8 χρόνια Μελισσανίδης: Οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ γράφουν στο enwsi.gr για τα πεπραγμένα

Photo Credits: INTIME

10 Ιουλίου 2013 - 10 Ιουλίου 2021: 8 χρόνια από τις εξαγγελίες Μελισσανίδη στο Τατόι

10/07/2021 | 20:02

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

«Μπαίνω εγγυητής και μπροστάρης» είχε πει τέτοια μέρα το 2013 ο Δημήτρης Μελισσανίδης στο Τατόι προς όλη την κοινωνία της ΑΕΚ. Απλός, σαφής και κατανοητός.

10 Ιουλίου 2013, 8 χρόνια πριν. Τότε δημοσίως έβγαινε μπροστά για να πάρει την ΑΕΚ από τα ερασιτεχνικά και να την επαναφέρει στην θέση της. Εκεί που της αρμόζει. Να γίνει Κυρά και Αρχόντισσα ξανά.

Με πολλά καλά. Πάρα πολλά και σημαντικά. Και πολλά λάθη. Αλλά εδώ, δίπλα στην ΑΕΚ. Με τον μεγάλο στόχο του νέου γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια να πλησιάζει και να μετρούν εκατομμύρια οπαδοί αντίστροφα για την «Αγιά Σοφιά». Και με το αγωνιστικό, να έχει μεγάλες επιτυχίες και προσφάτως μεγάλες αποτυχίες με ευθύνη του ίδιου και των συνεργατών του. Και αυτές δικές του είναι.

Το enwsi.gr 8 χρόνια μετά τις εξαγγελίες του Δημήτρη Μελισσανίδη… αναλύει τι έχει γίνει έκτοτε, τι πρέπει να γίνει ακόμη. Οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ στο enwsi.gr γράφουν για αυτή την 8ετία και τα επόμενα που έρχονται…

Σταύρος Καζαντζόγλου

Λένε πως κάποιες φορές πρέπει να κοιτάς πίσω για να φύγεις μπροστά. Η ΑΕΚ δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Από εκείνο το καλοκαιρινό πρωινό του 2013 μέχρι σήμερα, έγιναν πολλά. Η ΑΕΚ έφτασε ξανά εκεί που θέλουμε, κατέκτησε τίτλους, έπαιξε στην Ευρώπη, ολοκληρώνει δύο τεράστια έργα υποδομής για το μέλλον της. Σαφέστατα και σε αυτήν την πορεία, υπήρξαν πολλά και σημαντικά λάθη.

Αλλά στα δικά μου μάτια, ακόμα και η σκληρή κριτική που ασκείται, είναι τεράστια πρόοδος. Γιατί η ΑΕΚ που χαροπάλευε και σχεδόν πανηγύριζε για τιμητικές ήττες, ζητά πλέον τα πάντα και δεν δείχνει καμία διάθεση ανοχής σε κανένα λάθος. Οπως πρέπει να συμβαίνει, όταν μιλάμε για τη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου, που καθορίζει τις ζωές τόσων ανθρώπων. Αλλαξε η ατζέντα, επανήλθε η ΑΕΚ στα φυσιολογικά της. Ζούμε ένα νέο αφήγημα, που δείχνει πως το ερχόμαστε, έγινε ήρθαμε.

Και πλέον, από εδώ και πέρα, ο δρόμος είναι μόνο θετικός για την ΑΕΚ και όσους κινούμαστε γύρω της.

Κώστας Τσίλης

Είναι γεγονός και όποιος το αρνηθεί θα λέει ψέματα, πως για ολόκληρο τον οργανισμό της ΑΕΚ, το 2013 μοιάζει πολύ μακρινό και ας απέχει μόλις οκτώ χρόνια. Μοιάζει να βρίσκεται πολύ πίσω στον χρόνο, σχεδόν ξεχασμένο, το που βρισκόταν η ομάδα εκείνο το καλοκαίρι και τι είχε προηγηθεί. Θαρρώ πως αυτή η διαπίστωση είναι σημαντική, για να αξιολογηθούν κάποια πράγματα. Υπό την έννοια, πως αυτό που κάνει τόσο μακρινό το 2013, είναι κατάσταση στην οποία βρίσκεται τώρα το κλαμπ και δεν εννοώ την αγωνιστική. Η ΑΕΚ θα μπει σε λίγους μήνες στο δικό της γήπεδο, κάτι που ακόμα και όταν ο Μελισσανίδης το προανήγγειλε εκείνο τον Ιούλη στο Τατόι, έμοιαζε σ’ όλους μακρινό όνειρο. Έχει επίσης το δικό της προπονητικό κέντρο, πλέον μεγαλύτερο και στα σύγχρονα πρότυπα. Κάτι επίσης είχε προαναγγελθεί, όπως και το να ζει από τα έσοδα της. Επί της ουσίας, αν βάλει κανείς ένα προς ένα, όλα όσα είχε πει τότε ο Μελισσανίδης, έχουν γίνει.

