Πρώτα η στήριξη μέσα από την ομάδα

Η ΑΕΚ έστω και με καθυστέρηση, έδωσε το τέλος που έπρεπε σε μια κατάσταση που ήταν μαθηματικά βέβαιο πως σύντομα θα την οδηγούσε σε χειρότερα μπλεξίματα από αυτά που περνάει από την επομένη του αγώνα με τον Ηρακλή και κορυφώθηκαν με την εικόνα και το αποτέλεσμα του πρώτου ντέρμπι της χρονιάς.

Το καλό είναι πως δεν υπήρξε καθόλου καθυστέρηση στο επόμενο βήμα. Φάνηκε πως είχε μπει στην τελική ευθεία για την άρση του αδιεξόδου, προετοιμασμένη για την επόμενη μέρα. Δεν χρειάστηκε καν η επόμενη μέρα για την ακρίβεια. Η λύση ήταν έτοιμη ήδη και εμφανίστηκε με το που έκλεισε το κεφάλαιο Κετσπάγια.

Την αποδόμηση με το «καλημέρα» της επιλογής της ΑΕΚ στο πρόσωπο του Ζοσέ Μοράις, ανέλαβαν όπως έγινε αντιληπτό και με τα πρωτοσέλιδα της Τετάρτης, οι εφημερίδες του Ολυμπιακού και η μερίδα – υποτίθεται – εντός ΑΕΚ, που ταυτίζεται με την πλευρά του Ολυμπιακού, στο ότι επενδύει στις ήττες και στα προβλήματα της Ένωσης και αισθάνεται άσχημα με τις επιτυχίες της. Αλλά το ότι οι εξελίξεις στην ΑΕΚ είναι την Τετάρτη στα πρωτοσέλιδα των ερυθρόλευκων Μ.Μ.Ε, αν μη τι άλλο δείχνει για μια ακόμη φορά, τι ακριβώς αντιπροσωπεύει γι’ αυτούς η σημερινή κατάσταση στην Ένωση.

Από την άλλη, η ερυθρόλευκη προπαγάνδα, βρίσκει απήχηση και συμπαράσταση, σε αυτούς που ονειρεύονται μια ΑΕΚ που έχει αντιπαλότητα με … τον Διομήδη Άργους. Χρήσιμο και διδακτικό και αυτό, για να έχουμε μια πλήρη εικόνα.

Για να περάσουμε στο προκείμενο, οι «κιτρινόμαυροι» προχώρησαν σε μια επιλογή, που την μελετάνε εδώ και μέρες και έτυχε λόγω και της συνέντευξης του που φιλοξενήσαμε στην «Ώρα» λίγα 24ωρα μετά το ντέρμπι στο Φάληρο, να την έχουμε κοιτάξει και εμείς λίγο παραπάνω. Τότε, καθαρά από δημοσιογραφικό – ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον.

Για να επιχειρήσουμε να τα βάλουμε σε μια σειρά, είναι αστείο να προσπαθεί να κάνει κάποιος την οποιαδήποτε εκτίμηση για τον πρώτο προπονητή Ζοσέ Μοράις, θετική ή αρνητική. Γιατί σαν πρώτος προπονητής, ο Μοράις υπάρχει στον χάρτη ουσιαστικά από τις αρχές του 2016, με την συμφωνία να αναλάβει την Αντάλιασπορ.

Ολα τα προηγούμενα σύντομα περάσματα του από τον πάγκο ομάδων εκτός Ευρώπης, είναι σαφές πως υπήρξαν εντελώς ευκαιριακά και αποκλειστικά μέσα στα κενά του Ζοσέ Μουρίνιο από Ίντερ σε Ρεάλ και από Ρεάλ σε Τσέλσι.

Από το 2009 ως τις αρχές του 2016 ο Μοράις, είναι ένα σημαντικό στέλεχος του τιμ του Μουρίνιο. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Φυσικά στα ερυθρόλευκα πρωτοσέλιδα σήμερα – και όχι μόνο…- περιγράφεται σαν «αναλυτής» του Μουρίνιο, κάτι λογικό πάνω στην πρεμούρα τους να υποβαθμίσουν το επίπεδο του νέου προπονητή της ΑΕΚ.

