Όταν κάνει γκέλες να τα ακούει κι ο Μανόλο

Εικόνες από το ΠΑΟΚ - ΑΕΚ
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στην ΑΕΚ φέτος τη «Μέρα της Μαρμότας» την έχουμε ζήσει πολλές φορές δυστυχώς, με σκηνικά σαν αυτό την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ. Κι έχει τύχει ξανά πρόσφατα να γράψω εδώ, πως δεν ωφελεί να πάμε πάλι στην κουβέντα για τις δυνατότητες της ομάδας, τι προσθήκες χρειάζεται κλπ. Τα έχουμε πει τόσες φορές. Την δική μου άποψη συγκεκριμένα βαρέθηκα να την καταγράφω εδώ.

Από την άλλη όμως, δεν καταλαβαίνω πολύ κόσμο που διαβάζω σε σχόλια στα social. Όταν επισημαίνεται κι από όποιον επισημαίνεται το προφανές, πως δηλαδή την Τετάρτη ο Μανόλο Χιμένεθ ήταν απόλυτα ντεφορμέ και χρεώνεται το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την αποτυχία, αντιδρούν πολλοί ΑΕΚτζήδες λες και διαπράχθηκε το μέγιστο των εγκλημάτων, με την κριτική στον προπονητή.

Κι όμως… Οι ίδιοι είναι σε πολλές περιπτώσεις που μπορούν να απαξιώσουν με μεγάλη ευκολία και με βαρείς χαρακτηρισμούς παίκτες της ομάδας. Ξέρετε όμως ποια είναι η ειδοποιός διαφορά; Πως όταν απαξιώνονται οι παίκτες, θεωρείται πως αντανακλά στην διοίκηση και κάποιοι το βλέπουν σαν ευκαιρία για χώσιμο στον Μελισσανίδη.

Αλλά αν για ένα ματς σαν αυτό με τον Πανιώνιο, πεις το προφανές, πως δηλαδή ο προπονητής τα έκανε μαντάρα, τότε το λες για να καλύψεις την διοίκηση που δεν του έχει καλούς παίκτες! Κάτι δεν πάει καλά εδώ παιδιά.

Πρώτα απ’ όλα το να κάνεις κριτική στον προπονητή, δεν σημαίνει ότι τον απαξιώνεις, ούτε πως λες να φύγει. Και πραγματικά έχω βαρεθεί κάθε φορά που κάνω προσωπικά κριτική σε κάποιον προπονητή, να μου την πέφτουν σαν έτοιμοι από καιρό, πως πάω να καλύψω την διοίκηση κλπ. Ξεχωρίστε τα αυτά κάποιοι. Και κυρίως μη μιλάτε, αν δεν είστε διατεθειμένοι να λάβετε υπόψη σας, όλα όσα έχει γράψει κατά καιρούς κάποιος.

Πιο συγκεκριμένα για το ματς με τον Πανιώνιο και τον Χιμένεθ, είναι αδιανόητο να επανέλθω στις αναφορές στα προβλήματα του ρόστερ κι όλα αυτά, για τον πολύ απλό λόγο πως είναι απαράδεκτο να ρίξει κάποιος εκεί την ευθύνη για το ότι έχασε η ΑΕΚ αυτό το παιχνίδι συγκεκριμένα.

Δηλαδή θέλετε να παραδεχτώ, πως η ΑΕΚ που φέτος έχει κερδίσει – με τον Χιμένεθ προπονητή – και μέσα στο Καραϊσκάκη και μέσα στην Τούμπα, είναι τόσο κακή ομάδα που δεν μπορούσε να νικήσει τον Πανιώνιο στο ΟΑΚΑ την Τετάρτη, γιατί δεν έχει παίκτες! Μη τρελαθούμε.

