Η σκληρή πραγματικότητα της ΑΕΚ

Δύσκολη μέρα ήταν η Πέμπτη και μέρα προβληματισμού. Τέτοιες συγκυρίες, όπως η πρόκριση του ΟΣΦΠ στην Άγκυρα, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να βρίσκουμε αφορμή και να σκεφτόμαστε, ποια είναι πραγματικά η απόσταση που έχει να διανύσει η ΑΕΚ, για να γίνει όσο ανταγωνιστική την θέλουν διοίκηση και κόσμος.

Είχα και μια σχετική συζήτηση στην εφημερίδα, την ώρα που κέρδιζε και στο μπάσκετ ο ΟΣΦΠ στην Πόλη και φαινόταν πως θα πάρει το ματς. Και λέγαμε, σκέψου τώρα τι φύλλο θα ετοιμάζαμε, αν η ποδοσφαιρική ΑΕΚ είχε νικήσει με 0-3 στην Τουρκία, έστω και την 7η ομάδα της χώρας και λίγο μετά η μπασκετική νικούσε για την Ευρωλίγκα, την Φενέρ μέσα στην έδρα της. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε να τα λέμε αυτά, είναι η αλήθεια. Και με την αλήθεια μόνο μπορείς να προχωράς.

Ούτε παραγνωρίζουμε πόσα πλεονεκτήματα θεμιτά και κυρίως αθέμιτα είχε όλα αυτά τα χρόνια που παγίωσε την κυριαρχία του ο ποδοσφαιρικός ΟΣΦΠ. Απλά αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα όπως είναι τώρα και με δεδομένο πως δεν μπορεί να έχει από εδώ και πέρα στην διάθεση του τα αθέμιτα μέσα όπως τα είχε. Και αυτό είναι κάτι που κάνει την πρόκληση μεγαλύτερη.

Για το μπάσκετ δεν μιλάω, γιατί στα 49 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την κατάκτηση του κυπέλλου Ευρώπης το 1968, μόνο τα 12 με 13 είχε η ΑΕΚ διοικητική κατάσταση που να της εγγυάται πως μπορεί να κυνηγήσει μεγάλους στόχους. Τα 10 με τον Φιλίππου και τα δυόμισι μέχρι τώρα του Αγγελόπουλου.

Όπως δεν μιλάω και για τα ερασιτεχνικά τμήματα, που η οικονομική τους διαχείριση και οι εξασφαλισμένες επιτυχίες, με τα έσοδα που έχει εδώ και μια 20ετία η ΠΑΕ ΟΣΦΠ, είναι μια πανεύκολη υπόθεση.

Η σκληρή πραγματικότητα λοιπόν είναι πως η ΑΕΚ …έχει χαμηλώσει, σε σχέση με τον πήχη που η ίδια έχει θέσει ιστορικά με την πορεία και τις επιτυχίες της από το 1924. Και μη παρεξηγηθεί αυτό που λέω.

Εννοώ πως έχει συνηθίσει η «κοινωνία της ΑΕΚ» να ζει με μια κατάσταση που δεν εκφράζει τις ιστορικές της καταβολές και τις φιλοδοξίες που πρέπει να πηγάζουν από αυτές. Μια κατάσταση που κρατάει εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον και τώρα, μετά από τόσο καιρό, έχουν εμφανιστεί πραγματικές προϋποθέσεις να αλλάξει. Και μιλάω για μια αλλαγή που θα αφορά την ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο.

Και είμαστε σε μια πολύ κρίσιμη φάση σε σχέση με τον στόχο αυτής της αλλαγής.

Αν για οποιοδήποτε λόγο η νέα δραστηριοποίηση του Μελισσανίδη στην ΑΕΚ δεν πετύχει, τα πράγματα είναι πολύ σκούρα, τουλάχιστον με τα δεδομένα που μας είναι γνωστά μέχρι σήμερα. Και τα οποία δείχνουν πως είναι η μοναδική σημαντική επιχειρηματική οντότητα από την Ελλάδα, που είχε και εξακολουθεί να έχει διάθεση να ασχοληθεί με την ΑΕΚ.

Το έχω γράψει και στο παρελθόν σχετικά πρόσφατα. «Πακέτο» με την αποτυχία της προσπάθειας του Νικολαϊδη, πήγε… άπατο και το έμπρακτο ενδιαφέρον εμπλοκής με την ΑΕΚ, τριών τεσσάρων από τους πιο πλούσιους και δυνατούς Ενωσίτες οικονομικούς παράγοντες.

Πως θα εμπλακούν ξανά με την ΑΕΚ, ένας Παππάς ή ένας Πόλυς Χατζηιωάνου; Απλά ας αναλογιστεί κανείς, μετά την δική τους οριστική αποχώρηση και μέχρι να εμφανιστεί εκ νέου ο Μελισσανίδης, τι είδους «οντότητες» εμφανίστηκαν σαν ενδιαφερόμενοι για την ΑΕΚ.

