Αν είναι να έρθει πάλι «προπονητής-κι αν σου... βγει», καλύτερα να μείνει ο Μοράις

Θα ξεκινήσω από αυτό που έγραψα και στη σημερινή «ΩΡΑ». Το να προσπαθείς μετά από τόσες φορές που έχουμε δει το ίδιο έργο φέτος, να αναλύσεις και να εξηγήσεις το οτιδήποτε, δεν είναι καθόλου απλό και διόλου εύκολο. Ίσως για κάποιους να μην έχει και νόημα πια. Αλλά, αν αγαπάς την ΑΕΚ, πρέπει να μην εγκαταλείπεις ποτέ την προσπάθεια να βρεις τι φταίει πραγματικά ή τουλάχιστον περισσότερο απ’ όλα.

Οφείλεις να καταθέτεις την άποψή σου, να την διαβάσουν αυτοί που πρέπει και να προβληματιστούν. Μπορεί βέβαια και να την θεωρήσουν μαλακία και να την… πετάξουν. Δεκτό. Αλλά εσύ το καθήκον σου, θα το έχεις κάνει (τόσο ως δημοσιογράφος, όσο και ως άνθρωπος που αγαπάς την ΑΕΚ) και θα μπορείς να κοιμηθείς ήσυχος το βράδυ.

Ξέσπασε πάλι ο κόσμος χθες στο ΟΑΚΑ. Φεύγοντας από τα δημοσιογραφικά, άκουσα να βάλλουν κατά του Μελισσανίδη, οι οργανωμένοι έβρισαν για μια ακόμα φορά τον Μπάγεβιτς κι όλοι μαζί γιούχαραν Μοράις και παίκτες και φώναξαν ένα «όποιος δεν μπορεί…», προφανώς προς κάθε κατεύθυνση.

Όλα τα δίκια με το μέρος του, έχει ο κόσμος, ακόμα κι αν αδικεί κάποιους και ειδικά σε αυτούς τους «ηρωικούς» που πάνε στο γήπεδο και ειδικότερα σε αυτό το (μην το χαρακτηρίσω) γήπεδο,  δεν έχει κανείς το δικαίωμα να τους πει γιατί το κάνουν, αρκεί φυσικά να μην φτάνουν σε ακραίες συμπεριφορές.

Πάμε όμως με όσα αποθέματα αντοχών και ψυχραιμίας, μάς έχουν απομείνει κι εμάς, να βρούμε μια ακρή για το ποια μπορεί να είναι τα βασικότερα αίτια που η ομάδα φέτος δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι με τίποτα.

Όταν συμβαίνει μια φορά στο ΑΕΚ-Ηρακλής 0-0, δεύτερη φορά στο ΑΕΚ-Πανιώνιος 0-0, τρίτη φορά στο ΑΕΚ-Ατρόμητος 2-2, τέταρτη φορά στο ΑΕΚ-ΠΑΣ 1-1 και χθες, για πέμπτη φορά στο ΑΕΚ-Παναιτωλικός 0-0, τότε αν μη τι άλλο, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.

Μιλάμε για πέντε γκέλες μέσα στην έδρα σου σε σύνολο οχτώ αγώνων, για μείον δέκα βαθμούς μέσα στην έδρα σου, όλες κόντρα σε ομάδες που δεν συγκαταλέγονται στις «μεγάλες». Δίχως δηλαδή να έχεις δώσει ούτε ένα ντέρμπι. Και δεν είναι μόνο οι πέντε γκέλες εντός σε οχτώ ματς! Σε αυτές, προσθέστε την εκτός έδρας γκέλα με την Κέρκυρα (1-1), αλλά και τις δύο για το Κύπελλο κόντρα σε ομάδες Β’ Εθνικής, δηλαδή με την Αναγέννηση Καρδίτσας (2-2) και με την Λαμία (0-0).

Με λίγα λόγια, το επιχείρημα που πάρα πολλοί καταθέτουν ότι δηλαδή το ρόστερ που έχει η ΑΕΚ δεν είναι τόσο καλό όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε στην αρχή της σεζόν, ακόμα κι αν ισχύει σε κάποιο βαθμό, δεν μπορεί διάολε να αποτελεί την αιτιολογία για οχτώ γκέλες, κόντρα σε ομάδες όπως ο Ηρακλής που είναι διαλυμένος και με το ένα πόδι στην Football League, ο Παναιτωλικός που ήρθε στην Αθήνα με σημαντικές απουσίες όπως του Ουάρντα και του Τσοκάνη, έχασε τον Μάκο λίγο πριν τη σέντρα, είχε τον Μαρκόφσκι να παίζει ασθενής επειδή δεν υπήρχε άλλος και είχε στον πάγκο, παιδιά από την Κ-20, ο Ατρόμητος, ο Πανιώνιος, η Κέρκυρα, η Καρδίτσα, η Λαμία!