Έγιναν προφανέστατα λάθη, «ψιλοτρέλες» θα τις έλεγα από τον Μανόλο και καλό είναι όχι να ζητάμε να μην βγαίνουν στο προσκήνιο, αλλά το αντίθετο. Γιατί ο Χιμένεθ μόλις πριν μια βδομάδα έγινε γνωστό πως αποφασίστηκε να συνεχίσει στην ΑΕΚ και τη νέα σεζόν. Οπότε η κριτική γίνεται δέκα φορές πιο απαραίτητη. Ειδικά όταν αφορά ματς, για τα οποία οι ευθύνες του είναι προφανέστατες.

Δεν είναι κακό, δεν κάνει τζιζ. Όπως δεν κάνει τζιζ τόσες φορές που έχουμε γράψει εδώ για τα τεράστια λάθη της ΑΕΚ, για τις διοικητικές «στραβοτιμονιές», για τις ελλείψεις στον οργανωτικό τομέα κλπ. Μόνο κάποιος που διαβάζει επιλεκτικά και μένει μόνο σε ό,τι τον βολεύει, δεν θα το δεχτεί αυτό.

Προσωπικά, με απασχολεί πάρα πολύ να βρω μια άκρη σχετικά με το γιατί έγιναν όλες αυτές οι περίεργες επιλογές. Να βγάλω άκρη για την ψυχολογία του προπονητή, πως μπορεί να σκέφτεται, γιατί παρουσιάζεται ασταθής σε πολλές περιπτώσεις στις επιλογές και την διαχείριση. Υγιής και γόνιμη είναι όλη αυτή η διαδικασία και δεν είναι πρόβλημα δικό μου, αν δεν μπορεί ή δεν θέλει να το καταλάβει κάποιος.

Όπως από την άλλη πλευρά, πρέπει να είσαι πολύ τυφλωμένος, για να μη δεις τα προφανή πλεονεκτήματα της παραμονής του Μανόλο, τις προϋποθέσεις που κάνουν προφανή την επιλογή για να μείνει, όσα εξόχως σημαντικά έχει καταφέρει μέχρι σήμερα. Και στην δεύτερη θητεία του ως τώρα, αλλά και στην πρώτη.

Προσωπικά είχα πάντα θέμα με τους προπονητές που μου δημιουργούσαν την εντύπωση, την πίστη κάποιες φορές στο μυαλό μου, πως δεν ήταν ειλικρινείς, είχαν πίσω σκέψεις στο μυαλό τους στην διαχείριση της ομάδας, είχαν κολλήματα να αποδείξουν πως όποιος τους έκανε κριτική ήταν λάθος κι άλλα πολλά αρνητικά, στα δικά μου μάτια.

Ο Χιμένεθ δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα. Και κανένα από τα λάθη που μπορεί να του χρεώσει κανείς για την τελευταία αποτυχία, δεν έχουν ρίζα σε κάποιον από τους παραπάνω παράγοντες.

Η συζήτηση για το ρόστερ, επιμένω, σε αυτή την συγκυρία δεν οδηγεί πουθενά. Έχουν ειπωθεί τα πάντα. Πλέον θα περιμένουμε τι κινήσεις θα γίνουν, για να κρίνουμε.

Αυτή την στιγμή όμως, η ΑΕΚ έχει μια ομάδα που μπορεί να βγει πρώτη στα play off κι αυτό κανείς που να μην είναι εμπαθής, δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Για να γίνει αυτό, τα λάθη που μπορεί να της κοστίσουν, πρέπει να περιοριστούν όσο γίνεται. Και σε αυτό, η ανάδειξη όσων έχουν γίνει, μόνο όφελος έχει.

ΥΓ: Έτσι κι αλλιώς τα συζητάμε πολλές φορές και μεταξύ μας, αλλά νιώθω την ανάγκη  να εκφράσω την διαφωνία μου, με την άποψη που εξέφρασε ο Σταύρος για τον Δέλλα. Πως δηλαδή με την αποχώρηση του Δέλλα, ανακόπηκε μια πορεία που έφερνε την δημιουργία ενός  συνόλου με σταθερό κορμό, που μπορούσε  να αναπτύξει συνοχή, να βγάζει αυτοματισμούς, να έχει σύνδεση μέσα στο γήπεδο.

