"H AEK έχει μαζί της τον νόμο για το θέμα του γηπέδου"

«Ας είμαστε αισιόδοξοι ότι το πραγματικό ποδόσφαιρο θα αντισταθεί στο ποδόσφαιρο-προϊόν, ότι θα παύσει να μετατρέπεται σε «όπιο των λαών» και ότι θα δούμε τα γήπεδα γεμάτα από φιλάθλους και σε αρμονικό δέσιμο με τις πόλεις, τις γειτονιές και τους κατοίκους των».

Μία όμορφη και ονειρώδης εικόνα στον πρόλογο του ολόφρεσκου βιβλίου «Πιτσιρίκος στο γήπεδο» από τον γαλλοθρεμμένο συγγραφέα Γιώργο Γεωργαμλή.

Η θετική αύρα και η όρεξη για δράση είναι δύο από τα βασικά χαρακτηριστικά που εκπέμπουν τα δύο αγαπημένα αδέρφια: ο Γιώργος και ο Λύσανδρος.

Με αφορμή τα 55α γενέθλια του σπουδαίου βετεράνου ποδοσφαιριστή, το Sport-Retro.gr επισκέφθηκε τη Νέα Φιλαδέλφεια, το μέρος που έχει ταυτιστεί και εκπροσωπεί από κάθε λογής μετερίζι η οικογένεια Γεωργαμλή.
Αρχικά, ο εορτάζων Λύσανδρος μίλησε για τη σπουδαιότατη ποδοσφαιρική του καριέρα, όπου μεταξύ άλλων αγωνίστηκε στην ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, την προπονητική και την εμπλοκή του στα κοινά της περιοχής ως επικεφαλής της παράταξης «Ένωση Δημοτών».

Το… ορεκτικό της πρώτης, χρονικά, συνέντευξης ήταν η εξής πρόταση από τον «Κόκο», όπως είναι το παρατσούκλι του Γεωργαμλή: «Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ. Είναι μεγάλη τιμή αυτό που κάνετε για μένα. Είναι πολύ συγκινητικό. Πρώτη φορά γίνεται αυτό, να γυρίσω πίσω όσον αφορά στα πρώτα μου βήματα ως αθλητής και κατόπιν με τα κοινά – δεν λέω με την πολιτική γιατί δεν μου αρέσει καθόλου αυτό και είμαι ευτυχισμένος που δεν είμαι πολιτικός».

-Ήσουν μέλος μιας φουρνιάς σπουδαίων παικτών που ανέδειξε η ΑΕΚ στα τέλη του 1970 με αρχές του 1980.

«Η φουρνιά μας (σ.σ. Γεωργαμλής, Βλάχος, Μανωλάς, Οικονομόπουλος κ.ά.) ήταν τυχερή γιατί μαζί μας ασχολήθηκαν παλιές δόξες της ΑΕΚ, όπως ο Στέλιος Σεραφείδης, ο Κώστας Νεστορίδης, ο Γιώργος Κεφαλίδης… Τους είχαμε προπονητές.

Δεν μας έμαθαν μόνο το ομαδικό πνεύμα που προάγει αυτό το άθλημα, αλλά και πώς να παίζουμε καλό ποδόσφαιρο. Μας έκαναν καλύτερους ανθρώπους, πήραμε βάσεις απ’ αυτούς τους ανθρώπους και για τη μετέπειτα καριέρα μας και για τη ζωή μας.

Επίσης, ήμασταν τυχεροί γιατί μας προπόνησε ο Φάντρονκ. Πήρε μια ομάδα 10-12 ατόμων, μεταξύ αυτών κι εγώ και όλοι παίξαμε ποδόσφαιρο είτε στην ΑΕΚ είτε κάπου αλλού. Μας βοήθησε πάρα πολύ και τον ευγνωμονούμε γι’ αυτό».
«Έχω κρατήσει τα ρούχα που φόραγα όταν υπέγραψα στην ΑΕΚ!»

«Σημαντική μου στιγμή ήταν ότι υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο με την ΑΕΚ και πρόεδρος ήταν ο Λουκάς Μπάρλος. Για μένα αυτό ήταν όνειρο. Να φανταστείς έχω ακόμα τα ρούχα που φόραγα εκείνη την ημέρα. Στο λέω και ανατριχιάζω. Τα έχω κρατήσει!

Και, βέβαια, ο πρώτος και μοναδικός μου τίτλος με την ΑΕΚ το Κύπελλο της σεζόν 1982-83, στο πρώτο επίσημο ματς στο Ολυμπιακό Στάδιο, που ευτυχήσαμε να πάρουμε το Κύπελλο».

-Τον Δεκέμβριο του 1985 πήρες μεταγραφή στον Παναθηναϊκό.

