Ούτε ο Ζοσέ με τον Ζλάταν
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Συνηθισμένα πλέον τα βουνά στα χιόνια. Μόνο που κάθε φορά, η διαδικασία πονά και περισσότερο. Η οργή ξεχειλίζει, το ανάθεμα πέφτει επί δικαίων και αδίκων. Δεν είναι τρελός ο κόσμος. Απογοητευμένος είναι. Ξενερωμένος. Αν πάρει κάποιος τα μηνύματα, αν βγει από τον μικρόκοσμο του, το καταλαβαίνει. Η ΑΕΚ προκαλεί μεγαλύτερη κουβέντα στην αποτυχία της, αλλά με σταθερό τρόπο απομακρύνει ολοένα και περισσότερους. Βαραίνουν πολύ τα χρόνια και δεν υπάρχει γιατρειά.

Κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και πιο σύνθετο από το κράξιμο στη διοίκηση επειδή δεν βάζει λεφτά, στην αποδόμηση του κάθε προπονητή, στην απαξίωση κάθε παίκτη. Το ζήτημα είναι πως η ΑΕΚ αδυνατεί να καταστρώσει και να εφαρμόσει με πίστη ένα πλάνο που θα την οδηγήσει στην επιτυχία. Κυρίως, επειδή υπάρχουν πολλοί που λαλούν και επιχειρούν να επηρεάσουν τον Μελισσανίδη, φθείροντας όσους είναι στην ομάδα και προκαλώντας συνεχώς τα ίδια προβλήματα.

Ο κύκλος της καταστροφής, μοιάζει με τον κύκλο της ζωής. Το ζήτημα και η απαξίωση, η φθορά στο κάθε πρόσωπο ξεκινά μέσα από την ΑΕΚ, διαχέεται στη συνέχεια προς τον κόσμο και στο τέλος επιστρέφει στην ΑΕΚ. Ετσι, ο κόσμος χάνει την πίστη του στον καθένα, απαξιώνει τους πάντες και τα πάντα, ψάχνει για μαγικές λύσεις που απλά δεν υφίστανται. Αυτό ας το κατανοήσουν άπαντες, διότι αλλιώς απλά χάνουμε χρόνο.

Η ΑΕΚ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Με το μέγα θέμα του γηπέδου να βρίσκεται στην τελική φάση και το καλοκαίρι να είναι το τελευταίο χρονικό όριο υπομονής, όλα τα βλέμματα στρέφονται στην ομάδα. Η περυσινή χρονιά, ήταν αναγνωριστική, είχε πολλές αλλαγές και σώθηκε στο φινάλε με το κύπελλο. Φέτος, δεν υπήρξε τίποτα που να μπορεί να θεωρηθεί σανίδα σωτηρίας. Η μία κατραπακιά μετά την άλλη.

Το χειρότερο είναι πως η ΑΕΚ δεν δείχνει να βάζει μυαλό από τα λάθη της και συνεχίζει σταθερά τα ίδια και τα ίδια. Δείτε τώρα τι συνέβη με τον Χιμένεθ. Ξέρετε τις ενστάσεις και επιφυλάξεις που είχα για το κατά πόσον ο Ισπανός είναι ο κατάλληλος για να οδηγήσει την ΑΕΚ στη νέα σεζόν. Αλλά είναι τρελό, να μην έχουν κλείσει 20 μέρες από την επισημοποίηση της συμφωνίας μαζί του και να αναπτύσσονται δεύτερες σκέψεις. Διότι ο Χιμένεθ, ακόμα και με τις ακαταλαβίστικές δηλώσεις στην πατρίδα του, επιβεβαίωσε απλά πως είναι ένας προπονητής με πολλά σκαμπανεβάσματα και άνθρωπος που δυσκολεύεται στη διαχείριση πίεσης.

Βέβαια, για να είμαι δίκαιος, δεν πιστεύω πως μπορεί και κάποιος να πετύχει. Ετσι όπως είναι δομημένη η λειτουργία της ΑΕΚ, ακόμα και ο Μουρίνιο να ερχόταν με προίκα τον Ιμπραϊμοβιτς, η απαξίωση θα ήταν θέμα εβδομάδων. Όταν ο οργανισμός δεν είναι μια γροθιά, όταν δεν υπάρχει αυτή η Ενωση που υπάρχει μόνο στο όνομα, δεν μπορεί να έχει τύχη ο πλέον ικανός προπονητής, ακόμα και ο καλύτερος παίκτης. Για τον Χιμένεθ πάντως, έχω την πεποίθηση πως ήταν εξαιρετικός για τον ρόλο του καμικάζι που ζητούνταν εκείνη τη στιγμή, αλλά διατηρώ αμφιβολίες για χτίσιμο ομάδας από την αρχή.

