Αυτοί που πήραν το κύπελλο

Μπαίνω δυναμικά. Επειδή ακούω κάποιες θεωρίες περί του παράλογου να (αν) υπάρχει μεγαλύτερη δίψα για νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό, σε σχέση με το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ας κάνουμε μια προσπάθεια επαφής με την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που ήταν ίδια όσα χρόνια θυμάμαι την ΑΕΚ. Παντού και πάντα και παλαιότερα και τώρα, τα γκολ και οι νίκες απέναντι σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό έχουν την δική τους ξεχωριστή γλύκα και σημασία. Τώρα όμως είναι ο Ολυμπιακός αυτός που για λόγους που δεν έχει νόημα να αναλύσουμε για νιοστή φορά, είναι μπροστά. Και τον μπροστά έχει ακόμα μεγαλύτερη γλύκα να τον κερδίζεις. Σαν, για παράδειγμα, την γλύκα που είχε εκείνο το γκολ του Δημητριάδη με το καλημέρα του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 αυτός ήταν ο μεγάλος ανταγωνιστής για την πρωτιά. Αλλά για να είμαστε ξηγημένοι, όποιος πηγαίνει στο γήπεδο να δεί την ΑΕΚ μόνο απέναντι στον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναικό ή τον εκάστοτε πρώτο, ειναι και θα παραμείνει πάντα περαστικός. Μ´ οτι αυτό σημαίνει. Τελεία, παύλα.

Επίσης ακούω να αναπτύσσεται μια σπέκουλα που πραγματικά μου κάνει εντύπωση. Δεν είναι για να ξεκινάει ο Μάνταλος στο ντέρμπι, να τον αφήσει στον πάγκο. Ή, που θα πάμε με τον Κολοβέτσιο στην άμυνα. Μια στιγμή λίγο να καταλάβω τι ακριβώς λέμε. Να μην παίξει στο ντέρμπι ένας παίκτης στον οποίο εν πολλοίς πιστώνεται η τελευταία νίκη που έκανε η ΑΕΚ επί του Ολυμπιακού και η οποία μάλιστα έδωσε και κύπελλο. Για όσους το έχουν λησμονήσει, ο Μάνταλος ήταν καταλυτικός στον τελικό. Επίσης για όσους έχουν ασθενή μνήμη, ο Μάνταλος έπαιξε σχεδόν με μισό πόδι σ’ εκείνο το ματς, καθώς την θλάση δεν την είχε ξεπεράσει. Και για να το κλείσω με τα… ιστορικά, ο Μάνταλος έχει ήδη στα πόδια του έξι ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Τα περισσότερα ίσως απ’ όλους τους παίκτες στο ρόστερ της ΑΕΚ. Και στο τελευταίο έπαιξε με μάσκα καθώς δυο εβδομάδες πριν είχε σπάσει την μύτη του και κάποιος άλλος θα έβλεπε εκείνο το ματς από το σπίτι του. Υπάρχει βέβαια και η άποψη πως ο Μάνταλος δεν είναι καλός το τελευταίο διάστημα. Είναι όμως λίγο παράλογο το γεγονός πως αυτή η άποψη αναπτύχθηκε, μετά από το ματς με τον Ηρακλή. Ένα ματς στο οποίο ο Μάνταλος έδωσε μια ασίστ, ένα πάρε βάλε γκολ που έχασε ο Ντίντακ και έβγαλε και ένα τετ α τετ τον Λάζαρο. Βεβαίως χάθηκε όταν πήγε στα άκρα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.

Όσο για τον Κολοβέτσιο, πάλι για όσους έχουν ασθενή μνήμη, να υπενθυμίσω πως ήταν παρών στην ενδεκάδα της ΑΕΚ και στο κέντρο της άμυνας της και στις δυο περσινές νίκες επί του Ολυμπιακού. Τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στο κύπελλο. Και ήταν από τους κορυφαίους. Επίσης αυτά τα δυο ματς, στα οποία η ΑΕΚ κέρδισε τον Ολυμπιακό, ήταν και τα δυο μοναδικά ντέρμπι που είχε παίξει ο Κολοβέτσιος, καθώς στα τρια προηγούμενα (ένα πρωτάθλημα και δυο κύπελλο), ο Δέλλας είχε προτιμήσει το δίδυμο Λαμπρόπουλου – Τζανετόπουλου. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, στο φετινό ντέρμπι στο Καραϊσκάκη, ο Τσιγκρίνσκι  με τον Λέσκοτ ήταν το δίδυμο στην άμυνα. Και όχι ο Κολοβέτσιος με τον Λαμπρόπουλο για τους οποίους υπάρχει τώρα μια σχετική επιφύλαξη και αναπτύσσονται διάφορες θεωρίες, χωρίς όμως πρακτικό ποδοσφαιρικό έρεισμα.

Υπάρχουν παίκτες στο ρόστερ της ΑΕΚ που πέρυσι τον κέρδισαν τον Ολυμπιακό και μάλιστα δυο φορές και κυρίως του πήραν και το κύπελλο. Και καλό θα είναι αυτό να το έχουμε στο μυαλό μας, διότι έχει και αυτό την σημασία του. Κάτι που δεν ισχύει μόνο για τον Μάνταλο ή τον Κολοβέτσιο, αλλά και για τον Βάργκας. Ο Βενεζουελάνος είναι ο ορισμός του παίκτη που μπορεί να τρελάνει έναν προπονητή. Από το σούπερ μπορεί να πάει στο τραγικός, μέσα σ’ ένα ημίχρονο. Παρόλα αυτά ο Βάργκας πέρυσι στον τελικό του κυπέλλου, έδωσε δυο ασίστ. Και ειδικά η δεύτερη στον Τζεμπούρ ήταν πάρε βάλε. Και είναι παίκτης που έχει το χάρισμα να του πηγαίνουν τα ντέρμπι. Γκολ στον Ολυμπιακό, γκολ στον Παναθηναϊκό, γκολ και στον ΠΑΟΚ. Και φέτος μπήκε ένα τέταρτο στην Λεωφόρο πριν από έναν μήνα και αν δεν τον έκοβε ο επόπτης με ανύπαρκτο οφσαϊντ, θα είχε βάλει πάλι γκολ.

Προφανώς και δεν μπορούν να χωρέσουν όλοι στην ενδεκάδα του παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό. Είναι δεδομένο πως θα μείνουν στον πάγκο παίκτες που είναι ενδεκαδάτοι. Και κατά πως πάει το πράγμα, πιθανολογώ πως ακόμα και στην εξέδρα, δηλαδή εκτός αποστολής, θα μείνουν ποδοσφαιριστές που το περασμένο καλοκαίρι δεν περνούσε από κανενός το μυαλό πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί. Αλλά ασχέτως πλάνου για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αυτό είναι δείγμα προόδου της ομάδας. Είναι δηλαδή σημαντικό να λέμε και να ισχύει, πως ο προπονητής ζορίζεται ακόμα και να βγάλει αποστολή, όχι μόνο ενδεκάδα. Και είναι μια ακόμα απόδειξη, του πόσο πολύ έχει αδικήσει τον εαυτό της η φετινή ΑΕΚ. Παρόλο που για λόγους που είχαν να κάνουν με λάθη σχεδιασμού και διαχείρισης, ανάλογη πληρότητα (στην μεσοεπιθετική γραμμή), δεν υπήρχε και πολλές φορές στην φετινή σεζόν. Αλλά (και) αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.