Δεν θα υπάρξει μάχη που δεν θα δώσει η ΑΕΚ σε αυτόν τον πόλεμο

Photo Credits: INTIME

Ο Τάσος Τσατάλης γράφει για την... σκόνη που σήκωσε το ματς της ΑΕΚ με τον ΟΦΗ και ένα υστερόγραφο για τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς

21/09/2021 | 16:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Έχω διαβάσει κι έχω ακούσει τα πάντα μετά το Ηράκλειο. Ξέρετε τι μου έμεινε περισσότερο; Ορισμένοι φίλοι ΑΕΚτζήδες που βγαίνουν και συνιστούν στον Μελισσανίδη «να προσέχει» τις συμμαχίες του, τι γίνεται στην ΕΠΟ, μη του τη φέρουν κλπ. Στον Μελισσανίδη, «να προσέχει» σε αυτά τα θέματα! Και δεν πέφτει ο ουρανός να μας πλακώσει.

Προσέξτε, δε μιλάω για το αλάθητο του Πάπα εδώ. Αλλά είναι άλλο να πεις για παράδειγμα «πρόεδρε γιατί επιμένουμε στον τάδε παίκτη;». Που μπορεί να έχεις εσύ δίκιο κι αυτός άδικο. Κι άλλο να του πεις «πρόσεχε πάνε να στη φέρουν» ή «οι φίλοι σου σε κοροϊδεύουν» ή «οι άνθρωποι σου δεν κάνουν τίποτα» κλπ.

Μη τρελαθούμε παιδιά. Αλίμονο αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος, περιμένει από μένα να του υποδείξω τι πρέπει να προσέχει. Ας ηρεμήσουμε λίγο.

Πολλά προέρχονται κυρίως από το γεγονός πως ελάχιστοι έχουν καταλάβει την ουσία των όσων έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια με επίκεντρο την ΕΠΟ. Παρά το ότι ως γεγονότα είναι κραυγαλέα και το ίδιο και η σημασία τους, ελάχιστοι εξακολουθούν να τα έχουν κατανοήσει.

Η ΑΕΚ, ο Μελισσανίδης, όσοι συνεργάστηκαν κατά περιόδους μαζί τους, αφαίρεσαν από τα χέρια του ΟΣΦΠ το μεγάλο εργαλείο στο οποίο είχε εξελιχθεί η ΕΠΟ. Εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα. Αν δεν είχε γίνει αυτό, που ποτέ δεν θα είχε γίνει χωρίς την ΑΕΚ και τον Μελισσανίδη, που να βαράγαμε τους πισινούς μας κάτω, που να παίρναμε δέκα Τσούμπερ και άλλους τόσους Άμραμπατ, το πρωτάθλημα θα τελείωνε από το ξεκίνημα του, είχε δεν είχε ομάδα ο ΟΣΦΠ.

Οτιδήποτε συμβαίνει από κει και πέρα, όποια πορεία έχουν διαγράψει οι ομάδες που συμμετέχουν στην Super League σταθερά ή κάνουν περάσματα από αυτή, έχει κατά βάση ποδοσφαιρικά αίτια και ποδοσφαιρικές εξηγήσεις.

Ο πόλεμος της επιρροής

Είμαστε στην Ελλάδα. Ποτέ δεν θα σταματήσει ο πόλεμος της επιρροής. Ποτέ δεν θα σταματήσουν οι πρωταγωνιστές να ψάχνουν τρύπες που θεωρούν πως μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες εύνοιας.

Ποτέ δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν στιγμές που το μομέντουμ σε αυτά τα ζητήματα θα είναι περισσότερο υπέρ του ενός ή του άλλου. Αλλά το ζήτημα είναι πως η επίδραση αυτών των καταστάσεων, έχει μειωθεί στο ελάχιστο δυνατό για τα Ελληνικά δεδομένα.

Από κει και πέρα σε όσα συμβαίνουν γύρω από την μόνιμη διαμάχη για μεγαλύτερο μερίδιο επιρροής στα θεσμικά κέντρα εξουσίας του ποδοσφαίρου, στην οποία συμμετέχουν οι πάντες είτε αυτή την περίοδο θεωρείται πως διαθέτουν επιρροή στο εκλογικό σώμα της ΕΠΟ ή όχι, η ΑΕΚ είναι παρούσα και δυναμικά μάλιστα. Έχει χάσει μάχες, έχει κερδίσει άλλες. Έχει επηρεαστεί η δυναμική της, ακόμη και η ένταση με την οποία το παλεύει από την κακή ποδοσφαιρική εικόνα. Έχει συμβεί αυτό σε κάποιες φάσεις και είναι φυσιολογικό γιατί και η ψυχολογία μετράει πολύ. Τώρα που ανεβαίνει ξανά η αγωνιστική της δυναμική, το γεγονός πως δηλώνει παρών σε όλα τα μέτωπα, θα φανεί ακόμη περισσότερο.

