Τα καλύτερα μας χρόνια
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ενδεχομένως κάποιοι από εσάς να ήθελαν τώρα να ξεκινούσαμε…μουσικές αναλύσεις για κλαρίνα, τρομπόνια, φλάουτα και άλλα παρόμοια όργανα. Δεν θα διαφωνήσω. Ηταν μεγάλο πανηγύρι αυτό που συνέβη στο ΟΑΚΑ. Είμαι βέβαιος πως θα μνημονεύεται για χρόνια αυτό το πάρτι. Τέτοια ανατροπή, μπορεί να πετύχουν μόνο τεράστιες ομάδες και αυτό ακριβώς είναι η ΑΕΚ. Ενας τεράστιος σύλλογος, που αναγεννήθηκε εκ της τέφρας του και βλέπει μόνο μπροστά.

Ηταν τεράστια η επιτυχία, ειδικά με τον τρόπο που έγινε. Αλλά όσα κάνει η φετινή ΑΕΚ, είναι πολύ μεγαλύτερα από μια νίκη επί του Ολυμπιακού. Φέτος, ζούμε ήδη απίστευτα πράγματα, που εγώ πρέπει να γυρίσω αρκετά χρόνια πίσω για να συναντήσω παρόμοια σκηνικά. Μια ομάδα που παίζει μπαλάρα, που έχει παικταράδες σε κάθε θέση, που είναι καλοδουλεμένη μηχανή που ξέρει να σκοράρει, αλλά και να αμύνεται, που είναι στην πράξη φαβορί για τον τίτλο και την ευρωπαϊκή πρόκριση.

Οσα συνέβησαν στο χθεσινό 90λεπτο, αποτελούν μια περίληψη όσων έλεγα εδώ και καιρό, έστω και αν λοιδορούμουν από κάποιους. Η ΑΕΚ επέστρεψε. Κατάφερε να δημιουργήσει μια ομάδα που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από κανέναν. Μια ομάδα που διψά για τίτλους και διακρίσεις. Που κατάφερε να διατηρήσει και να ενισχύσει έγκαιρα και ουσιαστικά τον κορμό της, να γίνει ακόμα καλύτερη. Που έχει την προοπτική της εκτόξευσης με το γήπεδο της.

Ας τα βάλω σε μια σειρά. Η αίσθηση που φαινόταν να υπάρχει σε αρκετούς πριν το ματς, ήταν πως η ΑΕΚ θα περνούσε αέρα και θα έβαζε για πλάκα πέντε γκολ. Επειδή πλάκες δεν γίνονται εύκολα και ο Αραούχο ακόμα δεν είναι καλά, χάθηκαν οι ευκαιρίες στην αρχή και πήρε θάρρος ο Ολυμπιακός. Ετσι και αλλιώς, είναι μια ομάδα που ατομικά έχει αρετές. Εκμεταλλεύθηκε τα λάθη, την κάκιστη εικόνα του Γκάλο στο πρώτο ημίχρονο και το κακό έγινε.

Μετά, όλα στράβωσαν. Ο Σιμόες έφυγε, οι 1-2 επικίνδυνες καταστάσεις δεν έφεραν την ισοφάριση, ο κόσμος δυσανασχετούσε σε κάθε λάθος. Λογικά ως ένα σημείο. Όταν μπήκε και το γκολ του Οφόε στην πρώτη φάση του δευτέρου ημιχρόνου – όπου ο Χιμένεθ αποκάλυψε πως είχε εντοπίσει στους παίκτες του τι δεν έπρεπε να κάνουν – εκεί έδειχναν να τελειώνουν όλα. Ακουγα γκρίνια, μιζέρια, αμφισβήτηση, ηγέτες από τα Lidl και άλλα φαιδρά. Τα μηνύματα έπεφταν βροχή στο σάιτ και φαινόταν πως θα ζούσαμε ξανά μια εντελώς ροκ ΑΕΚοκατάσταση.

