Οι αλήθειες της Λεωφόρου
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ας ξεκινήσω με κάτι βασικό. Η ανάγνωση και η όποια συζήτηση να γίνει με λογική βάση. Δηλαδή, δεν μπορώ να συζητήσω σοβαρά αναλύσεις για το τραγικό θέαμα στο ντέρμπι. Γιατί αφ’ ενός δεν ήταν τραγικό, αλλά ένα ντέρμπι με αρκετές φάσεις από δύο ομάδες με πολλά προβλήματα και αφ’ ετέρου, για εμένα δεν έχει και καμία σημασία η απόδοση σε τέτοια ματς. Εάν θέλω να δω θέαμα, βλέπω Πρέμιερ Λιγκ. Στα ντέρμπι, το σημαντικό είναι να νικάς ή έστω να μη χάνεις. Και για να μην αρχίσουν να ανατρέχουν ορισμένοι στο ένδοξο παρελθόν, δέκα νίκες έχει όλες κι όλες η ΑΕΚ στην έδρα του Παναθηναϊκού σε 56 αναμετρήσεις. Δεν το λες και θετικό απολογισμό.

Προφανώς και δεν ενθουσιάστηκα με όσα είδα από την ΑΕΚ. Δεν μπορώ να πανηγυρίζω, δεν μπορώ όμως και να τα βάψω μαύρα. Η ΑΕΚ είναι μια προβληματική κατάσταση από το περασμένο καλοκαίρι. Λάθη αλλεπάλληλα, το ένα πάνω στο άλλο, αδυναμία να γίνουν οι καλές μονάδες, ομάδα. Οποιος περίμενε πως όλα αυτά θα άλλαζαν δια μαγείας, επειδή ο Μοράις άλλαξε το σύστημα και έβαλε πιο τακτοποιημένα τους παίκτες, προφανώς θα ανήκει σε εκείνους που πίστευαν πως θα άλλαζε κυβέρνηση και θα έσκιζαν τα μνημόνια. Για να γυρίσει η κατάσταση, θέλει δουλειά πολύ.

Διάβασα δεκάδες σχόλια για τις απουσίες του Παναθηναϊκού. Προφανώς όσοι τα γράφουν, λησμονούν πως η ΑΕΚ έπαιζε δίχως τους δύο βασικούς κεντρικούς αμυντικούς της. Με αποτέλεσμα, όλες σχεδόν οι φάσεις που δέχθηκε να γίνουν από εκεί, ελέω της κάκιστης βραδιάς του Κολοβέτσιου και της ανάλογα τραγικής του Ντίντακ. Πως είναι μια ομάδα πολύ πιο τραυματισμένη από τον αντίπαλο της, που έζησε και ένα μικρό όνειρο ελπίδας με τον Ουζουνίδη και τις αλλαγές στη στελέχωση. Είχε το πλεονέκτημα της έδρας, προερχόταν από νίκη με ένα επιθετικό δίδυμο που προβάλλεται ως φοβερό και τρομερό.

Και όμως. Δείτε τις φάσεις στο πρώτο μέρος και τη συνολική εικόνα του ματς μέχρι το 60’-65’. Ηταν διάστημα που όλες οι φάσεις – εξαίρεση το τετ α τετ του Λέτο, που ο Μπάρκας του έκρυψε το φως – έγιναν από την ΑΕΚ. Από την ευκαιρία του Μάνταλου στο ξεκίνημα, μέχρι τις στιγμές που ο Βλαχοδήμος αναγκάστηκε να δείξει σπουδαία αντανακλαστικά. Δίχως κανένα σπουδαίο θέαμα, δίχως να υπάρχει ενθουσιασμός από την μπαλάρα που έπαιζε, η ΑΕΚ ήλεγχε το παιχνίδι και είχε τρόπο να βάζει δύσκολα στον Παναθηναϊκό.

Το ζήτημα, μεγάλο μέρος του οποίου οφείλεται στην τραγική ψυχολογία της ομάδας, φάνηκε όταν η ΑΕΚ επιχείρησε να σιγουρέψει τη μη ήττα. Μετά το κόψιμο του Βάργκας από διαιτητικό λάθος (ακόμα ένα φέτος εις βάρος της ΑΕΚ, για να μην ξεχνιόμαστε και με αυτά), ήταν φανερό πως οι «κιτρινόμαυροι» θέλησαν να διαχειριστούν το ματς. Ο Παναθηναϊκός βρήκε χώρους, αλλά δεν έκανε καμία φάση σε ανοιχτό γήπεδο. Μόνο από αβίαστα λάθη της ΑΕΚ. Και ήταν ευχάριστο, πως επιβεβαιώθηκε η ποιότητα του Μπάρκα, τον οποίο χρυσοπλήρωσε η ΑΕΚ το καλοκαίρι, για να μείνει το μηδέν. Διότι, με την κατάρα που κυνηγά φέτος, εύκολα και αυτό το ματς μπορούσε να γίνει 2-0 και να ψάχνουμε τώρα τρύπα για να κρυφτούμε.

