Τίποτα καλύτερο για την ΑΕΚ από το να νικά όσο διορθώνει τον εαυτό της

Πάντοτε πρέπει να σκέφτεσαι τι ήταν αυτό που δεν έκανες σωστά, εφόσον θέλεις να βελτιώνεσαι. Ακόμα και στις σπουδαίες νίκες, η αυτογνωσία είναι ο καλύτερος οδηγός. Σίγουρα, υπήρχαν πράγματα που η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερα, κάποιες προσεγγίσεις μέσα στο ίδιο το ματς που ίσως θα έπρεπε να είναι διαφορετικές από τον προπονητή και τους παίκτες. Σηκώνει συζήτηση αν η αλλαγή του εξαιρετικού Μάνταλου έγινε στο σωστό χρόνο, το γιατί δεν είδαμε ούτε μια τελική από πλευράς μας μετά το πέναλτι (δηλαδή για 61 ολόκληρα λεπτά!), ακόμα και το γιατί η ομάδα εμφανίστηκε με τέτοια αχρωμία στο δεύτερο ημίχρονο αντί να «πατήσει» στο 2-0 και να ψάξει ένα τρίτο τέρμα. Παίζει όμως κι ο αντίπαλος, ο οποίος -ξέχωρα από τις απογοητευτικές λεπτομέρειες της απόλυτης ταύτισής τους με τρίτους- οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ως σύνολο είναι καλός!

Αν τους ίδιους τους φίλους του Άρη -και τον οργανισμό του συνολικά- δεν τους ενοχλεί να διατηρεί η ομάδα τους αυτή τη σχέση που όλοι οι άλλοι αντιλαμβανόμαστε, αλλά επιπροσθέτως το έχουν και κρυφό καμάρι, εμάς παραπάνω λόγος δεν μας πέφτει. Είναι στενάχωρο ένα σωματείο με σημαντική ιστορία κατά το παρελθόν, να παίρνει τέτοιο κατήφορο. Το να πέφτεις χαμηλά και να βασίζεσαι σε συμμαχίες, σχετίζεται με την αξιοπρέπεια του καθενός. Επιλογή τους είναι, ας ζήσουν με αυτήν. Στο γήπεδο πάντως, παρουσιάζουν ένα σύνολο ισχυρό, με τρεξίματα, πρέσινγκ, καλούς αυτοματισμούς και ποδοσφαιριστές υψηλής ποιότητας. Η αλήθεια να λέγεται.

Οπότε το να νικάς μια ομάδα όπως αυτή όταν εσύ δεν είσαι ιδιαίτερα καλός, συνιστά ευτύχημα. Μαζί και πορεία αλλαγής μέσα από μια διαδικασία παραγωγική: αναζητάς τη βελτίωση κερδίζοντας, γεγονός το οποίο σου εξασφαλίζει ηρεμία, καλή αύρα και επιπλέον κίνητρο για δουλειά. Άλλωστε ουδείς παραγνωρίζει ότι η ΑΕΚ έχει ακόμα αρκετά σκαλοπάτια να ανέβει για να παρουσιάσει αυτό που θέλει ο προπονητής της με τρόπο ολοκληρωτικό. Όπως επίσης και ότι απαιτείται ενίσχυση στη μεσαία γραμμή της, κάτι στο οποίο ήδη στοχεύει, εξετάζοντας ποδοσφαιριστές με τα χαρακτηριστικά που της λείπουν. Νικώντας αντιπάλους με ποιότητα, αποκτάς αυτοπεποίθηση και βρίσκεις επιπλέον λόγους για να εμφανιστείς στο επόμενο παιχνίδι ακόμα πιο «πεινασμένος». Η στιγμή που θα της δοθεί η ευκαιρία να απογειώσει τις απαιτήσεις από τον ίδιο τον εαυτό της, δεν είναι μακριά.

