Με σένα τώρα…

Οι φωτό της νίκης
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το πιο σημαντικό απ’ όσα έχει πετύχει ο Χιμένεθ, είναι πως έχει επαναφέρει την ΑΕΚ στην κανονικότητα της. Να κάνει δηλαδή πλάκα στον ΠΑΟΚ σε μέρα που παίζει καλά, αλλά και να κερδίζει τον Ατρόμητο μέσα στο Περιστέρι, σε μέρα που παίζει μόνο ουσιαστικά. Βεβαίως όταν έχεις κανονικό προπονητή, έχεις και κανονικότητα. Αν έχεις και ικανό, εκτός από κανονικό, ακόμα καλύτερα. Τώρα το πώς κατάφερε η ΑΕΚ να χρειαστεί τρεις επιλογές μέχρι να φτάσει σε κανονικό και ικανό προπονητή, είναι μια άλλη (και πονεμένη) ιστορία. Ας είναι προς γνώση και συμμόρφωση, διότι πλησιάζει και Μάης. Πάμε παρακάτω.

Μια (ακόμα) τρανή απόδειξη πως η ΑΕΚ έχει επανέλθει στην κανονικότητα της, είναι πως έχει βρεθεί ξανά ο παίκτης, που σταθερά λατρεύουμε να μισούμε. Με την καλή έννοια πάντα και σε ποδοσφαιρικά εισαγωγικά το μίσος. Θυμάστε πως σ’ εποχές που όλα, ή σχεδόν όλα, τα αγωνιστικά ήταν λυμένα, η περίπτωση Μαλαδένη πάντα απασχολούσε και πυροδοτούσε ατέρμονες γκρίνιες. Βεβαίως τώρα δεν είναι ξαφνικά και πάλι όλα τα αγωνιστικά λυμένα. Αλλά τείνουν να γίνουν. Βαίνουμε προς το vamos bien, που θα έλεγε και με ψυχή από την Λάρνακα. Μια σύγχρονη περίπτωση Μαλαδένη λοιπόν, παίκτης που δηλαδή συνήθως είναι στο επίκεντρο της κουβέντας και μπορεί να φταίει και για όλα, είναι ο Αϊντάρεβιτς.

Πολύ πριν αναλάβει ο Χιμένεθ, θυμίζω πως σχεδόν όλοι πήγαμε να πάθουμε νευρικό κλονισμό όταν είδαμε πως ο Σουηδός ξεκινούσε βασικός στο ντέρμπι της Λεωφόρου. Τελικά δεν έκανε κακή δουλίτσα. Αλλά και επί εποχής Μανόλο, δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής του ρόστερ, για τον οποίο η παρουσία στην ενδεκάδα να προκαλεί τόσες κουβέντες, όσες με τον Αϊντάρεβιτς. Βεβαίως ο Χιμένεθ έχει τον Σουηδό σχεδόν μόνιμο στην ενδεκάδα και αυτό ίσως θα πρέπει να λέει κάτι. Διότι ο προπονητής ξέρει πάντα πολύ καλύτερα, απ’ όλους εμάς που από ψηλά κυριολεκτικά και αφ’ υψηλού, προσεγγίζουμε τις επιλογές.

Πάντως μεταξύ μας, ο Αϊντάρεβιτς είναι μια πολύ περίεργη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Και είναι ίσως η μοναδική μεταγραφή απ’ όσες έγιναν τον Γενάρη, για την οποία δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη εικόνα, τόσο για το αγωνιστικό προφίλ, όσο και για το κατά πόσο μπορεί να ταιριάξει στην ΑΕΚ. Ο Βράνιες είναι ένας καμικάζι της άμυνας. Τελεία και παύλα. Ο Αραούχο είναι ένας παίκτης διαστημικός. Πάλι τελεία και παύλα. Ο Αϊντάρεβιτς όμως; «Είναι ένας παίκτης αργός και βαρύς και καθυστερεί το παιχνίδι», θα πει κάποιος. «Είναι ένας παίκτης που κολλάει την μπάλα στα πόδια του και βλέπει όλο το γήπεδο», θα πει κάποιος άλλος.

Στο ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, ο Αϊντάρεβιτς δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα το εντυπωσιακό. Δεν έχει βάλει ένα γκολ και έχει δώσει και μια ασίστ όπως ο Μάνταλος. Ούτε ήταν παντού στο γήπεδο όπως ο Σιμόες. Αλλά αν ρίξει κανείς μια προσεκτική ματιά στο ματς, θα διαπιστώσει πως ο Αϊντάρεβιτς κρατάει την ισορροπία του παιχνιδιού της ΑΕΚ. Μια ισορροπία που αρχίζει να χάνεται, όταν ο Σουηδός κουράστηκε και έκανε λάθη. Και τότε ήταν που έκανε και ο Ατρόμητος την μοναδική του ευκαιρία στο παιχνίδι.

