Επικίνδυνες μαγειρικές και μπλεξίματα

Επικίνδυνες μαγειρικές και μπλεξίματα
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είναι αλήθεια, πως συνήθως οι μεγάλες γιορτές συνοδεύονται και από ηχηρές φάπες. Κάπως έτσι ήρθε και η κατραπακιά από τους Ρώσους. Τα πόδια αρκετών δεν βρίσκονταν στο έδαφος και ξεπερνούσαν τα όρια που μπορούσαν να φτάσουν. Από τον κόσμο που επηρεάστηκε από κωμικές προσεγγίσεις περί αργής και αδύναμης ΤΣΣΚΑ, μέχρι – και εδώ είναι το σημαντικότερο – στην ομάδα, όπου χάθηκε το τόπι. Αυτά που συνέβησαν το βράδυ της Τρίτης στο ΟΑΚΑ βάζουν από νωρίς την ΑΕΚ σε επικίνδυνα μονοπάτια και μπλεξίματα που μπορεί να στραπατσάρουν όλη την κατάσταση.

Παραθέτω τις σκέψεις μου χωρίς περιστροφές: θεωρώ πως το μοναδικό σωστό στο παιχνίδι αφορούσε τη λογική της αντιμετώπισης του ματς. Εκεί ο Χιμένεθ φάνηκε πως δεν είχε παραμυθιαστεί από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και πήγε σε μια συντηρητική προσέγγιση του αγώνα. Ηξερε τη δυναμική της ΤΣΣΚΑ και πως δεν έπρεπε να της αφήσει χώρους. Ηξερε πως το μηδέν, ακόμα και το 0-0, θα ήταν θετικό αποτέλεσμα για την ΑΕΚ. Εψαξε κάποιο γκολ σε επιθέσεις που επιχείρησαν να στηριχθούν στην ταχύτητα και την ατομική ποιότητα. Ενδεχομένως θα μπορούσε να το πετύχει κιόλας, εφόσον η ΑΕΚ εκμεταλλευόταν τις 3-4 καλές στιγμές της, με σημαντικότερη εκείνη του Λάζαρου.

Με τα αν όμως, δεν μπορεί να γραφτεί η ιστορία. Τι θα γινόταν εάν ο Λάζαρος είχε σκοράρει, τι θα γινόταν εάν ο Γκάλο έδιωχνε μακριά και ο Λάζαρος δεν παραχωρούσε κόρνερ, εάν ο Τσιγκρίνσκι κέρδιζε την κεφαλιά, εάν δεν έμπαινε το γκολ στην τελευταία φάση του ημιχρόνου. Προφανώς και όλα πήγαν ανάποδα. Ετσι και αλλιώς, η ΑΕΚ έχει παράδοση στην γκαντεμιά και το στράβωμα. Πολλές φορές μου θυμίζει καταραμένη ομάδα, να μην έχει μια φορά την εύνοια της τύχης. Αλλά δεν θέλω να ασχολούμαι (δεν πιστεύω άλλωστε) στα μεταφυσικά. Προτιμώ, την πραγματικότητα και την αποτύπωση της με τα δικά μου μάτια.

Ωστόσο, το θέμα δεν είναι μόνο να ξέρεις τι θέλεις στη θεωρία, αλλά να το εφαρμόζεις και στην πράξη. Εκεί τα μαγειρέματα του Μανόλο οδήγησαν σε επικίνδυνα αποτελέσματα. Και κυρίως, δεν είναι θέματα που κλείνουν στη χθεσινή ήττα, αλλά ανοίγουν πολλαπλά θέματα για το μέλλον. Βλέπετε, από το μεσημέρι, όταν κυκλοφόρησε η συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο Χιμένεθ στο ματς πρόγκραμ, είχαν φανεί κάποια σημάδια. Εκεί στην ερώτηση για το αν είναι ικανοποιημένος που δούλεψε με όλο το υλικό και εξέφρασε αμφιβολίες. Και το έδειξε στην πράξη λίγο μετά.

