Ο τελευταίος των Ευρωπαίων

Με το διάβασμα των μελλούμενων δεν τα πάω καθόλου καλά. Δεν μπορώ να προβλέψω αμά τη εμφανίσει ενός προπονητή, τι αποτελέσματα θα έχει. Ούτε η φιλοσοφία του ή οι πρακτικές του ταιριάζουν στην ομάδα. Πάντα και υποχρεωτικά πηγαίνεις με το βλέποντας και κάνοντας. Επίσης, για να βάλω και λίγο Πογέτ στην κουβέντα και να μην στεναχωρήσω εκείνους που με λένε εμμονικό, δεν μπορούσε να προβλέψω όταν ο Ουρουγουανός κέρδιζε τα ντέρμπι, πως μετά 1,5 μήνα θα τα κάνει σαλάτα σε αποδυτήρια και γήπεδο.

Ως εκ τούτου δεν μπορώ και δεν πρόκειται να μπω σε διαδικασία να προβλέψω τι θα κάνει την επόμενη σεζόν ο Μανόλο Χιμένεθ. Το μόνο σίγουρο είναι, πως η απόφαση της ΑΕΚ συνιστά απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης. Ένας προπονητής που ήρθε που ήρθε και συμμάζεψε τις ακαταστασίες και τις ασυναρτησίες δυο προκατόχων του και διόρθωσε όσες από τις ανορθογραφίες του μπορούσε και προλάβαινε, δικαιούταν την ευκαιρία να φτιάξει την δική του ομάδα από την αρχή.

Και δεν ξέρω τι πρόκειται να γίνει τώρα που η ΑΕΚ απέδωσε δικαιοσύνη με την απόφαση της. Θυμάμαι όμως τι συνέβη, δυο φορές που δεν τόλμησε να το κάνει. Συμπτωματικά με τον ίδιο προπονητή. Το καλοκαίρι του 2008 ο Κωστένογλου δικαιούταν την ευκαιρία να συνεχίσει στον πάγκο της ΑΕΚ. Είχε πάρει την ομάδα από τα χέρια του Φερέρ, όταν έχανε το πρωτάθλημα με το καλύτερο ρόστερ της τελευταίας 20ετίας. Και κατάφερε να το κατακτήσει μέσα στο γήπεδο και να το χάσει στα χαρτιά. Η ΑΕΚ δεν του έδωσε την ευκαιρία. Πήρε τον Δώνη. Αποτέλεσμα; Ο Δώνης τα θαλάσσωσε και έφυγε τον Οκτώβρη και νύχτα.

Την ίδια ποδοσφαιρική αδικία και απέναντι στον ίδιο προπονητή, η ΑΕΚ την διέπραξε και τρια χρόνια μετά. Και το καλοκαίρι του 2012 ο Κωστένογλου δικαιούταν την ευκαιρία να συνεχίσει στον πάγκο. Αλλά τότε επέλεξαν τον Βλάχο, που θα έπαιρνε πρωτάθλημα με τον Φούντα και τον Φέτση. Η συνέχεια γνωστή και στενάχωρη. Αυτή την φορά, η ΑΕΚ φρόντισε να μην το τριτώσει. Απέναντι στον Χιμένεθ, στάθηκε ποδοσφαιρικά δίκαιη.

Ο Ισπανός προφανώς και δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Είναι επίσης βέβαιο πως έχει και τα κολλήματα του, όπως επίσης και τα μειονεκτήματα του. Όμως είναι ένας προπονητής με παραστάσεις και εμπειρίες, που ανάλογες δεν έχει κανείς απ’ όσους θα κληθεί να ανταγωνιστεί την προσεχή σεζόν.  Ούτε ο Ουζουνίδης, ούτε ο Ιβιτς, ούτε καν ο Ρεμί Γκαρντ που φαίνεται να κλείνει ο Ολυμπιακός. Για όσους το έχουν λησμονήσει, ο Χιμένεθ πριν έρθει στην ΑΕΚ ήταν στη Σεβίλλη του Τσάμπιονς Λιγκ. Και όταν έφυγε από την ΑΕΚ, πήγε και κράτησε την Σαραγόσα στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, όταν όλοι την είχαν καταδικασμένη.

