ΑΕΚ, θες να τους τσακίσεις ή να… αυτοκτονήσεις;

Ο δύσκολος Γενάρης φεύγει κι έρχεται ο πιο δύσκολος, πιο κρίσιμος και πιο καθοριστικός Φλεβάρης. Για να φύγει ο Γενάρης, υπάρχει ένα ακόμα παιχνίδι, το Σάββατο με την Λαμία στο ΟΑΚΑ. Δεν στέκει συζήτηση για αυτό το ματς, γιατί αν είναι να αρχίσουμε να το συζητάμε κιόλας, να το κλείσουμε το… μαγαζί. Θα παίξει η ομάδα, όπως πρέπει, δυνατά και σοβαρά και θα κερδίσει. Και θα δούμε, αν την Κυριακή, μπορεί να προκύψει «γκέλα» του ΟΣΦΠ στην Τρίπολη ή του ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο.

Ακόμα όμως κι αν δεν προκύψει, η ΑΕΚ στο τέλος Γενάρη, θα συνεχίζει να είναι γερά και δυνατά – μετά και το χθεσινό αποτέλεσμα στο Φάληρο – μέσα σε όλους τους στόχους της. Το πώς αυτή η ομάδα ενώ ύστερα από τόσα πολλά χρόνια, μπαίνει στον Φεβρουάριο, «χτυπώντας» με πολλές αξιώσεις, το πρωτάθλημα, το κύπελλο και την ευρωπαϊκή συνέχεια, κι αντί να βρίσκεται η ψυχολογία όλων στα ύψη, διανύει περίοδο κακής ψυχολογίας και το κλίμα δεν έχει καμία σχέση με το πώς το ξέραμε, είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τους πάντες στην ομάδα. Μελισσανίδη, διοίκηση, Χιμένεθ, συνεργάτες, παίκτες, τους πάντες.

Τα έγραψα αμέσως μετά τη Λάρισα, η ομάδα πήγε με αρνητική ψυχολογία – εκτός από τις πολλές απουσίες – στο Φάληρο, πριν το ματς, προέκυψε το νέο επεισόδιο με τον Βράνιες. Κι όμως… Ακόμα κι έτσι, η ΑΕΚ άντεξε.

Συν το ξύλο που έφαγαν οι Λιβάγια, Αραούχο από τους «συναδέλφους» τους, παίκτες του ΟΣΦΠ, τα αντιαθλητικά μαρκαρίσματα που ανέχτηκε ο Σιδηρόπουλος, το πεντακάθαρο πέναλτι πάνω στον Λόπες και την αποβολή του Φιγκέιρας που δεν… είδε ο βοηθός (αφού όντως, ο Σιδηρόπουλος ήταν με πλάτη), τις κόκκινες που «πνίγηκαν» προς τον Σεμπά, αλλά κυρίως προς τον Σισέ, στην αγκωνιά στον αυχένα του Γαλανόπουλου.

Σκεφτείτε μόνο το εξής. Να είχε κάνει παίκτης της ΑΕΚ, χτύπημα σαν αυτό του Σισέ στον Γαλανόπουλο, σαν αυτό του Σεμπά στον Σιμόες που έκανε ζέσταμα, σαν αυτό του Φιγκέιρας στον Λόπες, σαν τη σκαριά του Φιγκέιρας στον Αραούχο ή σαν αυτό του Μιραλάς στον Αραούχο!

Όχι να σκεφτείτε να γίνονταν και τα πέντε μαζί! Αυτό είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ακόμα και για να το σκεφτείς. Ένα από τα πέντε να γινόταν, ο ΟΣΦΠ θα έκραζε για 15 μέρες και φυσικά θα έκανε καταγγελίες σε κάθε αρμόδιο όργανο, κι ενώ παράλληλα μεγάλη μερίδα οπαδών της ΑΕΚ, αλλά και ρεπόρτερ-αρθρογράφων, θα ζητούσαν την απέλαση του «χ» ποδοσφαιριστή της ομάδας τους καθώς θα πρόσβαλε τις αρχές και τις αξίες της. Και δεν φτάνω στις παραδειγματικές τους τιμωρίες.

