Ακόμα και τώρα, από... πάνω τους στην Ευρώπη!

Με αποστολή ανάγκης, που μόλις και μετά βίας συμπλήρωνε 16άδα, σε μια σεζόν (2011-2012) που έδειχνε έντονα τα σημάδια της παρακμής, αλλά που όπως και να το κάνεις, δεν γινόταν να φανταστείς τον εφιάλτη που θα ακολουθούσε, με μια ομάδα που στο τέλος του πρωταθλήματος, τερμάτισε κάτω και από τον… Ατρόμητο.

Έστω κι έτσι, εκείνο το βράδυ, που έμελλε να είναι και το τελευταίο που είδαμε την ΑΕΚ στην Ευρώπη μέχρι… απόψε, η «Ένωση» είχε τιμήσει τη φανέλα, το όνομα, την ιστορία και το ευρωπαϊκό της γόητρο, με τη νίκη επί της Στουρμ Γκρατς μέσα στην Αυστρία με 3-1.

Ήταν 14 Δεκέμβρη του 2011 και θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια, πως ακριβώς το είχα ζήσει στην εφημερίδα, μαζί με άλλους συναδέλφους. Αν εκείνο το βράδυ, μας έλεγε κάποιος ότι θα ξαναδούμε την ΑΕΚ στην Ευρώπη ύστερα από 4,5 χρόνια, προφανώς θα του ρίχναμε… φατούρο, κι ας υπήρχαν όπως προανέφερα, τα σημάδια της παρακμής. Και, δυστυχώς, αυτό το χρονικό διάστημα ευρωπαϊκής απουσίας δεν ήταν το χειρότερο που θα της συνέβαινε…

Όπως και να ‘χει όμως, αυτά τα 4,5 χρόνια αποτελούν το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ευρωπαϊκής απουσίας στην ιστορία της ΑΕΚ. Της ομάδας, που ακόμα και σήμερα και ύστερα από δύο δεκαετίες «βιασμού» του ελληνικού ποδοσφαίρου και ακατάπαυστης προσπάθειας για να… σταυρωθεί η ΑΕΚ, παραμένει η μοναδική που έχει φτάσει στους «8» όλων των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Και κάτι ακόμα πιο σημαντικό! Η ΑΕΚ, ακόμα και μετά από αυτά τα 20 χρόνια, έχει μια συμμετοχή σε ημιτελικά και τρεις σε προημιτελικά ευρωπαϊκών διοργανώσεων, ενώ εκείνοι που έκαναν τα πάντα για να την συνθλίψουν, έχουν μηδέν συμμετοχές σε ημιτελικά και δύο σε προημιτελικά!

Είναι αρκετά τα συναισθήματα, που μας διακατέχουν. Κι ακόμα πιο έντονα, είμαι βέβαιος, ότι θα γίνουν λίγο πριν από τη σέντρα της δύσκολης αποψινής αναμέτρησης με την ιστορική Σεντ Ετιέν στην Γαλλία. Και θεωρώ ότι όσο πιο μεγάλος είναι κάποιος ηλικιακά, τόσο πιο πολλά και τόσο πιο έντονα θα είναι…

Έχω εμπιστοσύνη και πίστη στην ΑΕΚ, έχω εμπιστοσύνη και πίστη στον Κετσπάγια, έχω εμπιστοσύνη και πίστη στους παίκτες. Θέλω μόνο να τους δω να μην… ψαρώνουν στα πρώτα λεπτά της επιστροφής της ομάδας στην Ευρώπη και μάλιστα σε μια «καυτή» έδρα, που είναι το «Ζοφρουά Γκισάρ».

Να περάσει το 20λεπτο, να φύγει το άγχος χωρίς να το έχει πληρώσει η ομάδα και μετά, εκτιμώ πως το τελικό αποτέλεσμα θα είναι τέτοιο, που θα υποχρεώσει πολλούς «Ενωσίτες» να κάνουν… διακοπή των διακοπών τους και να βρεθούν στο ΟΑΚΑ, το βράδυ της άλλης Πέμπτης.

Τίποτα άλλο. Να έχουμε ένα υπέροχο βράδυ Πέμπτης! Ευρώπη, ήρθαμε και σε σένα! Πάμε γερά! ΑΕΚάρα μπορείς!

• ΑΕΚ
• ΕΥΡΩΠΗ
• κετσπάγια