Ο Φλέτσερ δεν είναι Μπουονανότε

Η προοπτική να αποκτήσει η ΑΕΚ Βρετανό ποδοσφαιριστή, ομολογώ πως σχεδόν με ενθουσιάζει. Οι άνθρωποι το γέννησαν το άθλημα, το αγαπάνε και το σέβονται. Και αυτό τους βγαίνει στο γήπεδο. Μάλιστα η περίπτωση του Φλέτσερ είναι πολύ χαρακτηριστική Βρετανού ποδοσφαιριστή μ’ όλη τη σημασία της λέξης. Και μ’ ότι αυτό συνεπάγεται για τον τρόπο που λειτουργεί μέσα στο γήπεδο.

Για να είμαστε εξηγημένοι, δεν είναι εύκολο να γίνει αυτή η μεταγραφή. Όχι μόνο διότι πολλές αγγλικές ομάδες που ξέρουν τι εστί σέντερ φορ Φλέτσερ έχουν σπεύσει να προλάβουν τώρα που ο παίκτης είναι ελεύθερος. Αλλά κυρίως διότι στο κόλπο είναι και Σέλτικ, ομάδα που ο Σκωτσέζος αγαπάει από μικρό παιδί. Και για την ιδιοσυγκρασία που έχει ο Φλέτσερ, αυτό μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην επιλογή του. Παρόλο που η απόφαση του τον περασμένο Γενάρη να πάει δανεικός στην Μαρσείγ, ενώ είχε πολλές εναλλακτικές στο Νησί, φανερώνει πως είναι σε μια ηλικία που ψάχνει εντελώς νέες προκλήσεις.

Όπως και να έχει, η περίπτωση του Φλέτσερ, αν τελικά γίνει, είναι το δίχως άλλο μεταγραφή αεροδρομίου. Παίκτης σε εξαιρετική ηλικία, με μάχιμο βιογραφικό στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Και κυρίως το πιο απαιτητικό. Θα μου πείτε τώρα, πως κι ο Μπουονανότε ήταν μεταγραφή αεροδρομίου και μετά από δέκα μήνες τον έστειλε η ΑΕΚ πακέτο και με φιόγκο στα βάθη της Χιλής. Σωστό είναι αυτό. Και ήδη από πέρυσι, όταν την ίδια μέρα έφτασαν στην Αθήνα ο Σιμόες για την ΑΕΚ και ο Εσιέν τον ΠΑΟ, έγραφα πόσο περίεργη ιστορία είναι αυτές οι περιβόητες μεταγραφές αεροδρομίου.

Έτσι κι αλλιώς η περίπτωση Φλέτσερ, δεν έχει καμία απολύτως σχέση μ’ αυτή του Μπουονανότε. Για περισσότερους από έναν λόγους. Δεν θα μπω σε συγκρίσεις ποιότητας και αξίας. Δεν έχει νόημα και πολλές φορές είναι και υποκειμενικό. Το αντικειμενικό είναι πως ο Μπουονανότε αποκτήθηκε πέρυσι επειδή ήταν ο Μπουονανότε, δηλαδή ένα δυνατό όνομα της αγοράς που θα συνιστούσε μεταγραφή αεροδρομίου. Δεν έγινε η μεταγραφή με γνώμονα το ταίριασμα στο αγωνιστικό μοντέλο της ομάδας. Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα όταν μέσα στη σεζόν, ούτε ο Δέλλας, ούτε ο Πογιέτ, ούτε ο Μανωλάς, βρήκαν θέση για τον Αργεντινό στην ενδεκάδα της ΑΕΚ.  Δεν χωρούσε γιατί δεν ταίριαζε.

Προφανώς υπάρχει το ελαφρυντικό για την επιλογή Μπουονανότε, που αφορά τον τραυματισμό του Μάνταλου. Υπήρχε δηλαδή μια αβεβαιότητα μέσα στο καλοκαίρι, για το πότε ακριβώς ο Μάνταλος θα ήταν απολύτως έτοιμος και γι αυτό έγινε η μεταγραφή ενός (σχεδόν) δεκαριού, όπως ο Μπουονανότε. Και όταν φυσικά ο μαέστρος ήταν ξανά δυνατός και ετοιμοπόλεμος από τον Σεπτέμβρη κιόλας, οποιοδήποτε άλλο δεκάρι έτσι κι αλλιώς περίσσευε. Πολλώ δε μάλλον ένα σχεδόν δεκάρι, όπως ο Μπουονανότε. Επίσης και ο Αργεντινός, παρά τα 11 γκολ που πέτυχε, δεν έδειξε σχεδόν ποτέ μέσα στα σεζόν τα στοιχεία εκείνα, με τα οποία έκανε όνομα και ακριβή μεταγραφή στην Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Όπως και να έχει, η περίπτωση του Φλέτσερ, δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτή του Μπουονανότε. Ο Σκωτσέζος είναι μια δυνατή επιλογή, σε μια θέση που η ΑΕΚ καίγεται για δυνατή μεταγραφή. Και αν μάλιστα υπάρχει μια θέση που η ΑΕΚ θα πρέπει να κάνει μεταγραφή αεροδρομίου, αυτή είναι του σέντερ φορ. Παρόλο που θεωρώ και θα το δείτε, πως στο μοντέλο του Κετσπάγια αλλά και λόγω ποδοσφαιρικής ιδιοσυγκρασίας, ο Αραβίδης θα κάνει ακόμα καλύτερη σεζόν από την περσινή. Στην οποία, για να μην ξεχνιόμαστε, βγήκε και πρώτος σκόρερ.

Ο Φλέτσερ είναι ένας επιθετικός με την αύρα του σταρ και την νοοτροπία του αντι-σταρ. Ειδικά μέσα στο γήπεδο. Τρελαίνεται, παθιάζεται και «ματώνει» για την ομάδα. Είναι ένα κλασικό βρετανικό φορ, με νοοτροπία παιχνιδιού Αραβίδη. Επαναλαμβάνω για να μην έχουμε τίποτε παρεξηγήσεις, πως θεωρώ δύσκολο να γίνει αυτή η μεταγραφή. Αλλά έτσι κι αλλιώς θεωρώ πως για την συγκεκριμένη θέση, εκεί πρέπει να μπει ο πήχης της επιλογής. Όχι με γνώμονα την λογική της μεταγραφής αεροδρομίου, αλλά της ανάγκης της ομάδας. Χωρίς πάλι και αυτό να σημαίνει, πως μια άλλη επιλογή, δεν μπορεί να βγει. Ούτε ο Μπλάνκο ήταν επιλογή αεροδρομίου. Απλώς σ’ αυτή την περίπτωση, το ρίσκο της απόδοσης, είναι λίγο μεγαλύτερο.