Η ΑΕΚ αξίζει τόσο κόσμο και την Κυριακή!

Κι όμως… Όπως έφυγα από το Μιλάνο, «γεμάτος» μεν αλλά και με ένα «γαμώτο» που δεν κέρδισε η ΑΕΚ, έτσι έφυγα και από το ΟΑΚΑ! Και πάνω που σκέφτηκα «ρε συ Πάνο, μην είσαι και αχάριστος», άκουσα άλλους δύο φίλους της ομάδας, που πέρασαν από δίπλα μου, πηγαίνοντας προς το πάρκινγκ, ο ένας να λέει «ένα γκολ έπρεπε να το βάλουμε» κι ο άλλος να του απαντάει «ναι, ρε γαμώτο».

Αυτό έχει καταφέρει η ΑΕΚ, που πριν από τέσσερα χρόνια, ξεκίνησε κυριολεκτικά από το μηδέν και από εκεί που έπαιζε με τον Μανδραϊκό, τη Θύελλα αλλά και την Τριγλία Διασταύρωση Ραφήνας, επέστρεψε στην κανονικότητα να παίζει με την Μίλαν των 250 εκατομμυρίων ευρώ μπάτζετ, να μην δέχεται γκολ, ούτε στο «Σαν Σίρο», ούτε στο ΟΑΚΑ και συνολικά, στα 180 λεπτά, να είναι ξεκάθαρα καλύτερή της και να άξιζε, έστω τη μία από τις δύο νίκες.

Για την ΑΕΚ, ούτως ή άλλως, πάντα νιώθεις υπερηφάνεια και πάντα η καρδιά χτυπά δυνατά, πιο δυνατά. Τέτοια βράδια ωστόσο, όπως το χθεσινό (πλέον) στο ΟΑΚΑ, είναι ξεχωριστά. Και θες να γράψεις τόσα πολλά, αλλά συνάμα δεν χρειάζεται να γράψεις και τίποτα.

Το πρώτο που θέλω να γράψω είναι ένα μεγάλο μπράβο στον Μανόλο Χιμένεθ. Και μπορεί αύριο-μεθαύριο να του ξανακάνω κριτική (εύχομαι να αργήσω πάρα πολύ), όχι μόνο επειδή είναι μέρος της δουλειάς μου και υποχρέωση του δημοσιογράφου, αλλά κυρίως επειδή με την κριτική, θεωρώ ότι βελτιωνόμαστε όλοι μας και μπορεί να εντοπίσουμε και μια άλλη πτυχή, που ίσως να μην μας έχει περάσει από το μυαλό, αλλά ο Χιμένεθ και στα δύο παιχνίδια με την Μίλαν, όπως και στα δύο παιχνίδια με την Μπριζ, όπως και στη Ριέκα, έχει κάνει συγκλονιστικά καλή δουλειά.

Σε προετοιμασία, σε διαχείριση, σε επιλογές ενδεκάδας, σε αλλαγές, σε κοουτσάρισμα. Προσωπικά, αυτό το «πακέτο» δουλειάς που έχει προσφέρει ο Ισπανός τεχνικός στη μέχρι στιγμής ευρωπαϊκή πορεία της ΑΕΚ, από το πρώτο ματς με την Μπριζ έως και χθες, δεν το έχω ξαναδεί σε προπονητή της ομάδας, την τελευταία δεκαετία.

Μπράβο, λοιπόν, στον Μανόλο, που και χθες τα έκανε όλα άψογα, έδεσε… κόμπο την Μίλαν και με τις δύο πρώτες του αλλαγές, δηλαδή τους Γαλανόπουλο και Λιβάγια, της έκοψε την… όρεξη, που της δημιουργήθηκε στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και που είχε διάρκεια, όλη κι όλη, δέκα λεπτών. Μπράβο φυσικά και σε όλα τα παιδιά, που αγωνίστηκαν. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποιον, αφού δεν υπάρχει κάποιος που να παίρνει βαθμό κάτω από 8.

Όσον αφορά στον κόσμο, τα λόγια είναι περιττά. Και για την ποσότητα και για το επίπεδο και για το πάθος του και για όλα. Δεν είναι απλή υπόθεση, στις τόσο δύσκολα οικονομικά εποχές που ζούμε, να μαζεύεται στο γήπεδο, 55.000 λαού, σε μια βραδιά εργάσιμης ημέρας, με στάση εργασίας του Μετρό για το γυρισμό και μάλιστα σε γήπεδο που δεν είναι το δικό σου «σπίτι» και που δεν έχεις τη δυνατότητα να καθίσεις απ’ έξω να πιεις, έστω έναν καφέ.

Και για πολύ κόσμο, θα είναι υπέρβαση να κάνει το ίδιο, τρεις μέρες αργότερα, για το ματς με τον ΠΑΟΚ. Αλλά, η ΑΕΚ δεν αξίζει απλά μια υπέρβαση. Η ΑΕΚ αξίζει τα πάντα. Κι όποιος πραγματικά μπορεί, έστω και με δυσκολία, αξίζει να κάνει τη χάρη στον Μανόλο, που ζήτησε μετά το ματς, ανάλογη παρουσία και για το πολύ σημαντικό, δύσκολο και κρίσιμο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, την Κυριακή.

Άλλωστε, μετά ακολουθεί διακοπή ελέω Εθνικής και το επόμενο παιχνίδι πρωταθλήματος, θα είναι με τον ΠΑΟ, κι αυτό εκτός έδρας. Η Κυριακή της ΑΕΚ είναι μπροστά μας. Σε μπάσκετ (16:00) και σε ποδόσφαιρο (19:30). Και θα έχει την ανάγκη του λαού της…

Που και χθες, μαζί με τις αλλαγές του Μανόλο, τη σήκωσαν στο μοναδικό δεκάλεπτο, που η Μίλαν πίστεψε ότι μπορεί και να σκοράρει. Γιατί, στα υπόλοιπα 80 λεπτά, η Μίλαν των 7 Πρωταθλητριών και των 250 εκατομμυρίων ευρώ μπάτζετ, έπαιζε κόντρα στην ΑΕΚ, με στόχο την ισοπαλία!

• milan
• ΑΕΚ
• Χιμένεθ