Ξαφνικά, η ΑΕΚ εμφανίστηκε με διαφορετική διάταξη από ό,τι είχε δοκιμαστεί σχεδόν στο σύνολο της προετοιμασίας. Ενώ έβγαλε όλο το διάστημα στο Κίελτσε πάνω στη λογική του 4-4-1-1 ή άντε στο 4-2-3-1, ξαφνικά εμφάνισε 4-3-3. Σύστημα που έχει δοκιμάσει για 20’ στο φιλικό με την Κορόνα και τέλος. Όταν μάλιστα είναι νομίζω ξεκάθαρο, πως με τους μέσους που έχει η ΑΕΚ δεν είναι το καλύτερο της αυτός ο τρόπος παιχνιδιού. Κυρίως, επειδή δεν υπάρχει κανείς παίκτης που να μπορεί να ενώσει τις γραμμές, να τρέξει με την μπάλα, να δημιουργήσει ρήγματα και να δώσει τον παίκτη παραπάνω όταν αναπτύσσεται η ομάδα.

Μοιραία λοιπόν, τι συνέβη. Η ΑΕΚ είχε έναν Σιμόες που είχε διάθεση, αλλά βαρύνεται με τα λάθη στα δύο γκολ όπου έχασε τους αντιπάλους του. Τον Γιόχανσον εξαφανισμένο στο μεγαλύτερο μέρος του ματς, τον Αϊντάρεβιτς να έχει μακρινές μεταβιβάσεις, να σουλουπώνει το παιχνίδι, αλλά να μην έχει συνέχεια. Ποιος θα κάλυπτε τα κενά και δεν θα άφηνε μεγάλες αποστάσεις στις γραμμές; Ποιος θα περνούσε κάποια πάσα στον Λιβάγια; Ποιος θα έδινε τρεξίματα και κάθετο παιχνίδι; Κανείς είναι η απάντηση. Και αυτό δεν θα άλλαζε, ακόμα και αν οι τρεις χαφ έκαναν παιχνιδάρα.

Επειτα, δεν μπορώ να θεωρήσω τυχαίο γεγονός, πως από τις επτά καλοκαιρινές μεταγραφές της ΑΕΚ, μόνο ένας βρέθηκε στην 11άδα (Λιβάγια). Είναι ένα μήνυμα που θέλησε να στείλει ο Χιμένεθ. Και δεν αφορά βέβαια μόνο τη θέση του αριστερού μπακ, όπου μόνο τελάλη δεν έβγαλε για να φωνάξει την αναγκαιότητα απόκτησης και άλλου παίκτη πέραν του Λόπες (γιατί τον Βινίσιους τον έχει τελειωμένο έτσι και αλλιώς). Ακόμα και έτσι πάντως, είναι τραγικό να δείχνεις στον παίκτη που λογιζόταν ως βασικός για αριστερά, πως δεν τον υπολογίζεις για ματς τέτοιου είδους. Σκεφτείτε την ψυχολογία του Λόπες για τη συνέχεια.

Αλλά αν εκεί ήταν θέμα χρόνου να σκάσει το θέμα, τα υπόλοιπα είναι στα όρια της λογικής του παραλόγου. Δεν μπορεί να μένει εκτός 18άδας ο σούπερ Γιακουμάκης για να μπαίνει ο Αλμέϊδα που είναι με το ενάμιση πόδι εκτός ΑΕΚ. Δεν μπορεί να μένει εκτός 18άδας ο Τρίστασον, παίκτης με βαθμό ετοιμότητας υψηλότερο σχεδόν απ’ όλους και να μπαίνει στη θέση του ο Πατίτο, που έχασε την προετοιμασία και επίσης είναι ακόμα στο μένω/φεύγω από την ΑΕΚ. Ο Κλωναρίδης στον πάγκο, αν και δεν έβγαινε από την 11άδα στα φιλικά. Παράλογα. Και δεν θα ήταν τόσο πρόβλημα τα πρόσωπα, εάν δεν ήταν η λογική. Ο Αλμέϊδα μπήκε σε χρονικό σημείο που η ΑΕΚ θα έψαχνε να παίξει με ταχύτητα, να κινηθεί γρήγορα, με έναν παίκτη που εκ των πραγμάτων δεν έχει τέτοια στοιχεία στο παιχνίδι του.

