Εικόνες από την παρουσίαση και τις υπογραφές του Τσούμπερ
Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης ανοίγει αμιγώς ποδοσφαιρική κουβέντα για τον Ελβετό και όχι μόνο

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Με την απόκτηση και του Γέβτιτς, η ΑΕΚ έκλεισε το καλοκαίρι συνολικά με έντεκα μεταγραφές. Επειδή η περυσινή σεζόν έχει αφήσει πολλά τραύματα, στην ερώτηση αν η ΑΕΚ είχε σκοπό να προχωρήσει σε μόνο μια επιπλέον κίνηση, σε ποια θέση θα ήταν, η απάντηση θα πήγαινε περισσότερο στα στόπερ και λιγότερο στο αριστερό άκρο της άμυνας. Αλλά από την κουβέντα για το τι δεν έγινε, που μπορεί και να μην έχει πλέον νόημα, προτιμά την κουβέντα για το τι έγινε.

Οι δέκα από τις έντεκα μεταγραφές, είναι παίκτες που έχουν έρθει για πάρουν θέση στην ενδεκάδα. Δεν βλέπω πως πρακτικά μπορούν να πάρουν θέση βασικού και οι δέκα μαζί. Αλλά οι εννέα το βλέπω. Το έχω γράψει πολλές φορές, ήδη από τις αρχές Ιούλη και θα επιμείνω. Είναι σημαντικό διακύβευμα, το πώς και πόσο γρήγορα θα βρει συνοχή και θα γίνει ομάδα, μια ενδεκάδα με εννέα καινούργιους παίκτες, τους οποίους θα καθοδηγεί ένας καινούργιος προπονητής. Όλο αυτό θέλει δουλειά, θέλει χρόνο, αλλά παράλληλα θέλει και αποτελέσματα για να κερδίζει αυτόν τον χρόνο.

Ένας όμορφος χαμός

Επίσης στα μάτια τα δικά μου, έχει πλέον μεγάλο ενδιαφέρον το πώς ο Μιλόγεβιτς θα τακτοποιήσει την μεσοεπιθετική του γραμμή, με βάση και τις προσθήκες που έγιναν. Διότι με τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί, πίσω από τον σέντερ φορ και μπροστά από τον αμυντικό χαφ – «κόφτη», γίνεται ένας μικρός χαμός. Όμορφος χαμός είναι αυτός, διότι είναι απείρως προτιμότερο να έχεις πολλούς ποιοτικούς και να ψάχνεις το πώς θα τους τακτοποιήσεις καλύτερα για να αποδίδουν και οι ίδιοι και οι ομάδα, από το να έχεις λίγους και να κυνηγάς αλχημείες για να κλείσουν τα κενά.


Το μεγαλύτερο ερωτηματικό αλλά και ταυτόχρονο ο πιο καθοριστικός παράγοντας για το πώς θα λειτουργήσει το αγωνιστικό μοντέλο της νέας ΑΕΚ, είναι ο ρόλος που θα έχει στο γήπεδο ο Τσούμπερ. Διότι μ’ όλους τους υπόλοιπους, τα πράγματα είναι λίγο πολύ ξεκάθαρα. Ο Άμραμπατ θα παίζει είτε δεξιά, αν λείπει ο Λιβάι, είτε αριστερά στην επίθεση. Και ο Γέβτιτς είναι ένα οκταροδεκάρι, που κινείται στον άξονα, πολύ κοντά στην αντίπαλη περιοχή και με το μυαλό στην εκτέλεση ή στην πάσα με την δεύτερη επαφή, καθώς δεν διαθέτει ταχύτητα.

Ένα ερωτηματικό πολυτελείας

Τόσο με τον Άμραμπατ, όσο και με τον Γέβτιτς, οι θέσεις τους στο γήπεδο, είναι δεδομένες. Στην περίπτωση του Τσούμπερ όχι. Ο Έλβετος έχει κάτι πολύ σπάνιο και πολύ εντυπωσιακό. Μπορεί να παίξει σε υψηλό επίπεδο, τουλάχιστον τέσσερις θέσεις. Μην σας πω και πέντε. Για παράδειγμα, στην Χοφενχάιμ τον έβαζαν ως αριστερό εξτρέμ και έβαζε γκολ, τον γύριζαν αριστερό μπακ και περνούσε χειροπέδες στον Ρόμπεν όταν ήταν στα ντουζένια του, ενώ ως δεκάρι στον άξονα, μέτρησε τα περισσότερα τέρματα και τις περισσότερες ασίστ του.

Κάπου πήρε το μάτι μου μια συνέντευξη που είχε δώσει το 2017 και έλεγε πως «δεν έχει σημασία αν με πείτε επιθετικό ή μέσο ή αμυντικό. Θέλω να παίζω μπάλα και μαθαίνω γρήγορα να παίζω οπουδήποτε χρειαστεί». Και επειδή κατά καιρούς πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν πει τέτοιες μεγαλοστομίες, από εκείνη την συνέντευξη και μετά, ο Τσούμπερ έχει παίξει ως αριστερός μπακ, εσωτερικός χαφ, δεκάρι, αριστερό εξτρέμ και σε δυο – τρια ματς και δεξί εξτρέμ. Δεν ήταν κάθε φορά και σ’ όλα στο 9, αλλά δεν έπεφτε και κάτω από το 5.


Φαντάζομαι πως δεν χρειάζεται καθόλου να αναλύσω τους λόγους, που είναι τρομακτική πολυτέλεια για έναν προπονητή, να έχει ένα εξτρέμ ή ένα δεκάρι ή ένα οκτάρι, που να λειτουργεί μέσα στο γήπεδο έχοντας στην άκρη του μυαλού του και την αγωνιστική νοοτροπία που απαιτείται για την θέση του αριστερού μπακ. Διότι έτσι λειτουργεί ο Τσούμπερ στο γήπεδο. Τα στατιστικά του αποτυπώνουν τα γκολ που έχει βάλει και τις ασίστ που έχει δώσει, αλλά όχι το πόσο πολύ συμμετέχει στο ανασταλτικό κομμάτι. Σ’ όποια θέση και αν αγωνίζεται.

Που; Παντού

Στο δια ταύτα βεβαίως, το ερώτημα για το που θα τον χρησιμοποιήσει ο Μιλόγεβιτς, εξακολουθεί να υφίσταται. Αλλά η ερώτηση πιθανότατα να είναι… παντού. Πίσω από τον φορ όταν θέλει να παίξει 4-2-3-1 και έχει ετοιμοπόλεμους τον Άμραμπατ και τον Λιβάι για τα δυο άκρα. Εσωτερικό χαφ όταν θέλει να παίξει 4-1-4-1. Αριστερό εξτρέμ αν υπάρχει ανάγκη ή αν το επιβάλλουν οι συνθήκες του παιχνιδιού ή αν θέλει να έχει τον Γέβτιτς ως δεκάρι. Ακόμα και ως χαφ δίπλα και λίγο πίσω από τον Γέφτιτς μπορεί ο Μιλόγεβιτς να χρησιμοποιήσει τον Τσούμπερ.

Δεν θα είναι καθόλου υπερβολή να παίξει κάποια στιγμή η ΑΕΚ ένα 4-3-3 με τον Γέβτιτς και τον Τσούμπερ ως εσωτερικούς μέσους. Και μπορεί να μοιάζει, αλλά δεν είναι καθόλου φουλ επίθεση ένα τέτοιο σύστημα. Κυρίως λόγω του τρόπου παιχνιδιού του Ελβετού. Άλλωστε, για να ξέρουμε και τι λέμε, η ΑΕΚ πλέον και πρέπει και μπορεί στα περισσότερα ματς, να παίζει παιχνίδι κυριαρχίας. Σκεφτείτε πως η Τράμπζονσπορ, έχει καθιερώσει να παίζει 4-3-3, με εσωτερικούς χαφ τον Μπακασέτα και τον Χάμσικ. Και έτσι πήγε να παίξει ακόμα και στην Ρώμη απέναντι στην Ρόμα.


Για να ξέρουμε και τι λέμε βέβαια, όλο αυτό θέλει και δουλειά, θέλει και ισορροπία, θέλει και χημεία. Δεν είναι κάτι που το ρίχνεις στο γήπεδο και αμέσως λειτουργεί. Όσο παικταράς και όσο ποιοτικό πασπαρτού και αν είναι ο Τσούμπερ, πρέπει να δέσει με την ομάδα. Το ίδιο ισχύει και για τον Άμραμπατ και για τον Γέβτιτς. Και για όλο το σύστημα με τους καινούργιους παίκτες. Όμως από την άλλη μεριά, όσο περισσότερους παίκτες σαν τον Τσούμπερ και σαν τον Άμραμπατ βάζει στην ενδεκάδα σου, τόσο πιο εύκολα μπορείς να βρεις και τις ισορροπίες αλλά και τις λύσεις όταν χάνονται οι ισορροπίες.

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X