Στην πραγματικότητα, μετά την Ίντερ, όποιο σχετικό ρεπορτάζ και να διαβάσεις, με την περιγραφή των ρόλων του κάθε στελέχους του επιτελείου του Μουρίνιο, θα βρεις τον Μοράις να περιγράφεται σαν «first assistant coach». Δηλαδή πρώτος βοηθός προπονητή. Ενώ στο ίδιο τιμ, θα βρεις άλλο πρόσωπο στον ρόλο του αναλυτή. Με λίγα λόγια ο Μοράις είχε ενεργό ρόλο δίπλα στον Μουρίνιο, στην προετοιμασία της πρώτης ομάδας στην Ρεάλ Μαδρίτης και στην Τσέλσι, με ότι αυτό περιλαμβάνει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Στην Αντάλιασπορ, μια ομάδα που λίγο να το ψάξεις, φαίνεται πως τα πράγματα είναι μάλλον περίεργα, με κύριο χαρακτηριστικό τις ιδιορρυθμίες της διοίκησης και τα διάφορα που δημιουργεί η παρουσία του Σάμουελ Έτο, που ήταν και προπονητής για τέσσερα ματς πριν αναλάβει ο Μοράις, ο Πορτογάλος πέρσι είχε μια θετική παρουσία.

Βελτίωσε σημαντικά την βαθμολογικη συγκομιδή της ομάδας από το ξεκίνημα του δεύτερου γύρου που κάθισε στον πάγκο της και το συνόδευσε αυτό και με κάποιες μεγάλες νικες, από αυτές που είναι γενικά ασυνήθιστες στο πρωτάθλημα της γείτονος, στον ίδιο βαθμό που είναι και στο δικό μας.

Εύκολα κατανοητές γίνονται και από την ανάγνωση των σχετικών ρεπορτάζ, οι ειδικές συνθήκες, πάντα με επίκεντρο τον Ετό, που δυσκόλεψαν την δουλειά του στο ξεκίνημα της δεύτερης σεζόν. Δεν θα πρέπει όμως να περάσει απαρατήρητο, πως έφυγε με δική του πρωτοβουλία ενώ δεν είχε τεθεί θέμα παρά την κακή πορεία της ομάδας και πως η αποχώρηση του συνοδεύτηκε από πολλές δηλώσεις στήριξης προσώπων εντός και γύρω της ομάδας. Σε κάθε περίπτωση όμως, η ομάδα ήταν τελευταία χωρίς νίκη σε έξι αγώνες.

Συμπερασματικά, η ΑΕΚ παίρνει έναν προπονητή με εμπειρία έξι σεζόν σαν πρώτος βοηθός του κορυφαίου προπονητή στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο τα τελευταία 13 χρόνια, μέσα στα οποια βρέθηκε και μια τριετία στον πάγκο του μεγαλύτερου κλαμπ στον κόσμο, της Ρεάλ και φυσικά σε Ίντερ και Τσέλσι, ενώ παρουσία σημαντική ειχε και στις πρώτες επιτυχίες του Μουρίνιο στην Πόρτο.

Από την άλλη παίρνει έναν προπονητή, που στην πραγματικότητα η αυτόνομη παρουσία του στους πάγκους, ξεκινάει μόλις την χρονιά που διανύουμε και τα πρώτα της δείγματα, στην καλύτερη περίπτωση δεν κρίνονται επαρκή για συμπεράσματα.

Το όποιο ρίσκο εδώ συνίσταται, αλλά η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα σπάνια ως ποτέ δίνεται η δυνατότητα για να φέρεις προπονητή με το ρίσκο μειωμένο κάτω από τον μέσο όρο.

Επίσης ο Μοράις έρχεται σε μια περίοδο, που οι τέσσερις υποθετικοί ανταγωνιστές για τον τίτλο, δεν έχουν στον πάγκο και τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία τους ακριβώς. Δεν θα βρεις εδώ ούτε τον Βαλβέρδε, ούτε τον Φερέρ, ούτε τον Σάντος, ούτε καν τον Στέφενς ή τον Μπόλονι που είχε ο ΠΑΟΚ πριν από μερικά χρόνια.

Ο πιο αξιοπρόσεκτος από βιογραφικό είναι ο Μπέντο, που όμως δεν πρέπει κανείς ποτέ να ξεχνάει, πως μετά την Σπόρτινγκ και την Εθνική Πορτογαλίας, βρέθηκε στην ανάγκη να πάει να δουλέψει στην Βραζιλία, κάτι αδιανόητο για ευρωπαίο προπονητή υψηλού επιπέδου. Επίσης ήταν διαθέσιμος ως τις αρχές Αυγούστου, για να αντικαταστήσει τον κάθε Βίκτορ….