Φυσικά η επιλογή του στη συνέχεια να ακολουθήσει τον δρόμο με τα πετροδόλαρα, δεν του βγήκε. Και τον πήγε πίσω και σε καριέρα και σε φήμη. Αλλά αυτή την λάθος επιλογή, ο Μανόλο την πλήρωσε ακόμα και με ταμείο ανεργίας. Ίσως όμως ακόμα και αυτό να έπαιξε τον ρόλο του, ώστε να επιστρέψει στα μέρη μας πολύ λιγότερο παρορμητικός και πολύ πιο ώριμος σε σχέση με τον πρώτο του κύκλο. Και σε κάθε περίπτωση εξακολουθεί να έχει το πλεονέκτημα των εμπειριών και των παραστάσεων, σε σχέση μ’ολους τους άλλους που θα κληθεί του χρόνου να ανταγωνιστεί στους αντίπαλους πάγκους, εδώ στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Επίσης θα υπενθυμίσω για ακόμα μια φορά, πόσο σημαντική υπόθεση είναι για την ΑΕΚ, να μπορέσει να ξαναμπει στον χάρτη των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Είναι ζωτικής σημασίας. Δεν μπορεί μια ομάδα σαν την ΑΕΚ να προοδεύσει, χωρίς παρουσία στους ομίλους του ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Δεν μπορεί να δελεάσει παίκτες όπως είναι ο Αραούχο, όταν θα πρέπει να παίζουν μόνο απέναντι στους Λεβαδειακούς και τους Πλατανιάδες. Η ΑΕΚ την έχει απόλυτη ανάγκη την Ευρώπη.

Θυμίζω πως ο Χιμένεθ είναι ο τελευταίος προπονητής, που πήγε την ΑΕΚ στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Τότε βέβαια, δεν είχε καταφέρει κάτι που δεν είχαν πετύχει οι προκάτοχοι του. Όμως το είχε πετύχει μόλις έναν χρόνο πριν την χρονιά της μεγάλης τραγωδίας και καταστροφής και με μια ομάδα που για να καταφέρει ο Μανόλο να την κρατήσει σ’ ένα στοιχειώδες επίπεδο ποιότητας, είχε ζητήσει από τον Λυμπερόπουλο και τον Δέλλα να αναβάλουν κατά ένα χρόνο το «κρέμασμα» των παπουτσιών τους.

Ακόμα και το γεγονός πως ο βασικός άξονας της σκληρής κριτικής που είχε δεχθεί τότε ο Χιμένεθ, ήταν ο τρόπος διαχείρισης των παιχνιδιών της ΑΕΚ στους ομίλους του Γιουρόπα, είναι ένα μάθημα για το πόσο σημαντική είναι για τον σύλλογο η υπόθεση της Ευρώπης. Και ας είχε τότε το ελαφρυντικό ο Μανόλο, πως εκείνη η ομάδα που είχε στηθεί και κυρίως που πορευόταν μέσα από ένα σωρό προβλήματα, δεν θα άντεχε δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη.

Για την τωρινή ΑΕΚ, που δεν έχει καμία σχέση με την ΑΕΚ του τότε, η Ευρώπη και είναι και οφείλει να είναι, ένα μεγάλο στοίχημα που δεν πρέπει και φέτος να χαθεί. Κάτι που περνά καταρχήν μέσα απ’ όσα θα κάνει ή δεν θα κάνει η ομάδα στα πλέι οφ που ξεκινούν την Κυριακή. Η πρωτιά προφανώς και δεν θα δώσει εισιτήριο για τους ομιλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Δίνει  ωστόσο δυο ζαριές και βασικά περισσότερες πιθανότητες επίτευξης του πιο εφικτού στόχου που είναι ο όμιλος του Γιουρόπα Λιγκ.

Ο Χιμένεθ ξέρει τι σημαίνει Ευρώπη. Έχει παίξει και με την Σεβίλλη. Ξέρει επίσης τι σημαίνει για την ΑΕΚ η Ευρώπη. Θα το εμπεδώσει ακόμα περισσότερο, όταν θα κάνει επαφές με παίκτες που θέλει να φέρει στην ομάδα. Επειδή ακριβώς ξέρει την Ευρώπη και πλέον έχει και ξεκάθαρη εικόνα για το υλικό της ΑΕΚ, ο Χιμένεθ ξέρει και τι χρειάζεται το ρόστερ για να μπορέσει να διεκδικήσει το καλοκαίρι τις δυο προκρίσεις που απαιτούνται για να φτάσει μέχρι και ομίλους. Με δεδομένο πως σίγουρα στον δρόμο της ΑΕΚ, θα βρεθούν ομάδες τύπου Σεντ Ετιέν.

Μπορεί να μην το χρειαζόταν καν, αλλά ακόμα και όσα έζησε με την ιστορία της Ευρώπης στο πρώτο του πέρασμα από τον πάγκο της ΑΕΚ, ο Χιμένεθ εμπέδωσε πως με προχειροδουλειές ή με αυταπάτες, η δουλειά δεν μπορεί να γίνει. Και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που είναι θετικό το γεγονός, πως το φετινό μεγάλο ευρωπαϊκό της στοίχημα, η ΑΕΚ θα το παίξει με τον Μανόλο.