Έτσι φτιάχνεις παίκτες 20 μυρίων

Για το ματς στο Βέλγιο έχουν γραφτεί έτσι κι αλλιώς πολλά. Το μόνο σίγουρο είναι πως έγινε η μισή δουλειά. Η άλλη μισή και, μεταξύ μας, η πιο περίπλοκη, θα πρέπει να γίνει στην Αθήνα. Εκείνο βέβαια που προέχει, είναι να ξεκινήσει η ΑΕΚ με νίκη το πρωτάθλημα. Σε άδειο ΟΑΚΑ και με τη μισή ομάδα απούσα. Ούτε είναι εύκολο, αλλά ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω, πως θα αρχίσει να πετάει βαθμούς από την πρώτη αγωνιστική και με τέτοιους αντιπάλους. Διότι, εκτός των άλλων, θυμίζω πως ο βασικός λόγος που η ΑΕΚ είχε βγει εκτός μάχης πρωταθλήματος από τον Γενάρη πέρυσι, ήταν οι πεταμένοι βαθμοί στο ΟΑΚΑ σε τέτοια ματς. Δέκα συνολικά, χωρίς ντέρμπι.

Επομένως απέναντι στον Παναιτωλικό χρειάζεται «εξυπνάδα και ωριμότητα» που είπε και ο Πατίτο στις δηλώσεις του. Παρεμπιπτόντως, ελπίζω αυτή η ατάκα του Αργεντινού, να πήγαινε πρώτα στον εαυτό του. Διότι όπως είχα γράψει  ήδη από τον περασμένο Ιούνιο, όταν και είχε αρχίσει να φαίνεται πως τελικά θα μείνει στην ΑΕΚ ο Πατίτο, το ζήτημα είναι ποιον Πατίτο θα δούμε. Αν είναι αυτός που θα βγάλει στο γήπεδο τα ποδοσφαιρικά του χαρίσματα (που δεν είναι και λίγα), μπορεί να βοηθήσει και μάλιστα πολύ. Αν είναι ο Πατίτο με την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των πλει οφ και τις δηλώσεις τύπου «για την ώρα είμαι στην ΑΕΚ» που έκανε στην Πολωνία, περισσότερο ζημιά μπορεί να κάνει. Και η γενικότερη  συμπεριφορά του Αργεντινού στις αποστολές σε Μόσχα και Βέλγιο, δεν φανερώνει και πολύ «ωριμότητα». Ελπίζω να μην χρειαστεί να επανέλθω και στο γήπεδο τελικά να βγει ο Πατίτο όπως πραγματικά μπορεί να είναι. Πάμε παρακάτω.

Στο Βέλγιο η ΑΕΚ είχε απείρως περισσότερο πάθος και τσαγανό απ’ ότι με τη ΤΣΣΚΑ (και το είχα γράψει πως αυτό θα έκανε την διαφορά). Δεν είχε φόβο και δεν χρειάστηκε και σκύλο. Ήταν πολύ πιο διαβασμένη και πιο σωστά στημένη και οργανωμένη στο γήπεδο. Ένα στοιχείο όμως που έκανε μεγάλη διαφορά, ήταν η παρουσία του Γαλανόπουλου στη μεσαία γραμμή. Και φάνηκε πόσο έλειψε από τα ματς με τους Ρώσους, αλλά πλέον δεν έχει καμία σημασία. Εκείνο που έχει σημασία, είναι πόσα μπορεί να προσφέρει ο μικρός στο παιχνίδι της ΑΕΚ ειδικώς στο κέντρο του γηπέδου, αλλά και γενικώς.