Το τρομερό είναι πως φαινόταν σε όλη τη διάρκεια του ματς, ακόμα και όταν προηγήθηκε με 2-0, πως ο Ολυμπιακός ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Με παίκτες που βρίσκονται σε τραγική φυσική κατάσταση και είχαν σκάσει, με τον Ρομαό να μένει μόνο ελέω Σιδηρόπουλου στο γήπεδο, με τον Ενγκελς των 7 εκατ. ευρώ (το σότο της χρονιάς για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα) να μη σταματά ούτε με λάσο τον Λιβάγια και τον Αραούχο.

Ηρθε και αυτός ο γίγας που λέγεται Χάσι και τους εξασφάλισε το Champions League, να έχει την έμπνευση με τον Παναγιώτη στόπερ και εκεί τελείωσαν όλα. Μα Παναγιώτης; Τελειωμένες υποθέσεις. Η ΑΕΚ ήταν θέμα χρόνου να φτάσει στον στόχο της με την εικόνα των δύο ομάδων. Φαινόταν σε όλα. Αφού ξεπέρασε και δίχως πρόβλημα τις ανάσες και το κόψιμο του ρυθμού που προκάλεσε η διακοπή, όλα πήραν τον δρόμο τους.

Θυμηθείτε πόση καραμούζα υπήρξε το καλοκαίρι για τον Καρσελά; Πόση για τον Ταχτσίδη; Πόση για τον Καπίνο; Πόση για κάθε σύγκριση που έβγαζε την ΑΕΚ κατώτερη, με βάση εκτιμήσεις και αναλύσεις που γίνονται μανατζερικά και δεν απηχούν την πραγματικότητα. Γιατί ας πούμε τώρα πόσο κοστίζει ο Μάνταλος, ας πούμε εάν είναι καλό φορ και θα βάλει κάνα γκολ ποτέ ο αγέλαστος Λιβάγια, εάν έχει σταθερότητα ο Λάζαρος, εάν ο Μπακάκης δεν είναι καμένος.

20 τελικές. Οι περισσότερες φάσεις για «θάνατο». Συντριπτική κατοχή μπάλας, παιχνίδι από όλες τις πλευρές, ισοπέδωση του αντιπάλου. Όλα όπως έπρεπε να γίνουν. Πιστέψτε το. Η ΑΕΚ έχει την καλύτερη ομάδα, έχει τον καλύτερο προπονητή, έχει τον καλύτερο κόσμο. Να δέσουν, να γεμίσουν αυτοπεποίθηση και να χαρίσουν και άλλες μεγάλες στιγμές αυτή τη χρονιά. Αλλωστε, ακόμα είναι πολύ νωρίς και δεν έχει κατακτηθεί τίποτε.

Ο στόχος είναι το πρωτάθλημα. Είναι η ευρωπαϊκή καταξίωση. Είναι το νταμπλ. Κανείς δεν πρέπει να συμβιβάζεται με τίποτε λιγότερο. Μόνο να πιστέψει.

Ακόμα πιο ηδονικό, πως όλα παίχθηκαν στα ίσια. Δεν μπόρεσε κανείς να διαμαρτυρηθεί για το παραμικρό. Μόνο τα κεφάλια κάτω και δρόμο για τον Ρέντη και συζητήσεις εποικοδομητικές για το μέλλον. Με τον Χάσι να τελειώνει πριν την ώρα του, τον Καπίνο να υποβιβάζεται στην ομάδα νέων, τον πανικό να τους καταλαμβάνει και να έρχεται και η Γιουβέντους με τις γλυκές ευρωπαϊκές αναμνήσεις.

Ζούμε μεγάλες στιγμές. Ζούμε τα καλύτερα. Περιμέναμε πολύ, υπερβολικά πολύ για μεγέθη όπως η ΑΕΚ. Κάλιο αργά παρά ποτέ. Εάν δεν είχαν αλλάξει τα πράγματα με τον τρόπο που έγινε το 2013, δεν θα υπήρχε σωτηρία. Ενας αργός θάνατος, που θα εγκλώβιζε για πάντα αυτήν την ομάδα. Ο αετός άνοιξε πάλι τα φτερά του και πετάει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X