Η ΑΕΚ δεν κρέμεται από τα κορδόνια κανενός

Στην έξοδο Βάργκας και Πατίτο
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μπαίνω κατευθείαν στο ζουμί, γιατί έχω και τα νεύρα μου. Η ΑΕΚ δεν έχει ανάγκη από κανέναν ποδοσφαιριστή ή προπονητή. Σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεται, ότι και αν διακυβεύεται, για όποιο όνομα και αν μιλάμε. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ την προσφορά στην ομάδα. Η προσφορά του καθενός, από τον προπονητή, μέχρι τους φροντιστές, είναι πολύτιμη για την ΑΕΚ. Και δεν θα τολμούσα ποτέ να την υποτιμήσω.

Όμως η ΑΕΚ δεν κρέμεται από κανενός τα… κορδόνια, προκειμένου να πετύχει τους στόχους της. Θα βρει τον τρόπο να το κάνει και τους κατάλληλους παίκτες για να το κάνει. Όσο προφανές είναι πως σε μια οποιαδήποτε προσπάθεια για τίτλο ή πρωτιά δεν περισσεύει κανείς, άλλο τόσο δεδομένο είναι πως δεν είναι απαραίτητος κανείς που δεν νιώθει έτοιμος να παλέψει μέσα στο γήπεδο και να τα δώσει όλα. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

Θα μου πείτε τώρα πως σε μια επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα και δη του μεγέθους της ΑΕΚ (πρέπει να) υπάρχουν κανόνες και αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας. Δεν μπορεί δηλαδή να κάνει ο καθένας ότι αισθάνεται. Και επειδή υπάρχει (και ορθώς υπάρχει) η άποψη πως οι ποδοσφαιριστές δικαιούνται να κοιτάζουν το συμφέρον τους και το καλύτερο για την τσέπη τους και τον τραπεζικό τους λογαριασμό καθότι επαγγελματίες, αυτό ο όρος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Επαγγελματίας σημαίνει κοιτάζω το συμφέρον μου, αλλά τηρώ και το συμβόλαιο μου, ήτοι κάνω την δουλειά μου μέσα στο γήπεδο, μέχρι και την τελευταία μέρα.

Όλο αυτό όμως, δεν το βάζω καθόλου στο τραπέζι. Μια ψυχή κάποτε, μετά από ήττα από τον Ολυμπιακό, είχε μιλήσει για κάποιους παίκτες που δεν μπορούν και κάποιους που δεν θέλουν. Εκείνοι που δεν ήθελαν, είχαν γενικώς καταστρέψει εκείνη τη σεζόν μια ομάδα που, έμοιαζε (και μπορεί και να ήταν αλλά δεν το μάθαμε ποτέ) ντριμ τιμ. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, εκείνους που δεν θέλουν, δεν μπορεί να τους διαχειριστεί κανείς προπονητής στον κόσμο. Και μπορούν να διαλύσουν εκ των έσω, όλες τις ομάδες στον κόσμο. Η ΑΕΚ δεν τους χρειάζεται. Δεν τους έχει ανάγκη.

Η ΑΕΚ χρειάζεται παίκτες που να μπαίνουν στο γήπεδο και να βάζουν τα πόδια τους στην φωτιά για την ομάδα, για τον προπονητή, για τους συμπαίκτες τους. Παίκτες που βάζουν την ομάδα, πάνω  από τον εαυτό τους.  Ο Μπακασέτας, για παράδειγμα, δεν είχε παίξει ποτέ στην ζωή του εξτρέμ. Μεταξύ μας, μπορεί τελικά να μην έχει την δυνατότητα να παίξει ποτέ εξτρέμ. Αλλά για την αδυναμία του να ανταποκριθεί σ’ αυτή την ξένη γι αυτόν θέση, έχει φάει καθ’ όλη την διάρκεια της σεζόν, μια άνευ προηγουμένου καραμούζα. «Δεν κάνει, δεν μπορεί, είναι αποτυχημένη μεταγραφή». Ωστόσο από την πρώτη στιγμή, πέρυσι το καλοκαίρι που του ζητήθηκε να παίξει στα άκρα, αλλά και κάθε στιγμή μέσα στη σεζόν, το κάνει χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Παρόλο όμως που ξέρει πως δεν μπορεί και παρόλο που ξέρει πως επειδή ακριβώς δεν μπορεί, θα φάει κράξιμο, ο Μπακασέτας συνεχίζει να παίζει εξτρέμ χωρίς ούτε κιχ γκρίνιας. Και κυρίως, ούτε ίχνος δυσαρέσκειας στην αγωνιστική του εικόνα. Το είπε και ο Χιμένεθ μετά το ντέρμπι της προηγούμενης Κυριακής με τον Παναθηναϊκό. Ο Μπακασέτας προφανώς και δεν φταίει που έχει βρεθεί σ’ ένα ρόστερ γεμάτο δεύτερους επιθετικούς και άδειο από εξτρέμ. Αλλά όσες φορές μπαίνει στο γήπεδο και παίζει σ’ αυτή την καταραμένη θέση, που πλέον έχουν καταλάβει και τα σημαιάκια του κόρνερ πως δεν του ταιριάζει, δίνει και την ψυχή του. Χωρίς «δεν μπορώ» ή «δεν θέλω». Τέτοιους παίκτες χρειάζεται η ΑΕΚ.

