Η ΑΕΚ θέλει νυστέρι

Δεν θέλω να γίνω μελοδραματικός και ξέρω πολύ καλά πως στην δουλειά μας το σωστό είναι να προσπαθείς να αποστασιοποιείσαι όσο μπορείς συναισθηματικά από το αντικείμενο που καλείσαι να καλύψεις δημοσιογραφικά. Στην προκειμένη περίπτωση την ΑΕΚ. Δεν είναι εύκολο όμως. Ειδικά όταν στο σύνολο των ετών που είσαι στην δουλειά συνδέεσαι κατά κύριο λόγο με Μέσα που στηρίζουν την ΑΕΚ.

Ο πρόλογος γίνεται για να καταλήξω στο ότι δεν μπορώ να κρύψω πως είμαι στενοχωρημένος με όσα συμβαίνουν στην ΑΕΚ. Και περισσότερο, ακριβώς επειδή θέλω να πιστεύω πως ανήκω στην κατηγορία όσων έχουν πλήρη επίγνωση της δυναμικής που δίνει στην Ένωση η διοικητική κατάσταση που υπάρχει από το καλοκαίρι του 2013 και μετά. Αυτό είναι που με πληγώνει περισσότερο. Και ξέρω πως πληγώνει και πολύ κόσμο που έχει σκεπτικό ανάλογο με το δικό μου.

Είναι εντελώς παράδοξο, η ΑΕΚ από το 2013 και μετά να έχει προκαλέσει ουσιαστικά την κατάρρευση του συστήματος που καταδυνάστευε το ελληνικό ποδόσφαιρο τόσα χρόνια, να είναι το βασικό σημείο αναφοράς, ο βασικός στόχος για όσους το αποτέλεσαν και να αδυνατεί να μπει σε έναν σταθερό ανοδικό δρόμο, χωρίς αναταράξεις, σε ότι έχει να κάνει με την δική της αγωνιστική πορεία.

Τα ίδια και τα ίδια σύνδρομα κάνουν την εμφάνιση τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα και οδηγούν σε αδιέξοδα. Προβλήματα που αν είχαν επισημανθεί και λυθεί νωρίς δεν θα είχαν γίνει καν αντιληπτά, αφήνονται να εξελιχθούν σε γάγγραινες και μετά τρέχουμε. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το θέμα προπονητή που έχει προκύψει μετά τον Ηρακλή και τον Ολυμπιακό.

Δεν μπορώ να πιστέψω πως πράγματα για τα οποία γράφω εγώ εδώ από την περίοδο των φιλικών αγώνων ακόμη σχετικά με τον Κετσπάγια, δεν είχαν γίνει αντιληπτά από ανθρώπους με την δεκαπλάσια εμπειρία από εμένα. Το θεωρώ αδύνατο.

Αλλά φαίνεται πως στην ΑΕΚ για κάποιο λόγο η παρέμβαση, η ανάληψη πρωτοβουλιών και δράσης για να κοπούν από την ρίζα τους προβλήματα που λειτουργούν σαν ωρολογιακές βόμβες, είναι «ταμπού».

Αν κάτι με έχει διδάξει η πείρα των τελευταίων τριών χρόνων, είναι πως στην ΑΕΚ δεν κουνιέται φύλλο αν δεν αντιληφθεί κάποιο ζήτημα ο ίδιος ο Μελισσανίδης και δεν αποφασίσει να ασχοληθεί με αυτό.

Θα μου πείτε, υπάρχει κανείς στον μηχανισμό της σημερινής ΑΕΚ που να μην τον έχει επιλέξει ο Μελισσανίδης και να μην παραμένει στην θέση του, επειδή το θέλει ο Μελισσανίδης; Όχι. Και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως στον Μελισσανίδη ανήκουν πρωταρχικά οι ευθύνες.

Αλλά προσπαθώ να έρθω και στην θέση του. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει την ΑΕΚ δεν έχει καμιά σχέση με αυτόν που αντιμετωπίζει τις επιχειρήσεις του.

Από την στιγμή λοιπόν που συνολικά η παρουσία του στα της ΑΕΚ σήμερα έχει σε μεγάλο βαθμό να κάνει με συναισθηματικούς λόγους, δεν μου προκαλεί έκπληξη σε κάποια ζητήματα το συναίσθημα να αποτελεί εμπόδιο για δράσεις που και ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά πως υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να γίνουν.

Αυτό που καταλαβαίνω πάντως, είναι πως αν και δεν είναι εύκολο, σιγά – σιγά όλα όσα συμβαίνουν οδηγούν τον Μελισσανίδη σε μια καλύτερη και πιο ρεαλιστική εκτίμηση της κατάστασης. Βασικό δείγμα γι’ αυτό θεωρώ την πρωτοβουλία που πήρε με τον Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς.

Μόνο που θα πρέπει να καταλάβει πως όσο αργούν οι παρεμβάσεις στα ζητήματα που πάνε την ΑΕΚ πίσω και απογοητεύουν τον κόσμο της, τόσο μεγαλύτερη ζημιά γίνεται. Που δεν είναι εύκολο να μαζευτεί μετά.