«Έκανα πενταετία στην ΑΕΚ, τελείωσε το συμβόλαιό μου και δεν μου το ανανέωσαν. Έχω την εντύπωση και το λέω για πρώτη φορά ότι με οδήγησαν να πάω στον Παναθηναϊκό. Ας μην πούμε ονόματα. Ήταν η εποχή του Ζαφειρόπουλου της «Ζήτα Ελλάς» (σ.σ. βιομηχανία ένδυσης και υποδημάτων).
Έτσι πήγα στον Παναθηναϊκό. Όχι πως δεν ήθελα να πάω. Μετά εκτίμησα σαν τον Παναθηναϊκό έδωσε τόσα εκατομμύρια για να με αποκτήσει. Μου συμπεριφέρθηκαν πάρα πολύ καλά. Για να είμαι ειλικρινής αγάπησα τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του, ασχέτως αν η ομάδα μου είναι η ΑΕΚ. Δεν το είδα μόνο επαγγελματικά. Έχω κρατήσει σχέσεις. Τους εκτιμώ και με εκτιμούν».

-Το παρατσούκλι «Κόκος» πότε βγήκε;

«Αυτό είναι παιδικό. Μου το έβγαλε μια φίλη της μαμάς μου, η Καίτη. Είχε ένα φίλο από την Κύπρο, όπου το «Γιώργος» το λένε και «Κόκος». Κάπως έτσι έγινε και μου έμεινε. Για να είμαι ειλικρινής, οι γονείς μου και οι πολύ φίλοι μου με φωνάζουν έτσι. Μου αρέσει γιατί αυτό δείχνει και μία αμεσότητα».

«Ήμουν τυχερός στο πέναλτι του 1988»

-Στον Παναθηναϊκό πήρες πρωταθλήματα και κύπελλα, έζησες αξέχαστες στιγμές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις… Ένας από τους τίτλους ήταν το Κύπελλο του 1988, τον τελικό του Κοσκωτά, όπως έμεινε στην Ιστορία. Τι θυμάσαι από εκείνο το αξέχαστο ματς με τον Ολυμπιακό;

«Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Αυτά τα παιχνίδια έχουν μία άλλη γεύση. Είναι το ντέρμπι. Όλη την εβδομάδα υπάρχει μια ανακατωσούρα στα αποδυτήρια, συζητήσεις, εφημερίδες, ο κόσμος ενδιαφέρεται πάρα πολύ… Πόσο μάλλον για έναν τελικό Κυπέλλου. Εμείς είχαμε μια σπουδαία ομάδα. Ήταν η εποχή Κοσκωτά με τις μεταγραφές που ο Ολυμπιακός είχε ενισχυθεί πάρα πολύ.
Το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι, αλλά έχω την εντύπωση ότι ήμασταν πολύ καλύτεροι από τον Ολυμπιακό, είχαμε πολλές ευκαιρίες, δοκάρια, έπρεπε να το τελειώσουμε πιο νωρίς. Παρ’ όλα αυτά ήταν δύσκολο.
Είχα εκτελέσει κι εγώ ένα πέναλτι. Ήμουν πολύ τυχερός. Εγώ εκτελούσα δυνατά. Το πόδι μου βρήκε χώμα, αλλά η μπάλα πέρασε κάτω από την αγκαλιά του Ταληκριάδη.
Είχαν ακουστεί πάρα πολλά γι’ αυτόν τον τελικό, αλλά δεν αποδείχθηκε τίποτα. Είχαμε μία πολύ δυνατή διοίκηση, οπότε εκτός από καλή ομάδα, ήμασταν ισχυροί γενικά στον χώρο μας. Δεν μας έλειπε τίποτα, μας βοηθούσαν σε ό,τι χρειαζόμασταν».

-Αξέχαστη έχει μείνει και η πρόκριση του 1987 επί της Γιουβέντους. Είχες δώσει και μία ασίστ.

«Στο γκολ του Χρήστου Δημόπουλου. Ήταν κάτω ο Δημήτρης Σαραβάκος. Ο διαιτητής φώναζε να παίξουμε γρήγορα, ο Δημήτρης αργούσε να βγει έξω γιατί είχε τραυματιστεί, εκτέλεσα εγώ και βάλαμε το γκολ. Ήταν απίστευτες στιγμές, δεν μπορείτε να φανταστείτε».
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ο Καμπρίνι. Ο αρχηγός της εθνικής Ιταλίας και της Γιουβέντους. Στον αγωνιστικό χώρο ήταν πολύ μαχητικός, πολύ σκληρός με εμάς, είχε χτυπήσει και τον Βασιλείου… Σκληρός και στη συμπεριφορά του.
Τελειώνοντας, όμως, το παιχνίδι αυτός ο μεγάλος παίκτης μας περίμενε πριν να μπούμε στην καταπακτή και μας χαιρετούσε έναν-έναν. Μας έδινε συγχαρητήρια. Αυτές οι κινήσεις χαρακτηρίζουν τους μεγάλους παίκτες».