Υπάρχει όμως και ένα «αλλά». Και το «αλλά» βρίσκεται στο γεγονός πως η ΑΕΚ, όπως κάθε ποδοσφαιρική ομάδα, είναι ένα ζωντανός οργανισμός, που δεν μπορεί να μένει στάσιμος, περιμένοντας να ολοκληρωθούν όλα (τα εντυπωσιακά) που πρέπει να γίνουν. Οφείλει να εξελίσσεται και να προοδεύει και δεν έχει την δυνατότητα να «παγώσει» τον χρόνο. Η αλήθεια είναι πως από το καλοκαίρι του 2018 και μετά, η ΑΕΚ αυτό επιχείρησε να κάνει. Να «παγώσει» τον χρόνο ως προς το αγωνιστικό κομμάτι, για να ρίξει το βάρος αλλού. Και παράλληλα έκανε και πολλά λάθη. Αυτός ο συνδυασμός, οδήγησε στην μεγάλη αντίφαση, να έχει η ΑΕΚ το κορυφαίο έργο στην ιστορία της, ένα ιδιόκτητο υπερσυγχρονο προπονητικό κέντρο, αλλά ομάδα με τρεις πλήρως αποτυχημένες σεζόν στην πλάτη της. Αυτή την αντίφαση, καλείται πλέον να αλλάξει.

Τάσος Καπετανάκος

Το 2013 είναι μακριά. Είναι και τόσο κοντά. Τα 8 χρόνια είναι μία… ζωή και δεν μπορείς να τα προσπερνάς. Από τα χωράφια της Γ’ εθνικής, στην κατάκτηση Κυπέλλου, Πρωταθλήματος και συμμετοχή στους ομίλους στο Champions League. Ταυτόχρονα κατασκευάζει το νέο της γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια, το οποίο ήταν όνειρο απατηλό από το 2003, αγόρασε το προπονητικό στα Σπάτα και το εκσυχρονίζει και έχει δικά της γραφεία. Εγιναν πάρα πολλά ναι. Ομως θα μπορούσαν στο αγωνιστικό να γίνουν περισσότερα. Επίσης ναι. Η ΑΕΚ πέταξε χρονιές, πέταξε ευκαιρίες. Υποτίμησε το αγωνιστικό κομμάτι, φέρθηκε αντι-ποδοσφαιρικά πολλές φορές και μετά την πρόοδο του 2018… έκανε για τρία χρόνια μόνο βήματα προς τα πίσω.

Η ΑΕΚ του Μελισσανίδη μεγαλώνει. Διότι αυτός ήταν ο στόχος του Μελισσανίδη. Να την ξαναβάλει στον χάρτη με κάθε τρόπο, να γίνει ισότιμη των άλλων μεγάλων της Ελλάδος. Και το πέτυχε πολύ νωρίς. Εκεί κάπου χάθηκε η μπάλα, διότι δεν υπήρξε ανάπτυξη και πρόοδος σε όλα τα επίπεδα. Και το αγωνιστικό, η βιτρίνα του κλαμπ αποξένωσε τον κόσμο. Η μεγάλη και βαριά ευθύνη τώρα είναι να φέρουν τον κόσμο ξανά πίσω. Να αγκαλιάσει την ομάδα και να μπούν όλοι… ένα, μέσα στην «Αγιά Σοφιά». Σίγουρα αυτό θα είχε στο μυαλό του εκείνο το μεσημέρι στο Τατόι ο Μελισσανίδης. Αυτό έχει ευθύνη να κάνει πραγματικότητα τώρα.

