Βλάνταν, καμία ανοχή στους «κανακάρηδες»

Βλάνταν, καμία ανοχή στους «κανακάρηδες»
Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου για τη δύσκολη αποστολή του Βλάνταν Μιλόγεβιτς και τη δεδομένη υποχρέωσή του να τελειώσει την κουβέντα για τους παίκτες που δεν μπορούν

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Επιστρέφοντας στη δουλειά μετά από τρεις εβδομάδες διακοπών και (συνειδητής) πλήρους αποστασιοποίησης σε επίπεδο σχολιασμού και ανάλυσης -ούτε στα Social Media δεν μου το επέτρεψα- από όσα στην ΑΕΚ διαδραματίζονταν, οφείλω να ξεκινήσω με μια συγγνώμη: προς όλους εσάς διότι σε κάποια αποστροφή παλαιότερου άρθρου μου, τόλμησα να είμαι υπερφίαλος, σημειώνοντας ότι αυτή η παρέα των losers -λογικά- δεν θα είχε πρόβλημα να υπερπηδήσει το εμπόδιο της άσημης Βελέζ. Εκεί όμως που στερεύει η λογική, θεριεύει η ηττοπάθειά τους.

Ήταν λάθος μου να θεωρήσω ότι τα υπερτιμημένα φυντάνια του περυσινού ρόστερ θα πετύχαιναν έστω το ελάχιστο της υποχρέωσής τους απέναντι σε μια ομάδα με παίκτες που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα φορώντας διαφορετικές φόρμες (!) και φθαρμένα από τη χρήση ποδοσφαιρικά παπούτσια, δηλαδή με εμφανή έλλειψη ακόμα και στα αυτονόητα. Ναι, από αυτή την παρέα «ημιεπαγγελματιών» αποκλείστηκε η ΑΕΚ, από ένα ρόστερ που συνολικά κοστίζει λιγότερο από το συμβόλαιο του Σέρχιο Αραούχο, αποτελούμενο ωστόσο από παιδιά με ψυχή και επιθυμία. Το κατάφεραν λοιπόν και αυτό οι προπονητοφάγοι παίκτες της Ένωσης, μολαταύτα υπάρχουν ακόμα μπόλικοι εξ αυτών που δεν κάνουν για τη δουλειά κι εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται φορώντας τη φανέλα της. Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή…

Τουλάχιστον αναγνωρίζω ότι γίνεται προσπάθεια να δούμε μια πολύ διαφορετική 11αδα με την έναρξη του πρωταθλήματος. Σίγουρα πολύ καθυστερημένα και με κόστος τον ευρωπαϊκό αφανισμό. Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς αφίχθη στην Ελλάδα ως ο προπονητής των σπουδαίων και διαδοχικών προκρίσεων, με θαυμαστά επιτεύγματα σε συνεχόμενα καλοκαίρια κι έγινε σε δύο ματς με αντίπαλο ένα χωριό, ο περίγελος του νεοσύστατου Europa Conference League. Έτσι τον έκαναν να αισθανθεί… Ίσως και ο ίδιος να πίστεψε ότι οι (τότε) παρόντες αρκούσαν για μια νορμάλ αρχή, δεν ξέρω επίσης κατά πόσο προσπάθησε να είναι παρεμβατικός ώστε να μην υπάρξει αυτή η κομβική, όπως εν τέλει αποδείχτηκε, καθυστέρηση στις μεταγραφές. Τώρα όμως γνωρίζει καλά. Άρα απαγορεύεται να χαριστεί σε οποιονδήποτε, όπως κι αν λέγεται, όπως κι αν έχει κερδίσει συμβόλαιο στην ομάδα.