Μόνο ως τροφή για σκέψη τα αναφέρω τα παραπάνω αφού ούτως ή άλλως, μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Η ΑΕΚ πήγε, έφαγε το ξύλο της, ο αντίπαλος τελείωσε κανονικά το ματσάκι με έντεκα παίκτες, δεν της δόθηκε ένα πέναλτι, αλλά εντάξει, όλα καλά, ήταν απλά… Τετάρτη.

Ο «οργανισμός-ΑΕΚ» δεν μπορεί άλλωστε να μείνει άλλο στο χθεσινοβραδινό παιχνίδι. Το 0-0 είναι το πιο ύπουλο καλό αποτέλεσμα που μπορείς να πάρεις εκτός έδρας, οι πιθανότητες πρόκρισης παραμένουν στο 50-50, κι αν κάποια από τις δύο ομάδες, θα πρέπει σώνει και ντε, να έχει ένα ελάχιστο προβάδισμα, ρεαλιστικά είναι ο ΟΣΦΠ που θα έρθει στο ΟΑΚΑ για δύο αποτελέσματα και που αν σκοράρει, θα κάνει την ΑΕΚ να κυνηγά ολική ανατροπή.

Η ρεβάνς όμως είναι πάρα πολύ μακριά… κι ας είναι στις 7 Φλεβάρη. Και είναι πολύ… μακριά, όχι απλά επειδή προέχει το ματς πρωταθλήματος με τον ΟΣΦΠ στο Φάληρο, που είναι «η μάχη της δεκαετίας», αλλά κυρίως επειδή πριν από όλα αυτά, προέχει η ΑΕΚ να ξαναβρεί την… ΑΕΚ!

Οι παίκτες του ΟΣΦΠ, μετά το πρώτο δεκάλεπτο, που λογικά, όπως κάνει ο κάθε γηπεδούχος σε αυτά τα ντέρμπι, μπήκαν πιο δυνατά, άρχισαν να φοβούνται και να κοιτάνε προς τα πίσω. Και άρχισαν να φοβούνται γιατί θυμόντουσαν πολύ καλά, τις κατά κύματα επιθέσεις της ΑΕΚ, τα τρία γκολ και τις 18 τελικές της «Ένωσης» στο ματς πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ.

Κι εκείνο το ματς, αποδείχτηκε ότι αποτέλεσε μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη για να φοβηθούν χθες την ΑΕΚ και να μην μπορούν να την κερδίσουν. Και λογικά τη φοβήθηκαν γιατί η ΑΕΚ είχε στην επίθεση, έναν Λιβάγια, έναν Αραούχο κι έναν Λάζαρο.

Όμως, στο τέλος του αγώνα, θα συνειδητοποίησαν ότι εκείνη η ΑΕΚ που ήξεραν, δεν ήταν η ΑΕΚ που αντιμετώπισαν χθες. Και το γεγονός ότι ο ΟΣΦΠ άρχισε να ξεμένει από δυνάμεις στο τελευταίο ημίωρο, αλλά και πάλι η ΑΕΚ δεν είχε επιθετικό πλάνο και δεν απείλησε, θα το συζητήσουν σήμερα στον ΟΣΦΠ. Όπως και θα κατάλαβαν πολύ καλά, ότι η ΑΕΚ δεν είναι στα καλύτερά της, ούτε αγωνιστικά, ούτε ψυχολογικά.

Γι’ αυτό και η ΑΕΚ θα πρέπει να θυμηθεί τον κανονικό φετινό εαυτό της, άμεσα. Και για να βελτιωθεί αγωνιστικά, θα πρέπει πρώτα να ανέβει ψυχολογικά, όλος ο «οργανισμός» της. Η ομάδα πρέπει να βρει το χαμόγελό της, αλλά και την αγριάδα της.

Είναι ακατανόητο και το γράφω ξανά, όπως το έκανα μετά τη Λάρισα, ότι αυτή η ομάδα που ήταν η καλύτερη του πρωταθλήματος μέχρι το Αγρίνιο, η ομάδα της οποίας οι επτά από τους έντεκα παίκτες, ψηφίστηκαν από τους Έλληνες φιλάθλους ως οι κορυφαίοι στις θέσεις του, αυτή ο ομάδα που ακόμα παραμένει η πιο πετυχημένη στην Ελλάδα αφού είναι και η μοναδική που βρίσκεται δυνατά μέσα και στους τρεις στόχους της, μοιάζει σαν να ξύπνησε ένα πρωί και να σταμάτησε να πιστεύει στον εαυτό της! Έτσι, από μόνη της και χωρίς να την αμφισβητήσει κανένας!

