Η λογική φέρνει κανονικότητα

Η ΑΕΚ δεν ήταν σούπερ απέναντι στην Βέροια. Ούτε απέναντι στον Λεβαδειακό. Η ΑΕΚ και στα δυο αυτά ματς, ήταν ΑΕΚ. Ήταν μια κανονική ΑΕΚ, η οποία ήταν έβρισκε τέτοιους αντιπάλους, σταματούσε στα έξι και πολλές φορές και στα επτά. Και αν έμενε στα δυο ή ακόμα και στα τρια, είχε και κάτι ψιλομουρμούρες στην εξέδρα. Για να ξέρουμε και τι λέμε και για ποια ομάδα μιλάμε.

Βεβαίως η Βέροια σήμερα και ο Λεβαδειακός την προηγούμενη Τετάρτη, είχαν τραγική αγωνιστική εικόνα. Αλλά πάλι για να ξέρουμε και τι λέμε, μόλις πριν από μια εβδομάδα, είχαν βγει τα συκώτια του Ολυμπιακού για να μπορέσει να την κερδίσει την Βέροια. Και ο Λεβαδειακός, τρεις μέρες πριν εισπράξει έξι από την ΑΕΚ, είχε πάρει 0-0 από τον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο. Και χωρίς τους βασικότατους Τριποτσέρη και Μουλόπουλο στην άμυνα, οι οποίο παρεμπιπτόντως έπαιζαν κανονικά στην εξάρα στον ΟΑΚΑ.

Πάντως όπως και να είναι ο Λεβαδειακός ή όπως και να είναι η Βέροια, ή όπως και να είναι τέτοιου βεληνεκούς ομάδες, η κανονική ΑΕΚ, είναι για να τους βάζει πολλά γκολ, ειδικά όταν παίζει στην έδρα της. Αντιθέτως μια ΑΕΚ, που δεν είναι ΑΕΚ, στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος όχι απλώς δεν έριχνε εξάρες, αλλά δεν κέρδιζε καν. Πρώτα ο Κετσπάγια με το 0-0 με τον Ηρακλή, ο οποίος πρέπει να είναι η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος και μετά ο Μοράις με τις τέσσερις εντός έδρας ισοπαλίες, χωρίς κανένα ντέρμπι.

Αλλά όπως αποδείχθηκε τελικά εκ του αποτελέσματος και ο Τιμούρ και ο Μοράις, για διαφορετικούς λόγους, δεν ήταν επιλογές για μια κανονική ΑΕΚ. Δεν ήταν λογικές επιλογές. Και το παράλογο, ειδικά στο ποδόσφαιρο, προφανώς και οδηγεί σε ακανόνιστες καταστάσεις. Κάτι που γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο, τώρα που προέκυψε το… λογικό και κατόπιν έφερε και το κανονικό. Ο Χιμένεθ, την δεδομένη χρονική στιγμή που ήρθε, ήταν μια απολύτως λογική επιλογή. Ένας προπονητής μετρ στην ψυχολογία (και αυτό πλέον το λένε όλοι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ), που χωρίς να χρειάζεται καν να βγάλει λαγούς από το καπέλο, είχε μεθοδολογία για επαναφέρει τον ορθολογισμό. Και ο ορθολογισμός, φέρνει και την κανονικότητα.

Η ΑΕΚ πλέον, έχει επιστρέψει στην κανονικότητα της. Έχει πέντε ματς χωρίς να δεχθεί γκολ. Αυτό είναι το κανονικό για την ΑΕΚ και όχι το μπάτε σκύλοι αλέστε που ήταν πριν έρθει ο Μανόλο. Έχει δυο συνεχόμενες νίκες στο ΟΑΚΑ με απολογισμό οκτώ γκολ υπέρ, μηδέν κατά. Αυτό είναι το κανονικό για την ΑΕΚ και όχι οι 10 χαμένοι βαθμοί στο ΟΑΚΑ χωρίς μάλιστα ούτε ένα ντέρμπι. Επίσης η ΑΕΚ απέκτησε τον Γενάρη έναν ποδοσφαιριστή που μπορεί πραγματικά να μπει στο γήπεδο και να κάνει την διαφορά. Είτε όταν σκοράρει δις, όπως έκανε με τον Λεβαδειακό, είτε όταν ανοίγει χώρους για όλους τους άλλους, όπως έκανε με την Βέροια. Ο Αραούχο είναι μεταγραφή μιας κανονικής ΑΕΚ. Ο Κρισάντους δεν ήταν. Ίσως ούτε ο Πέκχαρτ δεν ήταν, παρόλο που και με την Βέροια, έστω και αν δεν σκόραρε, ο Τσέχος έδειξε πως είναι πολύτιμο εργαλείο. Αλλά εργαλείο. Ο Αραούχο είναι ηγέτης. Η ΑΕΚ ήθελε ηγέτη. Ήταν η λογική επιλογή και αυτή η λογική επιλογή, έφερε την κανονικότητα.

Κανονικότητα επίσης, είναι να γουστάρουν οι παίκτες αυτό που κάνουν μέσα στο γήπεδο. Να το ευχαριστιούνται. Να μπαίνουν και να βγαίνουν από το γήπεδο φτιαγμένοι ψυχολογικά. Αυτό είναι το κανονικό για την ΑΕΚ και όχι αυτή η πεθαμενίλα (που θα έλεγε και ο Τάσος) που έβγαινε ως κλίμα όλο το προηγούμενο διάστημα. Όμως και αυτό δεν έγινε από μόνο του. Δεν προέκυψε. Δεν κληρώθηκε στην ΑΕΚ. Το έκανε ο Χιμένεθ. Ήταν ο προπονητής που ήξερε να το κάνει και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος, που ήταν απολύτως λογική η επιλογή που έκανε η ΑΕΚ. Και η λογική, φέρνει την κανονικότητα.

Και κάτι τελευταίο. Κανονικότητα είναι να παρουσιάζει ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος αυτή την αγωνιστική εικόνα. Όχι απαραιτήτως πάντα των δυο γκολ. Αλλά της ποιότητας που προσθέτει στην επιθετική λειτουργία. Διότι είναι ένας πολύ ποιοτικός παίκτης. Όμως για να μπορέσει ο Λάζαρος να φτάσει στην κανονικότητα του, έπρεπε να αποκτήσει και αγωνιστική ετοιμότητα. Κάτι που περνάει μέσα από την καλοκαιρινή προετοιμασία με την ομάδα, που όμως δεν έκανε ποτέ. Διότι έλλειψε η λογική στο ταϊμινγκ της μεταγραφής, που αντί να γίνει τέλη Ιούνη, έγινε τέλη Αυγούστου. Τουλάχιστον, η λογική γενικώς επιστρέφει. Και ως εκ τούτου και η κανονικότητα.

Προφανώς ακόμα ο δρόμος είναι μακρύς, προφανώς και ακόμα τίποτε δεν έχει πετύχει η ΑΕΚ, προφανώς και ακόμα υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν και ακόμα περισσότερα αυτά που πρέπει να αποδείξει η ομάδα. Αλλά όσο παραμένει στην ποδοσφαιρική λογική, τόσο θα διατηρεί την κανονικότητα. Και όσο διατηρεί την κανονικότητα, τόσο θα προχωρά σωστά.