Να σας πω και κάτι άλλο: ποιες θέσεις ζητά ενίσχυση η ΑΕΚ τον Γενάρη; Φορ και αριστερό μπακ. Μπορείτε να σκεφτείτε πόσο – προς το καλύτερο ενδεχομένως – θα ήταν τα πράγματα με αυτές τις δύο προσθήκες. Πως θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση εάν υπήρχε ένα φορ με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους υπάρχοντες, που θα έτρεχε την βαριά και ασήκωτη άμυνα του Παναθηναϊκού. Πως θα μπορούσε να δώσει λύσεις με μεγαλύτερη ασφάλεια κάποιος άλλος παίκτης αντί του Ντίντακ, που περνά περίοδο παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος. Θα πει κάποιος και σωστά: μα ας τους είχαν φέρει. Αλλά είπαμε. Από το καλοκαίρι υπάρχει σειρά λαθών που τα έχει πληρώσει πανάκριβα η ομάδα.

Κοντολογίς, για να κλείσω με τα του ντέρμπι. Εχω δει δεκάδες ματς σούπες, πολύ χειρότερα από αυτό της Λεωφόρου. Όταν αγωνίζονται δύο αντίπαλοι με πολλά προβλήματα, είναι εύλογο πως ψάχνουν πρώτα να μη χάσουν. Για τις συνθήκες που υπήρχαν, για την πίεση που αισθάνονταν όλοι μέσα στην ΑΕΚ και την ανύπαρκτη ψυχολογία, έδειξαν κάποια σημάδια αντίδρασης. Δεν αρκούν, αλλά είναι κάτι. Αρκεί, να υπάρξει συνέχεια.

Κατά την άποψη μου, το ματς στη Λεωφόρο ήρθε να αποδείξει ξανά πως η ΑΕΚ έχει καλές μονάδες, αλλά δεν έχει ομάδα. Κάτι που αποτελεί τον πιο ασφαλή τρόπο για να καταστρέφεις και να απαξιώνεις ό,τι καλό έχεις ως περιουσιακό στοιχείο. Ο ένας μοιάζει συνταξιούχος, ο άλλος παλαίμαχος, ο άλλος λίγος και όλοι βρίσκονται σε κρίση. Πιστεύω, πως αν βρεθεί αυτός που θα τους κάνει ομάδα, θα δείτε αυτούς τους παίκτες – ή τους περισσότερους από αυτούς – να κάνουν πολύ διαφορετικά πράγματα.

Τις τελευταίες εβδομάδες βλέπω συχνά πυκνά αναφορές στο παρελθόν της ΑΕΚ. Επειδή πια μεγάλωσα και άσπρισα βλέποντας την ΑΕΚ, έχω να σας παραθέσω αναρίθμητα παραδείγματα όπου υπήρχαν καλοί παίκτες, παικταράδες πραγματικοί, που δεν έγιναν ομάδα και δεν πήραν τίποτα. Δεν έχει καμία σημασία να αναλωνόμαστε σε συγκρίσεις για το ποιος χώραγε και που. Η πραγματικότητα είναι πως η ΑΕΚ έχει καλό υλικό, με παίκτες εγνωσμένης αξίας, αλλά λείπουν 2-3 βασικά γρανάζια και κυρίως η απόκτηση ομαδικού πνεύματος και λειτουργίας.

Ο Μοράις κέρδισε χρόνο. Και η ΑΕΚ μαζί του. Ισως να είναι και καλύτερα, προκειμένου να υπάρξει η κίνηση για τον προπονητή που θα πάρει τα κλειδιά με μεγαλύτερη χρονική άνεση και σύνεση. Εγώ θα προτιμούσα την αντικατάσταση του Μοράις με κάποια εγχώρια λύση, που θα άλλαζε το κλίμα. Αλλά αν μπορεί ο Πορτογάλος να μαζέψει την κατάσταση και να βρει λύσεις, ας μείνει. Ετσι κι αλλιώς, Τετάρτη κοντή γιορτή. Θα κρίνεται κάθε μέρα και κάθε ματς ξεχωριστά.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X