Αν δεν κάνει ομάδα, δεν πάει πουθενά

«Αυτοκτονία» της ΑΕΚ, δίνει δώρο το Champions League
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Οσα συμβαίνουν στην καθημερινότητα μας (και) σε αυτήν τη χρονιά, είναι ψυχοφθόρα. Δεν προλαβαίνεις να απολαύσεις και να χαρείς για μια επιτυχία και έρχεται μια κατραπακιά και τα γκρεμίζει όλα. Το εύκολο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να λαϊκίσεις. Να ρίξεις το ανάθεμα στον ανεπαρκή προπονητή, στο ρόστερ της…Β’ Εθνικής, στον Μπάγεβιτς που φταίει πάντα για όλα, στον Μελισσανίδη που είναι σπάγκος και δεν ξοδεύει στις μεταγραφές. Στη δική μου λογική όμως, αυτά έχουν ψήγματα αλήθειας, αλλά δεν αποτυπώνουν ξεκάθαρα την πραγματικότητα.

Κατ’ εμέ, το μεγάλο ζήτημα της ΑΕΚ, αυτό που την εμποδίζει να προχωρήσει με σταθερά βήματα προς την κορυφή, είναι ένα: η αδυναμία στη δημιουργία ομάδας. Ενός συνόλου με σταθερό κορμό, που θα μπορεί να αναπτύξει συνοχή, να βγάζει αυτοματισμούς, να έχει σύνδεση μέσα στο γήπεδο. Είναι μια διαδικασία που ανακόπηκε απότομα μετά την αποχώρηση του Δέλλα – με όσα λάθη συνέβαιναν και τότε – και καταστράφηκε απόλυτα φέτος. Ούτε ο Κετσπάγια, ούτε ο Μοράις, μπόρεσαν να κάνουν ένα σύνολο καλών μονάδων, σε μια λειτουργική ομάδα.

Αυτό αποτελεί κατά τη γνώμη μου το κορυφαίο ζήτημα. Αλλωστε, επειδή πολλοί αρέσκονται σε συγκρίσεις με το παρελθόν, ας θυμηθούμε. Εκείνη η ομάδα που κυριάρχησε από τα τέλη του ’80 μέχρι τα μέσα του ΄90, ήταν πρώτιστα ομάδα. Υπήρχαν παίκτες που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα γνώριζαν την απαξίωση και το ξεφτίλισμα που υπόκεινται και οι σημερινοί. Αλλά ήταν μια ομάδα που δούλευε με σύστημα, με μεθοδικότητα, που είχε πλάνο και φιλοσοφία μέσα στο γήπεδο, που ενέτασσε τις μονάδες στο σύνολο.

Βέβαια, όσο καλύτερους παίκτες διαθέτεις, τόσο καλύτερη ομάδα μπορείς να φτιάξεις. Αλλά είναι ξεκάθαρο, πως αυτές οι διαδικασίες απαιτούν χρόνο και σκληρή δουλειά. Εκείνη η ΑΕΚ το έπραξε σε βάθος χρόνου. Ο Σάντος είχε καταφέρει να δώσει καρπούς σε διάστημα δύο ετών και με πολλές αλλαγές σε αυτό το διάστημα. Ηταν η τελευταία φορά, που η ΑΕΚ μπόρεσε να θέσει κάποιες βάσεις, πέραν της περιόδου Δέλλα στη νέα εποχή της ομάδας.

Μοιραία, σε μια σεζόν που έχει αλλάξει τρεις προπονητές και τρεις διαφορετικές θεωρίες, η ΑΕΚ είναι καταδικασμένη σε σκαμπανεβάσματα. Εάν δεν υπάρξει σωστή δουλειά από το καλοκαίρι και την προετοιμασία, πραγματική στήριξη από την ΑΕΚ στις πρώτες δυσκολίες που δεδομένα θα προκύψουν. Να γίνει δουλειά σε βάθος. Διότι, ότι συμβαίνει στην ΑΕΚ εδώ και ενάμιση χρόνο, είναι μπαλώματα. Ανεμομαζώματα, που αναμενόμενα φέρνουν και ανεμοσκορπίσματα.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο μοναδικός δρόμος για να βγει η ΑΕΚ από τα πολλαπλά αδιέξοδα είναι να υπάρξει σχετική ηρεμία ως το τέλος της σεζόν, είναι να υπάρχει απόλυτη συγκέντρωση. Κάτι που δυστυχώς, δεν υπήρχε χθες το απόγευμα. Ο οργανισμός ΑΕΚ, κυρίως ο προπονητής, αλλά και όσοι κινούνται γύρω από την ομάδα, αντιμετώπισαν με εγκληματική χαλαρότητα το παιχνίδι. Πιστεύοντας προφανώς, πως θα το πάρουν εύκολα ή δύσκολα και πρέπει να αφοσιωθούν στον Παναθηναϊκό.