Υπήρξαν και άλλα στο παιχνίδι. Που δεν αφορούν τον Χιμένεθ. Δυστυχώς, πιστεύω πως υπάρχουν αρκετοί πλέον που αρέσκονται σε εύκολους στόχους. Εκτιμώ, ότι αυτό που συνέβη με τον Ανέστη, με τις αποδοκιμασίες εν ώρα αγώνα και το κράξιμο δίχως έλεος στη συνέχεια, υπερβαίνει ακόμα και όσα έχουν γίνει στο παρελθόν. Και όλα αυτά για μια φάση, που είναι αμφίβολο εάν υπάρχει λάθος του Ανέστη. Δεν τον γουστάρουν κάποιοι; Δικαίωμα τους. Αλλά να αμφισβητείται συνεχώς, σε κάθε εμφάνιση, είναι αρρωστημένο. Παραλογισμός.

Το ίδιο ισχύει για τον Μάνταλο. Τον βάζει ο Χιμένεθ απομονωμένο στα αριστερά και περιμένουν κάποιοι από αυτόν να περάσει τη μισή αντίπαλη ομάδα και να φτιάξει φάσεις. Δεν ήταν καλός, αλλά δεν είναι και για εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν μπορεί να κρίνεται ως λίγος ο Λιβάγια. Δεν μπορεί αυτός ο παίκτης να απαξιώνεται με αυτόν τον τρόπο, δίχως να του έχει δοθεί καν η δυνατότητα να έχει μια φάση. Ποιος δημιούργησε τη φάση του Λάζαρου αλήθεια; Πόσες φορές προσπάθησε να παίξει με πλάτη, να κάνει το 1-2 και να σπάσει την μπάλα; Και όλα αυτά, σε ματς όπου η ΑΕΚ είχε μισή ευκαιρία επί της ουσίας.

Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Η ΑΕΚ δεν έγινε ξαφνικά υπερδύναμη. Εχει αδυναμίες, υστέρησαν παίκτες κλειδιά όπως ο Τσιγκρίνσκι. Δεν μπόρεσε να βρει λύσεις, δεν αρκούσε η εικόνα της για την υπέρβαση. Δεν ήταν ομάδα, παρά τα πολλά πρόσωπα από την περυσινή σεζόν, σε αντίθεση με τον αντίπαλο της. Γιατί η ΤΣΣΚΑ μπορεί να μην ήταν το φαντεζί σύνολο που θα σε διέλυε και θα χάζευες, αλλά ήταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Και μεγάλες δυνατότητες σε επιμέρους στοιχεία του παιχνιδιού, όπως τα στημένα. Με παίκτες αθλητές, ανώτερους σωματικά από τους αντίστοιχους της ΑΕΚ.

Τώρα τι γίνεται; Κατά την άποψη μου, χρειάζεται ξεκάθαρες κινήσεις. Κουβέντα με τον Χιμένεθ και διώξιμο όλων των σκιών που άρχισαν να δημιουργούνται γύρω από την ομάδα. Δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι, με αυτογκόλ από την αρχή. Το ζήτημα είναι να υπάρξει εκτίμηση του υλικού, εντός και εκτός ομάδας. Να υπάρξουν οι όποιες διορθωτικές κινήσεις. Στο κάτω κάτω, δεν χάθηκε τίποτε. Για όσους έχουν επαφή με την πραγματικότητα, αντιλαμβάνονται πως οι ελπίδες πρόκρισης στο Champions League ήταν απειροελάχιστες. Ο πραγματικός στόχος, είναι οι όμιλοι του Europa League. Και αυτός, είναι ακόμα ζωντανός.

Το μείζον είναι η Ευρώπη και ο στόχος της συμμετοχής σε ομίλους, να μην αφήσει τραύματα στην ομάδα. Να κερδίσει ψυχολογία και όσα προκύπτουν από την ευρωπαϊκή παρουσία, όπως συνέβη στον Ολυμπιακό (έστω και αν βέβαια δεν υπάρχει σύγκριση της ΤΣΣΚΑ με την Παρτιζάν). Η χρονιά μόλις άρχισε. Αλλά καλό είναι να μην προχωρήσει με μισόλογα και υποθέσεις. Να μην βασιστεί σε αν. Ο Χιμένεθ έχει αναλάβει ένα απαιτητικό πρότζεκτ, η εκτίμηση που έχω είναι πως η ομάδα είναι γεμάτη στις περισσότερες θέσεις, αλλά περιμένω να τη δω να γίνεται ομάδα που θα ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο και πως θα το πάρει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X