Παίκτες σαν τον Μάνταλο, που επίσης έγινε αγόγγυστα εξτρέμ, παρότι όλοι ξέρουν πως είναι το πιο χαρισματικό δεκάρι στην Ελλάδα. Ή σαν τον Σιμόες ή τον Ντίντακ, που έχουν βάλει κούραση ακόμα και στις τσέπες τους, αλλά παίζουν, παλεύουν και τρέχουν, σαν να είναι Σεπτέμβριος. Ή σαν τον Λάζαρο που όντως σε φουλ φόρμα, έχει μείνει στον πάγκο, αλλά ως αλλαγή μπήκε και σκόραρε. Θέλει παίκτες σαν τον Ανέστη, που όσες φορές και αν προσπάθησαν αδίκως να τον ρίξουν, άλλες τόσες σηκώθηκε και κάθισε κέρβερος κάτω από τα δοκάρια. Ή σαν τον Μπακάκη, που περίμενε υπομονετικά να ξαναπάρει θέση και όταν αυτό συνέβη, πάτησε αμέσως το τούρμπο. Τέτοιους ποδοσφαιριστές θέλει και έχει ανάγκη η ΑΕΚ.

Κατά τα άλλα, όσων το μυαλό είναι στην επόμενη μέρα, στον επόμενο μήνα, στην επόμενη ομάδα, στο επόμενο συμβόλαιο, στον επόμενο πάκο δολάρια, η μόνο θέση είναι η εξέδρα. Και προφανώς και δεν αναφέρομαι συλλήβδην στους παίκτες, οι οποίοι ενδεχομένως δεν θα είναι του χρόνου στην ΑΕΚ. Διότι αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ο Αραούχο, για παράδειγμα, ξέρει πως όλα ανοικτά είναι για το μέλλον του. Δανεικός είναι και ο πρόεδρος της Λας Πάλμας πρώτα λέει πως θα πάρει πίσω τον Αραούχο και μετά καλημέρα. Όμως ο Χιμένεθ εξακολουθεί να τον υπολογίζει κανονικά στα ματς και πολύ ορθώς πράττει. Η ΑΕΚ έχει κρίσιμες μάχες σε εξέλιξη και χρειάζεται όλα τα όπλα της.

Μακάρι να είχε και όλο το οπλοστάσιο γεμάτο. Και είμαι βέβαιος πως πρώτος ο Χιμένεθ θα ήθελε να έχει γεμάτο το οπλοστάσιο σ’ ένα μίνι πρωτάθλημα που το πρώτο που μετράει, είναι οι πολλές επιλογές για διαχείριση της κούρασης. Αλλά παίκτες που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στέλνουν το μήνυμα πως θα προτιμούσαν να μην μπουν καν στην μάχη, τότε δεν μπορεί παρά να πρέπει να μείνουν σπίτι τους. Και από την στιγμή που σε τέτοια κρίσιμη καμπή της σεζόν, αποφάσισαν να στείλουν τέτοιο μήνυμα, μόλις τελειώσουν τα ματς, να πάνε στο καλό και να μην μας γράφουν.

Σέβομαι την επιθυμία κάθε παίκτη να κοιτάξει το συμφέρον του και να θέλει να ψάξει την τύχη του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ή στην άλλη άκρη του κόσμου. Αλλά ακόμα πιο πολύ, μετράει ο σεβασμός στην ομάδα. Θυμάμαι πως ο Σκόκο έπαιζε βασικός μέχρι και την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ, παρότι ήδη στα πόδια του είχε στηθεί πραγματικός χορός από πετροδόλαρα. Θυμάμαι τον Παπασταθόπουλο να ζητάει να παίξει ακόμα και στο τελευταίο καλοκαιρινό φιλικό με την ΑΕΚ, παρόλο που αμέσως μετά την λήξη θα έμπαινε στο πούλμαν της Τζένοα για να ξεκινήσει το ταξίδι στο όνειρο στο καμπιονάτο. Θυμάμαι και άλλες περιπτώσεις, αλλά δεν έχει νόημα να τις αραδιάσω. Τον σεβασμό απέναντι στην ομάδα καταρχήν και στους συμπαίκτες σου κατά δεύτερον, ή τον έχει ή δεν τον έχεις. Δείτε τον Κολοβέτσιο. Όχι, έχει πει στην πρόταση της ΑΕΚ για ανανέωση. Αλλά στρατιώτης πιστός στον πάγκο και αν χρειαστεί θα μπει και θα δώσει το 110%. Και το κλείνω, μ’ αυτό που ξεκίνησα. Η ΑΕΚ δεν κρέμεται από τα κορδόνια κανενός. Τελεία και παύλα.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X