Αν βέβαια κάποιος μελετήσει πολύ προσεκτικά όσα έγιναν στο ματς με τη Μπριζ, θα διαπιστώσει πως ο Γαλανόπουλος δεν έκανε μια αψεγάδιαστη εμφάνιση. Το αντίθετο. Έκανε και τα λάθη του, έχασε και πολλές φορές την θέση του, παρασυρμένος από τον ενθουσιασμό του. Όμως στο τέλος της μέρας, που λένε και τα αγγλάκια, το πρόσημο από την παρουσία του μικρού και τη συνεισφορά του στο παιχνίδι της ΑΕΚ και στο ματς, ήταν (υπερ)θετικό. Και έτσι μόνο μπορεί να γίνει. Έτσι μόνο μπορεί η ΑΕΚ να εκμεταλλευτεί και να αξιοποιήσει το τεράστιο ταλέντο του Γαλανόπουλου. Ακόμα και μέσα από τα λάθη που θα κάνει λόγω της απειρίας  του. Χωρίς αυτά, δεν μπορεί να εξελιχθεί και να προοδεύσει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Ούτε από τον πάγκο, ούτε μόνο από περιορισμένες συμμετοχές σε συγκεκριμένα ματς, γίνεται να φτιαχτεί ο Γαλανόπουλος. Πρέπει να περάσει από την φωτιά και το ατσάλι τέτοιων παιχνιδιών όπως αυτό με τη Μπριζ. Και έτσι μόνο, με συμμετοχές, δουλειά και εμπιστοσύνη ακόμα και στα λάθη, μπορεί να φτάσει ο Γαλανόπουλος εκεί που του αξίζει βάσει ταλέντου. Να γίνει το next big thing του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και αν ο Ρέτσος μπορεί να κοστολογείται στα 19 εκατομμύρια, άλλα τόσο μπορεί να φτάσει και η τιμή του Γαλανόπουλου.

Το ίδιο ισχύει και για τον Γιακουμάκη. Διαμάντι έχει στα χέρια της η ΑΕΚ. Το έδειξε στην προετοιμασία στην Πολωνία. Το έδειξε ακόμα και στο ματς με την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα, που έπαιξε σκάρτο 20άλεπτο και έκανε την μοναδική σεντερφορίσια ευκαιρία της ΑΕΚ σε 180 λεπτά. Την έχασε. Αλλά την επόμενη θα την βάλει. Και είναι βέβαιο πως αν ο Γιακουμάκης δεν ήταν άτυχος και είχε παίξει στο Βέλγιο, θα το είχε κάνει το γκολ. Έχει όμως καιρό μπροστά του για να σκοράρει σε κρίσιμα ματς και η ΑΕΚ πρέπει να τον εμπιστευτεί και να επενδύσει πάνω στο  ταλέντο του.

Διευκρινίζω και ξεκαθαρίζω πως αυτό δεν σημαίνει πως η ΑΕΚ δεν πρέπει να αποκτήσει έναν σέντερ φορ πριν τελειώσει η καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο. Το διευκρινίζω,  διότι υπάρχουν κάποιοι (ευτυχώς λίγοι) ένθεν και ένθεν που ζορίζονται με τα ελληνικά και που χρειάζονται πολλαπλές διευκρινήσεις για να μη κάνουν σημαία αυτό που κατάλαβαν λάθος ή δεν κατάλαβαν καθόλου. Ξεκαθαρίζω λοιπόν, πως ασχέτως της ανάγκης να επενδύσει και να εμπιστευτεί η ΑΕΚ τον Γιακουμάκη, η ομάδα χρειάζεται έναν ακόμα σέντερ φορ.  Δεν θα γράψω “βαρβάτο”. Έναν που να κάνει την δουλειά.Έναν επιθετικό που να μπορεί να κάνει ότι πέρυσι ο Αραούχο και ας μην είναι ο Αραούχο. Και δεν υπάρχει κανένα ζήτημα, να καεί κανένας Γιακουμάκης, αν αποκτηθεί ένας ακόμα φορ. Πουθενά δεν υπάρχει αυτό. Το έχω γράψει 150 φορές, πως για μια ομάδα που θέλει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, όχι απλώς δεν είναι πρόβλημα, αλλά είναι απαραίτητο να έχει πολλούς και ικανούς στη ίδια θέση. Και είναι βέβαιο πως και θα χρειαστούν και θα παίξουν όλοι.

Και κάτι τελευταίο για να μην ξεχαστώ. Για να φτιάξεις έναν παίκτη αξίας 20 εκατομμυρίων, εκτός από εμπιστοσύνη και στήριξη στους νεαρούς και ταλαντούχους που διαθέτεις, θέλει και παρουσία σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σταθερή και μια διάρκεια. Είναι και αυτός ένας από τους πολλούς λόγους, που η πρόκριση απέναντι στη Μπριζ, είναι ζωτικής σημασίας για την ΑΕΚ.