Κυριακή-νίκη-γιορτή-πρωτάθλημα κι από Δευτέρα ξανά… Λάζαρος!

Ανοίγοντας το messenger στο κινητό μου χθες το πρωί, είδα έναν όγκο μηνυμάτων, που σκέφτηκα μήπως έφτασαν τα γενέθλιά μου, χωρίς να το καταλάβω… Μπα… Μηνύματα που αφορούσαν στον Λάζαρο, ήταν…  «Να μείνει ο παικταράς», «Πιέστε κι εσείς», «Τι γίνεται ρε Πάνο με τον Λάζαρο» και τα τοιαύτα…

Πρώτα απ’ όλα για να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Καμία πίεση δεν χρειάζεται και δεν πρέπει κιόλας να επιφέρει κανείς σε κανέναν. Μόνο την άποψή μας μπορούμε να εκφέρουμε, τουλάχιστον προς το παρόν. Και την προσωπική μου την έχω καταγράψει, αναλυτικά, όσον αφορά στον Λάζαρο (ακόμα και στο προηγούμενο blog) και φυσικά δεν περίμενα την προχθεσινή του γκολάρα.

Θα γράψω μόνο τούτο και ειλικρινά δεν νομίζω ότι στην παρούσα φάση χρειάζεται κάτι παραπάνω. Πεποίθησή μου είναι ότι το να χώριζαν στο τέλος της σεζόν, οι δρόμοι της ΑΕΚ με τον Λάζαρο, θα ήταν κακό και για τις δύο πλευρές. Θέλω όμως να περάσουν κάποιες μέρες, να ηρεμήσει λίγο η κατάσταση και να το εξηγήσω πιο αναλυτικά.

Κακά τα ψέματα, υπάρχει ήδη αρκετή ένταση, εντός και γύρω από την ομάδα, αυτές τις μέρες, αφού από τη μια, η ΑΕΚ βρίσκεται μισή ανάσα από το πρωτάθλημα, μια ανάσα από το Κύπελλο και… μιάμιση από το νταμπλ, κι από την άλλη υπάρχει και ο απόλυτα λογικός και δικαιολογημένος εκνευρισμός καθώς ακόμα δεν έχει βγει η απόφαση της Εφέσεων για να οριστικοποιηθεί η βαθμολογική διαφορά της «Ένωσης» από τον δεύτερο ΠΑΟΚ.

Προφανώς και η ΑΕΚ βαδίζει με γνώμονα το αυτονόητο και ετοιμάζεται για ματς-γιορτή, την Κυριακή με τον Λεβαδειακό, αφού δεν μπορεί να διανοηθεί ότι θα προκύψει το σκάνδαλο του αιώνα, αλλά το ότι καθυστερεί τόσο πολύ η απόφαση, δεν γίνεται να μην προκαλεί οργή και εκνευρισμό, ειδικά στη διοίκηση.

Ως εκ τούτου, σε ημέρες αγωνίας και εκνευρισμού, δεν θα ήταν και το πιο λογικό να προστεθεί και μια κουβέντα για το συμβόλαιο του κορυφαίου παίκτη της σεζόν, όχι για την ΑΕΚ, αλλά και του ελληνικού πρωταθλήματος, γενικότερα.

Από εκεί και πέρα, για τον Χιμένεθ και τους παίκτες του, όλο αυτό το εορταστικό κλίμα που λογικά επικρατεί ενόψει Κυριακής, πρέπει να βρεθεί τρόπος να τους αφήσει ανεπηρέαστους και να το διαχειριστούν.

Ο Λεβαδειακός του Κομπότη δεν θα έρθει για να αποτελέσει «μέρος της γιορτής» της ΑΕΚ και η ΑΕΚ, όπως είδαμε και με τον Πλατανιά στα Χανιά, αλλά και με τη Λάρισα στο ΟΑΚΑ, έχει και άγχος και κόπωση, σωματική και πνευματική. Μην λησμονούμε από πόσο πολύ φορτωμένη σεζόν, προέρχεται.

Συνεπώς, προτιμώ να συνεχίσω ως το τέλος να το γράφω και να γίνομαι κουραστικός, ότι τίποτα ακόμα δεν τελείωσε και πως η ΑΕΚ έχει μπροστά της, τέσσερις τελικούς, τρεις για το πρωτάθλημα συν έναν για το νταμπλ.

Εν κατακλείδι, ο κόσμος κάνει τη δουλειά του, που είναι να γεμίσει το ΟΑΚΑ την Κυριακή και η ομάδα τη δική της δουλειά, που δεν είναι άλλη από το να πετύχει μια ακόμα νίκη… Κι από Δευτέρα, τα ξαναλέμε για τα υπόλοιπα…