Μεγάλη υπόθεση το μη άγχος του Μανόλο και το άγχος το δικό τους για αυτό το «καταραμένο» 50-50!

Το καλό σημείο στο οποίο έχει περιέλθει σήμερα η ΑΕΚ και στις τρεις διοργανώσεις στις οποίες συμμετέχει, φέρει αναμφισβήτητα τη «σφραγίδα» του Μανόλο Χιμένεθ. Χάρη στο καθαρό του μυαλό, τη σωστή νοοτροπία προσέγγισης κάθε αγώνα και την ηρεμία με την οποία βαδίζει προς κάθε παιχνίδι αλλά και κατά τη διάρκεια αυτού, η «Ένωση» είναι αυτή τη στιγμή σε πρώτες θέσεις και θεωρείται από τους πάντες ως η πιο σοβαρή και η πιο φορμαρισμένη ομάδα της χώρας.

Φυσικά και είναι ακόμα πάρα πολύ νωρίς καθώς μιλάμε για τέσσερις αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, μια στην Ευρώπη και μια στο Κύπελλο. Όταν όμως θα έχουν περάσει τα δύο ματς που έχει πλέον μπροστά της η ΑΕΚ και η «Ένωση» θα έχει καταφέρει να πετύχει δύο πολύ μεγάλες νίκες, τότε θα μπορούμε να μιλάμε πολύ διαφορετικά, καθώς ναι μεν θα είναι ακόμα νωρίς, αλλά θα έχουν μπει πολύ στέρεες βάσεις προκειμένου να πετύχει η ομάδα τους στόχους της.

Διαβάζω και ακούω τα τελευταία 24ωρα, πολλές από τις απόψεις των συναδέλφων μου. Τις σέβομαι φυσικά απόλυτα όπως κάνω πάντα, αλλά διαφωνώ με τις περισσότερες. Επειδή βέβαια δεν είναι δουλειά μου να σχολιάζω τα… σχόλια άλλων, θα αρκεστώ στο δικό μου.

Για μένα, η προσέγγιση που θα πρέπει να γίνει από την ΑΕΚ όσον αφορά στη νοοτροπία της, μπαίνοντας στο ματς της Κυριακής, θα πρέπει να είναι σαν εκείνη που είχε η ομάδα ενόψει της ρεβάνς με την Μπριζ, που ήθελε (μετά το 0-0 του πρώτου αγώνα) μόνο τη νίκη.

Από τη στιγμή, που η ΑΕΚ έχει αποδείξει ότι μπορεί να παίξει την μπάλα της κόντρα σε δυνατές ομάδες, όπως είναι η Μπριζ και η Ριέκα, τότε δεν βλέπω κανένα λόγο για να παραχωρήσει αυτό το δικαίωμα στον ΟΣΦΠ, όπως για παράδειγμα είχε κάνει στην περσινή ρεβάνς του Κυπέλλου, με κίνδυνο να το πληρώσει πολύ ακριβά.

Για να μην παρεξηγηθώ, προφανώς και δεν μιλάω για «τριάρες», «τεσσάρες» και… ισοπεδώματα. Σοβαροί να είμαστε. Με μισό-μηδέν άλλωστε να τους κερδίσεις την Κυριακή, αρκεί και… περισσεύει για να τους διαλύσεις. Ούτε εννοώ να πάει η ΑΕΚ σε ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ, φουλ επιθετικά, απρόσεχτα και με τρία «δεκάρια» στο κέντρο, όπως πήγε ο ΟΣΦΠ κόντρα στην Σπόρτινγκ Λισσαβόνας.

Μιλάω (ή μάλλον γράφω) για ψυχολογία νίκης, την οποία θα πρέπει να έχουν οι πάντες όσοι θα αγωνιστούν και πριν από αυτούς, ο ίδιος ο Χιμένεθ. Το αν στο τέλος της βραδιάς, το ντέρμπι ενδεχομένως να λήξει ισόπαλο, προφανώς και δεν θα είναι καταστροφή, αλλά πριν το ματς, στο μυαλό θα πρέπει να υπάρχει μόνο η νίκη.

Η ΑΕΚ έχει κάνει νίκες, έχει παίξει μπάλα κι έχει αποδείξει στον εαυτό της, από το… καλημέρα της σεζόν, ότι μπορεί να επιβληθεί κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους. Αντιθέτως, ο ΟΣΦΠ δεν το έχει αποδείξει αυτό.

Και σε συνδυασμό με τα σοβαρά προβλήματα που έχει σε όλες τις γραμμές, αλλά ειδικά στην αμυντική του λειτουργία, η χρονική στιγμή που γίνεται το ντέρμπι, δίνει αντικειμενικά και ρεαλιστικά στην «Ένωση», μεγάλα περιθώρια για να κάνει το δικό της παιχνίδι και να είναι το «αφεντικό» της αναμέτρησης.

Αυτό δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά, θα κερδίσεις, αφού για ποδόσφαιρο μιλάμε και πολλά παίζουν ρόλο. Αλλά, αυτή θα πρέπει να είναι η προσέγγιση που θα πρέπει να κάνει στον αγώνα, μια ομάδα που είναι γηπεδούχος σε ντέρμπι και στο συγκεκριμένο τουλάχιστον τάιμινγκ, είναι καλύτερη από τον αντίπαλό της.

Ο ΟΣΦΠ έχει καλούς παίκτες και έχει κάνει στη μεσοεπιθετική του γραμμή, στοχευμένες μεταγραφικές κινήσεις. Αλλά, τις έκανε σχετικά αργά, με αποτέλεσμα να μην έχουν «δέσει» και να μην υπάρχει ακόμα, η απαιτούμενη ομοιογένεια στην ομάδα του Πειραιά. Κι αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για τη μεγάλη σημασία που έχει το να καταφέρει η ΑΕΚ να του ξεφύγει όσο το δυνατόν περισσότερο στον πρώτο γύρο.

