Κερδίζει πολλά, χάνει περισσότερα

Είναι γεγονός, πως εάν συγκρίνει κάποιος τις μέρες που ζούμε με τις αντίστοιχες περυσινές πριν από τον τελικό με τον Ολυμπιακό, μοιάζουν όπως η μέρα με τη νύχτα. Υπάρχει προφανώς εξήγηση. Οσο και αν θέλουν από τη Θεσσαλονίκη να εμφανίσουν τον ΠΑΟΚ ως «αυτοκράτορα», η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μέγεθος που ειδικά στις νεότερες γενιές Ενωσιτών, δεν λέει πολλά. Οι καλές μέρες του ΠΑΟΚ χρονολογούνται στα μέσα της δεκαετίας του ΄80, οπότε καταλαβαίνετε.

Επίσης, δεν υπάρχει αντιπαλότητα και σε επίπεδο διοικήσεων. Πέρυσι υπήρχε και αυτή η κόντρα Μελισσανίδη, Μαρινάκη, που σκέπαζε τα πάντα. Τώρα, τα πράγματα είναι πολύ πιο ομαλά, με καλή συνεννόηση και με κοινή διάθεση – που διαταράσσεται συχνά πυκνά από τον βορρά – για χαμηλούς τόνους. Αυτά δεν είναι απαραίτητα κακά. Ολοι θέλουν ένα καλό παιχνίδι, που θα παιχτεί μέσα στο γήπεδο και δεν θα έχει παρατράγουδα.

Δεν σας κρύβω πάντως, πως προβληματίζομαι αρκετά από αυτήν τη χαλαρή συμπεριφορά της ΑΕΚ. Δεν βλέπω το μάτι να γυαλίζει, δεν διακρίνω το μαχαίρι στα δόντια όπως συνέβαινε πέρυσι. Και αυτό είναι που με κάνει να ανησυχώ. Διότι ιστορικά, όσες φορές η ΑΕΚ πήγε με χαλαρή διάθεση, ακόμα και σε περιόδους που είχε αντικειμενικά καλύτερη ομάδα από κάθε αντίπαλο, πάθαινε μεγάλες κατραπακιές.

Αντίθετα, όποτε εμφανίζεται λυσσασμένη για ένα αποτέλεσμα, κατάφερνε να το πάρει και να πετύχει μεγάλες επιτυχίες. Θέλετε να σας θυμίσω τον εγκλεισμό στην Πάρνηθα το ’89; Θέλετε να σας θυμίσω το πατατράκ από τον Παναθηναϊκό το ’96, όταν η ΑΕΚ τηρούσε κανόνες και έδινε χρόνο για την Ευρώπη; Ειδικά τώρα, που η ΑΕΚ υπερτερεί του ΠΑΟΚ στην ατομική ποιότητα, αλλά σίγουρα δεν έχει καταφέρει να γίνει ομάδα με τις παλινωδίες της φετινής σεζόν.

Ελπίζω, πως αυτό που λαμβάνω εγώ δεν θα επικυρωθεί από την εικόνα της ομάδας. Πως οι παίκτες θα βγουν με τη νοοτροπία που έδειξε ο Σιμόες, πως θα εμπνευστούν από όσα τους έλεγε ο Χιμένεθ. Γιατί για όσους δεν το καταλαβαίνουν και υποστηρίζουν πως πρόκειται απλά για ένα παιχνίδι, προφανώς αγνοούν πως η ΑΕΚ έχει να κερδίσει πολλά σε κατάκτηση του τροπαίου, αλλά να χάσει ακόμα περισσότερο σε ενδεχόμενο απώλειας του.

Εάν η ΑΕΚ έχανε πέρυσι από τον Ολυμπιακό, θα ήταν μια ήττα στο πρεστίζ της, αλλά δεν θα προκαλούσε δονήσεις. Κυρίως, επειδή άπαντες αντιλαμβάνονταν πως η Ενωση ήταν μια ομάδα που είχε περάσει πολλά, ερχόταν από τα χαμηλά και έψαχνε ξανά την ταυτότητα της. Παίζοντας μάλιστα με την ομάδα που κυριαρχούσε επί χρόνια, που είχε όλες τις αβάντες, ήταν ήδη πρωταθλήτρια.

