Μόνοι τους τα έμπλεξαν, μόνοι ας τα ξεμπλέξουν

Ξέρετε το ρητό, πως η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, αλλά η αποτυχία είναι ορφανή. Αυτό βιώνουμε για ακόμα μια φορά. Να πρέπει να διαχειριστούμε, να αναλύσουμε, να συζητήσουμε για μια αποτυχία της φετινής ΑΕΚ. Τόσο εκνευριστικό, τόσο προβλέψιμο, τόσο ξενερωτικό για κάθε έναν που ψάχνει κάτι για να πιαστεί και να ελπίζει. Μετά και την αποτυχία στη Νέα Σμύρνη, η ΑΕΚ βρίσκεται φάτσα με τον κίνδυνο να μην μπει στα πλέι οφ. Παταγώδης αποτυχία, που ελπίζω να μη χρειαστεί να μπει στην καθημερινότητα μας, διότι δεν θα αντέχετε.

Το ζήτημα είναι πως μπορεί να αλλάξει η κατάσταση. Μιλώντας καθημερινά με μέλη της ομάδας, νομίζω πως ουδείς μπορεί να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση. Δεν γίνεται, δεν είναι λογικό οι παίκτες που αισθάνονται πως μπορούν να νικήσουν κάθε αντίπαλο στο ΟΑΚΑ – το γήπεδο που δικαίως χαρακτηρίζεται ως…Νταχάου από τους ίδιους – να τα χάνουν φεύγοντας από αυτό. Να αντιμετωπίζουν τον Πανιώνιο χθες στο δεύτερο ημίχρονο θαρρείς και έπαιζαν με την Μπαρτσελόνα, να περιμένουν μοιρολατρικά να συμβεί το μοιραίο και να μην έχουν τρόπο να κρατήσουν την μπάλα.

Πριν προχωρήσουμε σε αφορισμούς για παίκτες, τακτική που έτσι κι αλλιώς, διαφωνώ, ας συζητήσουμε σε κάτι που αφορά την αναμέτρηση της Νέας Σμύρνης. Πως είναι δυνατόν η ομάδα που έκανε γιο γιο τον Πανιώνιο, που θα μπορούσε να του βάλει και άλλα γκολ πέραν του παστελιού από τον Αραούχο, να βγαίνει με τόσο ηττοπαθή συμπεριφορά στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν μπορεί να ξεχνάς την μπάλα, ούτε να αλλάζει κάτι στον αντίπαλο. Το μόνο που αλλάζει, είναι στο μυαλό και στην ελλιπή προετοιμασία. Όπως και στο βασικό πρόβλημα που υπάρχει από την έναρξη της σεζόν. Η ΑΕΚ έχει καλούς παίκτες, αλλά δεν έγινε ποτέ (καλή) ομάδα.

Μοιραία, στην παραμικρή πίεση, στο πρώτο στραβό, η ΑΕΚ διαλύεται σαν καρυδότσουφλο στον ωκεανό. Χάνει από ομαδούλες και παικτάκια, που δεν υπάρχουν στον χάρτη. Εφτασε να είναι έξι αγωνιστικές πριν το τέλος εκτός πλέι οφ! Με τον κωμικό Ολυμπιακό, τον αστείο ΠΑΟΚ και τον τραγικό Παναθηναϊκό, αυτή η απελπιστική ΑΕΚ κατάφερε να είναι πίσω και από τον Πανιώνιο και την Ξάνθη. Και ακόμα, δεν έχει καταφέρει να βάλει βάσεις για να γίνει ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης.

Συν τοις άλλοις, παρατηρείται και το ζήτημα των εμμονών. Δεν μπορεί με καμία ποδοσφαιρική λογική να δικαιολογηθεί η χθεσινή αποχώρηση του Αραούχο από το γήπεδο. Δεν μπορεί να έχεις έναν παίκτη που ζηλεύουν οι αντίπαλοι και αντί να είναι συνεχώς στη βιτρίνα, εσύ να τον βγάζεις εκτός. Επαιζε στην κορυφή, τους έκανε να κουτουλάνε. Πήγε στα πλάγια, έκανε όργια. Και αντικαταστάθηκε. Τεράστιο λάθος του Χιμένεθ, ακόμα και αν υποθέσουμε πως ήταν κουρασμένος.

