Αυτό είναι το σύστημά σου

Όταν είσαι πρώτος στο πρωτάθλημα και αγκαλιά με την πρόκριση στους 32 του Europa League, έχεις την πολυτέλεια και την ησυχία για να κάνεις ποδοσφαιρικές αναλύσεις. Την ώρα που τα μπατζάκια των άλλων, για διαφορετικούς λόγους, έχουν πιάσει φωτιά, εσύ είσαι αραχτός στο τζάκι και φιλοσοφείς. Πρόκειται για πολυτέλεια εξαιρετικά σπάνια για την ΑΕΚ και σας καλά να την απολαύσετε. Πάμε λοιπόν να φιλοσοφήσουμε.

Η ΑΕΚ έχει ηρέμησε και ισορρόπησε ξανά, χάρη σε τρια σερί εξαιρετικά αποτελέσματα. Με Πανιώνιο, με Μίλαν και με ΠΑΟΚ. Τα δυο πρώτα, έχουν ένα κοινό στοιχείο. Η ΑΕΚ είχε βάση στον σχηματισμό της, την τριάδα στην άμυνα. Με τον Πανιώνιο ήταν περισσότερο 3-5-2 και με τη Μίλαν πιο πολύ 3-4-3. Αλλά η βάση ήταν ίδια. Μ’ αυτή την βάση πήγε να ξεκινήσει ο Χιμένεθ και το ματς με τον ΠΑΟΚ, όμως με την αποβολή το πλάνο πήγε περίπατο. Και χρειάστηκε να γυρίσει σ’ ένα 4-4-1, που όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, ήταν μια σοφή κίνηση.

Έριξα μια ματιά στα πεπραγμένα της ΑΕΚ, στα φετινά παιχνίδια που έχει πάει με τριάδα στην άμυνα. Ρίξτε μια ματιά. Καλή εμφάνιση στη Μόσχα με την ΤΣΣΚΑ, παρά την ήττα με 1-0 και εξαιρετικές εμφανίσεις στα 0-0 στο Βέλγιο με τη Μπριζ και στο Σαν Σίρο με τη Μίλαν. Συν τη νίκη στη Νέα Σμύρνη, σαν την ισοπαλία και στο ΟΑΚΑ με τη Μίλαν. Υπάρχει και η ισοπαλία στα Γιάννενα με τον ΠΑΣ, που το σχήμα στράβωσε νωρίς όταν βγήκε ο Τσιγκρίνσκι τραυματίας και που δεν υπήρχαν ούτε ο Λάζαρος, ούτε ο Αραούχο. Και παρόλα αυτά, έγιναν δυο φάσεις του θανάτου με τον Λιβάγια, για γκολ νίκης. Δεν μπορεί πάντως να είναι συμπτωματικό, πως κάθε φορά μ’ αυτό το σχήμα, η ΑΕΚ παίρνει αυτό που θέλει.

Είχα αναρωτηθεί εδώ στο μπλογκ στις 7 Σεπτεμβρίου, αν η τριάδα στην άμυνα πρέπει να είναι σχήμα μόνο εκτάκτου ανάγκης για φέτος ή μπορεί να γίνει πιο μόνιμο. Επαναφέρω το ζήτημα, αυτή την φορά με την ισχυρή αίσθηση, πως είναι αυτό που ταιριάζει περισσότερο στο υλικό που έχει η ΑΕΚ. Ακόμα και χωρίς τον Μάνταλο, αυτό το σχήμα με την τριάδα στην άμυνα, είναι το πιο ταιριαστό σ’ αυτό το ρόστερ και στα δεδομένα του. Ποια είναι τα δεδομένα;

Ο Τρίστασον και Πατίτο, δηλαδή οι δυο από τις τέσσερις ορθολογικές λύσεις για τα άκρα της επίθεσης, δεν μπορούν πλέον να μπαίνουν στην αγωνιστική εξίσωση. Λάθος ή σωστό, δεν το κρίνω. Ή μάλλον όχι. Θα το κρίνω. Για τον Πατίτο τα έχω γράψει. Η φετινή ΑΕΚ δεν θέλει θλιμμένους στην γιορτή της. Και γι αυτό και έπρεπε να είχε βρει τρόπους να τελειώσει με τον Πατίτο από το καλοκαίρι. Τώρα ταλαιπωρείται και ο παίκτης, ταλαιπωρείται και η ΑΕΚ. Για τον Τρίστασον είναι πλέον καθαρά απόφαση του Χιμένεθ. Άλλα είχα δει το καλοκαίρι στην προετοιμασία, άλλα βλέπει ο προπονητής που δεδομένα ξέρει καλύτερα. Έτσι κι αλλιώς τώρα το τρένο δεν γυρίζει πίσω στην υπόθεση Τρίστασον που πιθανότατα θα μας χαιρετήσει νωρίς και θα γυρίσει από εκεί που ήρθε. Κρίμα μόνο που έδωσε και τόσο αγώνα για να έρθει. Συμβαίνουν όμως αυτά στο ποδόσφαιρο.

Η ουσία είναι πως χωρίς Τρίστασον και χωρίς Πατίτο στην εξίσωση, η ΑΕΚ πλέον έχει ένα ρόστερ φουλ των σέντερ φορ και των δεύτερων επιθετικών. Τέτοιοι είναι και ο Αραούχο και ο Λιβάγια και ο Γιακουμάκης και ο Μπακασέτας και ο Λάζαρος. Ακόμα και ο Κλωναρίδης που αποδεδειγμένα παίζει καλύτερα (όταν παίζει καλά),  στον άξονα παρά στα άκρα. Και όλοι αυτοί μπορούν να υπηρετήσουν εξαιρετικά είτε το 3-5-2, είτε το 3-4-3. Όπως καλά μπορούν να μπουν και να αποδώσουν σ’ αυτό το σχήμα και τα χαφ που έχει η ΑΕΚ. Ο Σιμόες, ο Γιόχανσον, ο Γαλανόπουλος και μέσα από τα παιχνίδια που θα αρχίσει να παίρνει μετά την διακοπή και ο Κονέ. Δεν βάζω μέσα τον Αϊντάρεβιτς, γιατί θα του χαλάσω την ραστώνη του και δεν το θέλω.

