Φανταστείτε πως θα ήταν, αν…

«Μας αρέσει να… σκούζουν»
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είναι δύσκολο, σχεδόν αφόρητο, για τους περισσότερους που ασχολούνται με την αθλητική δημοσιογραφία, να συζητούν αυτήν την περίοδο. Βρισκόμαστε για ακόμα μια φορά σε ένα τεράστιο αδιέξοδο, δίχως αγώνες, με απίστευτες καταστάσεις βίας, νοθείας και τρομοκρατίας και ψάχνουμε να βρούμε κάτι για να πιαστούμε. Και το πρόβλημα είναι πως δεν έχει πολλά για να συζητήσεις. Τα περισσότερα είναι αρνητικά και ρίχνουν μύλο στην εσωστρέφεια και την απαξίωση προσώπων και ιδεών.

Είναι γεγονός, πως το μικρό πλάνο, είναι μαύρο. Η ΑΕΚ βρίσκεται μακριά από την κορυφή με εννιά βαθμούς, είναι μια ομάδα που της έχουν πάει όλα (μα όλα όμως) ανάποδα και περιμένει με αγωνία εξελίξεις στο γήπεδο, στην κάθαρση, να βελτιώσει τα δικά της λάθη. Όλα αυτά, είναι επόμενο να φέρνουν αμφισβήτηση και γκρίνια από τον κόσμο που έχει στηρίξει όσο ελάχιστοι παγκοσμίως, αλλά έχει ξεχάσει ποια πως είναι να βρίσκεσαι στην κορυφή και να πανηγυρίζεις τίτλους. Είπαμε, 22 χρόνια είναι πάρα πολλά.

Από την άλλη, εάν ανοίξεις λίγο το πλάνο, είναι βέβαιο πως θα διαπιστώσει ο κάθε Ενωσίτης, πως όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια – με όποια λάθη, καθυστερήσεις και παραλείψεις – είναι αρκούντως σημαντικά. Και δείχνουν πως το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο για την ΑΕΚ. Γιατί δεν κρύβω πως φοβάμαι, ότι αν για κάποιον λόγο που δεν φαίνεται τώρα στον ορίζοντα, στραβώσει το θέμα του γηπέδου (κυρίως), οι εξελίξεις θα είναι πραγματικά δραματικές.

Ανήκω στη γενιά που δεν έχει ζήσει καλά τα χρόνια της δόξας του Μπάρλου. Από τότε που θυμάμαι την ΑΕΚ, η πορεία της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διοικητική ισορροπία και δυναμική. Στα χρόνια που η ΑΕΚ είχε αφεντικό με πυγμή, σχέδιο, επαφές, χρήμα και λαϊκό έρεισμα, πετύχαινε σπουδαία πράγματα. Οσες φορές έλειπε κάτι από αυτά, η αποτυχία ερχόταν νομοτελειακά.

Υπάρχουν αρκετοί πλέον που εκφράζονται απαξιωτικά για τον Μελισσανίδη. Κυρίως κόσμος που περίμενε διαφορετικά πράγματα ή που εκτιμούσε, ότι με έναν οικονομικά ισχυρό παράγοντα, θα λύνονταν ως δια μαγείας προβλήματα που χρόνιζαν. Γιατί μπορεί να φαίνονται μερικά πράγματα υπεραπλουστευμένα στη λογική και στην παρουσίαση, αλλά δεν είναι: το γήπεδο χρειάστηκε να γίνουν τεράστιες υπερβάσεις και συμβιβασμοί για να φτάσει στο τελικό στάδιο, έπειτα από όσα τραγικά είχαν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια με την ακύρωση του σχεδίου Γρανίτσα και την αποξένωση από τη Νέα Φιλαδέλφεια με τις ονειρώξεις για τον ΟΔΔΥ. Η ομάδα είχε αποψιλωθεί πλήρως από ονόματα σοβαρά, παίκτες ικανούς να τη στηρίξουν και έπρεπε να στηθεί από την αρχή. Το ποδόσφαιρο είχε αλωθεί επί δεκαετίες από την εγκληματική οργάνωση και δεν είναι διόλου εύκολο να τη γκρεμίσεις.

Η υπενθύμιση των δρασκελιών που έχουν υπάρξει σε κάθε τομέα είναι σημαντική. Δεν έγιναν γρήγορα, αλλά έγιναν. Η ΑΕΚ έχασε πολύτιμο έδαφος τα προηγούμενα χρόνια, δεν είχε συγκέντρωση και κοινή επιθυμία, δεν έβλεπε το πραγματικό πρόβλημα. Τουλάχιστον τώρα αυτό είναι δεδομένο. Η ΑΕΚ ξέρει τι θέλει και πως θα το πετύχει. Ακόμα και στο αγωνιστικό σκέλος, όπου υπάρχουν οι μεγαλύτερες ανορθογραφίες, θεωρώ δεδομένο πως εφόσον δρομολογηθούν ουσιαστικές εξελίξεις στα άλλα δύο ζητήματα, θα καθαρίσει και εκεί η μπουγάδα. Θα πάψει να υπάρχει αμφιταλάντευση περί θεαματικής ομάδας, δημιουργίας κορμού, άμεσου πρωταθλητισμού και θα είναι ξεκάθαρη η στόχευση και η πορεία προς αυτήν.

Αυτό που δεν πρέπει να χαθεί είναι η πίστη πως όντως συμβαίνουν πράγματα που αλλάζουν τον ρου της «κιτρινόμαυρης» ιστορίας. Φανταστείτε, πως θα ήταν η ΑΕΚ εάν δεν είχαν υπάρξει αυτά τα βήματα. Μια ομάδα απαξιωμένη, που γινόταν έρμαιο στους αντιπάλους της και έψαχνε «τιμητικές» ήττες, δίχως καμία συμμετοχή στα κέντρα αποφάσεων, μια ομάδα που υποβιβάστηκε αγωνιστικά και πίστευε στον κάθε απατεώνα για να της δώσει όραμα. Αυτές είναι συνθήκες που στοίχισαν και δεν είναι εύκολο να της αφήσεις πίσω ως οργανισμός.

Το ακόμα χειρότερο για εμένα σενάριο θα είναι εάν φανταστώ την ΑΕΚ δίχως να έχουν ευοδωθεί τα ζητούμενα. Εάν τα παρατήσει ο Μελισσανίδης, ξηλωθεί η σημερινή τάξη πραγμάτων, εάν δεν βρεθούν λύσεις προοπτικής. Είναι εύκολο να μην σου αρέσει και να δυσφορείς με μια κατάσταση που δίνει εγγυήσεις, αλλά για σκεφτείτε που μπορεί να φτάσει το πράγμα. Η ΑΕΚ θα μετατραπεί σε Αρη, Πανιώνιο και ακόμα παρακάτω και θα διοικείται από αδύναμους παράγοντες που θα ζουν όνειρο. Μόνο που το δικό τους όνειρο, θα είναι εφιάλτης για όλη την ΑΕΚ.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X