιους λόγους. Κάποιοι επέμεναν πως είμαι υπερβολικός, πως δεν είναι όπως το ’17 και τέτοια. Τώρα μετρά ήδη έξι γκολ στο πρωτάθλημα και τα δυο στο ντέρμπι. Εκείνη την σεζόν, την φοβερή δική του, την πρωταθληματική της ΑΕΚ, μέχρι και την αντίστοιχη 10^η είχε μόλις δυο γκολ.

Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως είναι, πως ο Αραούχο έδωσε ξανά στον οπαδό της ΑΕΚ, ένα σημείο αναφοράς. Ειδικά σε ματς όπως αυτό της περασμένης Κυριακής με τον ΟΣΦΠ. Ασχέτως αποτελέσματος, που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να το κρίνει μόνο ένας παίκτης. Επιτέλους με τον Αραούχο, ο κόσμος έχει ξανά έναν ποδοσφαιριστή στον οποίο να ακουμπά πάνω του το βλέμμα του και την ψυχή του και να νιώθει ήσυχος πως ότι και να γίνει, αυτός θα την κάνει την δουλειά. Όπως και να πάει το παιχνίδι, υπάρχει αυτός που θα το βάλει το ματς. Όπως συνέβαινε με τον Ντέμη και παλαιότερα με τον Θωμά.

Όχι φυσικά νέος Ντέμης, αλλά…

Δεν πρόκειται να μπω στην διαδικασία να γράψω για νέους Ντέμηδες και τέτοιες (αντί) ποδοσφαιρικές ακροβασίες. Άλλωστε ο Ντέμης ήταν ένας και μοναδικός. Ωστόσο για να ξέρουμε, ο Αραούχο είναι ότι πιο κοντινό σε Νικολαϊδη έχουμε δει. Από τον τρόπο που κάνει αυτό το τελείωμα με την μία, πάνω στην κίνηση. Μέχρι και αυτό το 90άλεπτο μαρτύριο στο οποίο υπέβαλε τον Παπασταθόπουλο την περασμένη Κυριακή, που θύμισε πολύ τα αντίστοιχα του Ντέμη σε Καραταϊδη και Ανατολάκη. Μέχρι και αυτή την αίσθηση πως έχω τον Αραούχο και γκολ θα βάλω.

Είναι πραγματικά μεγάλη υπόθεση για την ΑΕΚ, να έχει ξανά έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή, που να μπορεί ο κόσμος να νιώθει πως ακουμπά πάνω του. Και είχε λείψει πραγματικά πάρα πολυ. Εννοείται πως δεν μπορεί να πάρει ένα πρωτάθλημα μόνος του. Ούτε καν ένα ντέρμπι μόνος του, όπως αποδείχθηκε την προηγούμενη Κυριακή. Αλλά σίγουρα θα υπάρχουν πολλά ματς, που θα τα καθαρίζει όντως μόνος του. Ακόμα και ντέρμπι. Τώρα έρχεται την επόμενη Κυριακή το παιχνίδι με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ. Και η τελευταία νίκη σ’ αυτό το ντέρμπι, εντός έδρας, είχε έρθει με το γκολ του Αραούχο.

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

• Το πέναλτι, η… ψαλίδα και η συνέχεια!
• Γιαννίκης στους παίκτες: «Μάθημα για όλους μας αυτό το ντέρμπι» – Πως ανέλυσε κάθε γκολ
• Επίθεση στους οπαδούς της ΑΕΚ από χούλιγκαν της Σπόρτινγκ – Μηνύσεις και καταγγελία στην ΕΗF!
• Απίστευτος Αραούχο: Οι γιατροί έδωσαν το «ΟΚ» για να παίξει μισή ώρα -Αποφάσισε να παίξει όλο το ματς!
• Στοίχημα: Οι καλύτερες προτάσεις εδώ, στο betone

• blog
• ΑΕΚ
• Κώστας Τσίλης