Βρείτε άλλους τρεις

Παίκτη – ηγέτη δεν τον λες. Σε μια ομάδα όμως που θέλει να θέτει υψηλούς στόχους δεν αρκούν μόνο οι ηγέτες κι αυτό για μένα είναι ξεκάθαρο. Ίσα – ίσα αυτοί που όχι απλώς τραβούν …κουπί, αλλά κάνουν τη διαφορά μέσα στο γήπεδο, είναι οι ποδοσφαιριστές “πολευργαλεία”, όπως ο Γιάκομπ Γιόχανσον. Πάντα προσηλωμένος στα καθήκοντά του, παίκτης του (εκάστοτε) προπονητή, έτοιμος να ακούσει και να εκτελέσει με ακρίβεια την οποιαδήποτε οδηγία για να βοηθήσει την ομάδα να πετύχει τον στόχο της. Ιδανική περίπτωση, από τη στιγμή μάλιστα που συνδυάζει τα παραπάνω στοιχεία με τη φράση “οικονομική επιλογή”.

Στο ματς με τον Πανθρακικό ο Σουηδός έπαιξε για πρώτη φορά σε διαφορετική θέση απ’ αυτή που τον έχουμε συνηθίσει. Η ατάκα του όμως στο φινάλε του ματς ότι “ενδεχομένως η θέση του εσωτερικού χαφ να είναι η μελλοντική μου”, αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο το γεγονός ότι μπορεί να προσαρμοστεί στον αγωνιστικό χώρο ανάλογα με τα “θέλω” του προπονητή και της ομάδας. Ο Γιόχανσον μου έδωσε την εντύπωση στην Κομοτηνή ότι ακόμα και σέντερ φορ να του ζητούσε να παίξει ο Πογιέτ θα το έκανε και μάλιστα με επιτυχία. Εννοείται ότι με αυτό σε καμία περίπτωση δεν θέλω να μειώσω τους Αραβίδη και Τζαμπούρ, αλλά να γίνει ξεκάθαρο ότι στα μάτια τα δικά μου πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που θα βγάλει εις πέρας οποιοαδήποτε αποστολή του ανατεθεί.

Από τη στιγμή που η ΑΕΚ δεν έχει σκοπό να δαπανήσει τεράστια ποσά για μεταγραφές (αυτό τουλάχιστον φαίνεται από τις κινήσεις που έχουν γίνει ως τώρα), ο εντοπισμός περιπτώσεων όπως ο Γιόχανσον έχω την εντύπωση ότι αποτελεί μονόδρομο. Το θέμα είναι πόσο εύκολα μπορείς να φέρεις στην ομάδα τρεις ακόμα …Γιόχανσον, απ’ τους οποίους θα περιμένεις ότι οκτώ στις δέκα φορές θα σε βγάλουν ασπροπρόσωπο.

• blog
• ΑΕΚ
• Βασικό
• βογιατζάκης
• γιοχανσον