Κανονικά δεν θα έπρεπε ούτε να πανηγυρίσουν

Ας ξεκινήσουμε με χρονολογική σειρά. Σας τα έγραφα το βράδυ του Σαββάτου και ορισμένοι έδειχναν έξαλλοι. Πως δεν είναι σωστό, ότι δεν χρειάζονται τέτοιες προσεγγίσεις, πως είναι ντέρμπι και δεν μπορεί με τέτοια βαθμολογική διαφορά να συζητείται πως η ΑΕΚ είναι καλύτερη του Ολυμπιακού. Πήγαινα στο γήπεδο και συζητούσα με συναδέλφους του «κόκκινου» ρεπορτάζ και φαινόταν στα λόγια τους ο φόβος. Πως και 2-0 να έχαναν θα ήταν ευχαριστημένοι. Και τι έγινε; Εχασαν μόνο με 1-0, βρήκαν και ένα αποκούμπι στη διαιτησία για να ικανοποιηθεί ο Βαγγέλης και οι έχοντες ίδια μυαλά με αυτόν και ετοιμάζονται για τη διαχείριση της επόμενης αποτυχίας που κοντοζυγώνει.

Για να κατανοήσουν ορισμένοι πόσο ποιοτικότερη είναι η ΑΕΚ και πόσο πολύ ήθελαν στον Πειραιά να νικήσουν μέσα στο ΟΑΚΑ, αρκεί να αντιπαραθέσεις τις 11άδες που έβαλε ο Μπέντο την Πέμπτη στο Γιουρόπα Λιγκ και χθες. Να δει πως σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι – εκεί που θεωρητικά θα φτάσουν ως τον…τελικό! – έριξε αμούστακα παιδάκια και χθες έβαλε ό,τι καλύτερο διαθέτει. Πάει το πλάνο με τους μικρούς, πάνε γενικά οι Ελληνες από την 11άδα (μόνο ένας υπήρχε κι αυτός όλο έπεφτε), πάνε όλα. Τέτοια λύσσα τους είχε πιάσει για να νικήσουν στο ΟΑΚΑ.

Και τι έγινε; Η ΑΕΚ με τα στόπερ της…Β’ Εθνικής, κατάφερε να κάνει τον Ολυμπιακό να μην κάνει ούτε μία φάση σε όλο το παιχνίδι. Η ΑΕΚ με τον Ντίντακ που δεν κάνει γιατί είναι λίγος, εξαφάνισε τον Ελιονούσι και έκανε συνεχώς παιχνίδι από τα αριστερά. Η ΑΕΚ με τον Μάνταλο που καθυστερεί την ανάπτυξη και παίζει με…μέσο (τι άλλο θα ακούσουμε), έβγαλε τελικές και ήταν αφεντικό στο ματς. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να πετύχει θρίαμβο, αλλά αρκέστηκε στο 1-0.

Γι’ αυτό, λοιπόν, επανέρχομαι στο ζήτημα που τέθηκε από το Σάββατο. Ορθώς ο Μελισσανίδης, ο Χιμένεθ και οι υπόλοιποι, δεν ανέβασαν τους τόνους. Οι νίκες με τον Ολυμπιακό, όσο και αν προκαλούν χαρά κάθε φορά, δεν μπορούν να είναι αρκετές για να καλύψουν κενά. Αντίθετα, αποδεικνύουν πόσο μεγάλο έγκλημα έχει γίνει φέτος στην ΑΕΚ. Πως μια ομάδα που θα έπρεπε να τη βλέπουν με κιάλια, είναι εκτός τίτλου από τον Μποτία και τον Φιγκέϊρας. Τα δύσκολα είναι μπροστά, με τον αγαπημένο Αλέξιο να έρχεται για να δώσει ικανοποίηση στα καινούργια αφεντικά του.