Θεωρώ επιτακτική ανάγκη να γίνει μια ακόμα μεταγραφική προσθήκη για τα αριστερά. Και για λόγους ουσίας, αφού την έχει ανάγκη η ΑΕΚ, αλλά και για να αλλάξει το κλίμα και να φύγει επιτέλους από τον Βράνιες. Έλεος, δηλαδή!

Κατέστη ξεκάθαρο χθες, ότι οι «απέναντι» την φοβούνται χωρίς να είναι στα καλά της. Αν συνέλθει, δεν θα μπορούν ούτε να την κοιτάξουν στα μάτια. Ας κλειστούν – διάολε – αύριο, μέσα στα αποδυτήρια όλοι μαζί, να μιλήσουν και να ορκιστούν ότι θα κόψουν το λαιμό τους, θα γυρίσουν το… διακόπτη, θα ανακτήσουν τη χαμένη τους αυτοπεποίθηση και θα γίνουν οι μαχητές, που μας συγκλόνιζαν και μας έκαναν περήφανους, μέχρι πριν από λίγο καιρό.

Υ.Γ.: Αν δει κανείς το πρόγραμμα των ΑΕΚ, ΟΣΦΠ και ΠΑΟΚ, μετά το ντέρμπι της 4^ης Φλεβάρη, θα καταλάβει πόσο καλές πιθανότητες θα έχει η «Ένωση» για να πάρει τον τίτλο, εφόσον κάνει το «διπλό της δεκαετίας» στις 4 Φλεβάρη. Είναι εξοργιστικό να υπάρχει αυτή τη στιγμή, στενάχωρο κλίμα στην ομάδα. Και φταίνε όλοι. Ο Μελισσανίδης, ο Χιμένεθ, οι πάντες σε Μαρούσι και Σπάτα, οι παίκτες, εμείς, ο κόσμος. Όλοι! Ο καθένας από τη θέση του, ας κάνει τώρα, αυτό που πρέπει για να φτιάξει το κλίμα, να ξαναβρεί η ομάδα το βλέμμα της τίγρης και να πάει να τους κατασπαράξει στο Φάληρο, την άλλη Κυριακή.

Υ.Γ.2.: Όσο και να τον βελτιώσει τον ΟΣΦΠ, ο νέος του προπονητής (που δεν αμφιβάλλω ότι θα το κάνει), ομάδα-φόβητρο δεν μπορεί να τον κάνει, πολύ απλά επειδή δεν γίνεται. Αν θέλει η ΑΕΚ, να πάει να… αυτοκτονήσει, κόντρα στον συγκεκριμένο ΟΣΦΠ, θα είναι άξια της μοίρας της.

Υ.Γ.3.: Αν ένας παίκτης τρομάζει τους αντιπάλους, γιατί μένει ανεπηρέαστος από αυτή την αλλαγή κλίματος, καθ’ ότι νέος στην ομάδα, αυτός είναι ο Μασούντ. Κι αυτός παίζει ελάχιστα.

Υ.Γ.4.: Που πήγαν η εντυπωσιακή ανάπτυξη παιχνιδιού; Που πήγαν οι 20 τελικές σε κάθε ματς; Που πήγαν οι παίκτες, που έβγαιναν πάντα πρώτοι πάνω στην μπάλα κόντρα σε όλους, μα όλους τους αντιπάλους; Ξέχασαν το ποδόσφαιρο που έπαιζαν; Όχι, βέβαια! Αποκλειστικά, θέμα ψυχολογίας είναι. Και ο Χιμένεθ, έχει μεγάλη ευθύνη σε αυτό, όπως είχε κι όταν η ΑΕΚ έβγαζε… φωτιές.

Υ.Γ.5.: Γκολ- δύο μέτρα οφσάιντ του ΠΑΟΚ στο Κύπελλο. Η συνήθεια που έγινε λατρεία!

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Μασούντ
• ΟΣΦΠ
• Χιμένεθ