Στο Ηράκλειο η ΑΕΚ την έφαγε, καμιά αμφιβολία. Τα αίτια όμως είναι πολύ πιο σύνθετο θέμα από τις διάφορες υπέρ- απλουστευτικές ή και απλοϊκές ακόμη ερμηνείες που κυκλοφορούν. Ποιος μας την έφερε, ποιος επηρεάζει τον τάδε διαιτητή περισσότερο κλπ.

Η διαιτησία σήμερα στην Ελλάδα είναι ανεξάρτητη

Αρκετοί γελάνε που το διαβάζουν, αλλά εγώ δεν το γράφω για να γελάσει κάποιος. Και γελάω με όποιον γελάει με αυτό και δεν καταλαβαίνει την ουσία του. Η διαιτησία είναι τόσο ανεξάρτητη όσο δεν υπήρξε ποτέ πριν και όσο μπορεί να είναι στην Ελλάδα.

Δεν υπάρχουν ούτε κατά διάνοια οι διαδικασίες που έβγαζαν τους πίνακες της εποχής της Παράγκας, οι διαδικασίες μέσω των οποίων έβγαιναν οι διεθνείς διαιτητές και πάει λέγοντας. Η ΕΠΟ δεν έχει την ίδια επιρροή που είχε σε αυτές τις διαδικασίες.

Η μόνιμη διαμάχη της επιρροής εστιάζεται σε άλλα μέτωπα πλέον, ενώ πολύ πιο σύνθετα έχουν γίνει και τα στοιχεία που διαμορφώνουν την ψυχολογία των διαιτητών.

Εδώ και δυο χρόνια τουλάχιστον, το λέω κι εδώ και πολλοί με κράζουν, επειδή δεν μπορούν απλά να το κατανοήσουν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΑΕΚ είναι η εκστρατεία προπαγάνδας που την παρουσιάζει ως το αφεντικό στην ΕΠΟ, άρα και στην διαιτησία. Απευθύνεται κυρίως σε μη γνωρίζοντες και είναι φυσικά οι περισσότεροι, καθώς οι δομές και τα παρασκήνια του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν είναι κάποιο ζήτημα που απασχολεί τον μέσο Έλληνα, ακόμη κι αν ασχολείται με το αντικείμενο ως φίλαθλος- οπαδός.

Έχει όμως αποτέλεσμα σε κάποιους διαιτητές. Που έχω παρατηρήσει πως απέναντι στην ΑΕΚ νιώθουν την ανάγκη να κάνουν επίδειξη στο στυλ «εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα».

Τα… σενάρια με Φωτιά

Πάρτε το παράδειγμα του Φωτιά που είναι στην επικαιρότητα. Ελάχιστοι φυσικά θυμούνται πως πριν λίγους μήνες τον είχαν κρεμάσει στα μανταλάκια για το Ιωνικός – Εργοτέλης. Χωρίς κανένα λόγο, αλλά δεν έχει σημασία γι’ αυτούς. Έπλεξαν ένα ολόκληρο σενάριο, που είχε φυσικά μέσα και την ΑΕΚ. Επειδή αυτοί ξέρουν, δεν είναι χθεσινοί, τους καρπούς εκείνης της σποράς, επιχείρησαν να τους θερίσουν τώρα. Θα το κάνουν και στο μέλλον.

Ορίζεται ο Φωτιάς VAR στο Ιωνικός – Άρης και διαιτητής στο ΟΦΗ – ΑΕΚ την ίδια αγωνιστική. Και πάλι ελάχιστοι παρακολούθησαν τι έχει γραφτεί και τι έχει ειπωθεί σε σχέση με αυτό, από τα κανάλια της ερυθρόλευκης προπαγάνδας. Αλλά ο Φωτιάς τα ξέρει, να είστε σίγουροι. Λυπάμαι που θα το πω, αλλά αν θες να ασχολείσαι με το σύνθετο ζήτημα της διαιτησίας στην Ελλάδα, δεν μπορείς να το κάνεις μόνο συγκυριακά. Για να επιχειρήσεις να ερμηνεύσεις και ερμηνεύσεις σωστά γεγονότα και καταστάσεις, πρέπει να αφιερώσεις πολύ χρόνο και φαιά ουσία.