Το έγραψα και πριν από λίγες μέρες. Σαφώς και δεν θα κριθεί το πρωτάθλημα, σε περίπτωση που κερδίσει η ΑΕΚ την Κυριακή. Κανένα πρωτάθλημα άλλωστε δεν κρίνεται από την 5^η αγωνιστική. Με τη βασική προϋπόθεση βέβαια να παίζεται με ίσους όρους για όλους, γιατί αν δεν συμβαίνει αυτό, μπορεί να κριθεί και πριν καν ξεκινήσει. Το είδαμε το… έργο αυτό επί δύο δεκαετίες, ήταν δράμα και κωμωδία μαζί, αλλά πάει τελείωσε.

Η ΑΕΚ πρέπει να παίξει για τη νίκη και μόνο, όχι επειδή εμείς θέλουμε να λέμε «ΑΕΚ σημαίνει επίθεση» και άλλα τέτοια… χαριτωμένα, αλλά επειδή μπορεί αποδεδειγμένα να κυριαρχήσει μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Κι αν κερδίσει, θα έχει κάνει ένα πολύ σημαντικό – αγωνιστικά και ψυχολογικά – βήμα ενόψει της δεδομένα δύσκολης συνέχειας. Σημαντικό βήμα με πάρα πολλές παραμέτρους, θετικές για την ίδια και παράλληλα αρνητικές για τον βασικότερο ανταγωνιστή της.

Κι ένα πολύ μεγάλο μέρος για να πάνε όλα όπως πρέπει και (το επαναλαμβάνω κι ας γίνομαι κουραστικός) όπως έχει δείξει ότι μπορεί η ΑΕΚ να το κάνει, περνά από το καθαρό μυαλό, τη νοοτροπία και το μη άγχος του Μανόλο. Μέχρι στιγμής, το έχει καταφέρει σε άψογο βαθμό κι έχει τεράστια σημασία να συνεχίσει έτσι…

Καθαρό μυαλό και σωστή νοοτροπία, θα πρέπει φυσικά να έχουν και οι δεκάδες χιλιάδες «Ενωσίτες», που θα πάνε την Κυριακή στο γήπεδο. Καθαρό μυαλό για να αδιαφορήσουν εντελώς στις δεδομένες προκλήσεις των φιλοξενούμενων και να απαντήσουν σε αυτές, μόνο με αποδοκιμασίες και χλευασμό. Και σωστή νοοτροπία με υπομονή και αστείρευτο πάθος για στήριξη προς την ΑΕΚ.

Αν είναι μεγάλη υπόθεση το μη άγχος του Μανόλο που προανέφερα, είναι τεράστια υπόθεση και το άγχος του ΟΣΦΠ για αυτό το «καταραμένο» 50-50, που τους έλαχε στα… καλά καθούμενα!

Είναι πραγματικά απίστευτο, το πόσο μεγάλο πανικό έχει προκαλέσει στους «απέναντι», το πρωτόγνωρο για αυτούς, γεγονός να ξεκινάνε να πάνε στο γήπεδο χωρίς τη σιγουριά ότι παίξουν, δεν παίξουν καλά, θα υπάρξουν «δεκανίκια», υπάκουα και πρόθυμα να τους σπρώξουν όσο χρειαστεί προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους.

Με αυτό το μέγεθος του πανικού και τις αντιδράσεις τους, το μόνο που (ευτυχώς) πετυχαίνουν είναι να διαψεύδουν τα όσα οι ίδιοι υποστήριζαν επί δύο δεκαετίες και να πείθουν ακόμα και τους πιο πιστούς και τυφλωμένους εδώ και χρόνια, οπαδούς τους, για το πώς… παιζόταν το παιχνίδι, πόσο πολύ μεγάλη ανάγκη το είχαν και πόσα πολλά τους προσέφερε.

Δεν πειράζει, όλα μια συνήθεια είναι στη ζωή και πρέπει να δείχνουμε και κατανόηση γιατί εδώ μιλάμε ότι θα πρέπει οι άνθρωποι να ξεχάσουν μια συνήθεια 20 ετών και να προσαρμοστούν σε μια εντελώς καινούργια… Ε, δεν είναι εύκολο!

Υ.Γ.: Πάει καιρός που μου έχει «κολλήσει» στο μυαλό ότι ο Λιβάγια θα πετύχει το πρώτο του γκολ στο ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ. Το είχα γράψει κιόλας, μέχρι και σε πρωτοσέλιδο της «ΩΡΑΣ». Κι αυτή η διαίσθηση, με έφτασε στο σημείο χθες στη Ριζούπολη να… χαίρομαι που δεν μπορούσε να βάλει γκολ ο Κροάτης! Εντάξει, το παραδέχομαι, είναι λίγο… παράνοια, αλλά όσο τον έβλεπα να μην μπορεί να σκοράρει, να εκνευρίζεται και να πεισμώνει, τόσο περισσότερο ενισχυόταν αυτή μου, η διαίσθηση! Μακάρι να… βγει! Για να… βγει βέβαια, θα πρέπει να παίξει. Κι εντάξει, προπονητής δεν είμαι, αλλά αδυνατώ να φανταστώ το σενάριο να μην ξεκινήσει, ο Λιβάγια την Κυριακή. Και δεν μπορώ να το κρατήσω μέσα μου…

• ΑΕΚ
• λιβάγια
• ΟΣΦΠ
• Χιμένεθ