Μάνταλος θα λέτε και θα κλαίτε

Καμία απολύτως εντύπωση δεν μου κάνει, που κάποια ομάδα από την Κίνα, θέλει να δώσει ένα κουβά εκατομμύρια για να πάρει τον Μάνταλο. Δεν θα μου έκανε εντύπωση οποιαδήποτε ομάδα, από οποιοδήποτε πρωτάθλημα, να θέλει να αποκτήσει τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή. Βεβαίως στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει ένα σημείο που είναι περίεργο. Είναι η ομάδα που προπονεί ο Πογέτ, αυτή που καλοβλέπει τον Μάνταλο. Δηλαδή, μίστερ Γκας, ο Μάνταλος δεν είναι «από τους μόνο ελεύθερους που είχε η ΑΕΚ και δεν μπορούσαν να κάνουν την διαφορά»; Αλλά τώρα θα μου πείτε, πως είμαι εμμονικός. Και ο Πογέτ είναι μάγος, που με μαγικό ραβδάκι παίρνει αυτούς που δεν κάνουν την διαφορά και τους κάνει Μέσιδες.

Αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό. Παρατηρούσα τις αντιδράσεις που προκάλεσε το δημοσίευμα πως η ομάδα από την Κίνα σκοπεύει να δαπανήσει ένα αξιοσέβαστο ποσό για να πάρει τον Μάνταλο. Και διάβασα πολλά και διάφορα. Πολλά εξ αυτών έγραφαν πακέτο με κορδέλα στο αεροδρόμιο και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Μάλιστα. Να του βάλουμε λοιπόν κορδέλα του Μάνταλου και να τον στείλουμε πακέτο στην Κίνα. Και με τα εκατομμύρια που θα φέρει αυτή η ιστορία, να αγοράσει η ΑΕΚ παίκτες. Μάλιστα. Για πείτε μου, πόσο εύκολο είναι να βρεθεί ένας παίκτης σαν τον Μάνταλο, να πάρει τον ρόλο του αρχηγού στην ομάδα. Αρκούν άραγε μόνο τα εκατομμύρια για να τον βρεις;

Ρίξτε μια ματιά στους αρχηγούς των άλλων μεγάλων. Στον Ολυμπιακό ήταν ο Μιλιβόγεβιτς, ο οποίος στα μισά του δρόμου βρέθηκε στην Κρίσταλ Πάλας. Και το περιβραχιόνιο πήγε ακόμα και στον πιτσιρικά τον Ρέτσο και μάλιστα σε ευρωπαϊκό ματς. Στον Παναθηναϊκό αρχηγός είναι ο Ζέκα, που μέχρι και την ελληνική υπηκοότητα πήρε από την χαρά του για το αναπάντεχο. Στον ΠΑΟΚ είναι ο Κλάους από τον πάγκο. Τώρα βέβαια θα μου πείτε, αρχηγός και μάλιστα άξιος και για την ΑΕΚ και για οποιαδήποτε ομάδα, μπορεί να γίνει ακόμα και ξένος παίκτης. Δεκτό απολύτως. Αλλά δεν θα είναι ποτέ το ίδιο μ’ έναν Έλληνα. Σκεφτείτε μόνο πως επί εποχής Γκαμάρα, το περιβραχιόνιο ήταν στον Κασάπη, στον Τσιάρτα και τον Κωστένογλου. Παρόλο που ο Σερίφης ήταν ο ορισμός του αρχηγού.