Κάτι περίπου αντίστοιχο, είχε συμβεί και στο ματς της προηγούμενης Κυριακής με τον ΠΑΟΚ. Ο Αϊντάρεβιτς δεν ήταν από τους παίκτες που ακολουθούσαν τον τρελό ρυθμό του Μάνταλου, του Βάργκας και του Αραούχο. Αλλά όταν ο Σουηδός βγήκε από το γήπεδο, η ΑΕΚ έδειχνε να χάνει τον προσανατολισμό της και τα γερά της πατήματα. Και κυρίως να χάνει την κυριαρχία που είχε στη μεσαία γραμμή. Αν τώρα, πάμε και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο Αϊντάρεβιτς ήταν ο χειρότερος παίκτης μέχρι να σκοράρει και από τους καλύτερους από την ώρα που σκόραρε και μετά. Αφήστε που ακόμα και τίποτε άλλο να μην είχε κάνει, έβαλε το γκολ της νίκης. Όπως ο Βάργκας πέρυσι, που έβαζε τα νικητήρια γκολ στα ντέρμπι, χωρίς να εμφανίζεται σχεδόν πουθενά αλλού.

Θα μου πείτε τώρα, απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, με τον Αϊντάρεβιτς κόλλησες. Μοιάζει παράξενο, αλλά είναι η πραγματικότητα. Ο Σουηδός είναι το σημείο αναφοράς σ’ ότι έχει γίνει στην ΑΕΚ το τελευταίο διάστημα. Είτε θετικό, είτε αρνητικό. Είναι όντως ένας ποδοσφαιριστής εξαιρετικά αργός. Και βαρύς. Αν ήταν γρήγορος και ευέλικτος, το πιθανότερο είναι πως η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε να τον είχε τσιμπήσει τον περασμένο Δεκέμβρη. Όπως και αν δεν είχε ζητήματα στην Λας Πάλμας και δεν τον είχε πάρει δανεικό, η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει τον Αραούχο.

Ο Αϊντάρεβιτς είναι παίκτης που κάνει δουλίτσα στο γήπεδο. Και έχει ίσως και τα καλύτερα στημένα μαζί με τον Μάνταλο. Δεν έχει εύκολο χαρακτήρα. Δεν είναι δηλαδή Γιόχανσον, που αφού έφτασε στο σημείο να διαμαρτυρηθεί τότε για την ανατροπή στη Νέα Σμύρνη, ήταν βέβαιοι ακόμα και οι παίκτες του Πανιωνίου πως ήταν πέναλτι μαρς. Αλλά και στο απόγειο της αγανάκτησης του τότε, το μόνο που έκανε ήταν σηκώσει τα χέρια και να βγάλει ένα επιφώνημα. Ο Αϊντάρεβιτς είναι άλλη πάστα. Σουηδοβαλκάνιος. Και γι αυτό και ταιριάζει στην ΑΕΚ. Ίσως περισσότερο ακόμα και από τον Γιόχανσον.

Παρόλα αυτά δεν είναι για να πάρει την φανέλα του βασικού σπίτι του. Ενώ επιμένω πως θα πρέπει ο Χιμένεθ να βρει τρόπο να δώσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής στον Γαλανόπουλο. Είτε στην θέση του Αϊντάρεβιτς, είτε ακόμα και στην θέση του Γιόχανσον. Διότι ο Γαλανόπουλος είναι επένδυση για την ΑΕΚ πολύ μεγαλύτερη από τους δυο Σουηδούς. Και στοίχημα πολύ μεγαλύτερο να βγει. Καταλαβαίνω πως το έχει προσεγγίσει ο Χιμένεθ όλο αυτό το διάστημα το θέμα του ροτέισον και του συνδυασμού του με το νοικοκύρεμα της ομάδας και το μάζεμα βαθμών.

Όμως τώρα που η σεζόν μπαίνει στο κομμάτι της που χρειάζονται γερά πνευμόνια και φρέσκα πόδια, ο Γαλανόπουλος μπορεί να βοηθήσει και μάλιστα πολύ. Αφήστε που με βάση την πρόοδο που είχε κάνει ο μικρός στην πρώτη του σεζόν, στη δεύτερη δεν μπορεί να μην φλερτάρει με θέσεις βασικών. Και έχει όλα τα προσόντα. Αφήστε που κάτι μου λέει πως ο Γιόχανσον το καλοκαίρι μπορεί και να χαιρετήσει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X