Φέτος, η δουλειά με τον Ολυμπιακό έγινε στα ημιτελικά. Ο ΠΑΟΚ δεν προκαλεί δέος και αρκετοί αισθάνονται – έχοντας νωπές και τις μνήμες του 3-0 στο πρωτάθλημα – πως είναι του χεριού της ΑΕΚ. Θεωρώ δεδομένο, πως θα υπάρξει ανάθεμα και θα πέσουν ευθύνες επί δικαίων και αδίκων σε περίπτωση αποτυχίας. Εκεί που η ΑΕΚ πάει να ισιώσει το καλοκαίρι της και να βάλει θετικό πρόσημο στη σεζόν, απώλεια του κυπέλλου μπορεί να φέρει ξανά τούμπα το πράγμα.

Αλλωστε, ανεξαρτήτως του αντιπάλου και της «εχθρότητας» που υπάρχει, για εμένα υφίσταται μια αλήθεια που τα σκεπάζει όλα. Πως η ΑΕΚ πεινάει για τίτλους. Ένα κύπελλο, ένα κυπελλάκι, ήταν καλό, αλλά δεν φτάνει. Έτσι κι αλλιώς, η πρόσφατη σεζόν απέδειξε στην πράξη, πως όσο ενθουσιασμό και αν έφερε το κύπελλο και η επικράτηση επί του Ολυμπιακού, δεν έδωσε παρά μόνο 1-2 εβδομάδες ηρεμίας και πανηγυρισμών. Μετά, άρχισαν τα σπουδαία και οι απαιτήσεις για τη συνέχεια.

Η ΑΕΚ λιμοκτονεί για να είμαι πιο ακριβής για τίτλους. Με ενοχλεί η μπλαζέ συμπεριφορά ορισμένων. Θυμάμαι ακόμα με θυμό, πως το ’94 το γήπεδο ήταν μισογεμάτο, επειδή κάποιοι δεν αρκούνταν στο πρωτάθλημα και ήθελαν περισσότερα. Και όμως, όσο καλές προθέσεις και αν έχει κάποιος, όσο καλή σεζόν και αν κάνει μια ομάδα, εάν στο τέλος της χρονιάς δεν σηκώσει κούπα, δεν μπορεί να είναι επιτυχημένη. Τέτοιο είναι το μέγεθος της ΑΕΚ και έτσι ζει και μεγαλώνει. Οποιος δεν το κατανοεί, απλώς δεν ξέρει ποια είναι η ομάδα και οι απαιτήσεις της.

Αυτό που ελπίζω, είναι να υπάρξει σωστή νοοτροπία και αντιμετώπιση του ματς από τον Χιμένεθ και τους παίκτες, έστω και αν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ως τώρα τους κρατά σε χαμηλή ένταση. Θεωρώ, πως το Σάββατο διακυβεύονται πολλά για το μέλλον της ΑΕΚ και εύχομαι, αυτή η πρακτική να δικαιώσει τους υπεύθυνους της ομάδας. Για εμένα το ζήτημα δεν είναι ποιος είναι ο αντίπαλος, αλλά ποιο είναι το ζητούμενο για την ΑΕΚ. Και σε κάθε περίπτωση, αυτό συνδυάζεται με κούπα.

Σε αγωνιστικό επίπεδο, θεωρώ πως η ΑΕΚ υπερτερεί σε μονάδες και προσωπικότητα έναντι του ΠΑΟΚ, αλλά υστερεί σε συνοχή και ομαδική λειτουργία. Εκτιμώ πως εφόσον η ομάδα μπορέσει να κρατήσει αμυντικά και να μη δεχθεί πίεση από μια ομάδα που αρέσκεται να βγαίνει μπροστά, τότε θα βρει το γκολ. Αλλά επειδή τέτοια ματς όντως δεν τα παίζεις, αλλά τα κερδίζεις, άποψη μου είναι πως τα πάντα θα κριθούν στη θέληση.

• ΑΕΚ
• ΠΑΟΚ