Μανόλο κάνε άγαλμα στον Λάζαρο

Μανόλο κάνε άγαλμα στον Λάζαρο
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Άγαλμα στον Λάζαρο πρέπει να κάνει ο Χιμένεθ και κατ’ επέκταση η ΑΕΚ, που λόγω του προπονητή της πρώτιστα, κινδύνεψε σοβαρά να μην πάρει κάτι παραπάνω από έναν πόντο, απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό.

Ο Χιμένεθ κατέβασε μια ΑΕΚ για να κερδίσει με «μισό – μηδέν», στις επιλογές των προσώπων μας έστειλε αδιάβαστους και η Ένωση από την στιγμή που δεν έκανε γκολ στις 2-3 φάσεις που της βγήκαν, χωρίς τον Χριστοδουλόπουλο θα έβγαινε από αυτό το ματς νοκ άουτ για την πρώτη θέση.

Ο Σεβιγιάνος τεχνικός κατέβασε μια ομάδα το πολύ για τις δυο – τρεις φάσεις που δημιούργησε και χωρίς να κοιταξει να εκμεταλλευτεί κάτι από την κατασταση του αντιπάλου. Που ήταν χειρότερη κι απ’ όσο την περιμέναμε λογικά.

Ωστόσο όσα θέματα και να έχει ο αντίπαλος, είναι φανερό πως σε αυτή την φάση τουλάχιστον, ο Μανόλο ομάδα που να επιχειρήσει παραγωγή παιχνιδιού δεν κατεβάζει με τίποτα. Και δεν είναι τυχαίο, που εκτός έδρας όταν δεν περιμένεις την ΑΕΚ να κάνει πολύ παιχνίδι, η εικόνα είναι κατά κανόνα καλύτερη.

Αν μετά το ματς με τον Πανιώνιο μίλησα για «ψιλό-τρέλες», του Χιμένεθ, γι’ αυτό με τον Παναθηναϊκό δεν μπορώ να πω παρά πως πέρασε την «κόκκινη γραμμή».

Περάσαμε στην σφαίρα του παραλόγου, των επιλογών χωρίς καμιά λογική.

Η μόνη λογική, είναι αυτη της απόλυτης έλλειψης εμπιστοσύνης στην ομάδα και της επιλογής να πας σε ένα ματς με όλες τις προϋποθέσεις υπέρ σου, για να το «κλέψεις». Άλλη εξηγηση για τις τακτικές επιλογές δεν υπάρχει. Όσον αφορά δε τα πρόσωπα, κάθε κουβέντα περιττεύει… Θα χάσουμε χρόνο για τα αυτονότητα, αν το αναλύσουμε πολύ.

Το 4-3-3 με τρεις αμυντικογενείς στο κέντρο, οδηγούσε σε ένα σχήμα πολύ σφιχτό, με προσπάθεια να πρεσάρει ψηλά και να κλέψει μπάλες. Μέχρι εκεί. Από εκεί και πέρα το στυλ του παιχνιδιού που είχε επιλέξει ο Χιμένεθ δεν κόλλαγε με την παρουσία του Αλμέιδα.

Αποτέλεσμα, με έναν Παναθηναϊκό που πραγματικά κατέβηκε με πολύ περιορισμένους ορίζοντες και εντελώς ακίνδυνο μεσοεπιθετικά, η ΑΕΚ να έχει στερήσει από τον εαυτό της με Αραούχο και Λάζαρο έξω, κάθε πιθανότητα να τον βάλει σε κίνδυνο. Του έδωσε ένα ημίχρονο, για να προσαρμοστεί και να πιστεψει πως κατι θα μπορούσε να πάρει.

Το εκπληκτικό δε με τον Λάζαρο, είναι πως μετά τα δύο ματς με τον ΠΑΟΚ, που ήταν στους κορυφαίους, για δύο συνεχόμενα ματς εντός έδρας, είναι εκτός ενδεκάδας!

Με τον δε Μπακασέτα για μια ακόμη φορά εξτρέμ, τα σχόλια περιττεύουν. Τι πρέπει να έχει δει κάποιος, εφόσον έχει δει τα ματς που έπαιξε φέτος πλάγια ο Τάσος, για να καταλάβει πως εκεί δεν παίζει; Σηκώνω τα χέρια ψηλά.

Ακόμη και με βάση τα πρόσωπα που επέλεξε, ο προπονητής της ΑΕΚ πήγε σε μια τακτική, που τους στερούσε την δυνατότητα να βγάλουν κάτι με βάση τα αγωνιστικά τους χαρακτηριστικά.

Απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, ο Χιμένεθ παρέταξε μια ΑΕΚ με στόχο την μια στιγμή για το «μισό μηδέν», παιρνοντας το ρίσκο όσο περνούσε η ώρα να κάνει τον αντίπαλο να πιστέψει. Μια επιλογή καθαρά του προπονητή της.