Και ξέρει καλά, ότι έχει πολλά να κάνει ακόμη…

Τάσος Τσατάλης

Για να ψάξεις να βρεις οκτώ χρόνια χωρίς καμιά διοικητική αλλαγή στην ΑΕΚ, δεν είμαι σίγουρος πόσο πίσω πρέπει να πας. Ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος τουλάχιστον μετοχικά έπιασε αυτή την περίοδο, αλλά στα τελευταία της χρόνια δεν διοικούσε ο ίδιος, ούτε είχε συμμετοχή. Είναι πρωτοφανές λοιπόν αυτό που συμβαίνει στην Ένωση κι επίσημα από εκείνη τη μέρα στο Τατόι και μετά. Μια οκταετία στην οποία το μόνο που ασχολούμαστε είναι το αγωνιστικό και το θέμα του γηπέδου. Μια κανονικότητα σχεδόν αφάνταστη με όσα έχουμε ζήσει στην ΑΕΚ. Κι ενδιάμεσα μια σχεδόν πτώχευση και μια πλήρης.

Αυτό είναι το πρώτο σημαντικό στοιχείο που σηματοδοτεί εκείνο το μεσημέρι στο Τατόι. Το δεύτερο είναι πως σπάνια θα βρεις επίσης στην ιστορία της ΑΕΚ, πράγματα που έχουν παρουσιαστεί ως διακήρυξη προθέσεων, να έχουν γίνει πραγματικότητα σε τόσο μεγάλο βαθμό. Η ΑΕΚ περνάει μια δύσκολη αγωνιστική κατάσταση την τελευταία τριετία, αποτέλεσμα λάθος επιλογών, αλλά μέχρι να συμβεί αυτό σε χρόνο ρεκόρ πήρε τίτλους, έπαιξε στο υψηλότερο επίπεδο στην Ευρώπη κι όλα αυτά ενώ βρήκε τον ΟΣΦΠ πανίσχυρο σε όλα τα επίπεδα και απόλυτο κυρίαρχο στη ΕΠΟ κι ενώ στον ΠΑΟΚ για μεγάλο χρονικό διάστημα μπήκε τρελό χρήμα.

Βέβαια το πιο σημαντικό απ΄όλα, το ασύλληπτο, αυτό που και καμιά επιτυχία αγωνιστική να μην είχε έρθει θα αρκούσε από μόνο του, είναι η επίλυση του πιο ζωτικής σημασίας προβλήματος της ΑΕΚ. Αυτό είναι ένα έργο προσωπικό του Μελισσανίδη, που δεν θα μπορούσε κανείς άλλος να το πετύχει όπως έχει αποδείξει η ιστορία και είναι μια παρακαταθήκη που τολμώ να πω πως κανείς από τους μεγάλους παράγοντες που έχουν περάσει από την ομάδα, δεν έχει καταφέρει να αφήσει πίσω του. Το πε και το κάνε… Το πιο δύσκολο.

Σταμάτης Βούλγαρης

Πέρασαν οκτώ χρόνια από εκείνη τη συνέντευξη του Δημήτρη Μελισσανίδη στο Τατόι. Μια συνέντευξη που σηματοδοτούσε το νέο ξεκίνημα. Ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του για το πόσο πετυχημένη ή όχι είναι η θητεία του. Υπάρχουν όμως γεγονότα τα οποία δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Η ΑΕΚ επέστρεψε άμεσα στα «σαλόνια». Όπως όφειλε να κάνει. Η ΑΕΚ επιστρέφει στη Νέα Φιλαδέλφεια! Όπως είχε υποσχεθεί, παρά τον ανελέητο πόλεμο που δέχθηκε από εχθρούς και «φίλους». Η ΑΕΚ μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα. Δικά της γραφεία, δικό της προπονητικό το οποίο επεκτείνεται στα πρότυπα των μεγάλων ομάδων του εξωτερικού! Και όλα αυτά χωρίς να έχει υποθηκεύσει το μέλλον της με δάνεια.

Η ΑΕΚ κατέκτησε το Κύπελλο με το που επέστρεψε! Κατέκτησε ένα πρωτάθλημα κόντρα σε θεούς, δαίμονες και… πιστόλια! Ναι την τελευταία τριετία έβγαλε τα μάτια της με λάθος επιλογές που αφορούν το αγωνιστικό. Όμως ένα είναι δεδομένο: Η ΑΕΚ είναι εδώ, είναι ισχυρή και τα καλύτερα έρχονται!