Εκεί χάθηκε το ματς. Βέβαια, υπήρξαν και επιμέρους λάθη. Η χρησιμοποίηση του 4-3-3, μιας αμυντικής προσέγγισης, κόντρα σε μια αμυντική ομάδα, ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολη. Ο Χιμένεθ επανέλαβε το ίδιο λάθος που έχει κάνει και σε 2-3 ακόμα περιπτώσεις φέτος. Πίστεψε, πως επειδή του πήγε καλά ένα συγκεκριμένο ματς, αυτός ο τρόπος είναι πανάκεια και πατέντα και για τα επόμενα. Πήγε και πήρε διπλό στο Καραϊσκάκη και με την ίδια 11άδα πήγε να χάσει την πρόκριση. Διέλυσε τον ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα και έχασε τα αυγά και τα πασχάλια στο πρώτο ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό.

Ετσι και χθες. Και όλα αυτά μάλιστα, απέναντι σε ένα σύνολο που είναι πρώτιστα ομάδα. Αυτό που λείπει από την ΑΕΚ. Δεν πιστεύω πως οι παίκτες του Πανιωνίου είναι ανώτεροι εκείνων της ΑΕΚ. Ενας προς ένας, υπολείπονται. Είναι παίκτες στην πλειοψηφία ταλαντούχοι, που έχουν κάτι, αλλά όταν πήγαν σε μεγάλες ομάδες κλάταραν: Βλάχος, Σιώπης, Ρισβάνης, Μπεν, ο Σαββίδης που ήταν στον πάγκο, ο Φούντας που έμεινε εκτός αποστολής. Κυρίως παίκτες που αναδείχθηκαν μέσα από την ομάδα, τη συνοχή και τους αυτοματισμούς που διαθέτει.

Η ΑΕΚ, ο Χιμένεθ έκαναν πολλά λάθη. Υπήρξε ο εξοβελισμός του Αραούχο στα άκρα. Υπήρξε η επαναφορά του Πέκχαρτ από τη ναφθαλίνη. Υπήρξε η απίστευτη επιλογή να μη βάλει σε όλο το 90λεπτο, έναν κουμανταδόρο στη μεσαία γραμμή. Ο Βάργκας έγινε αλλαγή γρήγορα, και ας ήταν ο μόνος που προσπαθούσε στο πρώτο μέρος να δημιουργήσει, ο Μπακασέτας δεν μπήκε ποτέ, ο Αραούχο έμεινε εκτός περιοχής με όλη την ΑΕΚ να περιμένει να δημιουργήσει εκείνος μόνος του προϋποθέσεις για να κάνει γκολ. Αλλά αυτά δεν γίνονται κάθε μέρα.

Προφανέστατα χάθηκε ευκαιρία. Αλλά δεν τελείωσε τίποτε. Για πολλούς λόγους, η ΑΕΚ πρέπει να πάρει τη θέση για το Τσάμπιονς Λιγκ. Και ακόμα, έχω την πεποίθηση πως αυτό είναι στις δυνατότητες της. Ακόμα και η συνήθης αντίδραση που βγάζει έπειτα από κατραπακιές, θεωρώ πως είναι υπέρ της. Να νικήσει τον Παναθηναϊκό, να πάρει αποτελέσματα σε Λεωφόρο και ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ και να πάει στην αυλαία στη Νέα Σμύρνη. Εκεί θα έχουν βγει και οι ποινές και θα έχουμε ξεκάθαρη εικόνα τι μπορεί να συμβεί και τι θα χρειάζεται η ΑΕΚ. Ως τότε υπομονή, σωστή διαχείριση και συγκέντρωση.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X