Αυτή κι αν είναι ευκαιρία

Με τον ΠΑΟΚ λοιπόν στην πρώτη αγωνιστική των πλέι οφ. Σιγά μη δεν ήταν με τον ΠΑΟΚ, προσθέτω. Και όσοι έχουν την ελάχιστη εμπειρία και εικόνα απ’ όσα παραδοσιακά και διαχρονικά συμβαίνουν στην πραγματικότητα της ΑΕΚ, θα καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ. Μετά απ’ όσα έγιναν στον τελικό, από σχεδόν όλους άκουγα αυτό το «φαντάζεσαι τώρα να παίξεις πρώτο ματς με τον ΠΑΟΚ». Και ως γνωστό, όλα συμβαίνουν διαχρονικά στην ΑΕΚ, πάντα δικαιώνουν και καμιά φορά ξεπερνούν την φαντασία.

Κάποιοι λένε πως το γεγονός πως το ματς θα γίνει την Κυριακή στην Τούμπα, είναι ακριβώς ότι συμφέρει τον ΠΑΟΚ αλλά και τους άλλους δυο των πλει οφ και ακριβώς αυτό που δεν συμφέρει την ΑΕΚ. Υπό την έννοια πως αν τεθεί ζήτημα τιμωρίας του ΠΑΟΚ με ματς κεκλεισμένων των θυρών, λόγω των όσων έγιναν στον τελικό, αυτό δεν προλαβαίνει να γίνει εως και την Κυριακή. Ως εκ τούτου υπάρχει το ενδεχόμενο να είναι η ΑΕΚ, η μοναδική ομάδα που θα παίξει με κόσμο στην Τούμπα, σ’ αυτά τα πλέι οφ.

Από την άλλη μεριά, νομίζω πως αυτό που έγινε ήταν ότι έπρεπε. Ότι χρειαζόταν αυτή την στιγμή η ΑΕΚ. Τον ΠΑΟΚ αντίπαλο και ούτε καν στο ΟΑΚΑ, αλλά μέσα στο σπίτι του. Εκεί που, μεταξύ μας, θα έπρεπε να είχε προτείνει από την αρχή η ΑΕΚ να διεξαχθεί και ο τελικός. Για πολλούς λόγους. Αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα, που πλέον δεν έχει απολύτως κανένα νόημα.

Το γεγονός πως η ΑΕΚ θα πάει στην Τούμπα για να αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ, στην πρώτη φορά που θα μπει σε γήπεδο για παιχνίδι μετά τον τελικό, ίσως και να είναι ότι καλύτερο μπορούσε να της συμβεί. Δεν πιστεύω πως υπήρχε άλλος τρόπος για να τσιτώσουν και να μπουν στην πρίζα οι παίκτες της ΑΕΚ, από το να βρουν μπροστά τους τόσο γρήγορα, αυτόν που τους έκλεψε το κύπελλο. Και το περί κλεψιάς, δεν είναι δική μου εκτίμηση. Οι ίδιοι παίκτες αυτό έλεγαν μετά τον τελικό του κυπέλλου και αυτό πιστεύουν.

Είναι μεγάλη ευκαιρία λοιπόν, να βγάλουν αντίδραση. Όχι απέναντι στον Πανιώνιο ή στον Παναθηναϊκό, αλλά απέναντι στην ομάδα που τους στέρησε ένα τρόπαιο και μάλιστα με τον τρόπο που τους το στέρησε. Δεν βρίσκω να υπάρχει μεγαλύτερη ντόπα ψυχολογική και μεγαλύτερο κίνητρο, για όλους τους παίκτες της ΑΕΚ. Όχι μόνο τους Έλληνες που μπορούν να καταλάβουν και να αισθανθούν ακριβώς πόσο βαρύ ήταν αυτό που έγινε στον τελικό για τον σύλλογο, αλλά ακόμα και για τους ξένους. Δεν χρειάζεται κανένας Πατίτο, κανένας Γιόχανσον και κανένας Σιμόες να είναι ΑΕΚ από μικρό παιδί ή να έχει μεγαλώσει με τις αφίσες του Σαβέβσκι και του Νικολάιδη πάνω από το κρεβάτι του. Διάολε, έναν τίτλο έχασαν και μάλιστα από ένα κάλπικο γκολ.

Δεν υπάρχει παίκτης που να μην έχει ποδοσφαιρικό εγωισμό. Και είναι βέβαιο πως ότι έγινε το περασμένο Σάββατο, αυτόν τον ποδοσφαιρικό εγωισμό, όλων μέσα στα Σπάτα, τον πλήγωσε πολύ. Θεωρώ δεδομένο πως θα ήθελαν να βγάλουν αντίδραση στο ακριβώς επόμενο ματς, ήταν έπαιζαν με τον Πανιώνιο, είτε με τον Παναθηναϊκό. Αλλά με τον ΠΑΟΚ, δηλαδή με τον ίδιο αντίπαλο, είναι πολύ διαφορετικά. Και πολύ καλύτερα. Στο κάτω – κάτω, αν δεν τσιτωθεί και τώρα ο εγωισμός κάποιων παικτών, ελπίδα να συμβεί δεν υπάρχει. Ας το γυρίσουμε στο μπριτζ για να περιμένουμε τη σειρά μας πίνοντας κοκτέιλ.