Προφανώς και σ’ ένα περιβάλλον επαγγελματικού ποδοσφαίρου, είναι αδύνατον να κρατήσεις έναν ποδοσφαιριστή, όταν στήνεται γύρω του ένας χορός εκατομμυρίων. Ούτε έχω την πεποίθηση (ή ψευδαίσθηση) πως ο Μάνταλος μπορεί να γίνει ο Τότι της ΑΕΚ ή ο Ντέμης. Παρόλο που, για να μην ξεχνιόμαστε, θα θυμίσω μερικά εξ όσων έχει προλάβει ήδη να κάνει ο Μάνταλος. Με θλάση που δεν είχε αναρρώσει και σχεδόν μ’ ένα πόδι, έπαιξε στον περσινό τελικό του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Και με το δικό του γκολ, άνοιξε ο δρόμος για την κούπα. Επίσης έφτασε μέχρι και την Ιταλία για να προμηθευτεί ειδική μάσκα και να προλάβει να παίξει στο φετινό ντέρμπι στο Καραϊσκάκη, με μύτη που με αμιγώς ιατρικούς όρους, ήταν ακόμα σπασμένη. Αυτά δεν παραπέμπουν σ’ έναν στυγνό επαγγελματία που έχει στο μυαλό του μόνο την καριέρα. Χωρίς προφανώς αυτό να σημαίνει πως ο Μάνταλος δεν έχει στο μυαλό του βήμα εκτός Ελλάδας.

Εκείνο που θέλω να πω είναι, πως ας μην πανηγυρίζουμε τόσο πολύ για τα εκατομμύρια των Κινέζων και να μην λέμε τόσο εύκολα για κορδέλες και για πακέτα. Διότι αν ο Μάνταλος βρεθεί στην Κίνα ή στην Γερμανία ή στην Πορτογαλία, το πιθανότερο είναι πως σε λίγα χρόνια θα αρχίσουμε τις αναλύσεις του πως θα ήταν η ομάδα αν είχε μείνει. Και να περιμένουμε πως όταν θα επιστρέψει στην Ελλάδα, θα προτιμήσει την ΑΕΚ. Όπως γίνεται τώρα με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Είναι άσχημο και ενοχλητικό να μην εκτιμάμε ποτέ κάτι που έχει η ΑΕΚ, την στιγμή που το έχει. Και αυτό δεν αφορά μόνο την περίπτωση του Μάνταλου, που όμως είναι και η πιο χαρακτηριστική. Είναι όμως και άλλες.

Για παράδειγμα, περνάει από χαλαρό εως και αδιάφορο το γεγονός πως προχωρά (και εκτός τραγικής ανατροπής θα τελειώσει) η ανανέωση των συμβολαίων του Λαμπρόπουλου και του Μπακάκη. Εκτός όλων αυτών που δεδομένα μπορούν να προσφέρουν στην ΑΕΚ, Σας βεβαιώνω πως πρόκειται για δυο παίκτες που αν έμεναν ελεύθεροι, θα έβρισκαν την επόμενη μέρα. Και μάλιστα ανταγωνιστική προς την ΑΕΚ. Είναι παίκτες που και ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ και κυρίως ο Παναθηναϊκός, μια χαρά θα γλυκοκοίταζαν, σε περίπτωση που κυκλοφορούσαν ελεύθεροι. Και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος, που είναι σημαντικό το γεγονός πως η ΑΕΚ τους κρατάει. Το ισχύει και για την περίπτωση του Κολοβέτσιου. Επιμένω πως θα ήταν καλό να παραμείνει και αυτός. Είναι μια μαγιά Ελλήνων, που δεν πρέπει να χαλάσει, διότι έχει να προσφέρει.

Κάπου διάβαζα πάλι το «που θα πάμε με τους λαμπροπουλομπακάκηδες». Τα ίδια της συγχωρεμένης δηλαδή. Μια νοοτροπία που έχει αποδειχθεί στην πράξη, πως είναι λανθασμένη. Και που κοστίζει ακριβά όσες φορές επικρατεί. Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, για πολλοστή φορά. Μια ΑΕΚ που θα είναι ανταγωνιστική και πρωταθληματική, χρειάζεται και τον Μάνταλο και τον Λαμπρόπουλο και τον Μπακάκη αλλά και τον Αραούχο και άλλους τρεις ή τέσσερις Αραούχους. Τελεία και παύλα.