-Από τον Παναθηναϊκό αποχώρησες το 1992 και μετά έπαιξες κατά σειρά σε ΟΦΗ, Καλαμάτα, Ηρακλή, Εθνικό.

«Σε κάθε ομάδα που πήγα πήρα και κάτι. Με τον ΟΦΗ βγήκαμε στην Ευρώπη. Ήταν μια πολύ μεγάλη επιτυχία γιατί ήταν σαν να πήραμε το πρωτάθλημα. Αποκλείσαμε τη Σλάβια Πράγας, την Ατλέτικο… Είχα παίξει στο «Βιθέντε Καλδερόν», εδώ ήμουν τραυματίας. Πέρασα δύο εκπληκτικά χρόνια στην Κρήτη, με αγάπησε ο κόσμος… Εκεί γεννήθηκε και η μία μου κόρη. Έχω φοβερές αναμνήσεις.
Το ίδιο όμορφες αναμνήσεις έχω και από την Καλαμάτα, η οποία ανέβηκε στην Α’ Εθνική έπειτα από πάρα πολλά χρόνια. Μετά πήγα στον Ηρακλή. Βγήκαμε Ευρώπη την τελευταία αγωνιστική. Στην Ευρώπη δεν έπαιξα γιατί έπρεπε να επιστρέψω Αθήνα για οικογενειακούς λόγους. Τη δεύτερη χρονιά ο συγχωρεμένος ο Θεοδωρίδης μου έδωσε λευκό συμβόλαιο και μου είπε «υπέγραψε ό,τι θες», αλλά είχα αρκετά προβλήματα και έπρεπε να γυρίσω Αθήνα.
Έτσι πήγα στον Εθνικό. Πέρασα κι εκεί τρία υπέροχα χρόνια. Την πρώτη χρονιά ανεβήκαμε κατηγορία και τη δεύτερη σωθήκαμε. Έχω πάρα πολλούς φίλους και αναμνήσεις».

-Όταν ολοκλήρωσες την καριέρα σου ασχολήθηκες για περισσότερα από 10 χρόνια με την προπονητική.

«Έχω δύο χρόνια να προπονήσω ομάδα και αυτό είναι επιλογή μου. Έχω προτάσεις. Δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά και ασχολούμαι με τα κοινά εδώ και 20 χρόνια στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τα τελευταία δύο χρόνια είμαι επικεφαλής της παράταξης «Ένωση Δημοτών» και γι’ αυτό θέλω να μείνω στην Αθήνα.
Οι επιλογές εδώ είναι πάρα πολύ λίγες. Θα ήθελα να πάω κάπου, αλλά μετά από τόσα χρόνια νομίζω ότι έχω το δικαίωμα να επιλέξω. Δεν το σκέφτομαι οικονομικά. Θέλω μια ομάδα με συνθήκες που θα κάνουν και εκείνη και εμένα να περάσουμε καλά».

-Τι θα ήθελες να μας πεις για την εμπλοκή σου στα κοινά του Δήμου;

«Κατέβηκα μία φορά, θα κατέβω και δεύτερη -πρώτα ο Θεός- με την «Ένωση Δημοτών». Διεκδικήσαμε τον Δήμο τη δεύτερη Κυριακή και για πάρα πολύ λίγους ψήφους δεν βγήκαμε. Τώρα είμαστε στη μεριά της αντιπολίτευσης. Κάνουμε αντιπολίτευση για το καλό της πόλης. Όπως σου είπα και πριν, εγώ δεν είμαι πολιτικός και αυτό είναι πολύ καλό για μένα.
Εδώ στη Φιλαδέλφεια με ξέρουν σαν τον «Κόκο» τον φίλο τους, έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει μαζί τους. Έχω δραστηριοποιηθεί στην πόλη και επιχειρηματικά. Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ πήγα σχολείο… Και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό.
Θέλω να με βλέπουν όλοι έτσι κι αν όλα πάνε καλά και μου δώσει ο κόσμος τη δυνατότητα να γίνω δήμαρχος θα είναι πάρα πολύ θετικό για μένα και για την πόλη μας – έτσι όπως ξέρω τον εαυτό μου».

Στον επίλογό του, ο Λύσανδρος Γεωργαμλής δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στο φλέγον ζήτημα που αφορά στο γήπεδο της ΑΕΚ. «Ευχής έργον όλων είναι να γίνει το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του δήμου μας. Η ΑΕΚ ακολουθεί τη νόμιμη διαδικασία, οπότε έχω την εντύπωση ότι το όνειρο εκατομμύρια ΑΕΚτσήδων δεν θα αργήσει».

ΠΗΓΗ: sport-retro.gr