Αλλά αλήθεια, αν ήταν κουρασμένος ο Αραούχο, ο Αϊντάρεβιτς τι ήταν; Υπήρχαν στιγμές που φαινόταν να παραπαίει στο γήπεδο, αλλά έμεινε ως το 84’! Ο Πανιώνιος είχε πάρει το κέντρο, ο Σιμόες έτρεχε για όλους και δεν έφτανε, αλλά ο Σουηδός εκεί. Αλλά θα μου πείτε: ποιος να τον αντικαταστήσει; Ο Γαλανόπουλος είχε μείνει εκτός 18άδας και ο Βάργκας αντιμετωπίζεται θαρρείς και έχει μολυσματική ασθένεια. Πως η ΑΕΚ έχει καταφέρει να εξουδετερώσει τον mvp της περυσινής χρονιάς, είναι αντικείμενο κλινικής μελέτης.

Θα μπορούσα να πω και άλλα. Για την παγκόσμια πρωτοτυπία της επιλογής για αντικατάσταση τερματοφυλάκων ανά δύο ματς. Για τον Κολοβέτσιο που δεν έχει παίξει μπακ ούτε στο σχολείο, αλλά παίζει στα δεξιά για να είναι στόπερ ο δεξιός μπακ της Εθνικής Βοσνίας. Για την είσοδο του Πέκχαρτ με τη μετάθεση του Αλμέϊδα δεξιά. Για τα κιλά του Αλμέϊδα που ομοιάζουν πλέον με τα δικά μου. Αλλά θα είναι λάθος να χαθώ εδώ σε αυτά.

Το πρόβλημα για την ΑΕΚ δεν είναι ο Χιμένεθ και οι επιλογές του, ο Αλμέϊδα, ο Αϊντάρεβιτς, ο Μπάρκας και ο Κολοβέτσιος. Το ζήτημα είναι πως δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει σύνολο με σωστή νοοτροπία. Αυτό που έβλεπες από την άλλη πλευρά, κάνοντας παικτάκια της σειράς, όπως ο Βλάχος και ο Μασούρας, να κάνουν εντυπωσιακά πράγματα. Παίκτες που πέρασαν και δεν ακούμπησαν σε μεγάλες ομάδες, βρίσκουν χώρο με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Γιατί; Γιατί είναι ομάδα. Και βέβαια, είναι ομάδα με μικρές απαιτήσεις, γι’ αυτό και χθες παραλίγο να λιποθυμήσουν στη σκέψη και μόνο πως θα πλησίαζαν στην κορυφή.

Αλλά ας μην ασχολούμαστε με τους άλλους. Ετσι κι αλλιώς, είναι έτοιμοι να καταρρεύσουν και να εγκλωβιστούν στα προβλήματα τους. Το ζήτημα είναι πως η ΑΕΚ μπορεί να μαζέψει την κατάσταση. Κατά τη γνώμη μου, εκεί είναι το κλειδί. Πως θα μπορέσει ο οργανισμός ΑΕΚ, να γίνει ξανά ένα. Ο προπονητής να πάρει τα καλά στοιχεία των παικτών του, να λειτουργήσει δίχως εμμονές και υποδείξεις και να εμπνεύσει για τη συνέχεια. Αυτό θα είναι το πιο σημαντικό. Και βέβαια, ας βρουν τη λύση. Μόνοι τους τα έμπλεξαν, μόνοι τους ας τα ξεμπλέξουν.

Υ.Γ.: Για το θέατρο του Βασιλόπουλου δεν χρειάζονται πλέον πολλές φιοριτούρες. Ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος και ψάχνει τρόπο να κερδίζει προβολή. Το κωμικοτραγικό είναι πως κατηγορεί την ΑΕΚ πως έχει επικοινωνιακά μέσα, όταν εκείνος έχει πάρει σβάρνα κάθε ραδιόφωνο και σάιτ (κατά προτίμηση με κόκκινη απόχρωση) για να λέει τα δικά του. Το πιο επικίνδυνο είναι πως υπήρξαν ξανά 21 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που αντί να κοιτάξουν να δώσουν λύση στο δίκαιο αίτημα της ΑΕΚ, φροντίζουν να ρίχνουν λάδι και βούτυρο στο ψωμί του Αρη και της παρέας του για να κάνουν φασαρία.

• ΑΕΚ
• αϊντάρεβιτς
• πανιώνιος
• Σέρχιο Αραούχο
• Χιμένεθ