Στόχευση, ο ρεαλισμός και η επένδυση στο μέλλον...

Στόχευση, ο ρεαλισμός και η επένδυση στο μέλλον...
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είναι ευχάριστο να δυσκολεύεσαι να βρεις θέμα για να σχολιάσεις. Κι αυτό συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στην ποδοσφαιρική ΑΕΚ, ειδικά για όσους από εμάς δεν βρισκόμαστε στην Πολωνία ώστε να έχουμε live εικόνα για την προετοιμασία.

Μια ομάδα ενισχυμένη ουσιαστικά σε σχέση με πέρυσι, που προετοιμάζεται με αρχικό στόχο να εμφανιστεί όσο το δυνατόν πιο έτοιμη γίνεται για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και με βασικό στόχο για τη σεζόν να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Και με τις μεταγραφές να μην έχουν τελειώσει, αλλά το ρόστερ να είναι συμπληρωμένο σε πολύ σημαντικό – για την εποχή – βαθμό.

Και παράλληλα, να μετράμε όλοι αντίστροφα, όχι πια τα χρόνια, όχι πια τους μήνες, όχι πια τις εβδομάδες, αλλά τις μέρες για την ανακοίνωση της έκδοσης της άδειας κατασκευής του μεγαλύτερου έργου και συνάμα του μεγαλύτερου ονείρου απ’ όλα.

Τέσσερα χρόνια από τότε που ξεκίνησε από το μηδέν σε όλα τα επίπεδα και δύο χρόνια από την επιστροφή της στη φυσική της θέση, η ΑΕΚ είναι πανέτοιμη και αποφασισμένη και για την επιστροφή της στην κορυφή. Άλλωστε πρέπει να συνεχιστεί και η φυσιολογική εξέλιξη!

Κύπελλο την πρώτη σεζόν, πρωτιά στα play offs και προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ τη δεύτερη σεζόν, οπότε πρωτάθλημα την τρίτη σεζόν. Κι όλα αυτά, πριν την «Αγια-Σοφιά»! Το «μετά», ειλικρινά δεν έπαψα ποτέ να το πιστεύω και το γράφω εδώ και τέσσερα χρόνια, δεν μπορούμε, ούτε να το φανταστούμε.

Στα χνάρια της βελτίωσης, της εξέλιξης και της προόδου, που κάνει κάθε χρόνο, η ποδοσφαιρική ΑΕΚ, από τότε που βγήκε μπροστά ο Μελισσανίδης και μετέτρεψε την καταστροφή σε αναγέννηση, βαδίζει και η μπασκετική ΑΕΚ. Κι αυτή από το μηδέν ξεκίνησε ουσιαστικά, όταν βγήκε μπροστά ο Μάκης Αγγελόπουλος.

Η διαφορά είναι ότι ο Μάκης δεν έζησε τον «εφιάλτη» των χαμηλών κατηγοριών, αλλά είναι δεδομένο ότι χωρίς αυτόν, θα τον ξαναζούσε άμεσα η ΑΕΚ. Μην ξεχνάμε ότι ο πρώτος στόχος και συγχρόνως η πρώτη αιτία… πανηγυρισμών, όταν μπήκε ο Αγγελόπουλος, ήταν πως κατάφερε η ΑΕΚ στο… και πέντε, να συμπληρώσει το φάκελό της και να πάρει την αδειοδότηση για να παίξει στην Α1, ύστερα από τέσσερα χρόνια απουσίας.

Κι αυτό έγινε χάρη στα χρήματα του Αγγελόπουλου, που δεν είχε μάλιστα καμία σχέση με το μπάσκετ. Ανέκαθεν ποδοσφαιρικός ήταν ο άνθρωπος. Ήταν ο μόνος όμως, που συγκινήθηκε και δεν άφησε τότε την ΑΕΚ να ξανακυλήσει σε καταστάσεις και κατηγορίες, που ουδεμία σχέση έχουν με την ιστορία της.

Ο Αγγελόπουλος που ήδη λάτρευε την ΑΕΚ, αγάπησε και το μπάσκετ και μέσα σε λίγους μόνο μήνες, μετέτρεψε τον λογικά αρχικό στόχο της παραμονής σε στόχο τετράδας! Χωρίς καλά καλά να προλάβει να το συνειδητοποιήσει η μπασκετική πιάτσα, η ομάδα που έχανε από Αμαλιάδα, Τρίκαλα και Ελευσίνα στον πρώτο γύρο της πρώτης χρονιάς, μετατράπηκε στην πιο εντυπωσιακή, επιθετική και θεαματική ομάδα κι άρχισε να τρελαίνει και να μαζεύει πολύ κόσμο στο ΟΑΚΑ.

