Ενα σατανικό σχέδιο...

Ξεκίνησε 25 Ιουλίου το φετινό ταξίδι της ΑΕΚ. Βρισκόμαστε τέλη Μαρτίου, μπαίνει ο Απρίλιος και όλοι ελπίζουν ότι αργά ή γρήγορα η πολυπόθητη κούπα θα είναι στα χέρια του Μάνταλου. Στην αγκαλιά της ΑΕΚ, μετά από 24 χρόνια… Πως πέρασαν; Τι ζήσαμε; Tι μεσολάβησε; Τι πλήρωσε και τι έκλεψαν στην ΑΕΚ; Eίναι μια ολόκληρη ζωή, όχι απλά ένα βιβλίο πια.

H φετινή σεζόν αν ολοκληρωθεί δίχως δυσάρεστες εκπλήξεις, φέρνει την ΑΕΚ στον στόχο της. Μόλις 5 χρόνια μετά τον υποβιβασμό της στην Γ’ εθνική. 2013 έπεσε, 2018 το σηκώνει κόντρα στον Ολυμπιακό του Μαρινάκη και τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη. Όχι παίξε γέλασε.

Φέτος η ΑΕΚ εκπόνησε ένα σατανικό σχέδιο. Ενα ποδοσφαιρικά σατανικό σχέδιο. 100% ποδοσφαιρικό.

Ούτε μεταγραφές τύπου Αλμέιδα και Λέσκοτ, ούτε ξήλωμα του ρόστερ, όχι το… ανάθεμα στους Ελληνες, παρά μόνο πινελιές όπου είχε… θέμα.

Και ήρθε ο Λιβάγια, ο Λόπες, ο Κονέ, ο Τσόσιτς, ο Κλωναρίδης, ο Γιακουμάκης, ο Τσιντώτας, ο Τρίστασον και επέστρεψε ο Αραούχο. Τον χειμώνα ήρθαν ο Μασούντ, ο Μοράν και ο Χουλτ. Άλλοι με μικρή, άλλοι με καλή, άλλοι με μεγάλη προσφορά μέχρι σήμερα. Για αυτούς η ΑΕΚ δεν ξόδεψε πολλά, δεν… τρέλανε τον κόσμο με τις δαπανηρές μεταγραφές, δεν «ξηλώθηκε» ο Μελισσανίδης, δεν είδε τεράστια ονόματα ο Χιμένεθ στα αποδυτήρια, αλλά στήριξαν τον κορμό με τα πολλά και καλά Ελληνόπουλα και τους αξιόλογους ξένους που στην πλειοψηφία τους ήξεραν να κάνουν τη διαφορά στο χορτάρι.

Ένα σχέδιο όμως που είχε… μουρμούρα, ως είθισται στην ΑΕΚ. Και από εμάς τους δημοσιογράφους, διότι φαινόταν ότι η ΑΕΚ ήθελε το κάτι… παραπάνω, ελέω Champions League.

Και ίσως αυτό το… κάτι παραπάνω να της κόστισε στα διπλά ματς με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την ευκαιρία να μπει στους ομίλους με τα 20-25 εκατ.ευρώ, αλλά της… έστρωσε με ροδοπέταλα την υπόλοιπη σεζόν. Διότι ο Χιμένεθ είχε τα εργαλεία, τα υλικά να φτιάξει το… απίστευτο. Μία ομάδα που δεν την πίστεψαν πολλοί, να περάσει στους ομίλους του Europa League, να είναι πρώτη και να διατηρείται στις πρώτες θέσεις στην Ελλάδα, να κάνει εξαιρετική πορεία στους ευρωπαϊκούς ομίλους με σπουδαίες εμφανίσεις, να μένει πίσω στην Ελλάδα τις γιορτές, αλλά με την έλευση του 2018 η ΑΕΚ να κάνει την απόλυτη… ρελάνς.

Σιγά-σιγά και δίχως να το καταλάβουν πολλοί έμενε εκεί κοντά στην 1η θέση και πότε βρισκόταν αυτή στην κορυφή, πότε βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής. Για μια στραβοκλωτσιά του Μασούντ έμεινε εκτός των «16» του Europa League, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο.

Για κάθε γκολάρα του Λάζαρου από τα 40 μέτρα με φάουλ στον Ολυμπιακό, υπάρχουν και τα άχαστα γκολ του Μασούντ στο Κίεβο και του Αραούχο με τον Αστέρα Τρίπολης στο ΟΑΚΑ.

Μία ομάδα που όχι για να την κερδίσεις (έχει να χάσει από τον περασμένο Οκτώβριο), αλλά για να της βάλεις γκολ πρέπει να είσαι και πολύ καλός και πολύ τυχερός.