Βαγγέλης Αρναούτογλου

Οκτώ χρόνια μετά από εκείνη την ημέρα στο Τατόι, η ΑΕΚ είναι νοικοκυρένη και οικονομικά αυτάρκης. Ακόμα και αυτό, το για πολλούς σήμερα αυτονόητο, ακουγόταν ως ανέκδοτο τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν της αποχώρησης του Ντέμη Νικολαΐδη και της μετοχικής ομάδας του. Η κατασκευή της ποδοσφαιρικής έδρας στη Νέα Φιλαδέλφεια και το εξίσου σημαντικό έργο ανάπτυξης στο προπονητικό κέντρο των Σπάτων, είναι επιτεύγματα που μόνο ο Δημήτρης Μελισσανίδης θα μπορούσε να φέρει εις πέρας. Όποιος το παραγνωρίζει ή το προσπερνά, λειτουργεί ως εφιάλτης κατά της πραγματικότητας.

Στο αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι βιώσαμε πολύ μεγάλες στιγμές όπως η κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 24 χρόνια, μαζί όμως και οδυνηρές ντροπές όπως η κατ’ εξακολούθηση απώλεια τελικών Κυπέλλου, η ασύλληπτη ηττοπάθεια της τελευταίας τριετίας στα ντέρμπι και η εξευτελεστική εντός έδρας συντριβή από τον Ολυμπιακό. Λάθη έγιναν και αυτά εντοπίζονται κυρίως στην επιλογή προσώπων που δεν έκαναν για τη δουλειά και την ακατανόητη επιμονή σε αυτά, ενώ εκπαραθυρώθηκαν άνθρωποι που πραγματικά άξιζαν. Στην τελική σούμα ωστόσο, το έργο του γηπέδου είναι αυτό που σκεπάζει τα πάντα. Οι αγωνιστικές πίκρες είναι πίσω, όμως τα σπουδαία που θα ζήσουμε -ή ξέρουμε ότι έχουμε τις βάσεις για να πετύχουμε- είναι μπροστά.

Και η εξασφάλιση αυτής της δυναμικής επιβεβαιώνει, έστω και μέσα από διαρκή σκαμπανεβάσματα, τις εξαγγελίες για το όραμα που ο Δημήτρης Μελισσανίδης ανέπτυξε και πέρασε σε όλους μας πριν από 8 χρόνια.

Πάνος Λούπος

Πέρασαν κιόλας οχτώ χρόνια από τη σημαδιακή 10η Ιουλίου 2013, όταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης σάλπισε την επιστροφή της ΑΕΚ στην κανονικότητα. Μέσα στις λίγες μόνο λέξεις, που μας ζήτησε ο Σταύρος να γράψουμε, προφανώς και δεν μπορεί να αποτυπωθούν όλα όσα έχουν γίνει, αλλά και αυτά που δεν έχουν γίνει στην «Ένωση». Όσα και να πούμε ωστόσο, το ασύγκριτο έργο που κατατάσσει τον Δημήτρη Μελισσανίδη ως ευεργέτη στην ιστορία της ΑΕΚ, δεν είναι άλλο από την «Αγιά Σοφιά». Ένα έργο που ακόμα υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι σημαίνει για την ΑΕΚ και σε τι επίπεδα μπορεί να την εκτοξεύσει τα επόμενα χρόνια, σε συνδυασμό με την επένδυση στο προπονητικό κέντρο στα Σπάτα.

Αγωνιστικά, σαφώς και δεν μπορεί να τεθεί σε αμφιβολία, το ότι η ΑΕΚ έκανε εντυπωσιακά άλματα μέσα σε πέντε μόλις χρόνια (2013-2018), ξεκινώντας κυριολεκτικά από το μηδέν σε όλα τα επίπεδα και φτάνοντας σε Κύπελλο, σε Πρωτάθλημα, σε καλή πορεία στο Europa League και σε συμμετοχή σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Κι αντιστοίχως, δεν μπορεί να τεθεί σε αμφιβολία ότι την τριετία 2018-2021, υπήρξε μεγάλο πισωγύρισμα και αποτυχία σε κάθε αγωνιστικό στόχο. Ωστόσο, είτε μιλάμε για τις πετυχημένες σεζόν, είτε για τις αποτυχημένες, το κάνουμε σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον πολύ πιο υγιές, όπου όλες οι ομάδες έχουν το δικαίωμα στην επιτυχία. Και σε αυτό, αναντίρρητα έχει παίξει τον πιο καθοριστικό λόγο, ο άνθρωπος που σαν σήμερα πριν από οχτώ χρόνια, υποσχόταν στο «Τατόι Club», τη δημιουργία μιας ΑΕΚ σε στέρεες βάσεις, με επίκεντρο φυσικά, την επιστροφή στη Νέα Φιλαδέλφεια.