Άλλη μια πτυχή της σκληρής πραγματικότητας, είναι πως ο ΟΣΦΠ τέτοιο πρόβλημα δεν έχει. Αποδείχθηκε με το πόσο γρήγορα εμφανίστηκε ο Μαρινάκης, όταν αποφάσισε να αποχωρήσει ο Κόκκαλης. Και ακόμη και αν αύριο ξαφνικά αποχωρούσε ο Μαρινάκης, είναι βέβαιο πως αν όχι κάποιος ανάλογα δυνατός, αλλά τουλάχιστον ικανός να εγγυηθεί την πορεία του ΟΣΦΠ στα ίδια πάνω κάτω επίπεδα Έλληνας οικονομικός παράγοντας, θα εμφανιζόταν άμεσα. Ποιος το αμφισβητεί αυτό;

Κοιτάξτε επίσης τον Παναθηναϊκό. Ένα τεράστιο «μπραντ» για τα ελληνικά δεδομένα. Πως διαγράφεται το μέλλον του, αν ξαφνικά ο Αλαφούζος αύριο αποχωρούσε; Το ίδιο ισχύει και για τον ΠΑΟΚ, μόνο που εδώ ο Σαββίδης φαίνεται πως έχει πολύ σημαντικά επιχειρηματικά συμφέροντα, με τα οποία συνδέει και την παρουσία του στην συγκεκριμένη ομάδα, άρα λογικά δεν αντιμετωπίζουν άμεσα ενδεχόμενο να βρεθούν στην προ Σαββίδη εποχή.

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά πλέον. Ο ΟΣΦΠ έχει ξεφύγει τόσο πολύ από πλευράς πλεονεκτημάτων που προσφέρει άμεσα σε οποιονδήποτε ισχυρό θέλει να γίνει ιδιοκτήτης του, που ούτε σκέψη για να τον ανταγωνιστείς δεν υπάρχει, αν δεν έχεις και εσύ στην διάθεση του την δυναμική μιας δυνατής επιχειρηματικής παρουσίας.

Δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε στο μέλλον η ελληνική ποδοσφαιρική αγορά να απασχολήσει σοβαρούς επενδυτές από το εξωτερικό, αλλά ιδιαίτερα πιθανό δεν το βλέπω. Προσεχώς τουλάχιστον.

Δεν ξέρω καν και επίσης δεν έχω στοιχεία που να μου δημιουργούν σχετική αισιοδοξία, πως για την ΑΕΚ υπάρχει στον ορίζοντα αν ξαφνικά έφευγε από το σκηνικό ο Μελισσανίδης, έστω μια μέσου μεγέθους εναλλακτική λύση που να μπορούσε να δώσει μια έστω αξιοπρεπή προοπτική.

Αντίθετα, αν αυτό που προσπαθεί να πετύχει ο Μελισσανίδης, τόσο στο θέμα του γηπέδου, όσο και στο αγωνιστικό, γίνει κάποια στιγμή πραγματικότητα (ειδικά για το γήπεδο), τότε και μόνο τότε ανοίγονται προοπτικές ανάλογες με του ΟΣΦΠ για την ΑΕΚ, με ή χωρίς Μελισσανίδη.

Βέβαια, το να πετύχει η προσπάθεια του Μελισσανίδη, δεν εξαρτάται ούτε από εμένα, ούτε από τους απλούς φιλάθλους της ΑΕΚ, με εξαίρεση ίσως μια πιο έντονη παρουσία στο γήπεδο. Εξαρτάται από τον ίδιο και τους ανθρώπους που έχει επιφορτίσει να δουλεύουν για την ΑΕΚ.

Και από αυτούς πρέπει να ξεκινήσει η συνειδητοποίηση του τι ακριβώς διακυβεύεται για το μέλλον της ομάδας αυτή την περίοδο και πως τίποτα που υπάρχει σήμερα, δεν είναι δεδομένο πως θα υπάρχει αύριο και μεθαύριο.

Ο απλός φίλαθλος, ο απλός οπαδός, είναι πάντα σε τελική ανάλυση… ο απλός. Όσο και να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα, δεν μπορεί να την επηρεάσει, παρά μόνο να βγάζει προς τα έξω ίσως μια καλύτερη διάθεση. Απλά να συμβάλλει από την δική του θέση, να είναι καλύτερο το κλίμα. Όμως, όσο και να συνειδητοποιεί την πραγματικότητα, δεν μπορεί να αγνοήσει την στενοχώρια του όταν δεν πηγαίνουν καλά τα πράγματα, ούτε έχει ανεξάντλητα όρια υπομονής, ειδικά ο φίλος της ΑΕΚ, που έχει βιώσει απίστευτες καταστάσεις.

Θα βοηθούσε όμως τον ΑΕΚτζή, τον καλόπιστο ΑΕΚτζή που αποτελεί και την πλειοψηφία, να … έχει κατανοήσει τι παίζεται γύρω του, σε σχέση με το πως αντιδρά πολλές φορές απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις και τι εικόνα δίνει προς τα έξω.

Το δίλλημα δεν είναι ψευδεπίγραφο. Θα ήταν βολικό να πει κανείς, κοίτα αυτός θέλει να μας πει σώνει και ντε πως αν δεν είμαστε όπως τώρα, δεν θα μπορούμε να είμαστε καθόλου. Θα ήταν βολικό, αλλά δεν προσπαθώ να κάνω αυτό.

Προσπαθώ να αξιολογήσω και να παρουσιάσω αυτά που βλέπω προσωπικά σαν πραγματικά στοιχεία μπροστά μου. Αν υπάρχει κάποια άλλη αξιολόγηση που να καθιστά την δική μου προβληματική, πρόθυμος είμαι να την ακούσω και να την διαβάσω.

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• ολυμπιακός