Ο Στραματσιόνι έγινε προπονητής σε μια νύκτα από τις υποδομές στην πρώτη ομάδα της Ίντερ, όπου απέτυχε, όπως απέτυχε και στην Ουντινέζε και συνεχίζει σε γενικές γραμμές να αποτυγχάνει και στην Ελλάδα προς το παρόν.

Ο δε ίβιτς, μέχρι πέρσι την άνοιξη, ήταν απλά σχετικά φρέσκος μάλιστα, προπονητής της Κ20 του ΠΑΟΚ.

Φυσικά το ότι έχει πέσει ο πήχης γενικώς, δεν είναι σωστό να γίνεται κριτήριο για το επίπεδο του προπονητή της ΑΕΚ, απλά περιγράφουμε την πραγματικότητα για να μην πάμε και στο άλλο άκρο δηλαδή, του να παρουσιάζεται η επιλογή του Μοράις σαν «φτωχή» για τα ελληνικά δεδομένα.

Από εκεί και πέρα, το μόνο που μπορείς να εκτιμήσεις με σχετική ασφάλεια και φαίνεται και από τις επιλογές του για το τιμ υποστήριξης που φέρνει στην ΑΕΚ, είναι πως η προπονητική καθημερινότητα της Ένωσης, θα μπει σε μια τελείως διαφορετική βάση σε σχέση με αυτό που συνέβαινε με τον Κετσπάγια. Δεδομένα μπορείς να περιμένεις τοπ δουλειά, σε απόλυτα σύγχρονα πρότυπα σε επίπεδο προπόνησης.

Προπονητής όμως δεν είναι μόνο αυτό. Προπονητής είναι και το κοουτσάρισμα, και η μεταδοτικότητα και η διαχείριση των διάφορων φάσεων που περνάει μια ομάδα μέσα στην σεζόν και οι καθημερινές αποφάσεις και επιλογές. Σε όλα αυτά την απάντηση θα την δώσει μόνο η πραγματικότητα όπως θα την δούμε να ξετυλίγεται από σήμερα Τετάρτη.

Για κάθε προπονητή βέβαια, πολύ μεγάλο ρολο παίζει και η υποστήριξη που θα έχει από το περιβάλλον της ομάδας. Και μιλάω για τον σύλλογο το ίδιο και όχι για τον περίγυρο. Ο Κετσπάγια για παράδειγμα, μπορεί τώρα πάνω στον εκνευρισμό του να λέει διάφορα απίθανα που και οι πέτρες μέσα στην ΑΕΚ ξέρουν πως είναι αβάσιμα, αλλά μέχρι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, εντός της ομάδας είχε απόλυτα την στήριξη που χρειαζόταν για να κάνει σωστά την δουλειά του ανεπηρέαστος. Σε όλα τα επίπεδα.

Στον Μοράις λοιπόν θα πρέπει να εξασφαλιστεί, πως θα μπορει να δουλέψει μέσα στην ΑΕΚ ανεπηρέαστος και κυρίως προστατευμένος από τον οποιοδήποτε αρνητισμό, που μερικές φορές μπορεί να πηγάζει μέσα από την ίδια την ομάδα και στην περίπτωση της Ένωσης έχει συμβεί ήδη σε σημαντικό βαθμό με τον Πογέτ.

Αν ο Μοράις, όπως και ο Πογέτ, νιώσει σε κάποια φάση και σχετικά νωρις μαλιστα, πως έχει να αντιμετωπίσει αρνητισμό και κάποιες … ματιές που θα δείχνουν να τον περιμένουν στην γωνία, τα πράγματα δεν θα πάνε καλά. Αν τώρα με αφορμή την νέα αλλαγή στον πάγκο, ξεκαθαριστούν και οι ρόλοι και η θέση του καθενός σε σχέση με τον προπονητή, οι πιθανότητες κάτι καλό να βγει για την ΑΕΚ, θα γίνουν πολυ περισσότερες.

Αλλά όλα αυτά καθορίζονται και επιβάλλονται από τα ανώτατα κλιμάκια που έχουν την ευθύνη για την πορεία της ΑΕΚ. Και στο δικό τους χέρι, είναι να προστατέψουν αποτελεσματικά την δική τους επιλογή. Γιατί κόντρα σε πολλά που έχω διαβάσει από χθες Τρίτη, η δική μου εικόνα από το ρεπορτάζ είναι πως τον Μοράις τον επέλεξε προσωπικά ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Χωρίς να του έχει προταθεί, από κάποιο πρόσωπο εντός ομάδας.