Οχτώ γκέλες, λοιπόν, όλες ισοπαλίες, εκ των οποίων οι τέσσερις με 0-0! Συν τις δύο ήττες στα δύο ντέρμπι που έχει δώσει η ομάδα φέτος (από ΟΣΦΠ με 3-0 και από ΠΑΟΚ με 1-0), όπου ούτε και σε αυτά σκόραρε! Φτάσαμε αισίως σε δέκα (!) ανεπιτυχή αποτελέσματα, εκ των οποίων στα έξι, η ΑΕΚ έχει μείνει στο μηδέν στην επίθεση!

Ε, δεν θέλει και πολλή σκέψη, ούτε και ιδιαίτερη ανάλυση, για να εξάγεις το συμπέρασμα ότι στην υπόθεση «γκολ», η ΑΕΚ έχει αποτύχει οικτρά! Και γιατί έχει αποτύχει; Επειδή, πολύ απλά δεν έχει αξιόλογο καθαρόαιμο φορ, δεν έχει στράικερ, δεν έχει γκολτζή.

Για ένα μόνο ματς σε όλη τη σεζόν είχε γκολτζή, δηλαδή τον Αλμέιδα, στο πρώτο παιχνίδι με την Ξάνθη και γι’ αυτό κέρδισε με 4-1, καθαρίζοντας μάλιστα τον αγώνα από το 16^ο λεπτό! Έκτοτε, ο Αλμέιδα αγνοείται, αφού είτε παίζει (σπάνια), είτε όχι (κυρίως) και η ΑΕΚ έχει μείνει με βασικό φορ τον Πέκχαρτ, που δεν μπορεί να το κατηγορήσει κανείς το παιδί ότι δεν προσπαθεί, αλλά ας μην γελιόμαστε, δεν είναι ο φορ που θα φοβίσει οποιαδήποτε άμυνα, ακόμα και της χειρότερης στη Σούπερ Λιγκ, ειδικά όταν παίζει μόνος του, στην κορυφή.

Νομίζω ότι αυτό το «έγκλημα» ετών, με το να μην παίρνει η ΑΕΚ έναν παίκτη που η μεγαλύτερη ή για να το πω ακόμα πιο ξεκάθαρα, η μοναδική τέχνη του θα είναι απλά να στέλνει την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα, είναι η μία από τις δύο βασικές αιτίες που έχει βρεθεί αγωνιστικά σε αυτή την τόσο δυσχερή θέση.

Και είναι κάτι που με παράδειγμα τον Μπλάνκο, έχουν… μαλλιάσει, η γλώσσα μου αλλά και το χέρι μου, να το λέω και να το γράφω, χρόνια τώρα. Εύχομαι και ευελπιστώ ότι θα λυθεί σε σημαντικό βαθμό με την επικείμενη έλευση του Ντίας, αλλά και πάλι, θα εξακολουθήσω να πιστεύω ακράδαντα, ότι η ΑΕΚ χρειάζεται κι έναν καθαρόαιμο γκολτζή πέραν του Αργεντίνου.

Σκεφτείτε μόνο ότι η ΑΕΚ σε αυτές τις οχτώ φετινές γκέλες (πέρα δηλαδή από τα δύο εκτός έδρας ντέρμπι), δεν έχει χάσει. Της έλειψαν δηλαδή και τις οχτώ φορές, από ένα γκολ την κάθε φορά! Πόσα από αυτά τα παιχνίδια, θα είχε πάρει αν στην κορυφή της επίθεσής της, είχε έναν γκολτζή; Τα συμπεράσματα – αν και εύλογα – δικά σας…

Το δεύτερο λάθος διαρκείας, είναι επίσης κάτι που το έχω χιλιογράψει από τα τέλη κιόλας της Β’ Εθνικής και αφορά στον προπονητή. Δεν έχει ουσία να αναλύσεις ξανά τα χθεσινά λάθη του Μοράις. Αρκεί να δει κανείς ότι η ΑΕΚ έπαιξε κόντρα στον «μισό» Παναιτωλικό με τρία κεντρικά χαφ, εκ των οποίων κανείς δεν μπορούσε να περάσει μια κάθετη πάσα ενώ οι δύο καλύτεροι και ποιοτικοί της παίκτες, έπαιζαν στα άκρα! Και ειδικά ο Μάνταλος που είναι καθαρόαιμο «δεκάρι».

Κι άντε και ξεκινάς λάθος. Τι κάνεις μέσα στον αγώνα για να το διορθώσεις; Και πότε το κάνεις; Τι άλλο περιμένεις για να διαπιστώσεις πως ο Αϊντάρεβιτς είναι ακόμα ανέτοιμος; Συν ότι αντί για «οχτάρι» (που ως τέτοιο τον έφερες), τον έχεις εσωτερικό χαφ, να γυρνά δηλαδή κι αυτός την μπάλα προς τα πίσω ή να παίζει παράλληλα, όπως και ο Σιμόες και ο Γιόχανσον.

Και καταλήγεις να παίζεις από την αρχή με «γιόμες» από τα πλάγια. Και αφού παίζεις με «γιόμες», γιατί βγάζεις τον πιο ψηλό σου παίκτη, τον Πέκχαρτ; Που δεν είναι απλά ο πιο ψηλός, αλλά είναι και ο μόνος σου φορ. Και τον βγάζεις ενώ πιέζεις για να βάλεις ένα γκολ και να κερδίσεις. Αντί δηλαδή κάποια στιγμή να παίξεις με δύο επιθετικούς, εν τέλει δεν παίζεις με κανέναν! Από πού ν’ αρχίσεις και που να τελειώσεις;

Το θέμα του προπονητή, επειδή – δυστυχώς – έχει καταντήσει ανέκδοτο, δεν είναι για να το πολυσυζητάμε και να το πολυκουράζουμε. Ας πάρει μια απόφαση η διοίκηση της ΑΕΚ για τι θα κάνει με το θέμα του προπονητή. Αλλά, αυτή τη φορά, θα πρέπει να υπάρξουν δύο επιλογές και όχι τρεις. Τι εννοώ;

Ή θα επενδύσει σε προπονητή εγνωσμένης αξίας, που θα τον φέρει με το τιμ του και θα του δώσει τα «κλειδιά» της ομάδας ή θα κρατήσει τον Μοράις με την ελπίδα να μαθαίνει από τα λάθη του και με τα ρίσκα μιας τέτοιας επιλογής. Αλλά η τρίτη… επιλογή, του να φύγει ο Μοράις για να έρθει ο επόμενος «Δέλλας», «Μανωλάς», «Κετσπάγια», «Μοράις», δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει ξανά…

Διαφωνώ με όσους ισχυρίζονται ότι η διοίκηση της ΑΕΚ δεν κάνει προσπάθεια για να διορθώνει τα λάθη της ή ότι αφήνει την ομάδα στην τύχη της. Πάντα κάνει προσπάθεια για να βελτιώνει την ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα. Κι αν την άφηνε στην τύχη της, δεν θα ήταν κοντά στο να φτάσει η ΑΕΚ, ακόμα και τις οχτώ μεταγραφικές κινήσεις, στην περίοδο του Ιανουαρίου.

Το μεγάλο της (επαναλαμβανόμενο) λάθος, ωστόσο, είναι οι προτεραιότητες που θέτει.Κι αν δεν λυθούν δύο από τα πιο βασικά ζητούμενα στο ποδόσφαιρο, που είναι το να βάζεις γκολ και το να έχεις έναν άνθρωπο στην άκρη του πάγκου που να εμπνέει, να καθοδηγεί σωστά και να βοηθά την ομάδα του, πολύ φοβάμαι πως ότι άλλο κι αν θα κάνει, θα είναι σαν να προσπαθεί να κρατήσει λεπτή άμμο στο χέρι της, χωρίς να θέλει να της πέσει καθόλου κάτω.

Μια σημαντική μερίδα των «Ενωσιτών», ζητάνε μετά από κάθε αποτυχημένο αποτέλεσμα της ΑΕΚ, να μπει το χέρι βαθιά στην τσέπη. Πρώτα απ’ όλα, δεν θεωρώ ότι είναι αλήθεια ότι δεν μπαίνει το χέρι στην τσέπη. Αλλά ακόμα κι αν είναι έτσι, δεν είναι αυτό το μείζον κι έχει αποδειχτεί πολλάκις, σε όλες τις ομάδες του κόσμου. Το μείζον είναι να υπάρχει σχέδιο. Γιατί, αν είναι να μπαίνει το χέρι στην τσέπη και τα χρήματα να μην επενδύονται εκεί που πρέπει, εκεί που έχει τις μεγαλύτερες ανάγκες η ομάδα, τότε τι να το κάνεις;

Βλέπω ότι ήδη έχει τεθεί θέμα αλλαγής προπονητή στην ΑΕΚ. Λογικό κι επόμενο. Αλλά, αν είναι να έρθει ένας «Δέλλας» με το σκεπτικό «κι αν σου βγει λαχείο», ένας Κετσπάγια ως «στοίχημα» ή ένας «νέος Μοράις», καλύτερα να μείνει αυτός.

Καλή Φώτιση και Χρόνια Πολλά σε όλους για αύριο!

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• μοράις