Ονειρο!

Ακόμα μια τεράστια επιτυχία. Ακόμα ένα λιθαράκι στις τεράστιες στιγμές που μας έχει χαρίσει η φετινή ΑΕΚ. Δεν ξέρω εάν είναι το κάρμα που χρωστούσε τόσα χρόνια και τα δίνει τώρα μαζεμένα ή απλά η δικαίωση της ποδοσφαιρικής λογικής πάνω στην οποία στηρίχθηκε η νέα προσπάθεια της Ενωσης. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως ζούμε ένα όνειρο. Κανείς δεν μπορεί να το κάνει εφιάλτη, κανείς δεν μπορεί να ξυπνήσει κανέναν και να τον επαναφέρει στη μιζέρια τους.

Η ΑΕΚ κάνει απίστευτα πράγματα. Πάγια άποψη μου είναι πως η τύχη πάει με τους δυνατούς. Ο καθένας μπορεί να βρίσκει καθημερινά δεκάδες δικαιολογίες για κάτι που πάει στραβά. Στην ΑΕΚ χορτάσαμε από αυτές τα περασμένα χρόνια. Τώρα μπορεί κάποιος να απολαμβάνει κάθε μοναδική στιγμή. Η ΑΕΚ αγκαλιά με το πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια, σε τελικό για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, μπροστά στην κατάκτηση του νταμπλ έπειτα από 40 χρόνια! Μύθος!

Είμαι βέβαιος και το συζητούσα με φίλους από πολύ παλιά και δύσκολα χρόνια, πως αυτό που γίνεται φέτος δεν ξέρω εάν μπορεί να επαναληφθεί. Πρωτάθλημα, κύπελλο, ευρωπαϊκή πορεία, το γήπεδο σε πλήρη εξέλιξη, μπαλάρα και ποδόσφαιρο που σε χορταίνει. Όλα όσα μπορεί να θέλει κάποιος ΑΕΚτζής από αυτήν την ομάδα.

Δεν είναι περίεργο. Δείτε μόνο όσα συνέβησαν χθες. Υπήρξαν λάθη; Πολλά. Κατά τη γνώμη μου υπήρξαν τρία πολύ σημαντικά στη διάρκεια του ματς: ο αποκλεισμός του Λόπες από την 18άδα, η επιλογή του σχήματος με τρεις στόπερ για ένα ημίχρονο, η αντικατάσταση του Μπακασέτα.

Ωστόσο, η ΑΕΚ είναι ΟΜΑΔΑ. Δεν είναι τυχαίο, ούτε δείγμα σεμνότητας πως ο Λάζαρος είπε ό,τι η ομάδα είναι πρωταγωνίστρια. Διότι αν δεν ήταν ο Μπάρκας με τις δύο σωτήριες επεμβάσεις, δεν θα φτάναμε στο φινάλε. Αν δεν ήταν ο Λαμπρόπουλος να δεσπόζει στην άμυνα, δεν θα φτάναμε στο γυριστό του Λάζαρου. Αν δεν ήταν ο Μπακάκης να παίζει σε τρεις θέσεις σε ένα ματς, δεν θα είχε νόημα το ποίημα στο τέλος. Αν δεν έκανε τα κόρνερ ο Αραούχο, δεν θα φτάναμε στο παστέλι της χρονιάς.

Η ΑΕΚ είναι ομάδα με πολλούς πρωταγωνιστές. Βγάζεις το ένα γρανάζι της μηχανής, βάζεις άλλο. Όταν έχεις τόσους πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές, μπορείς να το βγάζεις αυτό σε μέγιστο βαθμό. Την ώρα που στον Ολυμπιακό περνούν από…εξετάσεις Απρίλη μήνα και στον ΠΑΟΚ ψάχνουν να βρουν άρτο και θεάματα, στην ΑΕΚ παίζουν ποδόσφαιρο.

Αυτό το όνειρο έχει επιτευχθεί γιατί όλα λειτουργούν αρμονικά. Οποιος είδε τον Μελισσανίδη, να κάνει σαν μικρό παιδί και να χτυπιέται στα κάγκελα για την γκολάρα της πρόκρισης, καταλαβαίνει σε πόσο καλά χέρια είναι η ομάδα. Γουστάρει την ΑΕΚ, αγωνιά για το κλαμπ, θέλει να κάνει τα πάντα για να την καταστήσει άτρωτη. Και καταφέρνει πιο σπουδαία επιτεύγματα από ό,τι στην πρώτη θητεία του.

Τότε είχε βρει μια ομάδα έτοιμη, έναν προπονητή μύθο με τεράστια προσωπικότητα, γήπεδο. Είχε σημαντικούς αντιπάλους: τον Βαρδινογιάννη στα ντουζένια του, τον Κόκκαλη στο ξεκίνημα. Τώρα; Πήρε μια ομάδα από τα σκατά, δεν είχε τύχη στους προπονητές, έχει για έδρα το Νταχάου και αντιπάλους βουνά: Μαρινάκης, Σαββίδης. Και βγαίνει νικητής σε όλα.

Θέλω να ζήσω κάθε στιγμή. Και θέλω να το ζήσω για πολλά χρόνια. Γι’ αυτό κατά την άποψη μου, για όσα θα γίνουν για την ΑΕΚ του μέλλοντος χρειάζονται ως οδηγό αυτά που έγιναν φέτος. Παίκτες με πάθος για διάκριση και προσωπικές επιτυχίες. Να είναι γλυκαμένοι, αλλά όχι χορτασμένοι. Να ξέρουν πως η ΑΕΚ θα τους δώσει ευκαιρίες και μέσα από εκείνη θα πετύχουν όσα θέλουν.

Κλείνω με Λάζαρο. Σας τα έγραψα και πριν από λίγες ημέρες. Ο Λάζαρος έχει συμβόλαιο με την ΑΕΚ. Πιστεύω πως θα το τιμήσει και δεν θα οδηγηθεί σε λάθη, από όποια πίκρα και αν έχει δημιουργηθεί. Στο φινάλε, η ΑΕΚ και ο Μελισσανίδης έχουν δείξει πως ξέρουν να μην αδικούν κανέναν. Και δεν πρόκειται να συμβεί με τον Χριστοδουλόπουλο, όταν θα υπάρξει κουβέντα για το μέλλον.

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Χιμένεθ
• Χριστοδουλόπουλος