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, μου δημιουργήθηκε ξανά η πεποίθηση – βεβαιότητα σχεδόν – πως το πρόβλημα της ΑΕΚ είναι στο μυαλό (σε αγωνιστικό επίπεδο πάντα). Στη νοοτροπία, στην προσέγγιση κάθε παιχνιδιού, στην κατάθεση της αγωνιστικής ποιότητας. Διότι και χθες, ο Ολυμπιακός έπαιρνε χώρους και κατοχή μπάλας, μόνο όταν η ΑΕΚ του επέτρεπε. Όταν για ακατανόητο λόγο, δεν εκμεταλλευόταν τη θάλασσα που τους έπιανε στην άμυνα και δεν τους έβαζε μέσα στα δίχτυα, αλλά περίμενε και γυρνούσε προς τα πίσω.

Σέβομαι την τακτική προσέγγιση κάθε προπονητή. Αλήθεια είναι πως εκείνος ξέρει καλύτερα. Αλλά νομίζω πως θα πρέπει να κατανοήσουν πως η νίκη με 1-0 προκάλεσε ενθουσιασμό. Αλλά ένα νέο τετράμπαλο, θα έκανε τον κόσμο να μη φεύγει από το γήπεδο. Να τους διέλυε, όπως πράττουν και εκείνοι κάθε φορά που σε βρίσκουν σε μειονεκτική θέση. Αλλωστε, υπάρχει ακόμα το χρέος της (αγωνιστικής) εκδίκησης για το προ ετών αποτέλεσμα.

Γι’ αυτό, πιστεύω πως θα πρέπει μέχρι και πρόστιμο να τους βάλουν, για να καταλάβουν πόσα λάθη έχουν κάνει και πως έχουν χάσει δικά τους ματς και ευκαιρίες διασυρμού, όπως χθες. Συνολικά, τέτοια ματς, όχι στο αποτέλεσμα, αλλά στη συνολική εικόνα τους, ας γίνουν παράδειγμα στη νοοτροπία και την αντιμετώπιση όλων. Να ανακτηθεί ξανά ψυχολογία νικητή, να υπάρξει πίστη στην ομάδα και στις δυνατότητες της, να βρεθεί ο τσαμπουκάς που χαρακτήριζε την ΑΕΚ ακόμα και σε εποχές που δεν είχε τόσο καλή ομάδα, όπως συμβαίνει τώρα.

Για το τέλος, ας ασχοληθώ και λίγο με τη διαιτησία. Όχι για όσα γραφικά άρχισαν να παραθέτουν από χθες, αν και έχει πολύ πλάκα να γκρινιάζει ο Ολυμπιακός για τη διαιτησία. Ακόμα και σήμερα, από τα πρωτοσέλιδα έγινε φανερό, πως όλα αυτά έγιναν απλά για εσωτερική κατανάλωση. Μεταφέροντας εκ νέου συνομιλίες εντός ΟΑΚΑ, άκουγες τον φόβο πως από εδώ και πέρα, έτσι θα είναι. Από εδώ και πέρα οι ψευτομαγκιές, οι θεατρινισμοί, τα κουτσαβάκια, ας πάνε για ψάρεμα. Διαιτησίες στα ίσια και όποιος μπορεί. Και γι’ αυτόν τον λόγο, χαλάλι μεγάλο μέρος των θυσιών που έχουν γίνει έστω και αθόρυβα.

Υ.Γ.: Επί χρόνια, επιτρέπεται από όλους να κυκλοφορεί μεταξύ μας ο κ. Θεοδωρίδης και να προκαλεί θυμηδία σε κάθε τοποθέτηση του. Με κλασική ατάκα πως είναι μεγάλος και δεν ξέρει τι λέει, ξεστομίζει συνεχώς μπούρδες. Χθες πάντως, ξεπέρασε τον εαυτό του. Όταν ο ανιστόρητος, θρασύτατος και ελεεινός αυτός κύριος χαρακτηρίζει ως Τούρκους (τη χειρότερη φυλή μάλιστα), έναν λαό που έχει βαθιά μέσα του τον πόνο και τον ξεριζωμό από τα σπίτια του ελέω των Τούρκων, το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ένα: κάποιος να τον μαζέψει.

• ΑΕΚ
• ολυμπιακός