Την καλύτερη στιγμή

Λίγες ημέρες αποτοξίνωσης και ξανά στις επάλξεις. Ετσι και αλλιώς, αυτό το καλοκαίρι είναι τόσο ενδιαφέρον για όποιον κινείται κοντά στην ΑΕΚ, που και να θέλεις να απομακρυνθείς σε τραβά κοντά της. Είναι έντονη η προσμονή για την επιστροφή στον μαγικό κόσμο του Champions League, που τα φιλικά πέρασαν από μπροστά μου ως μη γενόμενα. Και βέβαια, ο μεγάλος καημός που λέγεται γήπεδο. Μοιάζει απίθανο, έπειτα από όσα βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, αλλά είναι γεγονός. Ξεκινάει και όπως είπε ο Ανδριόπουλος που είναι προσεκτικός στα λόγια του, δεν σταματά πουθενά ως τη μέρα που θα ανοίξει τις πύλες του ο ναός.

Είναι πολλά όσα συνέβησαν αυτήν την τετραετία. Προφανώς και η ΑΕΚ δεν ήταν έτοιμη να ξεκινήσει το 2013. Αλλά ακόμα και ο πλέον απαισιόδοξος, δεν θα μπορούσε να εκτιμήσει πως σε αυτό το διάστημα, θα πήγαιναν όλα στραβά και ανάποδα. Πως θα έμπαιναν τόσα εμπόδια, τόσα προβλήματα, τόσοι άνθρωποι με σκοπιμότητες που θα δημιουργούσαν συνεχώς προβλήματα. Θεωρώ πως υπήρξαν λάθη και από την τακτική της ΑΕΚ σε αρκετά θέματα, αλλά αυτό δεν έχει πλέον σημασία.

Το σπουδαίο είναι πως πλέον η Νέα Φιλαδέλφεια γίνεται ξανά το κέντρο του ενωσίτικου κόσμου. Διότι, αρκεί να αφουγκραστείς την αναστάτωση που προκαλούσε κάθε θετική είδηση για το γήπεδο, προκειμένου να αντιληφθείς πως από τη μέρα που θα ξεκινήσουν και επίσημα τα έργα, ο χώρος που θα στεγάσει το «κιτρινόμαυρο» σπίτι θα πλημμυρίσει από ΑΕΚτζήδες. Ανθρωποι κάθε ηλικίας, που έζησαν ή ονειρεύτηκαν τη Νέα Φιλαδέλφεια, θα είναι εκεί για να βλέπουν κάθε κομμάτι της κατασκευής.

Για το γήπεδο θα έχουμε να πούμε πολλά. Και βέβαια, θα πρέπει να μιλήσουν και όσοι μπορούν να στηρίξουν αυτήν την ιστορία. Διότι, δεν πρόκειται για το γήπεδο του Μελισσανίδη όπως τεχνηέντως επιχειρούν να εμφανίσουν οι γνωστοί σπεκουλαδόροι, αλλά για το «σπίτι» της ΑΕΚ. Ο Μελισσανίδης είπε και θα βάλει όσα πρέπει. Αλλά ένα τέτοιο έργο, είναι δεδομένο πως θα απαιτήσει τη συμμετοχή και τη γενναία συνεισφορά και άλλων Ενωσιτών με οικονομική δυνατότητα.

Επιστρέφω στο αγωνιστικό. Όπως είπα εξ αρχής, δεν έχω μελετήσει ενδελεχώς την εικόνα της ΑΕΚ από τα φιλικά. Είδα ματς, διάβασα πολλά, αλλά ως εκεί. Κυρίως, επειδή κρίνω πως σε αυτήν τη φάση δεν έχει και μεγάλο νόημα να βγάζουμε συμπεράσματα από τα φιλικά. Είναι ένα ειδικό καλοκαίρι. Η ΑΕΚ ψάχνει τη μεγάλη ευρωπαϊκή υπέρβαση. Ετσι, μπορεί να ετοιμάζει μια ομάδα για την πλειοψηφία των αγώνων που θα δώσει στη διάρκεια της χρονιάς (όπως έκανε στο μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας), αλλά και μια ομάδα ειδικού σκοπού για το μεθαυριανό ματς.

