Δανεικός (και) για 90 λεπτά

Αυτές τις μέρες του ρεπό ο Αραούχο ταξίδεψε στα Κανάρια, πήγε και στην προπόνηση της Λας Πάλμας και στην Αθήνα έγινε χαμός σχεδόν ανάλογος, μ’ αυτόν που προκλήθηκε από την υποψηφιότητα αποχώρησης του καθηγητή θαλασσίου σκι ονόματι Ντάνου από τον Άγιο Δομίνικο. Παρεμπιπτόντως, είχατε συνειδητοποιήσει πως ζούμε σε μια χώρα που δίπλα μας υπάρχουν δάσκαλοι σκι, καθηγήτριες γιόγκα και μάνατζερ ράγκμπι; Anyway, που λέμε και στο Λιβάδι στην Αίγινα. Επιστρέφω στο θέμα Αραούχο. Τέσσερις μέρες πήγε ο Αργεντινός στην Ισπανία και έχουν ακουστεί τέρατα.

Αν είχε ταξιδέψει στο Παρίσι, μπορεί και να λέγαμε πως πήγε να κουβεντιάσει την προοπτική να καλύψει το κενό του Καβάνι, αν η Παρί πουλήσει το καλοκαίρι τον Ουρουγουανό. Και αν είχε επιλέξει την Ιταλία, θα ψάχναμε για την ομάδα από το Καμπιονάτο που ήδη του έχει κάνει πρόταση και ετοιμάζεται να τον αρπάξει. Αν δε, είχε πάει σε καμιά Μύκονο ή Σαντορίνη, θα άρχιζαν οι ψίθυροι πως τώρα που άνοιξε ο καιρός ξεκίνησε και εδώ να μπερμπαντεύει όπως στο Λας Πάλμας και άντε να τον μαζέψεις.

Η ουσία του πράγματος είναι, πως πριν καν κλειδώσει η ΑΕΚ οποιονδήποτε από τους εναπομείναντες φετινούς στόχους, έχει πιάσει εντός, εκτός και επί τα αυτά μέρη της ομάδας, ένα μαράζι για το αν θα χάσει έναν παίκτη που μπορεί να αποδειχθεί κλειδί για τους στόχους της επόμενης σεζόν. Μέχρι ενός σημείου έχει την λογική του. Με τέτοιους παίκτες, σαν τον Αραούχο, γίνεται μια ομάδα φουλ ανταγωνιστική. Και η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι μεγάλη ιστορία και τα χρόνια χωρίς αυτό μοιάζουν αιώνας για μια ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ.

Από την άλλη μεριά, η φετινή σεζόν έχει την σημασία της και ας έχει χαθεί το πρωτάθλημα. Θα είναι καταστροφικό να μην καταφέρει να μην μπει στα πλέι οφ και να μην πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο. Επίσης καταστροφικό θα είναι, να τερματίσει σε θέση τέτοια, που θα την υποχρεώσει να ξεκινήσει το ευρωπαϊκό της ταξίδι για τη νέα σεζόν από τον Ιούνιο. Δηλαδή χωρίς σχεδόν καθόλου καλοκαιρινή ξεκούραση. Ενώ μια σεζόν χωρίς κατάκτηση τίτλου, έστω και του κυπέλλου, είναι μια χρονιά χαμένη για την ΑΕΚ.

Επομένως είναι ευτυχία για την ομάδα, όταν πρέπει να πετύχει τόσο σημαντικούς στόχους, να έχει έναν παίκτη σαν τον Αραούχο. Για να μην το κάνουμε βέβαια ούτε λύσσα, ούτε άδικο για κανέναν μέσα στην ομάδα, ένας Αραούχο μόνος του δεν πετυχαίνει απολύτως τίποτα. Ότι κατακτήσει ή δεν κατακτήσει η ΑΕΚ στο ταμείο που θα κάνει στο τέλος της σεζόν, θα είναι δουλειά, κόπος και ιδρώτας όλων στα Σπάτα. Σκεφτείτε άλλωστε πως ο Αραούχο δεν θα είχε πετύχει το πρώτο γκολ απέναντι στον ΠΑΟΚ, αν δεν είχε γίνει σωστά το διπλό πρέσινγκ, ούτε το δεύτερο γκολ, αν δεν είχε κλέψει ο Μάνταλος.

Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι τεράστιο όπλο για την ΑΕΚ η παρουσία του Αργεντινού φορ. Άλλωστε φάνηκε πόσο μεγάλη διαφορά έχει η επιθετική λειτουργία της ομάδας από τον Γενάρη και μετά, σε σχέση με τον πρώτο γύρο. Που και εδώ όμως, είναι και θέμα αλλαγής προπονητή και δουλειάς του Χιμένεθ. Όμως ο Αραούχο είναι ένα όπλο και μάλιστα πυρηνικό. Και όταν πηγαίνεις σ’ έναν πόλεμο όπως αυτόν που θα γίνει σε ημιτελικά και τελικό και πλει οφ, είναι σημαντικό να έχεις ένα τέτοιο όπλο.

Δεν ξέρω τι θα γίνει στο τέλος της σεζόν με τον Αργεντινό. Μεταξύ μας, κανείς δεν ξέρει. Θα πρέπει να έρθει ο Μάης και ο Ιούνης, να κάνουν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές τις κινήσεις που θέλουν να κάνουν και βλέπουμε. Ακούω και διαβάζω πως η ΑΕΚ δεν φρόντισε να «κλειδώσει» και να βάλει υπογεγραμμένο σε χαρτί, την επέκταση του δανεισμού για ακόμα έναν χρόνο. Απ’ αυτά που μαθαίνω και καταλαβαίνω, ήταν πως το πάλεψε όσο μπορούσε, αλλά υποθέτω πως θα ήταν λίγο άκομψο να πιάσει τους ανθρώπους της Λας Πάλμας από τον λαιμό και να τους σφίγγει μέχρι να βάλουν την υπογραφή τους.

Ακούω και διαβάζω επίσης, πως η ΑΕΚ αφού δεν κατάφερε να εξασφαλίσει 1,5 χρόνο δανεισμό, δεν θα έπρεπε να φέρει καθόλου τον Αραούχο. Κάπου εδώ θα πρέπει όλοι μας να βάλουμε το χέρι στην καρδιά και φέρνοντας στο μυαλό όσα έχουμε δει μέχρι τώρα πως μπορεί να κάνει ο Αργεντινός, να απαντήσουμε σε μια απλή ερώτηση. Θα προτιμούσαμε να μην είχε έρθει καθόλου; Με το φτωχό μου το μυαλό σκέφτομαι, πως τον Αραούχο τον θέλω στην ΑΕΚ όχι για έξι μήνες, αλλά ακόμα και για ένα ματς. Μπορούσε να εμφανιστεί μόνο για τον τελικό του κυπέλλου, να βάλει δυο γκολ, να σηκώσει η ΑΕΚ την κούπα και μετά να πάει στο καλό; Μακάρι να γινόταν. Είναι αστείο να λέμε, έστω καθ’ υπερβολή, πως θα ήταν καλύτερο να μην είχε καθόλου ένα τέτοιο όπλο, αν είναι να το χάσεις σε τρεις μήνες. Λες και σ’ αυτούς τους τρεις μήνες, δεν έχει η ΑΕΚ τεράστιες μάχες να δώσει.

Αλήθεια δεν ξέρω τι θα γίνει το καλοκαίρι με τον Αραούχο. Κανείς δεν ξέρει. Ούτε μπορώ να προβλέψω. Κανείς δεν μπορεί. Αλλά ό,τι και αν γίνει, η ΑΕΚ μόνο κέρδη είχε (και έχει) από την υπόθεση Αραούχο. Περισσότερα από ένα. Από την ποιότητα που έβαλε στην επίθεση και από την ποιότητα και τα γκολ που ήδη πήρε και θα πάρει μέχρι το τέλος της σεζόν. Μέχρι και το εξαιρετικά διδακτικό μάθημα που πήρε απ’ αυτή την κίνηση με τον Αργεντινό. Αποδείχθηκε και στην πράξη πως πάει το πράγμα στο γήπεδο, όταν βρίσκεις και φέρνεις Αραούχους και όχι Κρισάντους. Και προφανώς το θέμα δεν είναι αν τελικά θα καταφέρει ή όχι (που μακάρι να το καταφέρει) να κρατήσει τον Αραούχο, που δεν είναι και στο χέρι της στο κάτω – κάτω. Το ζήτημα είναι να συνεχίσει να φέρνει Αραούχους.