Η ΑΕΚ χρειάζεται νυστέρι αυτή την στιγμή. Δεν μπορεί να πάει άλλο με ασπιρίνες. Αντιμετωπίζει προβλήματα σε πολλά επίπεδα που πρέπει να επιλυθούν οριστικά.

Το θέμα του προπονητή της πρώτης ομάδας είναι ένας βραχνάς, που στην πραγματικότητα παραμένει άλυτο εδώ και ένα χρόνο που έφυγε ο Δέλλας.

Και άντε να αφαιρέσω το διάστημα που ήρθε ο Πογέτ και τα πήγαινε καλά. Από τον Απρίλιο που έφυγε, μέχρι τα μέσα Ιουνίου που ήρθε ο Κετσπάγια, για δυο μήνες δηλαδή, η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να βρει προπονητή. Και ο Κετσπάγια ήρθε γιατί η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να βρει προπονητή. Χωρίς κανένα άλλο κριτήριο, εκτός από το ότι είναι «δικό μας παιδί» που στην δύσκολη στιγμή που παρουσιάστηκε είναι διαθέσιμος.

Επιτρέπεται να μη μπορεί να βρει προπονητή δυο μήνες η ΑΕΚ; Επιτρέπεται να πληγώνεται έτσι το προφίλ της; Να βγαίνει και να λέει ο κόσμος πως δεν βρίσκει προπονητή επειδή δεν δίνει λεφτά και τελικά να έρχεται ο Κετσπάγια με περισσότερα χρήματα από όσα θα έπαιρνε ο Μοντανιέ;

Πλησιάζει τις 600 χιλ. ευρώ τον χρόνο το τιμ του Τιμούρ και θέλετε να μου πείτε πως τουλάχιστον με αυτό το ποσό, δεν μπορούσε μέσα σε δυο μήνες η ΑΕΚ να βρει πιο καλά τσεκαρισμένη περίπτωση, ενώ έψαχνε κάθε μέρα;

Οι Ακαδημίες; Τον διασυρμό της Κ20 από τον Ολυμπιακό περιμέναμε για να διαπιστώσουμε πως κάτι δεν πάει καλά; Θέμα Μανωλά είναι το θέμα των Ακαδημιών; Σοβαροί να είμαστε. Αν δεν είναι κατάλληλος ο Μανωλάς, όπως και αν δεν είναι κατάλληλος ο Κετσπάγια, αποτελούν συμπτώματα μια ευρύτερης κατάστασης, μιας ασθένειας που χτυπάει σε διάφορα μέτωπα κατά καιρούς και θα συνεχίσει να χτυπάει όσο υφίσταται.

Καταλαβαίνει κανείς αυτή την στιγμή με όσα συμβαίνουν γύρω από τον Κετσπάγια, πως η ΑΕΚ δίνει προς τον κόσμο της μια εικόνα απόλυτης αδυναμίας να διαχειριστεί μια κρίση; Διανοείται κανείς πόσο απογοητευτικό είναι αυτό για τον κόσμο της ομάδας, καλοπροαίρετους και κακοπροαίρετους;

Έχει αναλογιστεί κανείς, πως ένας προπονητής που παρουσίασε στον κόσμο της ΑΕΚ αυτή την εικόνα στο Φάληρο και αφού έμεινε …στον αέρα μια δυο μέρες και από την ίδια την ομάδα, εμφανίστηκε το απόγευμα στα Σπάτα για να συνεχίσει την δουλειά του, σαν να μη συνέβη τίποτε από όλα όσα προηγήθηκαν;

Θα ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα αν για παράδειγμα η ΑΕΚ από την αρχή είχε μια κάθετη στάση στο θέμα. Αλλά δεν την είχε. Εκεί συμφωνείς ή διαφωνείς, λες τελείωσε, αυτή είναι η απόφαση της ομάδας. Αλλά εδώ δεν υπάρχει καν αυτό. Ναι μεν, αλλά…

Διανοείται κανείς λοιπόν  πόση πικρία και απογοήτευση μαζεύεται, πόσο δίνεται το δικαίωμα να κυριαρχούν στην συνείδηση του ΑΕΚτζή όλα τα αρνητικά και να ξεχνάει όλα τα – πολλά – θετικά που έχουν συμβεί;

Καταλαβαίνει κανείς πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το φαινομενικά απλοϊκό σαν σκέψη «μα καλά ολόκληρη ΑΕΚ, τουλάχιστον από τότε που έφυγε ο Πογέτ, έναν προπονητή κατάλληλο, τσεκαρισμένο, δεν μπορεί να βρει;».

Η ΑΕΚ χρειάζεται άμεσες και πολύ – επίπεδες παρεμβάσεις. Το έχουμε πει ξανά πολλές φορές στο παρελθόν, δυστυχώς χρειάζεται να το λέμε και πάλι.