Προτεραιότητα στη δουλειά για να φύγει η λερωμένη ταυτότητα

Η ρετσινιά δεν ξεκολλάει έτσι απλά, σε αυτές τις περιπτώσεις παραμένει σύντροφος των ομάδων σε όλη τη διάρκεια της σεζόν και σε κάθε αναποδιά, θα επιστρέφει στο προσκήνιο. Ίσως να ήταν όλα πιο εύκολα αν αρκούσε για παράδειγμα το να γίνει υπερ-εντατικό φροντιστήριο στα βασικά του ποδοσφαίρου, όμως μακάρι το μεγάλο πρόβλημα να ήταν αυτό. Η νοοτροπία που κουβαλούν ορισμένοι και δυστυχώς μπολιάζουν με δαύτη τα αποδυτήρια, είναι η πραγματική γάγγραινα της ΑΕΚ. Το να τους βλέπεις να κάνουν «τσαλιμάκια» προς τον κόσμο όταν ο Μάνταλος σκόραρε κι επειδή προηγουμένως τα είχε ακούσει από την εξέδρα, αντί να σκύψουν το κεφάλι και να γυρίσουν στη σέντρα, είναι τουλάχιστον εξοργιστικό. Είχαν όρεξη για απαντητικές συμπεριφορές επειδή ισοφάρισαν ένα σύνολο που θα έδινε μάχη για την παραμονή του στην ελληνική Σούπερ Λίγκα. Και το οποίο στη συνέχεια τους απέκλεισε στα πέναλτι, με καμπόσους να δειλιάζουν!

Που πάτε με τέτοια μυαλά και αλήθεια πως στο καλό τα αποκτήσατε παίζοντας σε αυτή την ομάδα που άλλοτε ήταν το απόλυτο παράδειγμα της ενότητας, της ταπεινότητας και της δουλειάς; Υπήρχαν (πολλές) σεζόν στις οποίες η Ένωση διέθετε χειρότερα ρόστερ από αυτό που συνέθεταν για μεγάλο διάστημα ανοχής οι τωρινοί «κανακάρηδες», όμως δεν συνέβη να οδηγηθεί σε τέτοια επίπεδα αγωνιστικής αναξιοπρέπειας. Ουδέποτε η ΑΕΚ υπήρξε ομάδα πλουσίων, όμως κρατούσε ψηλά το λάβαρο της μαχητικότητας και του αυτοσεβασμού, ακόμα και στα χειρότερά της δεν υπήρξε τόσο ενοχλητικά ανήμπορη και μαζί αδιάφορη για το κοινό της.

Σαφώς και το θέμα της νοοτροπίας αφορά το club συνολικά. Όλα αυτά που συνέβησαν από την ημέρα που σύσσωμος ο οργανισμός πανηγύρισε με την ψυχή την κατάκτηση του τίτλου στη Νέα Φιλαδέλφεια έως και τον αποκλεισμό από το χωριό του Μόσταρ, συνιστούν αποτέλεσμα (δυσ)λειτουργίας της ομάδας, υπερεκτίμησης συγκεκριμένων παικτών και αποδόμησης άλλων που άξιζαν πραγματικά. Το ίδιο συνέβη και με στελέχη, αλλά ας μην πιάσουμε αυτή την κουβέντα καλύτερα, δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

Τι μένει στον Μιλόγεβιτς; Να δουλέψει όσο πιο στοχευμένα μπορεί για να δώσει στην ΑΕΚ μια ταυτότητα απαλλαγμένη από την κακομοιριά που βίωσε στα γήπεδα τα τελευταία χρόνια. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι, αλλά τουλάχιστον θα το προσπαθήσει με αρκετό φρέσκο υλικό και τουλάχιστον δύο επιπλέον προσθήκες που μαθαίνω ότι θα γίνουν. Τα υπόλοιπα θα τα συζητήσουμε όταν θα έχουμε σαφή εικόνα της δικής του προσπάθειας στο γήπεδο κι αυτό ασφαλώς απαιτεί χρόνο.

ΥΓ. Ο Αμραμπάτ… Μια περίπτωση με ενδιαφέρον, τρομερά ταλαντούχος, με ποιότητα που δεδομένα έλειπε από την ΑΕΚ. Δεν είναι νορμάλ ούτε να πανηγυρίζουμε, σίγουρα όμως ούτε και να λοιδορούμε επειδή είναι 34 ετών. Αν είναι έστω στο 70% του παίκτη που υπήρξε στη μεγάλη ακμή του, θα δούμε πολύ ωραία πράγματα. Είναι από τις υποθέσεις που μπορεί να εξελιχθούν σε Μασούντ ή σε Ελ Αραμπί. Προσωπικά χάρηκα όταν έμαθα ότι είναι αυτός. διότι ποιοτικά είναι σκάλες πιο πάνω από τη συντριπτική πλειοψηφία των παικτών που αγωνίζονται στην Ελλάδα. Αρκεί να είναι ακόμα ποδοσφαιριστής με κίνητρο και σωστός αθλητής.

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X