Το 5 στα 5 της Ριζούπολης και το ντέρμπι για την κορυφή

Δεν έχουν περάσει παρά μερικές εβδομάδες από την ημέρα που η ΑΕΚ ετοιμαζόταν για το παιχνίδι του Αγρινίου απέναντι στον Παναιτωλικό, εκεί όπου -έστω με άλλον προπονητή τότε- ξεκίνησε το σερί των τεσσάρων συνεχόμενων νικών. Η ομάδα αποχωρούσε από την Αιτωλοακαρνανία με μια μουντάδα στις αποσκευές της, παρά το νικηφόρο αποτέλεσμα. Ο Μιλόγεβιτς έμοιαζε άκεφος και τις επόμενες ημέρες όλοι αντιληφθήκαμε το γιατί. Είχε πάψει να είναι ψυχή τε και σώματι εκεί κι αυτό μεταφερόταν σε όλη την παρέα των αποδυτηρίων. Σήμερα η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Πέραν των τακτικών προσεγγίσεων και της αλλαγής στην ένταση με την οποία η Ένωση προσπαθεί να παίξει, ο Αργύρης Γιαννίκης έφερε μαζί του και τη ρέντα που εδώ και χρόνια απουσίαζε.

Φτάνουν αυτά; Σε πρώτη φάση ναι, στην πορεία θα χρειαστούν αρκετά περισσότερα. Όμως όταν κάποιος αναλαμβάνει για να συνεχίσει το έργο που ένας άλλος ξεκίνησε, έχοντας κατά νου ότι θα είχε κάνει πολλά -αν όχι τα πάντα- διαφορετικά το περασμένο καλοκαίρι, δεν είναι απλό να γυρίσει έναν διακόπτη και να κάνει τη νύχτα, μέρα. Θέλουμε κυριαρχικό ποδόσφαιρο, ζητάμε μια ΑΕΚ που θα στριμώχνει τους αντιπάλους της στα σχοινιά μέχρι να τους αποτελειώσει, όμως αυτό προϋποθέτει χρόνο και νοοτροπία. Η ομάδα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και όσο νικάει, τόσο θα πατάει πιο στέρεα στα πόδια της.

Επόμενος σταθμός η Ριζούπολη. Η πέμπτη συνεχόμενη νίκη είναι το μόνο που ενδιαφέρει την ΑΕΚ σε αυτή τη φάση, τίποτα περισσότερο πέραν του να έρθει το αποτέλεσμα που θα τη στείλει στη διακοπή με ένα σερί το οποίο θα τη φέρνει κατάφατσα πλέον με ένα μεγάλο στόχο: να πατήσει στην κορυφή στο αμέσως επόμενο παιχνίδι, νικώντας στο ΟΑΚΑ τον Ολυμπιακό. Εκείνη τη μέρα θα καταλάβουμε πολλά για το που βρισκόμαστε, που βαδίζουμε και κατά πόσο η απόσταση των προηγουμένων ετών έχει μειωθεί. Η ΑΕΚ δεν έχει επικρατήσει επί τους συγκεκριμένου αντπάλου από τις 7/2/2018, όταν είχε τον είχε νικήσει με 2-1 για το Κύπελλο. Έχουν δώσει άλλα 11 παιχνίδια οι δυο τους έκτοτε και η Ένωση μετράει 8 ήττες. Είναι η ώρα για το comeback; Σύντομα θα το μάθουμε, όμως πριν συμβεί αυτό, μόνο νίκη στη Ριζούπολη!

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

• Στο δίλεπτο 13′-15′ αποτυπώνεται όλο το έργο Γιαννίκη 
• ΑΕΚάρα γερά και πρωτάθλημα θα πάρουμε ξανά!
• ΑΕΚ-Άρης: Η κριτική των 16 κιτρινόμαυρων
• ENWSI TV: ΟΛΗ η εκπομπή AEK talk με Καζαντζόγλου-Τσατάλη! (VIDEO)
• Στοίχημα: Οι καλύτερες προτάσεις εδώ, στο betone

• ΑΕΚ