Σέβομαι όλες τις απόψεις για την αξία των παικτών. Δεν τις ενστερνίζομαι και δεν κρίνω το υλικό από ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών όπως της Λεωφόρου ή άλλα πρόσφατα (τον τελικό σας θυμίζω), που η ΑΕΚ φαινόταν να τα έχει χάσει πριν τα παίξει. Γιατί απλά, ο οργανισμός της ΑΕΚ δεν ήταν συγκεντρωμένος στον κοινό σκοπό και δεν είχε λύσεις. Κοίταζε μόνο που θα επιρρίψει την ευθύνη.

Η μεγάλη ευθύνη προφανέστατα ανήκει στον Μελισσανίδη. Κυρίως επειδή ξέρει από ποδόσφαιρο και έχει άποψη, αλλά και γιατί πρέπει να βρει λύσεις για την υστεροφημία του και το καλό της ομάδας. Οσα και αν μπορεί να πει κάποιος, είναι ο τελευταίος που έδωσε πρωτάθλημα στην ΑΕΚ, εκείνος που την οδήγησε σε τίτλο με την επιστροφή του. Αλλά είναι φανερό, πως πρέπει να βρει λύσεις με διαφορετικές πρακτικές από το παρελθόν.

Τότε, η ΑΕΚ ήταν μια ομάδα έτοιμη. Τότε, ο Μπάγεβιτς δεν αμφισβητούνταν από κανέναν. Τότε, η διοίκηση της ΑΕΚ ήταν υπόθεση λίγων ανθρώπων, που ο καθείς ήξερε τον ρόλο του. Κυρίως, ήταν μια ομάδα δουλεμένη. Οι βάσεις για την ΑΕΚ που κυριάρχησε είχαν μπει χρόνια πριν. Σταδιακά, χτίστηκε χαρακτήρας, προέκυψαν ενισχύσεις, η ΑΕΚ έφτασε σε φοβερά επίπεδα που ακόμα μνημονεύονται. Ως προϊόν οργανωμένης και μεθοδικής δουλειάς και όχι μεταγραφών. Ως αποτέλεσμα σχεδίου που είχε αρχή, μέση και (δυστυχώς) τέλος και ακολουθήθηκε με πίστη.

Οι εποχές άλλαξαν. Δεν γυρνάει πίσω ο χρόνος. Αλλά μερικά πράγματα είναι αναλλοίωτα στον χρόνο. Όπως, πως πρέπει να χτίσεις μια ομάδα με σοβαρότητα, να την περιβάλλεις με εμπιστοσύνη, να δώσεις όσα χρειάζεται ένας προπονητής για να δουλέψει απερίσπαστος, δίχως να κάνει πολιτική και να φτιάχνει δημόσιες σχέσεις μέσα στην ομάδα. Αυτό δεν αλλάζει ποτέ. Οσα λεφτά και αν πέσουν, όσοι παικταράδες και αν έρθουν, απλά θα χρειαστεί λίγο περισσότερος χρόνος για να αποδομηθούν.

Αυτό που δεν αντέχει η ΑΕΚ είναι μια νέα χρονιά καταδικασμένη πριν καν ξεκινήσει. Σας είχα πει για τον Χιμένεθ. Εάν η ΑΕΚ έκρινε πως είναι εκείνος που θα κάνει όσα χρειάζονται, θα γίνει ο στρατηγός και ο κουμανταδόρος της, καλώς να προχωρήσει. Εάν όχι, τότε να φύγει την Πέμπτη με το φινάλε των πλέι οφ και ας έχουν υπάρξει προφορική συμφωνία. Το τραγικό θα είναι να προχωρήσει με κάποιον που δεν τον πιστεύει και να φτάσει ο Οκτώβρης, για να μιλάμε για μια νέα χαμένη χρονιά και η ΑΕΚ να ψάχνει πάλι λύσεις στο σκοτάδι και υπό πίεση.

Η ΑΕΚ παίρνει στελέχη, που αμφισβητούνται σε μικρό διάστημα. Ο καθείς δουλεύει στην ΠΑΕ με τον φόβο των ρουφιάνων και του καρφώματος. Για όλους υπάρχει κάποιος αόρατος κριτής που τους κυνηγά σε κάθε βήμα. Η ΑΕΚ δεν χρειάζεται έμπιστους, αλλά ικανούς που θα μπορέσει να φτιάξει σχέσεις εμπιστοσύνης. Μακάρι, όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες να οδηγήσουν σε αυτόν τον δρόμο. Ο χρόνος θα δείξει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X