Έκανες άνω-κάτω τη Βενετία, κάνε και το Μιλάνο… ΑΕΚ είσαι!

Η «Βασίλισσα» μας έκανε να πάμε σπίτια μας στις 02:00 και να μην μπορούμε να κοιμηθούμε από την υπερένταση μέχρι τις 04:00. Με αυτά και με αυτά, πήγαμε αεροδρόμιο με τρεις ώρες ύπνο. Χαλάλι της! Τέτοιες χαρές να μας δίνει πάντα και ας μένουμε και άυπνοι.

Τι ματσάρα και τι ΑΕΚάρα! Θα ήταν ασύλληπτα άδικο να χανόταν αυτό το ματς, αλλά επειδή δεν θα ήταν η πρώτη φορά, προφανώς ο Θεούλης θα είπε «θα πεθάνουν εκεί κάτω αυτοί οι ΑΕΚτζήδες πριν την ώρα τους» και χάθηκε η μία από τις δύο βολές που κέρδισαν οι Ιταλοί σε νεκρό χρόνο και μετά από το αντιαθλητικό του Λαρεντζάκη.

Η χθεσινή ήταν μια τεράστια νίκη επί των Πρωταθλητών Ιταλίας μέσα στο σπίτι τους, που αφενός εξιλέωσε την ομάδα για την ήττα από την Εστουντιάντες και αφετέρου ενίσχυσε το χαρακτήρα της. Προχωράμε όλοι δίπλα σε αυτή την ομάδα, μα κυρίως τη χθεσινή νίκη, την άξιζε περισσότερο εκείνος χάρη στον οποίον η ΑΕΚ στο μπάσκετ παίζει πια με την πρωταθλήτρια Ιταλίας, για να πάρει κουράγιο, να χαρεί και να προχωρήσει ακόμα πιο δυνατά.

Στο Μιλάνο συναντήσαμε καλό καιρό, ο Μανόλο στην πτήση έδειχνε ήρεμος – αλλά θέλω να τον δω και στη συνέντευξη Τύπου σε λίγες ώρες – και τα παιδιά μας, είχαν όρεξη για χαβαλέ και πειράγματα.

Όπως και να ‘χει, δεν πάνε και πολλά χρόνια από τις ημέρες με τις Θύελλες, τις Τριγλίες και τους Μανδραϊκούς, από τις μέρες δηλαδή που το να ταξιδέψεις στο Μιλάνο για να παίξεις με τη Μίλαν, δεν μας φαινόταν απλά μακρινό όνειρο, αλλά δεν υπήρχε καν στο μυαλό.

Κι αν σου έλεγε κάποιος «Μίλαν», αποκλειστικά το ένδοξο παρελθόν θα ερχόταν στο μυαλό σου και όχι το πότε θα την ξανασυναντήσει η ΑΕΚ στο μέλλον. Τα βήματα έγιναν ένα προς ένα και να που είμαστε ξανά στο Μιλάνο για να δούμε την ΑΕΚ κόντρα στη μυθική αυτή ομάδα.

Σε όλα τα εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια, φαντάζομαι ότι όλοι θα θέλαμε να βλέπαμε στο κέντρο της άμυνας, την τριάδα των Τσιγκρίνσκι, Τσόσιτς και Βράνιες. Γιατί, αν θεωρείται «αγία τετράδα», αυτή των Μάνταλου, Λάζαρου, Λιβάγια και Αραούχο στην επίθεση, κάτι που πάντως ακόμα δεν το έχουμε δει σε ολοκληρωτικό βαθμό, τότε η τριάδα των Τσιγκρίνσκι-Τσόσιτς-Βράνιες, δεν είναι απλά αγία, αλλά… θεϊκή! Κι αυτό μάλιστα, το είδαμε και το εμπεδώσαμε καλά στα δύο παιχνίδια με την Μπριζ.

Με την τύχη όμως, ως γνωστόν, η ΑΕΚ είναι μόνιμα τσακωμένη και σε ένα ματς, τόσο δύσκολο, όπως είναι το να παίζεις με τη Μίλαν στο επικό της γήπεδο, το να σου λείπουν οι δύο από τις τρεις «κολόνες» της άμυνάς σου, δεν το λες, απλά… απουσίες.

Θέλοντας και μη, ο Μανόλο θα το κάνει το rotation στην άμυνα, αφού αύριο βράδυ θα έχει τον Βράνιες και δεν θα έχει τον Τσόσιτς, ενώ την ερχόμενη Δευτέρα, στο ματς με τον Ατρόμητο, θα έχει τον Τσόσιτς και δεν θα έχει τον Βράνιες.

Κι αν θελήσει ο Χιμένεθ να παίξει με 3-5-2, που είναι η λογική επιλογή για ένα τέτοιο ματς, αναγκαστικά θα κάνει αλχημείες. Και δεν θα μπορεί να του πει και κανείς τίποτα. Αρκεί να γίνουν με μέτρο, γιατί πολύ απλά, δεν την… παίρνει την ΑΕΚ να μπερδευτούν οι παίκτες της σε αυτό το γήπεδο και κόντρα σε αυτή την ομάδα.

Επίσης, κατά την ταπεινή μου άποψη, κανείς δεν θα μπορεί να του πει και τίποτα, αν αφήσει έξω τον Αραούχο, που θα είναι πολύ πιο λογικό από το να μην ξεκινήσει είτε ο Λιβάγια, είτε ο Λάζαρος. Γιατί και οι τρεις δεν «χωράνε», από τη στιγμή που δεδομένα θα είναι στο κέντρο οι Γαλανόπουλος, Σιμόες (αφού ο Γιόχανσον θα μετατοπιστεί πιθανότατα δίπλα στον Βράνιες) και μέσα στην ενδεκάδα ο Μάνταλος, ανεξαρτήτως της τελικής επιλογής του Χιμένεθ για τη διάταξη της ομάδας.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε τέτοια παιχνίδια, όλοι θέλουν να παίξουν, αλλά το θέμα δεν είναι απλά να παίξουν, αλλά και να τα δώσουν όλα. Για την ομάδα τους, για τον προπονητή τους, για τους συμπαίκτες τους, για τους 4.000 «Ενωσίτες» που θα είναι αύριο εδώ, αλλά και για τους εκατοντάδες χιλιάδες που δεν θα είναι με το σώμα τους, αλλά στο Μιλάνο θα βρίσκεται η ψυχή τους και για την ΑΕΚ θα χτυπάει η καρδιά τους. Όπως πάντα και παντού!

• milan
• ΑΕΚ
• βενετσια
• Χιμένεθ