Η «εξάδα-φωτιά», η «δικαιολογία της πλάκας» και η «τυχερή παρέα»

Δεν θεωρώ ότι έχει και καμιά ιδιαίτερη ουσία να αναλωθούμε στο φιλικό με την Παναχαϊκή. Κι αυτή είναι η πάγια άποψή μου όταν πρόκειται για φιλικά παιχνίδια. Ούτε ενθουσιάζομαι, ούτε απογοητεύομαι. Εκτός αν συμβεί κάτι πολύ ακραίο.

Ήταν μια καλή ευκαιρία σήμερα για να δουν την ΑΕΚ στην πόλη τους, οι δυναμικοί «Ενωσίτες» της Πάτρας. Αγωνιστικά, το όλο σκηνικό με το που συνδέθηκε το συνδρομητικό και πριν καν ξεκινήσει το ματς, μου έφερε στο νου, εικόνες… Β’ Εθνικής και ομολογώ ότι χωρίς να το θέλω, ίδρωσα λίγο.

Αγωνιστικά επίσης, ήταν μια καλή ευκαιρία για να παίξει ο Λαμπρόπουλος στην επιστροφή του και είναι σαφές ότι θα χρειαστεί και κάποιο διάστημα για να βρει το παιδί τα πατήματά του. Από εκεί και πέρα, αυτό που έχει σημασία είναι να εκμεταλλευτούν οι πάντες μέσα στην ομάδα, το διάστημα των εννέα ημερών που απέμειναν μέχρι τον επόμενο «τελικό πρωταθλήματος» με την Ξάνθη στα Πηγάδια.

Να το εκμεταλλευτεί ο Μανόλο, αρχικά πνευματικά, προκειμένου να επιστρέψει και ο ίδιος με το καθαρό μυαλό και την ψυχραιμία, στοιχεία που όταν τον διακατέχουν, τον οδηγούν στο να κάνει εξαιρετική διαχείριση των καταστάσεων. Να το εκμεταλλευτούν και οι παίκτες και ειδικά όσοι δεν έχουν δώσει αυτά που μπορούν, επειδή για τον «άλφα» ή «βήτα» λόγο, έμειναν πίσω.

Η ΑΕΚ, για το πρωτάθλημα έχει μέχρι το τέλος του μήνα να δώσει μια τριάδα από παιχνίδια με μεσαίου βεληνεκούς ομάδες. Με την Ξάνθη εκτός (15/10), με τον πάντα επικίνδυνο Ατρόμητο εντός (22/10) αλλά σε κεκλεισμένων των θυρών ματς και με τον Πανιώνιο εκτός (29/10).

Ενδιάμεσα έχει και το Μιλάνο (19/10) ενώ μετά τη Νέα Σμύρνη, το εντός έδρας ματς με την Μίλαν (2/11). Και υπάρχει κι ένα ματς Κυπέλλου, με τον Απόλλωνα Λάρισας (εκτός) μεταξύ Ατρόμητου και Πανιωνίου, σε ημερομηνία που ακόμα δεν έχει οριστεί. Κι όχι ότι μετά τη Νέα Σμύρνη, ηρεμεί το πράγμα καθώς έχεις τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ (5/11). Μετά υπάρχει διακοπή λόγω των μπαράζ των Εθνικών ομάδων.

Μιλάμε δηλαδή για μια επτάδα αγώνων, όπου για να μην τα πολυλογούμε, εκτεταμένο rotation, μπορείς να κάνεις ΜΟΝΟ στο ματς με τον Απόλλωνα Λάρισας. Εκεί όπου κανονικά δεν πρέπει να παίξει ούτε ένας βασικός. Δεν υπερβάλλω καθόλου. Βρείτε μου εσείς, έστω ένα παιχνίδι από τα υπόλοιπα έξι, που μπορείς να κάνεις… τρέλες αλά Τρίπολης! Δεν υπάρχει!

Κι αυτό το «δεν υπάρχει» θα πρέπει να καταστεί ξεκάθαρο και σαφές, πρώτα απ’ όλα στο μυαλό του ίδιου του Χιμένεθ. Κι επειδή, ξέρω ότι μπορεί να το σκεφτεί κάποιος και το έχω ακούσει κιόλας, όχι, το ματς στο Μιλάνο δεν είναι για την ΑΕΚ «τελειωμένο» σε καμία περίπτωση. Και η Ριέκα που έχασε εκεί στο 94’, όπως είδαμε δεν είναι καλύτερη ομάδα από την «Ένωση».

Στα έξι αυτά παιχνίδια, όπου θα έχουμε και επιστροφές από τραυματισμούς, έχει μεγάλη σημασία να υπάρξει η σωστή διαχείριση από τον Χιμένεθ ώστε να παίζουν ή μάλλον για να ακριβολογώ, να ξεκινάνε οι καλύτεροι. Και φυσικά να κοπεί επιτέλους… μαχαίρι, η «καραμέλα» της κούρασης, ειδικά από τη στιγμή που μιλάμε για έξι σερί ματς, Οκτώβρη μήνα.

Πάμε και στο μπάσκετ. Είχα την τύχη να συγκαταλέγομαι στην… παρέα που είδε το απόγευμα της Τετάρτης, την ομάδα του Μανωλόπουλου, στην επίσημη πρεμιέρα της στη σεζόν, για την κυπελλική μάχη με το Ρέθυμνο.

Γιατί εδώ που τα λέμε, περί μιας μεγάλης… παρέας πρόκειται, αν αναλογιστεί κανείς ότι στο γήπεδο βρέθηκαν καμιά 600αριά άτομα. Τέλος πάντων, δεν έχει και νόημα να σχολιάσουμε κάτι ξανά γύρω από αυτό το ζήτημα. Όποιος θέλει, ας ακολουθήσει…

Το μόνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι πέραν  της στήριξης στην ΑΕΚ και στην προσπάθεια του Μάκη Αγγελόπουλου, σύμφωνα με το πρώτο μικρό χθεσινό δείγμα γραφής, η φετινή ομάδα θα είναι και ιδιαιτέρως θεαματική.

Ως εκ τούτου, σε όσο κόσμο αρέσει το μπάσκετ, θα το απολαύσει αν έρχεται στο Κλειστό του ΟΑΚΑ. Αλλά κι εκείνοι που δεν είναι το αγαπημένο τους σπορ, αυτή η ομάδα μπορεί να τους κάνει να το αγαπήσουν.

Από εκεί και πέρα, με την απαραίτητη επισήμανση ότι είναι εξαιρετικά νωρίς για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, αρκεί να δεις τα κορμιά των φετινών παικτών για να καταλάβεις ότι πρόκειται για την πιο αθλητική – μακράν – ΑΕΚ της τελευταίας τετραετίας.

Η ομοιογένεια, προφανώς, ακόμα δεν είναι στο πικ της, αλλά αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Παρόλο αυτά, υπήρξαν στιγμές φοβερών και θεαματικών συνεργασιών, σαν αυτή των Μπάρλοου-Σι στο κάρφωμα-highlight του αγώνα, από τον Γάλλο φόργουορντ.

Στην άμυνα, υπήρξαν προβλήματα και κενά διαστήματα, τόσο κάτω από τα καλάθια, κυρίως όταν έλειπε ο Ελόνου, όσο και στην περιφέρεια στο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν έκανε «πάρτι» ο Μούντι του Ρεθύμνου. Για να καταλάβετε, ο Αμερικανός πέτυχε 2 πόντους στην πρώτη περίοδο, 21 στη δεύτερη περίοδο (!) και 2 σε ολόκληρο το β’ ημίχρονο!

Σε αυτή την κάκιστη για την ΑΕΚ, β’ περίοδο (15-25), οι επιθέσεις ήταν λανθασμένες κι αυτό επέτρεψε στους γρήγορους παίκτες του Ρεθύμνου να βγαίνουν στους αιφνιδιασμούς και να μειώσουν στο ελάχιστο τη διαφορά που είχε πάρει η ομάδα του Μανωλόπουλου στην α’ περίοδο (29-13).

Προφανώς, ο κόουτς τα είδε όλα αυτά, πολύ πριν και πολύ καλύτερα από εμάς και είναι θέμα δουλειάς για να τα βελτιώσει. Το Σάββατο ξεκινά το πρωτάθλημα και υπάρχει το ματς με τα Τρίκαλα ενώ την ερχόμενη Τρίτη ξεκινά και το Τσάμπιονς Λιγκ και υπάρχει το παιχνίδι με την Εστουντιάντες.

Μετά από αυτά τα δύο παιχνίδια, το δείγμα γραφής θα είναι λίγο μεγαλύτερο και θα μπορούμε να πούμε περισσότερα πράγματα. Και μιας και πρόκειται για ματς στο ΟΑΚΑ, ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε, να μεγαλώσει και η… παρέα που θα τα απολαύσει.

• ΑΕΚ
• μανωλόπουλος
• Χιμένεθ