Η ΤΣΣΚΑ ήταν, μετά τον Αγιαξ ίσως, η χειρότερη κλήρωση που θα μπορούσε να έχει η ΑΕΚ. Δεν είναι η ομάδα των αστέρων, αλλά είναι δουλεμένο σύνολο και έχει εμπειρία. Ομάδα, έννοια που πάσχισε να βρει η ΑΕΚ στο φινάλε της περασμένης περιόδου. Το πέτυχε σε σημαντικό βαθμό και αυτό φαίνεται πως αποτελεί το πρόταγμα του Χιμένεθ σε αυτήν την περίσταση. Φαίνεται, πως η ΑΕΚ θα είναι η περυσινή ομάδα κατά τα 7 ή και 8 πρόσωπα της 11άδας, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους Ρώσους και τους αυτοματισμούς τους.

Αυτό που απαιτείται γύρω από την ομάδα είναι εμπιστοσύνη και λίγη θετική ενέργεια. Δεν μπορώ να ακούω ή να διαβάζω για αμφισβήτηση και αμφιβολίες για την αξία του Λιβάγια, την ώρα που ακόμα δεν έχει παίξει σε επίσημο ματς. Σας είχα αναφέρει και παλιότερα: προφανώς και ήταν εξαιρετική λύση ο Αραούχο, αλλά αυτό δεν καθιστά άχρηστο ή λιγότερο ικανό οποιονδήποτε έρχεται για τη θέση. Ειδικά, όταν πρόκειται για έναν παίκτη με την ποιότητα και την κλάση του Κροάτη, που έκανε πέρυσι την Λας Πάλμας να κρατήσει αυτόν και να δώσει τον Αραούχο.

Τώρα, να μην ανοίξουμε ξανά «αγαπημένες» ιστορίες όπως του Ανέστη. Οσο και αν αποτελεί ατυχία ο τραυματισμός του Μπάρκα, η ΑΕΚ έχει τερματοφύλακα. Εμπειρο, ικανό, με παραστάσεις. Γράφεται κατά καιρούς πως δεν έχει ψυχολογία. Μα εδώ κράζεται και βρίσκεται υπό ασφυκτική πίεση, ακόμα και σε ματς που είναι εξαιρετικός και δεν υπάρχει κανένα ψεγάδι στην απόδοση του. Η ΑΕΚ έκανε στρατηγική επιλογή με την παρουσία τριών ικανών Ελλήνων τερματοφυλάκων και δεν βλέπω κανένα λόγο να την αλλοιώσει για να μπλέξει σε περίεργες ιστορίες, που και στο παρελθόν.

Αυτήν τη στιγμή, αγωνιστικά η ΑΕΚ οφείλει να είναι απολύτως επικεντρωμένη στα ματς με τους Ρώσους. Δεν είναι εύκολο, δεν παραμυθιάζομαι από το ό,τι δέχθηκαν τρία γκολ σε ντέρμπι του πρωταθλήματος τους, αλλά δεν θεωρώ πως η Ενωση είναι χαμένη από χέρι. Με σωστή τακτική συμπεριφορά, με υπερβάσεις από όσους θα συμμετάσχουν, με στήριξη από τον κόσμο και εκμετάλλευση όλων των πλεονεκτημάτων (ακόμα και του καιρού), η ΑΕΚ μπορεί να πάρει καλό αποτέλεσμα. Που στη δική μου οπτική, θα είναι ακόμα και ισοπαλία δίχως γκολ.

Αυτό που έχει σημασία είναι να πετύχει η ΑΕΚ τον πρώτο στόχο της. Να διατηρήσει έστω και τις ελάχιστες πιθανότητες για είσοδο στους ομίλους του Champions League, να οριστικοποιήσει την παρουσία της σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Επειτα, θα υπάρχει αρκετός χρόνος για να συμπληρωθούν κενά, να γίνουν νέες προσθήκες, να υπάρξουν αποχωρήσεις με παίκτες που θα κριθούν πως δεν καλύπτουν τα στάνταρ. Αλλά τώρα, το μυαλό και η θέληση όλων πρέπει να στρέφεται στην πρόκριση και μόνο.

• ΑΕΚ
• Ανέστης
• γήπεδο
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• λιβάγια
• Νέα Φιλαδέλφεια
• ΤΣΣΚΑ Μόσχας
• Χιμένεθ