Ο Μιλόγεβιτς θα στηριχτεί σε όλους και όχι μόνο στις μεταγραφές

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog για την ποδοσφαιρική ΑΕΚ, αλλά και με δυνατά υστερόγραφα για την Εθνική…

07/09/2021 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είναι απολύτως λογικό να έχει κυριαρχήσει ο ενθουσιασμός στις τάξεις των φίλων της ΑΕΚ, από τις μεταγραφές που έγιναν και που ανέβασαν αισθητά επίπεδο την ποιότητα του «κιτρινόμαυρου» ρόστερ.

Και για να είμαστε και απόλυτα ειλικρινείς, έχει λογική βάση το να γίνεται και ένας διαχωρισμός ανάμεσα στους νέους παίκτες μιας ομάδας που φέρνουν ελπίδα και προοπτική για κάτι πολύ καλύτερο, συγκριτικά με τους περσινούς που είχαν απογοητεύσει.

Στην ουσία της όποιας αγωνιστικής κουβέντας ωστόσο, μα κυρίως στην ουσία του πού θα πρέπει και πού θα μπορέσει να στηριχτεί η ΑΕΚ και ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς για μια πολύ καλύτερη πορεία φέτος, δεν μπορούν να μπουν μόνο οι νεοαποκτηθέντες, όσο καλοί κι αν είναι.

Πέρυσι «κάηκε» μέχρι και ο Λιβάι

Για να ξέρουμε τι λέμε, ήταν τόσο κακή η περσινή σεζόν, που από κάποια στιγμή και μετά, δεν υπήρχε παίκτης για να σταθείς θετικά ως σημείο αναφοράς. Θυμίζω για παράδειγμα ότι ακόμα και ο Λιβάι Γκαρσία δεν ήταν στα καλά του, δεν μπορούσε να προσφέρει και λίγο έλειψε να «καεί» και αυτός και να χαρακτηριστεί από «λίγος» έως και «άχρηστος».

Ήταν δηλαδή τέτοια η αγωνιστική καταθλιπτική εικόνα της ομάδας, που πραγματικά δεν είχε μείνει τίποτα όρθιο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η ΑΕΚ δεν έχει ανάγκη και τους «παλιούς» του ρόστερ της, αλλά ούτε και ότι πρόκειται για παίκτες χωρίς αξία και ποιότητα. Φυσικά, όλους θα τους δούμε και θα τους κρίνουμε στο χορτάρι, αλλά θα είναι λάθος κατά τη γνώμη μου, να φτάσουμε στο σημείο να γκρινιάζουμε ή να κράζουμε, αν για παράδειγμα βλέπουμε στην αρχική ενδεκάδα κάποιους από τους περσινούς.

Άξιο αναφοράς το παράδειγμα του Σιμάνσκι

Δεν μπορεί δηλαδή ο Σιμάνσκι να είναι βασικός και σημείο αναφοράς στην Εθνική Πολωνίας και στην ΑΕΚ να αντιμετωπιστεί με τη νοοτροπία του τύπου… «εντάξει μωρέ τώρα, ποιος Σιμάνσκι, τον είδαμε και πέρυσι». Για τον οποίο Σιμάνσκι, παρεμπιπτόντως, η ΑΕΚ πλήρωσε 1,5 εκατομμύριο ευρώ προκειμένου να ενεργοποιηθεί η ρήτρα και να τον κρατήσει.

Είχε και τραυματισμό πέρυσι, που τον κράτησε για καιρό έξω, αλλά πέρα από αυτό, το πιο βασικό είναι ότι δεν γίνεται να έχει κριθεί ουδείς παίκτης από την περσινή σεζόν της πλήρους αγωνιστικής διάλυσης και κατάρρευσης, από ένα σημείο και μετά. Αποτελεί βέβαια κυρίως ευθύνη του Μιλόγεβιτς, το να αξιοποιηθούν όλοι οι παίκτες που έχει στα χέρια του.

Υ.Γ.: Θέλω να γράψω δύο τρία πραγματάκια για την Εθνική μας. Όχι για τα αγωνιστικά, για τα οποία μιλάει και αναλύει τόσος πολύς κόσμος και συνάδελφοι, που την παρακολουθούν πολύ πιο στενά από μένα. Προφανώς έχει ευθύνη για το αγωνιστικό της χάλι, ο Φαν’ τ Σιπ. Προφανώς και «μιλάει» από μόνο του, το γεγονός ότι έχουμε τη χειρότερη ομάδα στην Ευρώπη σε παραγωγή τελικών φάσεων. Αλλά επαναλαμβάνω, δεν θέλω να κάνω κάποια αγωνιστική ανάλυση, ειδικά από τη στιγμή που δεν είδα καν ολόκληρο το 90λεπτο με το Κόσοβο.

Υ.Γ.2.: Θέλω να κάνω όμως μια αναφορά σε κάτι και να συγκρίνω κάτι… ασύγκριτο, επειδή το έζησα. Στα χρόνια που το ελληνικό ποδόσφαιρο «βιαζόταν» κατ’ εξακολούθηση και που η ΑΕΚ ήταν το μακράν μεγαλύτερο «θύμα» εκείνων των καταστάσεων, ειλικρινά δεν θυμάμαι κανέναν από την ΑΕΚ και από το περιβάλλον της, να χαίρεται και να πανηγυρίζει όταν η Εθνική μας, δεν πήγαινε καλά. Είχαμε διαχωρίσει εντελώς μέσα μας, όσο δύσκολο κι αν ήταν, το κεφάλαιο της Εθνικής μας ομάδας με το τότε ποδοσφαιρικό κατεστημένο της ΕΠΟ. Η μεγαλύτερη αντίδραση σε όλα αυτά τα χρόνια, από πλευράς ΑΕΚ, είχε προέλθει από την αντρίκια απόφαση των Νικολαΐδη, Ατματσίδη και Κασάπη, που πάνω στην απόγνωσή τους για τα όσα γίνονταν εις βάρος της ομάδας τους, είχαν αποχωρήσει από την Εθνική. Δεν την υπονόμευσαν, δεν την πολέμησαν, δεν της έκαναν κακό, αλλά έκαναν κακό ξεκάθαρα στον εαυτό τους.

Υ.Γ.3.: Και μιλάμε για εποχές που ο πόλεμος στην ΑΕΚ από το τότε ποδοσφαιρικό κατεστημένο και τα κέντρα λήψης αποφάσεων ήταν πραγματικός και ανελέητος και όχι κατά φαντασία. Αυτό το πράγμα τώρα, να αντιμετωπίζεται η Εθνική μας ομάδα, τόσο εχθρικά και να πανηγυρίζονται οι αποτυχίες της, νομίζω ότι αποτελεί ντροπή. Και επαναλαμβάνω, αν και νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο, πως δεν αναφέρομαι στην αγωνιστική κριτική, που σαφέστατα είναι δικαιολογημένη. Και που και για μένα, υπάρχει σαφέστατη ευθύνη του ομοσπονδιακού τεχνικού. Ούτε υποστηρίζω πως πρέπει να είναι κριτήριο σύγκρισης το ότι ήμασταν σε ακόμα πιο τραγική κατάσταση, όταν μας ξεφτίλιζε το Λιχτενστάιν.

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News