Να παίρνει αυτό που θέλει, να θέλει αυτό που παίρνει

Η ΑΕΚ για ακόμη μία φορά μετά το Πρωτάθλημα του 2018 ψάχνει προπονητή, ψάχνει προπονητή μεσούσης της σεζόν…

Μετά την μεγάλη επιτυχία του Μανόλο Χιμένεθ το 2018, ήρθε και… έφυγε ο Μαρίνος Ουζουνίδης γρήγορα για να επιστρέψει ο Ισπανός για λίγους μήνες. Εν συνεχεία ήρθε και… έφυγε για λίγο ο Μιγκέλ Καρντόσο, έσωσε ότι μπορούσε ο Νίκος Κωστένογλου μέχρι να έρθει ο Μάσιμο Καρέρα που έκλεισε μόλις ένα χρόνο για να επιστρατευτεί πάλι ο Μανόλο. Τον Μάιο η ΑΕΚ προσέλαβε τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς και τώρα πάλι… ψάχνει. Μάλλον μπερδευτήκατε ή κουραστήκατε με τόσα πολλά μέσα σε μόλις μία 3ετία. Πολλά ονόματα, πολλές αλλαγές, ελάχιστα κέρδη. Ολοι κουραστήκαμε με την αντιποδοσφαιρική νοοτροπία της ΑΕΚ.

Ο Μιλόγεβιτς ήταν τρίτη επιλογή

Και πάμε στο… διά ταύτα. Τον περασμένο Μάη, ο Δημήτρης Μελισσανίδης ήθελε (πάρα) πολύ τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Για… 1.002 λόγους ο Ρουμάνος δεν ήρθε, δεν θα εξετάσουμε τώρα τα πως και τα γιατί. Μετά η ΑΕΚ στράφηκε στον Σεργκέι Ρεμπρόφ. Η περίπτωση του Ουκρανού καθυστερούσε περισσότερο από όσο θα έπρεπε και το κλαμπ στράφηκε στον Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Τον Σέρβο τον τσέκαρε τα τελευταία χρόνια, είχαν κάνει επαφές για να έρθει νωρίτερα και έμοιαζε κάτι ως… απωθημένο, παρά ως συνειδητή επιλογή-απόφαση του κλαμπ.

Ο Μιλόγεβιτς εν τέλει ήρθε για να πάρει την (καλή) δουλειά, αλλά δεν είδε την ενίσχυση που περίμενε νωρίς. Και του «έκατσε» το κάζο με την Βελέζ με ευθύνη και του ίδιου και του κλαμπ. Εκεί κατάλαβε ότι η μουρμούρα προς το πρόσωπο του ήρθε πιο νωρίς από ότι θα περίμενε. Και κυρίως ότι τα στηρίγματα εντός κλαμπ δεν ήταν «ικανά» να τον αφήσουν ήρεμο και ασφαλή.

Μετά την σημαντική μεταγραφική ενίσχυση, η πίεση προς το πρόσωπο του αυξήθηκε και φτάσαμε στα άσχημα αποτελέσματα με ΟΦΗ και ΠΑΟΚ, αλλά και γενικότερα η εικόνα της ΑΕΚ δεν έπειθε ότι γίνεται στοχευμένη δουλειά και παράλληλα ότι δεν μπαίνουν βάσεις για να χτιστεί μία ομάδα με ταυτότητα και αρχές. Και έτσι σε αυτή τη δεύτερη διακοπή ήρθε το… φινάλε. Η ΑΕΚ δεν τρελαινόταν με τον Μιλόγεβιτς και ο ίδιος αντιλαμβανόταν ότι δεν είχε πολύ… μέλλον. Και ήρθε το τέλος.