Επίσης δεν είναι δυνατόν η ΑΕΚ να έχει τέτοιους ακραίους, που να είναι ο ορισμός των φουλ μπακ και να μην τους εκμεταλλεύεται με ανάλογο σχήμα. Επι τη ευκαιρία ανοίγω και μια παρένθεση. Το καλοκαίρι στην Πολωνία έτρεμε το φυλλοκάρδι μου μ’  αυτά που έβλεπα από τον Λόπες. Σχεδόν είχα αρχίσει να νοσταλγώ τον Μάλμπασα. Το παιδί όμως, να είναι καλά, μου έδωσε τα μάτια στο χέρι. Και να είναι και καλά αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις στην Λας Πάλμας, που εκτίμησαν πως έχουν καλύτερο ακραίο μπακ από τον Λόπες. Κάπως έτσι είναι τελευταίοι στην Πριμέρα. Κλείνω την παρένθεση. Και επιστρέφω στο σχήμα.

Η ΑΕΚ έχει και το υλικό και πλέον και πλέον και την αγωνιστική προεργασία για να δουλέψει καλά μέσα στο γήπεδο, ένα σύστημα με τριάδα στην άμυνα. Άλλωστε στα περισσότερα από τα ματς, εκτός από αποτέλεσμα, έπαιξε και καλή μπάλα. Θα μου πείτε τώρα, πως η ΑΕΚ δεν μπορεί να παίζει με τρεις στόπερ στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Πλατανιά και την Κέρκυρα. Ίσως. Αλλά ούτε και γι αυτό είμαι βέβαιος. Σίγουρα πάντως ο μύθος πως το 3-5-2 είναι ένα αμυντικογενές σύστημα, έχει καταρριφθεί μαζί μ’ αυτόν ότι οι Αμερικανοί περπάτησαν πρώτοι στο φεγγάρι. Σίγουρα επίσης, μια φουλ επιθετική ομάδα όπως είναι η Τότεναμ, έχει καθιερώσει την τριάδα στην άμυνα. Και σίγουρα η Τσέλσι, που κλήθηκε πολλές φορές να αντιμετωπίσει μικρές ομάδες που έπαιξαν κλειστά στην έδρα της, πήρε πρωτάθλημα με τριάδα στην άμυνα.

Και υπάρχει και κάτι άλλο. Και τις δυο ήττες στο πρωτάθλημα, από Αστέρα και Ατρόμητο, η ΑΕΚ τις έχει με το 4-4-1-1. Με τριάδα στην άμυνα, έχει δεχθεί μόνο ένα γκολ και αυτό από την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα, στις 2 του περασμένου Αυγούστου. Προφανώς και δεν είναι εύκολη απόφαση για τον Χιμένεθ, να καθιερώσει ένα τέτοιο σύστημα. Ενώ δεδομένα χρειάζεται να έχει εναλλακτική σε σχήματα. Αν όμως υπάρχει η ανάλογη… ιεραρχία, τότε θαρρώ πως το σχήμα με τριάδα στην άμυνα, πρέπει να περάσει πρώτο. Και ανάλογα να κινηθεί η ΑΕΚ στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.

Και κάτι τελευταίο για την αποβολή του Αραούχο στο ματς με τον ΠΑΟΚ, διότι όπως πάντα το κάναμε λύσσα. Λάθος αντίδραση. Αντιεπαγγελματική αντίδραση. Συμφωνώ 100%. Και θα τιμωρηθεί βάσει εσωτερικού κανονισμού, που (και) γι αυτό υπογράφηκε και όχι μόνο για τα πριμ. Αλλά εως εκεί. Όλα τα υπόλοιπα που ακούω, περί εγκλημάτων και εσχάτης προδοσίας, είναι ενδείξεις ενός συνδρόμου αυτομαστιγώματος που κάποια στιγμή ο οργανισμός ΑΕΚ πρέπει να αποβάλλει. Τον πήγε καροτσάκι ο Ζαμπράνο τον Αραούχο και ταυτόχρονα του έριχνε και ψιλές στο κεφάλι. Δεν τρελάθηκε ξαφνικά ο Αραούχο και άρχισε να κοπανάει. Δράση και αντίδραση. Λάθος μεγάλο. Μέχρι εκεί. Αφήστε που βλέπω και δυο μέτρα και δυο σταθμά στην αξιολόγηση ακραίων αντιδράσεων ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ. Αλλά είπαμε, δεν θα γκρινιάξω. Μόνο θα φιλοσοφήσω.

Και επειδή βλέπω και μια αγωνία για την απουσία του Αραούχο, υπενθυμίζω πως έχει επιστρέψει ο Γιακουμάκης. Το έγραφα ήδη από πέρυσι, το επανέλαβα το καλοκαίρι, το ξαναβάζω και τώρα στο τραπέζι. Γερός να είναι ο Κρητίκαρος και σύντομα θα παίζει το δίλημμα Αραούχο ή Γιακουμάκης για την κορυφή της επίθεσης. Θα με θυμηθείτε. Δίλημμα δηλαδή ότι πρέπει, για μια ομάδα που θέλει να κυνηγήσει το πρωτάθλημα.