Αλλά εδώ μιλάμε και μια μέση επαφή να έχεις με το ποδόσφαιρο και την πραγματικότητα των δύο ομάδων αυτή την περίοδο, με το που βλεπεις την ενδεκάδα η βασική σου σκέψη εκτός από το αν θα εχεις μετά το παιχνίδι την ίδια ποσότητα μαλλιών στο κεφάλι σου που είχες όταν πήγες στο γήπεδο, ήταν πως θα έβλεπες αυτό ακριβώς που είδες στο πρώτο ημίχρονο.

Επαγγελματίας προπονητής με την εμπειρία του Χιμένεθ, πως ήταν δυνατό να σκέφτεται κάτι άλλο και να ποντάρει όλες τις πιθανότητες του σε μια ευτυχή συγκυρία που κάποια στιγμή θα ερχόταν, εφόσον η ΑΕΚ διασφάλιζε πως δεν θα απειλούταν;

Μετά κι αφού έδεσε το γλυκό με την απίστευτη ευκαιρία του Αλμέιδα, το γνωστό σκηνικό. Ειδικά στο ΟΑΚΑ. Μαζεμένες οι αλλαγές και τρέχουμε να σώσουμε το ματς, που είχε πάρει την εξέλιξη που ήταν το πιθανότερο να πάρει σύμφωνα με τις επιλογές μας. Αξιοσημείωτο πάντως πως η φιλοσοφία με τους τρεις αμυντικογενείς στο κέντρο δεν άλλαξε, παρά στο πολύ τέλος.

Όπως γενικά δεν άλλαξαν πολλά πράγματα, αφού η ΑΕΚ την ευκαιρία της να κυριαρχήσει στο παιχνίδι, στην πραγματικότητα την έχασε με τον τρόπο που παρατάχτηκε.

Έβαλε μόνη με την τακτική της προσέγγιση στο ματς τον Παναθηναϊκό, γεμισε άγχος και μετά όλα τα υπόλοιπα ήταν φυσικά κι επόμενα. Ακόμη και το να μη μπορεί η ομάδα μετά από ένα σημείο να έχει κατοχή και να βγαίνει μπροστά δειλά – δειλά και ο αντίπαλος.

Ο Χιμένεθ άλλαξε το 4-3-3 στ0 82′!!! Αλλά όχι χωρίς κάτι περίεργο πάλι. Από τους τρεις κεντρικούς, έβγαλε τον μόνο που έπαιζε κοντά στην περιοχή. Τον Γαλανόπουλο.

Τέλος πάντων, αφού με όσα έγιναν και με την ευκαιρία του Αλμέιδα, τουλάχιστον πήρε τρεις βαθμούς πολύτιμους η ΑΕΚ, τα υπόλοιπα πάνε πίσω. Αλλά πως χρειάζεται πολύ σκέψη για πολλά πράγματα, είναι αυτονόητο…

ΥΓ1: Γιούχα για τον Αλμέιδα, υπό την επήρρεια και του γκολ που έχασε. Ποτέ δεν μου αρέσει για κανέναν ποδοσφαριστή της ΑΕΚ αυτό. Αλλά τι να πεις σε αυτό τον κόσμο; Πως να τον αδικήσεις για οποιαδήποτε αντίδραση; Κι έρχομαι πάλι στον Χιμένεθ, που σε ένα ματς στο οποίο η τακτική που επέλεξε δεν ήταν για φορ με τα χαρακτηριστικά του Αλμέιδα, τον έφερε σε ακομη πιο δύσκολη θέση.

ΥΓ2: Καταθλιπτική για δεύτερο συνεχόμενο ματς η εικόνα στο ΟΑΚΑ. ΑΕΚ – Παναθηναϊκός έπαιζε θυμίζω. Και συμπληρώνει εικόνα που σχεδόν παγιώθηκε με ελάχιστες εξαιρεσεις φέτος.

Στο ότι η ΑΕΚ έμεινε μακριά από την διεκδίκηση του πρωταθλήματος, στο ότι επισης είναι γνωστό πως τα play offs δεν εμπνέουν τον κόσμο, έρχεται να δέσει το ότι και η ομάδα δεν εμπνέει. Πολλές φορές σε κουράζει στο μάτι, ακόμη και σε ματς που κυλάνε σχετικά νορμάλ. Αυτά ήταν λίγα όμως φέτος.

Από την αλλη τα απίστευτα σοκ που έχει ζήσει φέτος ο κόσμος στο ΟΑΚΑ, έχουν μειώσει, αν δεν έχουν εξαντλήσει τις αντοχές των περισσότερων.

Το χειρότερο είναι πως αυτό συμβαίνει, γιατί έχουν συμβεί πράγματα που έχουν σφηνωθεί στο μυαλό, φοβάσαι πως θα τα δεις ξανά κι αυτό κατα κανόνα συμβαίνει. Οπότε είναι και μια φυσική αντίδραση.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X