Και φτάσαμε στον Μάρτιο. Μετά τα όσα τραγελαφικά έγιναν στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός στην Τούμπα με τη διακοπή, την πρώτη τιμωρία και την μεταμεσονύκτια έφεση που έφερε πίσω τους βαθμούς στον ΠΑΟΚ. Η ΑΕΚ δεν μίλησε, έπαιξε ποδόσφαιρο λίγες ώρες μετά με… άλλη διαφορά και με κόσμο του ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Και είναι η αλήθεια, ότι γούσταρε να είναι γεμάτες οι εξέδρες.

Για τα όπλα, τα ντου, τις απειλές, τους μπράβους και τους εκβιασμούς στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, πάλι δεν μίλησε η ΑΕΚ.

Δεν κυνήγησε κανέναν δικαστικά. Δεν επέλεξε να κινηθεί απέναντι σε άλλη ομάδα. Πιθανόν και λανθασμένα, μιας και είχε έννομο συμφέρον. Αλλά δεν το έκανε. Άφησε τη δικαιοσύνη, την κοινή γνώμη, το… ποδόσφαιρο το ίδιο να αποφανθεί. Όπως δεν μίλησε και για την σφαγή στον τελικό στο Βόλο και για την αλλοίωση στο 0-0 με τον Απόλλωνα Σμύρνης και αποδέχθηκε ότι ευνοήθηκε στο πέναλτι με την Λαμία στο Περιστέρι.

Και τώρα βρίσκεται στο +7 και στο +8 από τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ αντίστοιχα. Και μην μπερδεύεστε:

Η ΑΕΚ ήταν πρώτη και πριν την Τούμπα και μετά την Τούμπα. Τελεία και παύλα.

Και ας λέει ο καθένας ότι θέλει, για λόγους που τον εξυπηρετούν στον μικρόκοσμο του.

Η ΑΕΚ σε όλα αυτά που έγιναν φέτος στάθηκε «παλικάρι» και αποδείχθηκε ότι οι συμμαχίες είναι στα… λόγια, στις φωτογραφίες στο Πήλιο και στις καλοκαιρινές συμφωνίες. Τον χειμώνα όταν τσουλάει η μπάλα και χάνονται οι βαθμοί, αλλάζουν τα κόζια και οι συμπεριφορές. Και η ΑΕΚ το έζησε 2 χρόνια εις βάρος της. Αλλά και πάλι δεν μίλησε, έπαιξε ποδόσφαιρο.

Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή όχι, αλλά αυτό το σατανικό σχέδιο της ΑΕΚ βγαίνει… Και είναι σατανικό για τους αντιπάλους της. Διότι πλήρωσαν περισσότερα, πολλά περισσότερα χρήματα, είδαν να χάνουν τους στόχους από τον χειμώνα και η ΑΕΚ με το 3ο μπάτζετ να προχωρά σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μόνη της μετά τον Δεκέμβριο. Φώναξαν περισσότερο, διαμαρτυρήθηκαν πιο έντονα, έκαναν… θόρυβο, τα ΜΜΕ τους έκαναν πάρτι στην επικοινωνία, αλλά η ΑΕΚ δεν μίλησε. Έπαιξε ποδόσφαιρο. Εκεί που δεν το περίμεναν.

Βασικά από τον Μελισσανίδη δεν το περίμεναν να αφήσει την ΑΕΚ να παίξει ποδόσφαιρο και να μην βγει μπροστά να τα… ισοπεδώσει ο ίδιος, να γίνει «χαλίφης» στην θέση των προηγούμενων. Not.

Δεν το έκανε. Άφησε τον Χιμένεθ και τους παίκτες του να μιλήσουν. Ορθώς. Τώρα δικαιώνεται. Η φετινή υπερ-προσπάθεια, με μια ΑΕΚ να παίζει στα «κόκκινα» με 2-3 ματς την εβδομάδα σε τρεις διοργανώσεις, με τεράστιες απουσίες, είναι έργο τους. Του Χιμένεθ και των παικτών. Και πρώτα από όλα το γνωρίζει άριστα ο ίδιος ο Μελισσανίδης που δημιούργησε τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις να γίνει αυτό.

Η διαφορά που έχουμε τώρα δεν… λέει τίποτε. Η ΑΕΚ μέχρι να το σηκώσει ο Μάνταλος πρέπει να κερδίζει, σαν να μην υπάρχει «αύριο». Διότι βρισκόμαστε στην Ελλάδα και μπορεί να κοιμηθούμε με άνοιξη και να ξυπνήσουμε στο… καταχείμωνο με καλοριφέρ. Για αυτό να ηρεμήσουμε, να το απολαύσουμε, να πάνε όλοι στο ΟΑΚΑ αύριο για το ντέρμπι με τον ΠΑΟ (ήταν, είναι και παραμένει ντέρμπι και χρήζει αντίστοιχης σοβαρότητας), να κερδίσει και στα Χανιά, να κερδίσει και τον Λεβαδειακό και ποιος ξέρει μπορεί τότε να γνωρίζουμε ότι το έχουμε πάρει και… μαθηματικά.

Είναι σατανικό σχέδιο. Ποδοσφαιρικά σατανικό σχέδιο. 100%.

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης