Καραϊσκάκη, Κίεβο και Περιστέρι

Καραϊσκάκη, Κίεβο και Περιστέρι
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μπαίνω κατευθείαν στο ψαχνό. Τις περισσότερες φορές είναι εντελώς άλλη υπόθεση να ακούς και να μαθαίνεις για κάτι από το να το ζεις. Κάπως έτσι ήταν το πράγμα και στο Κίεβο με τις καιρικές συνθήκες. Για όλους μας. Είχαμε ακούσει για κρύο, αλλά ήταν άλλο πράγμα η αίσθηση να μην νιώθεις τα πόδια σου από την παγωνιά. Πολλώ δε μάλλον για τους παίκτες. Είχαν ακούσει  τον Χιμένεθ να προειδοποιεί για τις δύσκολες συνθήκες, είχαν διαβάσει για τις υπό το μηδέν θερμοκρασίες, αλλά όταν μπήκαν για πρώτη φορά στο Ολιμπίνσκι, ήταν μια άλλη εντελώς ιστορία. Έπρεπε να διαχειριστούν την ανάσα που παγώνει, κάτι που δεν είχαν συνηθίσει. Έπρεπε να ρυθμίσουν την ταχύτητα και τα πατήματα τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να ισορροπήσουν σ’ ένα τερέν που φαινόταν ποδοσφαιρικού γηπέδου, αλλά στην πραγματικότητα ήταν πατινάζ.

Μοιάζει υπερβολή, αλλά η αλήθεια είναι πως για τους παίκτες της ΑΕΚ είχε μεγάλη σημασία πρώτα να μπορέσουν να σταθούν όρθιοι στο γήπεδο και μετά οτιδήποτε άλλο μέσα στο παιχνίδι. Και κάπου εδώ βρίσκεται ενδεχομένως και η απάντηση στο ερώτημα για την χαμένη ευκαιρία του Αραούχο στο τετ α τετ του 6ου λεπτού. Μια φάση η οποία, στα μάτια τα δικά μου από τα ορεινά του Ολιμπίνσκι, έμοιαζε μεγαλύτερη ευκαιρία και από εκείνη του Μασούντ. Λόγω θέσης, λόγω φάσης, λόγω (φονικού ενστίκτου) του Αραούχο. Με μια προσεκτική ματιά όμως, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως ο Αργεντινός καθυστερεί να πάει στην μπάλα, προσπαθώντας να μην πατινάρει και βρεθεί αγκαλιά με τις διαφημιστικές πινακίδες.

Προφανώς και όλο αυτό δεν συνιστά δικαιολογία ούτε για το γκολ που έχασε ο Αραούχο, ούτε για την πρόκριση που έχασε η ΑΕΚ. Άλλωστε με περίσσια μαγκιά και ειλικρίνεια, ο Χιμένεθ μετά το ματς απάντησε πως «αν λέγαμε για τις καιρικές συνθήκες, θα ήταν σαν να ψάχναμε δικαιολογία». Και η ερώτηση ήταν από Ουκρανό δημοσιογράφο. Πού έχει την σημασία του. Απλώς ας έχουμε στο μυαλό μας, πως αλλιώς είναι να διαβάζεις ή να ακούς για κάτι και αλλιώς στην πραγματικότητα.

Βεβαίως η πραγματικότητα είναι πως η ΑΕΚ δεν πήρε την πρόκριση. Όπως και είναι πραγματικότητα όλα όσα γράφτηκαν από την Πέμπτη το βράδυ και μετά. Το κρίμα, το άδικο, το μόνο περηφάνια και αγάπη γι αυτή την ομάδα, το δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος στο ποδόσφαιρο, αυτό περί απόλυτης ανωτερότητας της ΑΕΚ απέναντι σε μια ομάδα με διπλάσιο μπάτζετ. Όλα σωστά και όλα αυτά τα κέρδισαν με το σπαθί τους ο Χιμένεθ και οι παίκτες του. Κατακτήσεις τους είναι. Όμως υπάρχει και κάτι άλλο, που είναι ακόμα πιο σημαντικό, κυρίως διότι ο φετινός «πόλεμος», δεν τελείωσε στην Ουκρανία. Η ΑΕΚ δεν ήταν ανώτερη από τη Ντιναμό επειδή την πήγε το ματς ή της κάθισαν συμπτώσεις και συγκυρίες. Ήταν γιατί το πίστεψε. Γιατί μπήκε στο Ολιμπίνσκι και είχε σιγουριά πως είναι καλύτερη ομάδα και μπορεί να αποκλείσει τους Ουκρανούς. Και ξέρετε κάτι; Αυτό το πέρασε και στη Ντιναμό.