Επιμένω πως αυτή η ΑΕΚ μπορεί να κερδίσει τον ΠΑΟΚ σε οποιοδήποτε γήπεδο του πλανήτη. Συμπεριλαμβανομένης και της Τούμπας. Άλλωστε στον τελικό του κυπέλλου, στον οποίο η ΑΕΚ έπαιξε εντελώς ανορθόδοξα, ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε ένα γκολ στο 80’ από δυο μέτρα οφσαιντ. Και μέχρι εκείνο το σημείο είχε πετύχει ένα γκολ και είχε κάνει μηδέν ευκαιρίες. Διότι κάποιοι από τους φωστήρες του Βορρά, κυκλοφορούσαν την εξυπναδιά που λέει «ποια ΑΕΚ φωνάζει για το γκολ οφσαιντ, αυτή η ΑΕΚ της καμιάς τελικής;». Λες και ο ΠΑΟΚ πλησίασε στην περιοχή του Ανέστη. Και αν βάλουμε και τους αριθμούς, που δεν λένε πάντα την αλήθεια, αλλά είναι μια ένδειξη, η ΑΕΚ είχε μεγαλύτερη κατοχή μπάλας και περισσότερες τελικές. Δεν λένε κάτι αυτά. Ούτε βγάζουν καλή την ΑΕΚ. Αλίμονο.

Πάμε ξανά στο ματς της Κυριακής. Προσέξτε, για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Δεν μπαίνει σε καμία ζυγαριά μια νίκη την Κυριακή στην Τούμπα με το χαμένο κύπελλο. Ούτε μια πρωτιά στα πλέι οφ. Γενικώς δεν υπάρχει καμία ζυγαριά. Η ΑΕΚ πρέπει να παίρνει το κύπελλο, πρέπει να παίρνει το πρωτάθλημα ή όταν δεν το παίρνει να βγαίνει πρώτη στα πλέι οφ και να διεκδικεί παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ότι δεν πετυχαίνει απ’ αυτά, είναι αποτυχία, που δεν μπορεί μια άλλη επιτυχία να την σβήσει. Όμως το κύπελλο αυτό πάει, χάθηκε. Δεν γυρνά πίσω ούτε με δέκα νίκες στην Τούμπα.

Εκείνο όμως που η ΑΕΚ χρειάζεται, είναι να πάρει την πρώτη θέση στα πλέι οφ και να μπει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Έχω αναλύσει προ διμήνου πόσο σημαντικό είναι να ξαναμπει στον ευρωπαϊκό χάρτη η ΑΕΚ και δεν χρειάζεται επανάληψη. Και μακράν πιο σημαντικό, να διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες για ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ. Ακόμα και για λόγους σχεδιασμό, μεταγραφών και ενίσχυσης. Ή για να είμαι πιο ακριβής, πίεση προς αυτή την κατεύθυνση. Η ΑΕΚ λοιπόν την χρειάζεται αυτή την πρώτη θέση στα πλέι οφ. Και για να την πάρει, έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να κερδίσει στην Τούμπα.

Προφανώς είναι η υπόθεση μια και έξω. Δηλαδή με μια ήττα την Κυριακή, το πράγμα της πρωτιάς ζορίζει πολύ. Φανταστείτε όμως, τόσο πολύ που έχουν αδειάσει ψυχολογικά από τον τελικό παίκτες και κόσμος, να χρειαζόταν η ΑΕΚ να παίξει την Κυριακή με κανέναν Πανιώνιο ή κανέναν Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Άντε να έβρισκαν τσίτωμα οι παίκτες, άντε να έβρισκε κουράγιο ο κόσμος να βρεθεί στις εξέδρες. Ενώ τώρα, το τσίτωμα και το ψυχολογικό φτιάξιμο, το θεωρώ δεδομένο.

Επαναλαμβάνω πως η αυτή η ΑΕΚ μπορεί να κερδίσει τον ΠΑΟΚ παντού. Θυμηθείτε τι έγινε στο φετινό ματς πρωταθλήματος. Η ΑΕΚ πήγε με προπονητή τον Μοράις που δεν είχε ιδέα ακόμα (όχι πως πήρε ποτέ χαμπάρι αργότερα) ούτε τι σημαίνει Τούμπα, ούτε τι σημαίνει ελληνικό πρωτάθλημα, ούτε ακόμα – ακόμα τι σημαίνει ΑΕΚ. Και παρόλα αυτά, ο ΠΑΟΚ κέρδισε μ’ ένα γκολ στο 95’ από ένα άουτ που έγινε κόρνερ. Επίσης πέρυσι στην Τούμπα, η ΑΕΚ έκανε πάλι πολύ κακό παιχνίδι, αλλά αν είχε δοθεί το πέναλτι μαρς στον Σιμόες, θα έφευγε με τη νίκη.

Αυτή η ΑΕΚ που έχει πολύ καλύτερο ρόστερ και που έχει ένα καλό προπόνηση, φυσικά και μπορεί να κερδίσει την Κυριακή στην Τούμπα. Αρκεί να έχει πενηνταρήσια διαιτησία. Αυτός είναι ο μοναδικός αστερίσκος για το ματς της Κυριακής. Αν δεν γίνει ότι στο φετινό και στο περσινό παιχνίδι στην Τούμπα ή αν δεν γίνει ότι και στον τελικό, η ΑΕΚ έχει την ευκαιρία και την συγκυρία να κερδίσει. Αν πάλι γίνει ξανά χειρουργείο, τότε η επιστήμη θα σηκώσει τα χέρια ψηλά.