Απολύτως φυσιολογικό ήταν να «τρελαθεί» και να… ζεσταθεί ακόμα περισσότερο, ο ίδιος ο πρωτεργάτης αυτού του θαύματος. Κι όταν πρόκειται για έναν άνθρωπο, φύσει αισιόδοξο και επιτυχημένο, ο πήχης και ο επόμενος στόχος μπορεί να τεθεί και ψηλότερα απ’ ότι μπορεί να είναι σε ρεαλιστικό επίπεδο.

Κάπου έγιναν λάθη, κάπου χάθηκε η στόχευση, αλλά ακόμα κι έτσι, η ΑΕΚ τα βήματα προόδου τα έκανε, μέσα στην τελευταία διετία. Η ομάδα επέστρεψε στην Ευρώπη και στην Ελλάδα εδραιώθηκε με δύο σερί «χάλκινα μετάλλια», ως η τρίτη μπασκετική δύναμη της χώρας. Ο στόχος μιας νίκης κόντρα σε κάποιο από τα δύο «βουνά» επιτεύχθηκε, αν και γιγαντώθηκε αφού πέρα από μια εφήμερη χαρά, για να ξέρουμε τι λέμε, δεν σημαίνει και κάτι παραπάνω.

Η κατάσταση για την μπασκετική ΑΕΚ, σε σχέση με την ποδοσφαιρική, είναι πιο πολύπλοκη και ομολογουμένως πιο δύσκολη. Πρώτον, στο μπάσκετ, υπάρχει η έδραιωση στην Ελλάδα, δύο πολύ μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, όπως είναι ο ΠΑΟ και ο ΟΣΦΠ, όπου για να σπάσει το δίπολο, έτσι όπως – εντελώς άδικα – είναι διαμορφωμένο το άθλημα, είναι έως και απίθανο.

Είμαι βέβαιος ότι ο Μάκης Αγγελόπουλος, μετά τον πρώτο χρόνο και τη φοβερή εξέλιξη που είχε μέσα σε λίγους μήνες η ΑΕΚ, το πίστεψε πραγματικά ότι μέσα στην επόμενη διετία, θα μπορούσε να το σπάσει το δίπολο, ίσως ακόμα και να «χτύπαγε» η ομάδα το πρωτάθλημα. Την απέδειξε αυτή του την πεποίθηση, με τις κινήσεις του και με τα μεγάλα οικονομικά ανοίγματα που έκανε.

Η δεύτερη μεγάλη δυσκολία της μπασκετικής ΑΕΚ είναι ότι παρά την πολύ βαριά και ένδοξη ιστορία της, δεν έχει το μπασκετικό κοινό που της αρμόζει. Ποσοτικά εννοώ φυσικά και όχι ποιοτικά, για να μην παρεξηγηθώ. Στην περίπτωση του μπάσκετ, είναι ολοφάνερο (και το είδαμε άλλωστε και σε παλιότερες εποχές) ότι δεν πρόκειται να πάει ο κόσμος στην ΑΕΚ, αλλά θα πρέπει να πάει η ΑΕΚ στον κόσμο της!

Να τον μαγνητίσει, να τον προσελκύσει, να τον αναγκάσει κάποια στιγμή να έρθει στο γήπεδο μαζικά. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Όπως δεν μπορούσε να μπει και «σφήνα» η ΑΕΚ στους ΠΑΟ και ΟΣΦΠ, από τη μια μέρα στην άλλη, από τη στιγμή που «πράσινοι» και «κόκκινοι» είχαν ξεφύγει 15 χρόνια μπροστά.

Με τις μελετημένες και με αυτοσυγκράτηση, κινήσεις που κάνει τον τελευταίο καιρό η μπασκετική ΑΕΚ, εκτιμώ ότι συνειδητοποίησε την πραγματικότητα και αρχίζει να βρίσκει ξανά τη μοναδική στόχευση που πρέπει και που μπορεί να έχει. Και η στόχευση αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τη δημιουργία μιας ομάδας, που θα στηρίζεται στο ελληνικό στοιχείο και στο ταλέντο και που θα έχει στραμμένο το βλέμμα της στο μέλλον. Άλλωστε, έτσι έγιναν «βουνά» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και ο ΠΑΟ και ο ΟΣΦΠ. Και είναι και ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς.

Ο κόσμος, είναι βέβαιο, ότι αρχικά δεν θα είναι «ψημένος», αλλά μια αγαπησιάρικη ομάδα, με πιτσιρικάδες που δεν θα υπάρχουν απλά για να συμπληρώνουν την 12αδα, αλλά θα παίζουν και θα… σκοτώνονται για την ΑΕΚ, σιγά σιγά θα «ψήσει» και τον κόσμο. Στο κάτω κάτω, όποιος θέλει και ξέρει να εκτιμά, ας ακολουθήσει κι ας στηρίξει. Άλλος δρόμος προς τα πάνω δεν υπάρχει… Και προς τα κάτω, η ΑΕΚ δεν πρέπει και δεν πρόκειται να ξαναπάει…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X