Την τρόμαξε το μάτι των Ουκρανών την ΑΕΚ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Εξ ου και από το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, έκαναν καθυστερήσεις. Εξ ου και πετούσαν την μπάλα στον γάμο του καραγκιόζη, αρκεί να φύγει από την περιοχή τους. Εξ ου και ο προπονητής τους κράτησε τις δυο από τις τρεις αλλαγές για τις καθυστερήσεις προκειμένου να ροκανίσει χρόνο. Γι αυτό και ο πολύς και ακριβοπληρωμένος Μοράις, έκανε 1,5 λεπτό να βγει από το γήπεδο όταν έγινε αλλαγή, χρησιμοποιώντας τεχνάσματα από το ρεπερτόριο Γ’ τοπικού. Η ΑΕΚ την ζόρισε και την στρίμωξε την Ντιναμό, διότι πίστεψε πως μπορούσε να το κάνει.

Αυτή η πίστη είναι που πλέον κινεί τα πράγματα σ’ αυτή την ομάδα. Εκτός της δουλειάς που γίνεται, της ποιότητας που δεδομένα υπάρχει και της χημείας που έχει βρεθεί. Η πίστη στα πόδια, είναι αυτή που κάνει την διαφορά. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, αυτή την πίστα την φύτεψε για τα καλά στο μυαλό και την ψυχή όλων μέσα στην ομάδα, εκείνο το διπλό στο Καραϊσκάκη και μάλιστα με τον τρόπο που ήρθε. Τότε γύρισε ο διακόπτης. Τότε η φετινή ΑΕΚ, μετατράπηκε από μια πολύ καλή ομάδα, σε μια ομάδα που (πιστεύει πως) μπορεί να κερδίσει κάθε αντίπαλο. Μια ομάδα που μπαίνει και δεν βλέπει μπροστά της τον αντίπαλο, αλλά μόνο τον στόχο της. Φυσικά δεν θα τον πετυχαίνει πάντα. Όπως έγινε στο Κίεβο. Ποιος όμως μπορεί να αρνηθεί, πως αν γινόντουσαν 100 ματς, με αυτή την εικόνα της ΑΕΚ και αυτή της Ντιναμό, δεν θα τα κέρδιζε η ΑΕΚ;

Από το Κίεβο η ΑΕΚ έφυγε χωρίς την πρόκριση, αλλά με την πεποίθηση πως μπορεί να κερδίσει οποιοδήποτε αντίπαλο. Και έτσι θα πάει στο Περιστέρι για να παίξει με τον Ατρόμητο, ίσως ολόκληρο το πρωτάθλημα. Οι παίκτες της ΑΕΚ κατάλαβαν (και) απέναντι στη Ντιναμό, πως μπορούν να είναι στην πράξη καλύτεροι, από οποιονδήποτε αντίπαλο. Και μπορούν να παίξουν την μπάλα τους, σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Έτσι θα πάνε στο Περιστέρι και αυτό το μήνυμα έχουν στείλει στον Ατρόμητο και σε κάθε αντίπαλο. Η ΑΕΚ έχει μπροστά της οκτώ τελικούς για το πρωτάθλημα και τρεις για το κύπελλο. Και έχει σημασία πως οι παίκτες της βλέπουν στον καθρέφτη και το δείχνουν και στους άλλους, πως είναι ικανοί να «τσακίσουν» τον οποιονδήποτε. Εργαλείο πολύτιμο. Πρώτα για τον τελικό της Δευτέρας.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X