Η ΑΕΚ απέναντι στον εαυτό της ξανά

Πάμε τώρα στην επόμενη μέρα γιατί το παρελθόν δεν αλλάζει. Το ζήτημα είναι τι κάνει η ΑΕΚ και αν αλλάζει νοοτροπία το κλαμπ. Και τι εννοώ: Η ΑΕΚ πρέπει να μάθει να παίρνει αυτό που θέλει και κυρίως να θέλει αυτό που παίρνει και έχει. Και αυτό αφορά προπονητές, παίκτες, στελέχη. Η απαξίωση του κλαμπ προς περιουσιακά στοιχεία της, προς επαγγελματίες και ανθρώπους πολλές φορές φτάνει στα όρια του ποδοσφαιρικά ανεξήγητου. Σαν μία… ΑΕΚ να κοντράρεται με μία… άλλη ΑΕΚ εντός του κλαμπ. Και αυτό δεν «περπατά», δεν δίνει χρόνο ζωής σε κανέναν και φθείρει τον οργανισμό.

Με προβληματίζει (έως με θυμώνει) ιδιαιτέρως ότι στο κλαμπ υπάρχουν στελέχη που δεν… γουστάρουν που είναι στην ΑΕΚ. Ακόμη και το παράδειγμα του Βλάνταν Μιλόγεβιτς είναι χαρακτηριστικό. Ένας προπονητής που δεν είναι σε top επίπεδο, δεύτερης ταχύτητας, πήρε μία πολύ καλή δουλειά με προοπτική και μετά από 4 μήνες επέλεξε να φύγει τόσο άνετα και με ευκολία. Προφανώς κάτι βλέπουν και αντιλαμβάνονται που δεν πάει καλά πάνω στο ποδοσφαιρικό σχέδιο και στη νοοτροπία εντός.

Η ποδοσφαιρική κανονικότητα για ένα κλαμπ επιπέδου ΑΕΚ με τις προοπτικές που προσφέρει θα έπρεπε να εισπράττει… κάψα από προπονητές, ποδοσφαιριστές και στελέχη για να ενταχθούν και να δουλέψουν. Αντιθέτως εισπράττει προβληματισμό, αγωνία για αυτό που θα αντιμετωπίσουν και απαξίωση όταν πιάσουν δουλειά και περάσει ο χρόνος.

Να πω την αλήθεια (μου), δεν το περίμενα αυτό για την ΑΕΚ του Μελισσανίδη… Είχα μεγαλύτερες προσδοκίες-απαιτήσεις από το συγκεκριμένο αφεντικό.

Αν η ΑΕΚ θέλει τον Γιαννίκη…

Στα… τωρινά για προπονητή: αν η ΑΕΚ θέλει τον Αργύρη Γιαννίκη και ξέρει τι θέλει από αυτόν και τι μπορεί να πάρει, ας του δώσει του δουλειά σήμερα και να πιάσει δουλειά αύριο. Ήδη με την απομάκρυνση προπονητή και την πρόσληψη άλλου, δίνεις… δώρο στους αντιπάλους σου σε ότι αφορά τον χρόνο ετοιμότητας σου και τι χάντικαπ πρέπει να καλύψεις την στιγμή που οι ίδιοι δουλεύουν με κορμό στο γήπεδο και προπονητές που ξέρουν πολύ καλά τις ομάδες τους. Η ΑΕΚ ήταν πίσω σε αυτό, τώρα μένει ακόμη πιο πίσω. Σε κάθε περίπτωση, η λύση που θα προταχθεί δεν μπορεί να είναι ούτε κασκαντέρ, ούτε επιστροφή στο παρελθόν, ούτε επικοινωνιακού χαρακτήρα.

Η ΑΕΚ πρέπει να είναι καθαρή και ξάστερη στην επιλογή της. Συνειδητοποιημένη. Να γνωρίζει τι παίρνει, γιατί το παίρνει και κυρίως ότι θέλει αυτό που παίρνει, θα το στηρίξει στις στραβές και θα τον προστατεύει.

Αυτά που δεν κάνει δηλαδή…

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

• Ούτε απ’ έξω από τα Σπάτα
• Δεν μπορούσε το παλικάρι
• ΑΕΚ: Νο1 επιλογή ο Γιαννίκης από Ελλάδα -Ψάχνει όμως και στο εξωτερικό
• Η ΑΕΚ πάει με Παναγιωτάρα στο ματς με Ατρόμητο!
• Στοίχημα: Οι καλύτερες προτάσεις εδώ, στο betone

• blog
• ΑΕΚ
• Γιαννης Παπαδημητριου
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Παναγιώτης Κονέ
• Τάσος Καπετανάκος