Τι μας μένει και τι ...έρχεται

Το γεγονός και μόνο ότι μέσα στο 2016 η ΑΕΚ επανήλθε στις κούπες, αποτελεί από μόνο του έναν σημαντικό λόγο για να προστεθεί στις επιτυχημένες χρονιές στην ιστορία της ομάδας. Ανεξάρτητα από τα σημαντικά λάθη που έγιναν στον προγραμματισμό και από το ότι η νέα σεζόν δεν έχει προχωρήσει όπως θα περίμενε ο κόσμος, η κατάκτηση του κυπέλλου θα αφήνει πάντα μια “γλυκιά” ανάμνηση στη μνήμη των φιλάθλων της ομάδας για τη χρονιά που μας αφήνει. Πόσο μάλλον τώρα που η συγκεκριμένη ανάμνηση συνοδεύθηκε με νίκη επί του Ολυμπιακού στον τελικό!

Μέσα στο 2016 υπήρξε μια ακόμα σημαντική στιγμή, η οποία βέβαια υπό κανονικές συνθήκες για το επίπεδο της ΑΕΚ, δεν θα έπρεπε καν να μνημονεύεται ως …επιτυχία. Μετά όμως από τα όσα πέρασε ο Δικέφαλος τα τελευταία χρόνια, η συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ήταν μια επιπλέον ένδειξη επιστροφής στην κανονικότητα.

Στο θέμα της ανέγερσης του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια, για μια ακόμα χρονιά ναι μεν δεν επετεύχθη ο στόχος της υπογραφής της πολυπόθητης οικοδομικής άδειας, αλλά όλα δείχνουν πως έγιναν σημαντικά βήματα προς τα εμπρός. Αυτό τουλάχιστον άφησαν να εννοηθεί οι υπεύθυνοι του έργου, μετά και τη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής για την αρχιτεκτονική μελέτη του έργου.

Εννοείται ότι μέσα στο 2016 συνέβησαν και αρνητικά γεγονότα για την ΑΕΚ. Κατά τη γνώμη μου αυτό που έχει τη μεγαλύτερη αξία και θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν από τη διοίκηση είναι το ότι ο κόσμος δεν πείσθηκε απ’ το αγωνιστικό project της ομάδας. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα τόσο από τα εισιτήρια διαρκείας, όσο και γενικά από την σημαντική μείωση που παρουσιάζεται από αγώνα σε αγώνα κατά τη διάρκεια της τρέχουσας αγωνιστικής σεζόν. Φυσικά για να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, χρειάστηκε πρώτα να γίνουν μια σειρά από λάθη προγραμματισμού τόσο στο θέμα του προπονητή, όσο και σ’ αυτό της επιλογής των ποδοσφαιριστών που θα έπρεπε να έχουν ενισχύσει το ρόστερ το προηγούμενο καλοκαίρι. Σε γενικότερο πλαίσιο φαίνεται ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου της ΑΕΚ δεν έχει πεισθεί ακόμα απ’ την προσπάθεια που άρχισε το καλοκαίρι του 2013.

Πάμε τώρα και σ’αυτά που περιμένουμε να δούμε το 2017, με βάση την υπάρχουσα κατάσταση στην ομάδα. Αρχικά στο αγωνιστικό κομμάτι είναι δεδομένο ότι αυτή τη φορά, σε αντίθεση με το παρελθόν, όλα δείχνουν πως γίνεται σωστή δουλειά στο θέμα του προγραμματισμού. Οι κινήσεις ενίσχυσης του ρόστερ είναι στοχευμένες και “δουλεμένες”, γεγονός που αποδεικνύεται από το ότι δεν υπάρχει κωλυσιεργία στις μεταγραφικές υποθέσεις και η ομάδα ενισχύεται σε θέσεις που υπάρχει ανάγκη. Το κατά πόσο βέβαια θα αποδειχθούν επιτυχημένες οι επιλογές που έγιναν (και συνεχίζονται) θα φανεί στο γήπεδο και όχι στα …λόγια.

Δεν είναι όμως μόνο οι Βράνιες και Αϊντάρεβιτς, οι οποίοι ήδη ετοιμάζονται για το ντεμπούτο τους στα κιτρινόμαυρα. Η ΑΕΚ προχωράει με γοργούς ρυθμούς και τις υπόλοιπες υποθέσεις, με απώτερο σκοπό μια πιο σοβαρή παρουσία στον β’ γύρο του πρωταθλήματος και το κυριότερο, το “χτίσιμο” της ομάδας που θα παρουσιαστεί τη σεζόν 2017/18. Είναι ξεκάθαρο ότι, μετά από χρόνια, η Ένωση κάνει κινήσεις με προοπτική για το μέλλον και δεν αρκείται στο β’ μισό της φετινής Super League. Έτσι κι αλλιώς με βάση τα όσα έχουμε δει ως τώρα, πολύ δύσκολα “σώζεται” η κατάσταση. Το κύπελλο θα παραμείνει φυσικά ένας σημαντικός στόχος, αλλά στο πρωτάθλημα, η μεγάλη βαθμολογική διαφορά από την κορυφή, δεν φαίνεται εύκολο να καλυφθεί.

Σε ότι αφορά στο γήπεδο, που είναι και η μεγάλη κάψα των φίλων της ΑΕΚ αλλά και του ίδιου του Δημήτρη Μελισσανίδη, έχω την εντύπωση ότι φτάσαμε στο τέλος. Ειλικρινά, δεν μπορώ να σκεφτώ ότι υπάρχει άνθρωπος στην ομάδα που να πιστεύει ότι ο κόσμος αντέχει κι άλλη καθυστέρηση. Τα σημάδια πάντως είναι θετικά, αλλά μένει να αποδειχθεί και στην πράξη.

Καλή χρονιά σε όλους λοιπόν… Με υγεία, τύχη και περισσότερες ευχάριστες στιγμές στις οικογένειές σας, σε σχέση με τα όσα συνέβησαν μέσα στο 2016…

• blog
• ΑΕΚ
• βογιατζάκης