Πρώτα απ’ όλα την συνοχή που έχει παρουσιάσει η ΑΕΚ στα καλά παιχνίδια με Πογέτ και Χιμένεθ, δεν την έχει παρουσιάσει κατά την γνώμη μου, με κανέναν άλλον.

Κατά δεύτερο λόγο, ο Δέλλας κρίνεται κατά βάση με τεκμήριο την εικόνα της Β’ Εθνικής. Χωρίς ανταγωνισμό δηλαδή. Με κορυφαίες στιγμές τα παιχνίδια κυπέλλου με Ατρόμητο και ΟΣΦΠ στο Φάληρο, που όντως η ομάδα ήταν εντυπωσιακή και είχα αποκτήσει κι εγώ πολλές ελπίδες. Αλλά επρόκειτο τελικά για αναλαμπές, όπως αποδείχθηκε.

Ωστόσο ακόμη και στην σεζόν της Β΄Εθνικής, η ομάδα δεν έπαιζε καλό ποδόσφαιρο. Και μάλιστα με την Β’ Εθνική να γίνεται τότε σε δύο ομίλους και πολλές ομάδες στον όμιλο της ΑΕΚ, να είναι ακόμη πιο κάτω από τον μέσο όρο της κατηγορίας.

Παρόλα αυτά, η ΑΕΚ στο ξεκίνημα της στην Β’ Εθνική, τις πρώτες έξι αγωνιστικές, ήταν τραγική. Θυμάστε το Αίγιο; Θυμάστε τον Αχαρναϊκό στην Ριζούπολη; Θυμάστε τον Απόλλωνα στο ΟΑΚΑ; Θυμάστε στα Χανιά;

Θυμάστε άλλα παιχνίδια που ακολούθησαν, όπως με τους Τράχωνες στην Καισαριανή, με την Ερμιονίδα εκτός, στην Ριζούπολη με τον Απόλλωνα; Με την Παναχαϊκή εντός κι εκτός, σε όλα τα ματς που έδωσε, ήταν καλύτερη η ΑΕΚ; Για κάντε προσπάθεια να ανατρέξετε στα ματς.

Που παρουσίαζε τότε εικόνα συνοχής με αυτοματισμούς η ΑΕΚ; Που έπαιζε παραγωγικό επιθετικό παιχνίδι; Δεν είναι επιθετικό παιχνίδι η ανούσια κατοχή. Πόσο μάλλον με αντιπάλους σαν αυτούς που είχε τότε.

Θυμάστε την ομάδα από την ρεβάνς με τον ΟΣΦΠ μέχρι το τέλος της σεζόν; Θυμάστε τα play off; Θυμάστε την αγανάκτηση για την εικόνα της σε σταθερή βάση;

Να πάμε και στην Super League. Θυμάστε τις επτά αγωνιστικές που η ΑΕΚ ήταν με τον Δέλλα στον πάγκο; Πρεμιέρα με Πλατανιά, με ματς που μας πήγε πολύ η μπάλα για να καθαρίσει και μετά το Δράμα. Θυμάστε την Ξάνθη; Θυμάστε τον ΠΑΣ στο ΟΑΚΑ; Θυμάστε την Βέροια; Θυμάστε την τραγωδία στην Τούμπα που από τύχη γλιτώσαμε τον διασυρμό; Θυμάστε τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ με την στραβοκεφαλιά του Κρισάντους;

Ποια ομάδα; Ποιο ποδόσφαιρο;

Κατά ένα περίεργο λόγο έχει μείνει σε πολύ κόσμο μια εικόνα, πως επί Δέλλα έπαιζε η ΑΕΚ καλύτερο ποδόσφαιρο. Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ούτε το επίπεδο ανταγωνισμού, αλλά ούτε καν πως στην πλειοψηφία των παιχνιδιών για όποιον κάτσει να το θυμηθεί, βγάζαμε το χτικιό και καμιά ωραία μπάλα δεν έπαιζε η ομάδα.

Για να μην πάω στην Γ’ Εθνική και γελάσει ο κάθε πικραμένος, με ό,τι θυμηθούμε…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X