Το ζήτημα είναι πως όλα αυτά και κυρίως το γεγονός πως η ΕΠΟ έπαψε να είναι το μαγαζί που χάριζε τίτλους χωρίς αγώνες, λόγω των χαρακτηριστικών του ποδοσφαίρου μας τον «πόλεμο» γύρω από το πρωτάθλημα τον κάνουν πιο αδυσώπητο και κυρίως διαμορφώνουν πολλά διαφορετικά μικρά πεδία μάχης. Κάπου θα χάνεις, καπου θα κερδίζεις. Για παράδειγμα, αν κλαίμε και νιώθουμε ριγμένοι από το Ηράκλειο, τώρα θα λένε οι ΠΑΟΚτζήδες και βέβαια και οι ΟΣΦΠίτες κι ας μη τους αφορά άμεσα, πως ο Γκαρσία τιμωρήθηκε μόνο με μία αγωνιστική. Βγαίνει άκρη; Δεν βγαίνει.

Για μένα το γεγονός πως τιμωρήθηκε μόνο με μια αγωνιστική, είναι αποτέλεσμα ακριβώς του γεγονότος πως η ΑΕΚ από το ημίχρονο κιόλας του ματς με τον ΟΦΗ, δίνει μάχη με επίκεντρο όσα έγιναν με την διαιτησία εκεί. Δίνει μάχη που δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο, ακόμη και μετά το σοκ της ανατροπής του σκορ. Δίνει μάχη, η οποία διαμορφώνει κλίμα, ανέδειξε το μέγεθος της αδικίας κι επειδή η καταχώρηση στο φύλλο αγώνα οπωσδήποτε σήκωνε ερμηνεία και δεν ήταν ξεκάθαρη, η ΑΕΚ κέρδισε αυτή τη μάχη.

Θα κερδίσει κι άλλες, γιατί και την αποφασιστικότητα και το στελεχιακό δυναμικό διαθέτει, με μια προϋπόθεση. Να μη χρειάζεται μόνιμα με το ένα κεφάλι ως Δικέφαλος να κοιτάει προς τους εχθρούς και με το άλλο εντός της, με ζητήματα που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα να αναδεικνύονται και να πρέπει να δίνει απαντήσεις.

ΥΓ: Για το αγωνιστικό θα πω μόνο ένα πράγμα σήμερα. Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς παρουσίασε μια ομάδα πολύ καλύτερη απ’ όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε στον ΟΦΗ. Έγιναν πολλά στην τελική ευθεία, μεταξύ των οποίων και κάποια δικά του λάθη, που όμως έχουν τελικά πολύ μικρότερη σημασία απ’ όσο νομίζουμε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αν συνεχιστούν όμως και κυρίως αν συνεχιστεί το σκεπτικό βάσει των οποίων έγιναν, θα έχουμε πρόβλημα και θα αδικήσει ο ίδιος την δουλειά του.

Υπάρχει μια πραγματικότητα αναμφισβήτητη από το ρεπορτάζ. Ο Μιλόγεβιτς ξέρει από την διοίκηση πως δεν έχει να φοβάται κανέναν και τίποτα. Πως δεν έχει ανάγκη να κρατήσει καμιά ισορροπία, την οποία πιθανώς μέσα από την καθημερινότητα της ομάδας να θεωρεί αναγκαία. Αυτό το ξέρει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο και χωρίς κανένα… πλάγιο μήνυμα συνοδευτικά. Κατά την εκτίμηση τη δική μου στην παρούσα φάση οποιαδήποτε σκέψη για διατήρηση ισορροπιών εντός ομάδας, τρακάρει απευθείας με το αγωνιστικό της συμφέρον. Και πραγματικά ο προπονητής δεν έχει κανένα λόγο να τις σκέπτεται, με κίνδυνο να αδικήσει την δουλειά του, που για μεγάλο διάστημα στο Ηράκλειο αναδείχθηκε για πρώτη φορά τόσο έντονα. Σταμάτω εδώ, με την ευχή να μη χρειαστεί να αναφερθούμε ξανά σε ζητήματα ισορροπιών και λάθος εκτίμησης τους.